Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
+21
tata.....tata.....
salita_canela
SopHi<3
Fernanda_mari
@JackyBrv
niin (luus fan)
elly & gaby
Mari-Fer-Mari
mmaarrii
jacky_fan ele
BrAcAmOnTeS
NiNuCa (MaRiTzA's FaN)
სოფო
Bracamontes_fan
Maritza
teo-shvangiradze
***MaRiAnGeL***
Mari [Gonzalez]
barbara-la hiena
natuka
Qettie(edith_fan)
25 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 1 of 8
Page 1 of 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
პირველ რიგში მინდა მოგმართოთ , რომ რადგან ეს თავისუფალი თემებია გადავწყვიტე ჩემი მოთხრობა დამედო! არ იფიქროთ რომ ეს ჩემზეა..უბრალოდ ბევრი დეტალია ჩემი ცხოვრეიდან აღებული აქ მე ყოველდღიურად დავამატებ თავებს..თქვენ კი ძალიან გთხოვთ შემიფასეთ..ეს არის ერთი გოგონას ისტორია , რომელსაც ერთი პატარა ლამაზი ისტორია გადახდება თავს.. ) იმედია მოგეწონებათ! ადმინს კი შევახსენებ რომ თავისუფალი თემებია და არ დამიხუროს )
!
Don't read! It's my personal Diary!! !
და აი როგორც იქნა მეც დავიწყე დღიურის წერა... რამდენჯერ მიფიქრია რა უნდა ჩამეწერა ამ ლამაზ ბლოკნოტში, მაგრამ არ ღირდა მისი ასე გაფუჭება... მაშ ასე... მე მარი ვარ, 14 წლის! წერა იმიტომ გადავწყვიტე, რომ... ხო კარგი სიმართლეს გეტყვი! შუქი არაა და არ ვიცი რა უნდა ვაკეთო..მოკლედ არდადეგების შემდეგ , როდესაც უკვე სკოლა უნდა დაწყებულიყო დედაჩემმა გამომიცხადა ახალ სკოლაში მიდიხარო...ვერ დავიჯერე, რომ იმ ადამიანების მიტიოვება მომიწევდა რომლებთანაც უკვე 7 წელია ვმეგორბობ, მაგრამ რას ვიზამდი სკოლა გამოვიცვალე! გუშინ ჩემი პირველი დღე იყო სკოლაში...თანაც როგორ სკოლაში...კლასში მხოლოდ 5 გოგონაა! დანარჩენი კი ბიჭები... შევედი თუ არა წამოძახებები იყო! „ ეს ვინ არის?“ „აქ რა უნდა?“ „რა ჰქვია?“ და ა.შ მე რათქმაუნდა ვნერვიულობდი! არ ვიცოდი როგორ მიმიღებნენ ბავშვები! ერთი გოგონას გვერდით დამსვევს...მას ანა ჰქვია ძალიან სასიამოვნო გარეგნობა აქვს..მალევე დავმეგობრდით , მაგრამ როგორც ყველა კერძო სკოლაში აქაც აქვთ თავში ავარდნის მომენტები... ვხვდები, რომ შემიძლია მასთან ძალიან ახლოს ვიყო, მაგრამ ვერ ვენდობი!
.....
1
როგორც იქნა ჩამთავრდა პირველი დღე... სახლში მოვედი! არც გამომიცვლია ისე დავეხეთქე საწოლზე ღონეგამოცლილი...ოთახის კარი დედაჩემმა გააღო და შემოვიდა:
-მარიამ, აბა როგორი იყო სკოლის პირველი დღე?
- ჯერეგერთიც მარიამს მასწავლებლები მეძახიან და გთხოვ შენც ნუ დამიძახებ! მერე მეორეც არ მინდა ამაზე ლაპარაკი - ვუპასუხე ძალიან უხეშად
- მგონი ეს ყველაფერი შენგან არ დამიმსახურებია, რატომ მეუხეშები? -ცდილობდა მშვიდად ეთქვა მაგრამ არ გამოუვიდა
-არ დაიმსახურე? არ გამაცინო!!! არ მინდა არავის დანახვა და თუ შეიძლება ნუ მაწუხებთ! ისედაც შემაწუხეს სკოლაში, იქ სადაც ჩემი ადგილი არ იყო , მაგრამ მაინც ჩამჭეჭყეს!
-რატომ ფიქრობ რომ იქ შენი ადგილი არააა?
-იმიტომ რომ ჩემი ადგილი ძველ სკოლაში იყო! დიახ... ჩემს მეგობრებთან! აქ კი... ბოდიში და „სწერვების“ ბუდეა!შენც თუ არ „ისწერვე“ არავინ მიგიღებს!!! ასეა! დიახ! ასე!
- ეს ასეთი ასაკია! რატომ გგონია რომ ძველ სკოლაში ასეთები არ არიან? იქნებ იმიტომ რომ შენ უბრალოდ შეეჩვიე მათ?
- არ ვიცი! დამანებე თავი! მეძინება...
- კარგი ახლა დაიძინე, დამშვიდდი და შემდეგ ვილაპარაკოთ!
-....
დედაჩემი ოთახიდან გავიდა , მე კი ტირილი დავიწყე, მიუხედავად იმისა რომ არ მინდოდა! გავიხადე და დავწექი! არადა ძალიან ადრე იყო...Kellie Pickler-ის I Wonder ჩავრთე და ვტიროდი....
2 საათის შემდეგ მამაჩემიც მოვიდა! მას იგივე ვუთხარი, ოღონდ მშვიდად! არ მინდოდა დაღამება! იმიტომ რომ უნდა დაწყებულიყო ახალი დღე! იმიტომ რომ კიდევ მივსულიყავი ახალ სკოლაში! იმიტომ რომ მე მეგობრები მენატრებოდნენ!
გავიდა თუ არა მამაჩემი ტელეფონმა დარეკა! ჩემი ძველი დამრიგებელი იყო:
-გისმენთ
-მარიამ, როგორ ხარ?
-კარგად თქვენ?
- მეც კარგად.. მოვკლავ დედაშენს, როგორ მოგვტაცა შენი თავი
- აჰ, დიახ.. მეც მოვკლავ ) და ჩავიცინე
- არაუშავს არ იდარდო! ჩვენ არ დაგივიწყებთ... დღეს რომ გვითხრეს გადახვედი მთელი კლასი ტიროდა ყველას ძალიან უყვარხარ
-მეც მიყვარხართ ყველა, მართლა...
- არ იდარდო საყვარელო, არცერთ ღონისძიებას და ექსკურსიას არ დააკლდები!
- მართლა? რა მაგარიაა
- კი მართლა... კარგი, წავალ ახლა მეჩქარება...ნახვამდის
-ნახვამდის
და ყურმილი გავთიშე... ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი... ვერასოდეს ვიფიქრებდი თუ ასეთი რთულია როცა სკოლას გიცვლიან... საღამოს 9 საათი იყო, მე კი ვერ ვიძინებდი.. =) ავდექი და ტელევიზორს მივუჯექი... ჩავრთე... არაფერი გადიოდა, კურიერი რუსთავი 2-ზე, იმედზე კი რაღაც სერიალი... კურიერის ყურებას ისევ სერიალის ყურება ვამჯობინე :
დავჯექი და ვუცდიდი რა მოხდებოდა...მოკლედ ვუსმენ :
- როგორ გაბედე ? როგორ გაბედე და საკუთარ სახლში მოიყვანე საყვარელი?
- მაპატიე გთხოვ, ის ჩემი საყვარელი არაააა....
დამთავრებაც არ ვაცადე რომ გამოვრთე. დედაჩემი შემოვიდა :
-მარიამ, ახლა უკეთ ხარ?
- მერამდენედ გითხრა? მარიამს ნუ მეძახითქო!
-მარიამი გქვია და რა დაგიძახო ჯონდო?
- ჰაჰაჰაჰა! რა სასაცილოა!
- ასე რატომ უხეშობ? მესმის რომ რთული ასაკი გაქვს და მართლაც რთულია შენთვის ახლა ახალი მეგობრების შეძენა, მაგრამ გაიგე! შენთვის ასე უკეთესია, იმიტომ რომ წინა სკოლაში არეულობაა...
- არეულობა? უჩემოდ არეულობა იქნება აბა რა! უი ხო, მამა სადაა?
- მამაშენმა დარეკა დამაგვიანდებაო...
- ესღა მაკლდა, ერთადერთი ადამიანი რომელსაც ჩემი ესმის ახლაც მარტო მტოვებს... და ლუკა სადაა?
- შენი ძმა ბაღიდან მოვიდა თუ არა კომპიუტერს მიუჯდა და მთელი დღეა იმ უაზრო თამაშებს თამაშობს..
-აუ გეხვეწები დააძინე რა , საქმე არ მაქვს და კომპიუტერთან მაინც დავჯდები!
მოკლედ , მივუჯექი კომპიუტერს, შევედი ფეისბუქზე და უამრავი პოსტი დამხვდა კედელზე...
„ რატომ მიგვატოვე ჰა? მოღალატე ( „
„ მოგვენატრები“
და სულ ასეთი პოსტები! ყველას ვუპასუხე და გამოვედი! გათიშული დავეგდე საწოლზე და ჩამეძინა... = /
!
Don't read! It's my personal Diary!! !
და აი როგორც იქნა მეც დავიწყე დღიურის წერა... რამდენჯერ მიფიქრია რა უნდა ჩამეწერა ამ ლამაზ ბლოკნოტში, მაგრამ არ ღირდა მისი ასე გაფუჭება... მაშ ასე... მე მარი ვარ, 14 წლის! წერა იმიტომ გადავწყვიტე, რომ... ხო კარგი სიმართლეს გეტყვი! შუქი არაა და არ ვიცი რა უნდა ვაკეთო..მოკლედ არდადეგების შემდეგ , როდესაც უკვე სკოლა უნდა დაწყებულიყო დედაჩემმა გამომიცხადა ახალ სკოლაში მიდიხარო...ვერ დავიჯერე, რომ იმ ადამიანების მიტიოვება მომიწევდა რომლებთანაც უკვე 7 წელია ვმეგორბობ, მაგრამ რას ვიზამდი სკოლა გამოვიცვალე! გუშინ ჩემი პირველი დღე იყო სკოლაში...თანაც როგორ სკოლაში...კლასში მხოლოდ 5 გოგონაა! დანარჩენი კი ბიჭები... შევედი თუ არა წამოძახებები იყო! „ ეს ვინ არის?“ „აქ რა უნდა?“ „რა ჰქვია?“ და ა.შ მე რათქმაუნდა ვნერვიულობდი! არ ვიცოდი როგორ მიმიღებნენ ბავშვები! ერთი გოგონას გვერდით დამსვევს...მას ანა ჰქვია ძალიან სასიამოვნო გარეგნობა აქვს..მალევე დავმეგობრდით , მაგრამ როგორც ყველა კერძო სკოლაში აქაც აქვთ თავში ავარდნის მომენტები... ვხვდები, რომ შემიძლია მასთან ძალიან ახლოს ვიყო, მაგრამ ვერ ვენდობი!
.....
1
როგორც იქნა ჩამთავრდა პირველი დღე... სახლში მოვედი! არც გამომიცვლია ისე დავეხეთქე საწოლზე ღონეგამოცლილი...ოთახის კარი დედაჩემმა გააღო და შემოვიდა:
-მარიამ, აბა როგორი იყო სკოლის პირველი დღე?
- ჯერეგერთიც მარიამს მასწავლებლები მეძახიან და გთხოვ შენც ნუ დამიძახებ! მერე მეორეც არ მინდა ამაზე ლაპარაკი - ვუპასუხე ძალიან უხეშად
- მგონი ეს ყველაფერი შენგან არ დამიმსახურებია, რატომ მეუხეშები? -ცდილობდა მშვიდად ეთქვა მაგრამ არ გამოუვიდა
-არ დაიმსახურე? არ გამაცინო!!! არ მინდა არავის დანახვა და თუ შეიძლება ნუ მაწუხებთ! ისედაც შემაწუხეს სკოლაში, იქ სადაც ჩემი ადგილი არ იყო , მაგრამ მაინც ჩამჭეჭყეს!
-რატომ ფიქრობ რომ იქ შენი ადგილი არააა?
-იმიტომ რომ ჩემი ადგილი ძველ სკოლაში იყო! დიახ... ჩემს მეგობრებთან! აქ კი... ბოდიში და „სწერვების“ ბუდეა!შენც თუ არ „ისწერვე“ არავინ მიგიღებს!!! ასეა! დიახ! ასე!
- ეს ასეთი ასაკია! რატომ გგონია რომ ძველ სკოლაში ასეთები არ არიან? იქნებ იმიტომ რომ შენ უბრალოდ შეეჩვიე მათ?
- არ ვიცი! დამანებე თავი! მეძინება...
- კარგი ახლა დაიძინე, დამშვიდდი და შემდეგ ვილაპარაკოთ!
-....
დედაჩემი ოთახიდან გავიდა , მე კი ტირილი დავიწყე, მიუხედავად იმისა რომ არ მინდოდა! გავიხადე და დავწექი! არადა ძალიან ადრე იყო...Kellie Pickler-ის I Wonder ჩავრთე და ვტიროდი....
2 საათის შემდეგ მამაჩემიც მოვიდა! მას იგივე ვუთხარი, ოღონდ მშვიდად! არ მინდოდა დაღამება! იმიტომ რომ უნდა დაწყებულიყო ახალი დღე! იმიტომ რომ კიდევ მივსულიყავი ახალ სკოლაში! იმიტომ რომ მე მეგობრები მენატრებოდნენ!
გავიდა თუ არა მამაჩემი ტელეფონმა დარეკა! ჩემი ძველი დამრიგებელი იყო:
-გისმენთ
-მარიამ, როგორ ხარ?
-კარგად თქვენ?
- მეც კარგად.. მოვკლავ დედაშენს, როგორ მოგვტაცა შენი თავი
- აჰ, დიახ.. მეც მოვკლავ ) და ჩავიცინე
- არაუშავს არ იდარდო! ჩვენ არ დაგივიწყებთ... დღეს რომ გვითხრეს გადახვედი მთელი კლასი ტიროდა ყველას ძალიან უყვარხარ
-მეც მიყვარხართ ყველა, მართლა...
- არ იდარდო საყვარელო, არცერთ ღონისძიებას და ექსკურსიას არ დააკლდები!
- მართლა? რა მაგარიაა
- კი მართლა... კარგი, წავალ ახლა მეჩქარება...ნახვამდის
-ნახვამდის
და ყურმილი გავთიშე... ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი... ვერასოდეს ვიფიქრებდი თუ ასეთი რთულია როცა სკოლას გიცვლიან... საღამოს 9 საათი იყო, მე კი ვერ ვიძინებდი.. =) ავდექი და ტელევიზორს მივუჯექი... ჩავრთე... არაფერი გადიოდა, კურიერი რუსთავი 2-ზე, იმედზე კი რაღაც სერიალი... კურიერის ყურებას ისევ სერიალის ყურება ვამჯობინე :
დავჯექი და ვუცდიდი რა მოხდებოდა...მოკლედ ვუსმენ :
- როგორ გაბედე ? როგორ გაბედე და საკუთარ სახლში მოიყვანე საყვარელი?
- მაპატიე გთხოვ, ის ჩემი საყვარელი არაააა....
დამთავრებაც არ ვაცადე რომ გამოვრთე. დედაჩემი შემოვიდა :
-მარიამ, ახლა უკეთ ხარ?
- მერამდენედ გითხრა? მარიამს ნუ მეძახითქო!
-მარიამი გქვია და რა დაგიძახო ჯონდო?
- ჰაჰაჰაჰა! რა სასაცილოა!
- ასე რატომ უხეშობ? მესმის რომ რთული ასაკი გაქვს და მართლაც რთულია შენთვის ახლა ახალი მეგობრების შეძენა, მაგრამ გაიგე! შენთვის ასე უკეთესია, იმიტომ რომ წინა სკოლაში არეულობაა...
- არეულობა? უჩემოდ არეულობა იქნება აბა რა! უი ხო, მამა სადაა?
- მამაშენმა დარეკა დამაგვიანდებაო...
- ესღა მაკლდა, ერთადერთი ადამიანი რომელსაც ჩემი ესმის ახლაც მარტო მტოვებს... და ლუკა სადაა?
- შენი ძმა ბაღიდან მოვიდა თუ არა კომპიუტერს მიუჯდა და მთელი დღეა იმ უაზრო თამაშებს თამაშობს..
-აუ გეხვეწები დააძინე რა , საქმე არ მაქვს და კომპიუტერთან მაინც დავჯდები!
მოკლედ , მივუჯექი კომპიუტერს, შევედი ფეისბუქზე და უამრავი პოსტი დამხვდა კედელზე...
„ რატომ მიგვატოვე ჰა? მოღალატე ( „
„ მოგვენატრები“
და სულ ასეთი პოსტები! ყველას ვუპასუხე და გამოვედი! გათიშული დავეგდე საწოლზე და ჩამეძინა... = /
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
vaime es ro gamomigzavne da ro cavikitxe jruantelma damiaraaa mec minda vinmes vuyvarde egre
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
kai axla winaswar ar ganacxadoo iqneb vinmes mainc daainteresoss shen reklama gamagetebinevaime es ro gamomigzavne da ro cavikitxe jruantelma damiaraaa mec minda vinmes vuyvarde egre
P.S shemdeg tavebs fotoebsac davurtav ) imedia mogewonebat..meere uketesi da uketesi xdeba..ubralod dawyebaa cota rtuli
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
mec minda egre me cvuyvard evinmes ehh simartle astei yevlas ase ar uamrtlebss siyvaruli cota ki ara zdalain mtkivneuliaaaa
natuka- პოსტების რაოდენობა : 39488
ქულები : 40651
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-16
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
jer arc damidia is tavi sadac ragac mnishvnelovani iwyeba:D da rogor ginda egre rom uyvarde vinmes?mec minda egre me cvuyvard evinmes ehh simartle astei yevlas ase ar uamrtlebss siyvaruli cota ki ara zdalain mtkivneuliaaaa
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
auu mec minda egre rom vuyvarde vinmes
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
daswyisi iseti rom xvdbei rom zdalin uyvars tan yevla sunda ase vinmes uyvarde sgiertdebi qeti princesa mec minda gere vuyvarde ehhhhhhh
natuka- პოსტების რაოდენობა : 39488
ქულები : 40651
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-16
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
cudia realoabshi egeti bichebi rom ar arseboben ))
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
jer gacherdi winaswar nu ambobcudia realoabshi egeti bichebi rom ar arseboben :ღიმილი)
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
arsebboben sixarulo ubarlod sul armodneime ga darchaa da daswrebazeaaaaaaaa
natuka- პოსტების რაოდენობა : 39488
ქულები : 40651
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-16
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
საინტერესოა!იმედია მოვლენები კარგად განვითარდება.
ჩვენ ასაკში აინტერესებთ ადამიანებს ასეთი სახის ნაწარმოებები!
მომეწონა მარი...ასე გააგრძელე
ჩვენ ასაკში აინტერესებთ ადამიანებს ასეთი სახის ნაწარმოებები!
მომეწონა მარი...ასე გააგრძელე
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
ძალიან დიდი მადლობა ვიცი რომ აინტერესებთ, სწორედ ამიტომაც დავიწყე ასეთი რამის წერა.. გამოგიტყდებით, ზაფხულში ინტერნეტი რომ არ მქონდა მაშინ დავიწყე. ... 10 წუთში დაახლოებით შემდეგ თავებს დავდებ )საინტერესოა!იმედია მოვლენები კარგად განვითარდება.
ჩვენ ასაკში აინტერესებთ ადამიანებს ასეთი სახის ნაწარმოებები!
:ღიმილი:მომეწონა მარი...ასე გააგრძელე:ღიმილი:
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მთავარია გულიდან მოდიოდეს ნაწერი...მკითხველი ყოველთვის გრძნობს სინამდვილეს.
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
რათქმაუნდა..როცა ვწერ მგონია მეც იქ ვარ და ვგულშემატკივრობ მარის ) არადა როგორ მგავს?! ძალიან ბევრი რამაა ჩემი ცხოვრებიდან აღებული..უბრალოდ შევაფერადე და ერთი პატარა მოთხრობა შევქმენიbarbara-la hiena wrote:მთავარია გულიდან მოდიოდეს ნაწერი...მკითხველი ყოველთვის გრძნობს სინამდვილეს.
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
კარგია!რაც გამოგივლია იმის გადმოცემა კარგია...გრძნობები უფრო მრავლადაა და ყველაფერი ნამდვილია..
პ.ს მერე მეც ვაპირებ აქ ჩემი ნაწარმოების "გაშუქებას" შაბათ–კვირას დავიწყებ მაგის თემის გახსნას და წერას
მარი წერა გიყვარს?
პ.ს მერე მეც ვაპირებ აქ ჩემი ნაწარმოების "გაშუქებას" შაბათ–კვირას დავიწყებ მაგის თემის გახსნას და წერას
მარი წერა გიყვარს?
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
2
თვალები გავახილე... აუუუუუუ გათენდა! მგონი მალე სერიოზულ დეპრესიაში ჩავვარდები! გინახავს ოდესმე ჩემხელა გოგო ასეთ დღეში იყოს? ხო კარგი მარი! მორჩი! იქნებ შეეჩვიო, გაიღიმე... ცხოვრება ხომ მშვენიერია, მითუმეტეს ჯერ ბავშვი ხარ! მოკლედ გამოვაღე კარადა და ძლივს ავარჩიე ტანსაცმელი... დედაჩემმა წამომაძახა სამზარეულოდან :
- საუზმე მზადაა, მალე მოდი , ისაუზმე და მძღოლი გელოდება !
- მოვდივარ!
ეზოში ჩავედი, მძღოლს მივესალმე და წავედით , გზაში დიალოგი გავაბით!
- აბა რას შვები? როგორ მოგწონს ახალი სკოლა?
- პირველი დღე როგორც ყველა სკოლაში საზიზღრობა იყო! დღეს ვნახოთ რა იქნება...
- აბა შენ იცი, წარმატებები!
- გმადლობ...
სკოლასთან მივედით, დავემშვიდობე მძღოლს და ეზოში გავჩერდი! ზარამდე 5 წუთი იყო დარჩენილი... მაგრამ შესვლას მაინც არ ვჩქარობდი! ტელეფონი ამოვიღე და თამაში დავიწყე...ზარი დაირეკა და გამოვფხიზლდი, გამახსენდა რომ უნდა შევსულიყავი...
კარებთან დამრიგებელი შემხვდა:
-მარიამ, შენი მეორე დღეა და უკვე იგვიანებ? იცოდე ასე ვერ შევთანხმდებით...
-მაპატიეთ, მე უბრალოდ..
- ახლა ახსნის დრო არაა, წადი, პირველი მათემატიკა გაქვს...
-კარგი, დროებით..
კლასის კარი ძლივს გავაღე:
-უკაცრავად , შეიძლება?
-კი, შემოდი, მაგრამ იცოდე არაპუნქტუალური ადამიანები არ მიყვარს...
-არც მე მიყვარს არაპუნქტუალურები, მაგრამ დღეს მაპატიეთ...გპირდებით აღარ განმეორდება...
მივუჯექი ანას და მივესალმე :
-როგორ ხარ?
- რავიცი ვარ რა, გუშინ შეყვარებულმა მიმატოვა და დეპრესია მაქვს...
-ვაა, რა ცუდიაა მეწყინა ძალიან...
- მართლა?
-ხოო...
კი ვუთხარი მეწყინათქო მაგრამ სიმართლე გითხრა შეყვარებულობანას ვერ ვიტან! იმიტომ რომ ალბათ ჯერ სწავლას უნდა მივხედო... თანაც ჯერ პატარა მგონია ამისთვის ჩემი თავი,ნუ მოკლედ ძლივს დამთავრდა გაწელილი გაკვეთილები და გარეთ გამოვედი...
ეზოსკენ წავედი და უკან რაღაც ნაბიჯების ხმა მესმოდა... მივტრიალდი
- გამარჯობა...
- გამარჯობა
- მე გიო მქვია. შენ ალბათ ის ახალი გოგო ხარ ხო ვიზეც მითხრეს, 8-ში...
- ხო მე ვარ , შენ ვინ გითხრა..? (ვითომ ძალიან დამაინტერესა)
- შენმა კლასელმა, ანამ ჩემი ბიძაშვილია... მე შენი პარალელური კლასელი გამოვდივარ... მოკლედ შენ მარიამი გქვია ხო?
- ხო ოღონდ, მარიამი არა, მარი...
- რატომ? მე მარიამი უფრო მომწონს...
ნერვები ამეშალა...
- მე მარი
-კარგი მარი, მე წინა წელს გადმოვედი ამ სკოლაშ და თავიდან ვერ ვეჩვეოდი... შენც გატყობ რომ ძალიან მოწყენილი ხარ , და მარტო დადიხარ! ნუ ნერვიულობ, ყველაფერი კარგად იქნება შეეჩვევი და მალე არსად წასვლა აღარ მოგინდება...
-ვითომ?
-ვითომ კი არა აი ნახავ ასე თუ არ იქნება..
-მადლობ რომ მამშვიდებ
-არაფრის... ვიმეგობროთ ხო?
- კარგი როგორც გინდა ახლა მეჩქარება, ინგლისური მაქვს და არც კი მიმეცადინია...მოკლედ ხვალამდე! ანიმ დამამატა ფეისბუქზე და დამამატე მერე შენც...კარგად
-კარგად...
სახლში მივედი და დედაჩემმა გამიღო კარი:
-დღეს როგორი იყო?
-სულ ოდნავ უკეთესი?
-გაიცანი ბავშვები?
-ყველა არა,მგონი უფრო პარალელურები გავიცანი ვიდრე ჩემი კლასელები...
-ხოო, მგონი არც ისე ცუდი ბავშვები არ უნდა იყვნენ არა?
- არაა.. რასაც ვუყურებ არ არიან ცუდი ბავშვები, იმედია მალე შევეგუები..
-უი ხო რაღაც უნდა გახარო...
_ ??
- ინგლისური გიცდება, თანაც მაია მასმა დარეკა , მითხრა რახან კერძოშია და ინგლისურს გაძლიერებულად სწავლობენ აღარ არის მომზადება საჭიროო, ისედაც კარგად იცისო...
- - ალილუუუუიიიიააა... რა მაგარიაა...ხასიათზე მოვედი..
დავჯექი სკოლის გაკვეთილები ვიმეცადინე და ფეისბუქზე შევედი...
7 Friend request - ი დამხვდა... ერთ-ერთი გიო იყო , დავამატე და ონლაინში იყო... მომწერა...
- აბა?! როგორი იყო ინგლისური?
- ჰჰაჰა, გადასარევი, გამიცდა
- მართლა? ვა რა მაგარია...
- ხო და აღარც ვაპირებ მომზადებას...
- მოსალოცად გქონია საქმე, გილოცავ!
- მადლობა...
შუქი წავიდა...ოოო , ესღა მაკლდა... მამაჩემი ოთახიდან გამოვიდა
-ვააა , მამ, როგორ ხარ? რა კარგია რომ მოიცალე ჩვენთვის...
- ხოო...ძალიან ბევრი საქმე მაქვს ამ ბოლო დროს =)
- ხოო, ვატყობ მეც, გვიან ბრუნდები ხოლმე სახლში და...სკოლაში როცა მივდივარ მაშინ გძინავს..მოკლედ ვეღარ გნახულობ..
- ხოო, სამაგიეროდ ავანაზღაურებთ მე და შენ ამას
-როგორ?
- ჩაიცვი და წავიდეთ სასეირნოდ.. მაინც რა უნდა აკეთო სახლში, თან დედაშენმა მითხრა უკვე იმეცადინაო..წადი ლუკასაც უთხარი მოემზადოს...
- კარგი მივდივარ...
მოკლედ მთელი ოჯახი სასეირნოდ წავედით... ჩემი სახლის წინ პარკში ვისეირნეთ, შემდეგ რესტორანში შევედით და ჩავსკდით იმდენი ვჭამეთ... ) ჰაჰაჰ , ძალიან მაგარია ოჯახსთან ერთად ასე დროის გატარება!
თითქოს დავისვენეო, არც ის მადარდებდა რომ ახალ სკოლაში ვიყავი და მეგობრები არ მყავდა... საერთოდ არაფერი არ მადარდება ამ ქვეყანაზე, ვგრძნობდი რომ სისულელეების გამო ნერვიულობა არ ღირდა და არც ჩხუბი საყვარელ ადამიანებთან იმის გამო რომ შენ ხასიათზე ხარ ხარ, მაგალითად დედასთან...
მოოოკლედ...დავბრუნდით სახლში...ჩავალაგე ჩანთა და დავწექი...2 საათამდე მუსიკებს ვუსმენდი და საწოლში ვცეკვავდი, მერე ჩამეძინა...
ისევ გათენდა...ოხ როგორ ვერ ვიტან ადრე ადგომას მაგრამ მიწევს...ძლივს ავწიე ბალიშიდან თავი...თმები აფეთქებული მქონდა... მოვიწესრიგე თავი და წავედი...
სკოლაში შევედი თუ არა გიო შემხვდა...
-გამარჯობა როგორ ხარ?
- კარგად გიო , შენ?
- მეც კარგად.. დღეს გაკვეთილების შემდეგ ბავშვები ვიკრიბებით და არ გინდა შენც დარჩე?
- რავი აბა?!
- თან გაგაცნობდი ბევრ ბავშვს...
-მაშინ კი! მაინც არ მაქვს დღეს არაფერი დავრჩები..
-ძალიან კარგი, მაშინ რომ მორჩება სწავლა კლასსში დარჩი და მოვალ..
-კაი გელოდები...
კლასსში შევედი, ისეთ ყურადღებას უკვე აღარავინ აღარ მაქცევდა..
ბევრი ბავშვი გავიცანი...ისეთები სულაც არ ყოფილან როგორებიც წარმომედგინენ , მაგრამ ანა მაინც ჩემს საუკეთესო „მეგობრად“ მიმაჩნდა მათ შორის...მოკლედ ყველამ მიმიღო და მეც მივიღე ისინი..
დამთავრდა გაკვეთილები... გიო მოვიდა და კიდევ გამაცნო სხვა პარალელური კლასელები...ისინიც კარგად შემეწყვნენ...
მოკლედ უკვე მომწონს ეს ახალი სკოლა.. ყველამ დამამატა ფეისბუქზე და ყველა მწერდა...
ძალიან მიხარია ასე რომ ხდება, და სკოლა სადარდებელი აღარ მაქვს, იმიტომ რომ ისედაც ბევრი მუშაობა მომიწევს...
ჯერ შენთვის არ მითქვამს მაგრამ ძალიან ბევრს ვმეცადინეობ, სიმღერაში... ძალიან მიყვარს მუსიკა და მომღერლობას ვუმიზნებ, ვნახოთ რა გამომივა... მამაჩემი ძალიან ბევრ ცნობილ ადამიანს იცნობს და იქნებ რამე გამომივიდეს... მოკლედ ჯერჯერობით ვსავლობ, მერე არ ვიცი რა იქნება... =)
-------------------------------------------------------------------------------
თვალები გავახილე... აუუუუუუ გათენდა! მგონი მალე სერიოზულ დეპრესიაში ჩავვარდები! გინახავს ოდესმე ჩემხელა გოგო ასეთ დღეში იყოს? ხო კარგი მარი! მორჩი! იქნებ შეეჩვიო, გაიღიმე... ცხოვრება ხომ მშვენიერია, მითუმეტეს ჯერ ბავშვი ხარ! მოკლედ გამოვაღე კარადა და ძლივს ავარჩიე ტანსაცმელი... დედაჩემმა წამომაძახა სამზარეულოდან :
- საუზმე მზადაა, მალე მოდი , ისაუზმე და მძღოლი გელოდება !
- მოვდივარ!
ეზოში ჩავედი, მძღოლს მივესალმე და წავედით , გზაში დიალოგი გავაბით!
- აბა რას შვები? როგორ მოგწონს ახალი სკოლა?
- პირველი დღე როგორც ყველა სკოლაში საზიზღრობა იყო! დღეს ვნახოთ რა იქნება...
- აბა შენ იცი, წარმატებები!
- გმადლობ...
სკოლასთან მივედით, დავემშვიდობე მძღოლს და ეზოში გავჩერდი! ზარამდე 5 წუთი იყო დარჩენილი... მაგრამ შესვლას მაინც არ ვჩქარობდი! ტელეფონი ამოვიღე და თამაში დავიწყე...ზარი დაირეკა და გამოვფხიზლდი, გამახსენდა რომ უნდა შევსულიყავი...
კარებთან დამრიგებელი შემხვდა:
-მარიამ, შენი მეორე დღეა და უკვე იგვიანებ? იცოდე ასე ვერ შევთანხმდებით...
-მაპატიეთ, მე უბრალოდ..
- ახლა ახსნის დრო არაა, წადი, პირველი მათემატიკა გაქვს...
-კარგი, დროებით..
კლასის კარი ძლივს გავაღე:
-უკაცრავად , შეიძლება?
-კი, შემოდი, მაგრამ იცოდე არაპუნქტუალური ადამიანები არ მიყვარს...
-არც მე მიყვარს არაპუნქტუალურები, მაგრამ დღეს მაპატიეთ...გპირდებით აღარ განმეორდება...
მივუჯექი ანას და მივესალმე :
-როგორ ხარ?
- რავიცი ვარ რა, გუშინ შეყვარებულმა მიმატოვა და დეპრესია მაქვს...
-ვაა, რა ცუდიაა მეწყინა ძალიან...
- მართლა?
-ხოო...
კი ვუთხარი მეწყინათქო მაგრამ სიმართლე გითხრა შეყვარებულობანას ვერ ვიტან! იმიტომ რომ ალბათ ჯერ სწავლას უნდა მივხედო... თანაც ჯერ პატარა მგონია ამისთვის ჩემი თავი,ნუ მოკლედ ძლივს დამთავრდა გაწელილი გაკვეთილები და გარეთ გამოვედი...
ეზოსკენ წავედი და უკან რაღაც ნაბიჯების ხმა მესმოდა... მივტრიალდი
- გამარჯობა...
- გამარჯობა
- მე გიო მქვია. შენ ალბათ ის ახალი გოგო ხარ ხო ვიზეც მითხრეს, 8-ში...
- ხო მე ვარ , შენ ვინ გითხრა..? (ვითომ ძალიან დამაინტერესა)
- შენმა კლასელმა, ანამ ჩემი ბიძაშვილია... მე შენი პარალელური კლასელი გამოვდივარ... მოკლედ შენ მარიამი გქვია ხო?
- ხო ოღონდ, მარიამი არა, მარი...
- რატომ? მე მარიამი უფრო მომწონს...
ნერვები ამეშალა...
- მე მარი
-კარგი მარი, მე წინა წელს გადმოვედი ამ სკოლაშ და თავიდან ვერ ვეჩვეოდი... შენც გატყობ რომ ძალიან მოწყენილი ხარ , და მარტო დადიხარ! ნუ ნერვიულობ, ყველაფერი კარგად იქნება შეეჩვევი და მალე არსად წასვლა აღარ მოგინდება...
-ვითომ?
-ვითომ კი არა აი ნახავ ასე თუ არ იქნება..
-მადლობ რომ მამშვიდებ
-არაფრის... ვიმეგობროთ ხო?
- კარგი როგორც გინდა ახლა მეჩქარება, ინგლისური მაქვს და არც კი მიმეცადინია...მოკლედ ხვალამდე! ანიმ დამამატა ფეისბუქზე და დამამატე მერე შენც...კარგად
-კარგად...
სახლში მივედი და დედაჩემმა გამიღო კარი:
-დღეს როგორი იყო?
-სულ ოდნავ უკეთესი?
-გაიცანი ბავშვები?
-ყველა არა,მგონი უფრო პარალელურები გავიცანი ვიდრე ჩემი კლასელები...
-ხოო, მგონი არც ისე ცუდი ბავშვები არ უნდა იყვნენ არა?
- არაა.. რასაც ვუყურებ არ არიან ცუდი ბავშვები, იმედია მალე შევეგუები..
-უი ხო რაღაც უნდა გახარო...
_ ??
- ინგლისური გიცდება, თანაც მაია მასმა დარეკა , მითხრა რახან კერძოშია და ინგლისურს გაძლიერებულად სწავლობენ აღარ არის მომზადება საჭიროო, ისედაც კარგად იცისო...
- - ალილუუუუიიიიააა... რა მაგარიაა...ხასიათზე მოვედი..
დავჯექი სკოლის გაკვეთილები ვიმეცადინე და ფეისბუქზე შევედი...
7 Friend request - ი დამხვდა... ერთ-ერთი გიო იყო , დავამატე და ონლაინში იყო... მომწერა...
- აბა?! როგორი იყო ინგლისური?
- ჰჰაჰა, გადასარევი, გამიცდა
- მართლა? ვა რა მაგარია...
- ხო და აღარც ვაპირებ მომზადებას...
- მოსალოცად გქონია საქმე, გილოცავ!
- მადლობა...
შუქი წავიდა...ოოო , ესღა მაკლდა... მამაჩემი ოთახიდან გამოვიდა
-ვააა , მამ, როგორ ხარ? რა კარგია რომ მოიცალე ჩვენთვის...
- ხოო...ძალიან ბევრი საქმე მაქვს ამ ბოლო დროს =)
- ხოო, ვატყობ მეც, გვიან ბრუნდები ხოლმე სახლში და...სკოლაში როცა მივდივარ მაშინ გძინავს..მოკლედ ვეღარ გნახულობ..
- ხოო, სამაგიეროდ ავანაზღაურებთ მე და შენ ამას
-როგორ?
- ჩაიცვი და წავიდეთ სასეირნოდ.. მაინც რა უნდა აკეთო სახლში, თან დედაშენმა მითხრა უკვე იმეცადინაო..წადი ლუკასაც უთხარი მოემზადოს...
- კარგი მივდივარ...
მოკლედ მთელი ოჯახი სასეირნოდ წავედით... ჩემი სახლის წინ პარკში ვისეირნეთ, შემდეგ რესტორანში შევედით და ჩავსკდით იმდენი ვჭამეთ... ) ჰაჰაჰ , ძალიან მაგარია ოჯახსთან ერთად ასე დროის გატარება!
თითქოს დავისვენეო, არც ის მადარდებდა რომ ახალ სკოლაში ვიყავი და მეგობრები არ მყავდა... საერთოდ არაფერი არ მადარდება ამ ქვეყანაზე, ვგრძნობდი რომ სისულელეების გამო ნერვიულობა არ ღირდა და არც ჩხუბი საყვარელ ადამიანებთან იმის გამო რომ შენ ხასიათზე ხარ ხარ, მაგალითად დედასთან...
მოოოკლედ...დავბრუნდით სახლში...ჩავალაგე ჩანთა და დავწექი...2 საათამდე მუსიკებს ვუსმენდი და საწოლში ვცეკვავდი, მერე ჩამეძინა...
ისევ გათენდა...ოხ როგორ ვერ ვიტან ადრე ადგომას მაგრამ მიწევს...ძლივს ავწიე ბალიშიდან თავი...თმები აფეთქებული მქონდა... მოვიწესრიგე თავი და წავედი...
სკოლაში შევედი თუ არა გიო შემხვდა...
-გამარჯობა როგორ ხარ?
- კარგად გიო , შენ?
- მეც კარგად.. დღეს გაკვეთილების შემდეგ ბავშვები ვიკრიბებით და არ გინდა შენც დარჩე?
- რავი აბა?!
- თან გაგაცნობდი ბევრ ბავშვს...
-მაშინ კი! მაინც არ მაქვს დღეს არაფერი დავრჩები..
-ძალიან კარგი, მაშინ რომ მორჩება სწავლა კლასსში დარჩი და მოვალ..
-კაი გელოდები...
კლასსში შევედი, ისეთ ყურადღებას უკვე აღარავინ აღარ მაქცევდა..
ბევრი ბავშვი გავიცანი...ისეთები სულაც არ ყოფილან როგორებიც წარმომედგინენ , მაგრამ ანა მაინც ჩემს საუკეთესო „მეგობრად“ მიმაჩნდა მათ შორის...მოკლედ ყველამ მიმიღო და მეც მივიღე ისინი..
დამთავრდა გაკვეთილები... გიო მოვიდა და კიდევ გამაცნო სხვა პარალელური კლასელები...ისინიც კარგად შემეწყვნენ...
მოკლედ უკვე მომწონს ეს ახალი სკოლა.. ყველამ დამამატა ფეისბუქზე და ყველა მწერდა...
ძალიან მიხარია ასე რომ ხდება, და სკოლა სადარდებელი აღარ მაქვს, იმიტომ რომ ისედაც ბევრი მუშაობა მომიწევს...
ჯერ შენთვის არ მითქვამს მაგრამ ძალიან ბევრს ვმეცადინეობ, სიმღერაში... ძალიან მიყვარს მუსიკა და მომღერლობას ვუმიზნებ, ვნახოთ რა გამომივა... მამაჩემი ძალიან ბევრ ცნობილ ადამიანს იცნობს და იქნებ რამე გამომივიდეს... მოკლედ ჯერჯერობით ვსავლობ, მერე არ ვიცი რა იქნება... =)
-------------------------------------------------------------------------------
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მარიიი ძაან მომეწონაა! ძაან მაგარიაა!
Mari [Gonzalez]- პოსტების რაოდენობა : 2916
ქულები : 3427
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-09
ასაკი: : 25
Location : USA
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
ერთს გეტყვით..სკოლის გამოცვალზე ნამდვილი ამბავი იყო მერე კი შევაფერადე და ყველაფერი გამოვიგონე ) (თითქმის)კარგია!რაც გამოგივლია იმის გადმოცემა კარგია...გრძნობები უფრო მრავლადაა და ყველაფერი ნამდვილია..
პ.ს მერე მეც ვაპირებ აქ ჩემი ნაწარმოების "გაშუქებას" შაბათ–კვირას დავიწყებ მაგის თემის გახსნას და წერას:ღიმილი:
მარი წერა გიყვარს?
კი წერაზე ვგიჟდები..ყველაფერს წერით გამოვხატავ.. და კიდევ მუსიკაზე..ამ ორი რამის გარეშე მოვკვდები ალბათ!
ძალიან კარგი, გელოდები, როგორც ჩანს ვგავართ რაღაცეებში ერთმანეთს!
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მარი მეორე ნაწილს რომ ვკითხულობდი მეღიმებოდა,ჩემ გრძნობებს ვხედავ ამ გოგოში...ყველა ამ ასაკის გოგო თითქმის ერთნაირად ფიქრობს და გრძნობსმომწონს უკვე და შენი ნაწარმოების ერთგული მკითხველი ვარ იცოდეე
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
შენ არ იცი მხოლოდ ეს ერთი კომენტარიც რამდენს ნიშნავს ჩემთვის უღრმესი მადლობა..თავებს მალ-მალე დავდებ რომ არ გავწელო! ხო...მეც ვცდილობდი ჩემი ასაკის გოგოებისთვის დამეწერა..მარი მეორე ნაწილს რომ ვკითხულობდი მეღიმებოდა,ჩემ გრძნობებს ვხედავ ამ გოგოში...ყველა ამ ასაკის გოგო თითქმის ერთნაირად ფიქრობს და გრძნობს:ღიმილი:მომწონს უკვე და შენი ნაწარმოების ერთგული მკითხველი ვარ იცოდეე:ღიმილი:
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
3
რრრრრრრრაააა მაგარიიიიაა... იცი რამდენი ბავშვი გავიცანი? და თან ყველას კარგად გავუგე... =) მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ანისთან ვარ და ანის კიდევ ერთი ადამიანი დაემატა... ნინი ქვია და გიოს კლასშია... მე და გიო ისევ ისე კარგად ვართ ერთმანეთთან..
უიი ხოო, იცი რა მოხდა? გუშინ მწერდა ფეისბუქზე ხვალ რაღაც უნდა გითხრაო და დღეს საერთოდ არ მოსულა სკოლაში... ახლა 5 საათია და როგორც კი გაკვეთილებს მოვრჩი მაშინვე წერა დავიწყე...უი მოიცა ტელეფონი რეკავს და მერე გავაგრძელებ წერას...
----------
ნინი იყო... ხო რას ვამბობდი?მოკლედ ძალიან კარგია.. ხვალ ხუთშაბათია..ანუ ეს რას ნიშნავს? იმას რომ ხვალ გაკვეთიელბის მერე „სასტავი“ კინოში მივდივართ... სასტავში უფრო 8 ბავშვი შევდივართ.. მე , ნინი, ანი, გიო, ლუკა, ნიკა და ბექა...მოკლედ ერთმანეთს ძალიან მაგრად გავუგეთ და უკვე ძაან კარგად ვართ ერთად...
ხოოო...ნინის ზარის მიზანი იყო გაეხსენებინა ჩემთვის რომ მშობლები გავაფრთხილო კინოზე... ახლა მამაჩემს ვეტყვი და ეგაა, დაიცა მოვალ!
- მამააა... ხვალ კინოში მივდივართ მეგობრები და საწინააღმდეგო ხომ არაფერი გაქვს?
- არა, ოღონდ ტელეფონი ჩართული გქონდეს და დამირეკე როცა მიხვალ...
- კარგი შევთანხმდით!
ეესსსეეეეც ასეე... ესეიგი ხვალ მეგობრებთან ერთად კინოში! ძალიან მაგარია...უკვე მომწონს ეს სკოლა, მაგრამ მაინც ვფიქრობ იმაზე გიოს რა უნდა ეთქვა...
2 საათის შემდეგ...
არც კი ვიცი როგორ დავიწყო! ფეისბუქზე შევედი და ვიღაცამ დამამატა, სურათები არ უდევს და სახელად „ Unfamous person “ უწერია! დავამატე და მაშინვე მომწერა
- გამარჯობა, როგორ ხარ?
- კარგად =) და ვინ ხარ?
- მე შენი კეთილისმსურველი
- ხოო? და მაინც ვინ ხარ?
- ვინ ვარ და... მაგას მალე გაიგებ ალბათ!
- კარგი, არც მაინტერესებს.ერთი მითხარი, გიცნობ?
- იმაზე კარგად ვიდრე წარმოგიდგენია...
- მიმანიშნე მაინც
- ვერანაირად, სორი! ისედაც მალე გაიგებ, უბრალოდ გაფრთხილებები და რჩევები მოგცე ხოლმე, რომელიც აუცილებლად უნდა გაითვალისწინო..
- როგორ გავითვალისწინო ვიღაც უცნობის რჩევები?
- აგერ ვნახავთ თუ არ გაითვალისწინებ...
- ვნახავთ!
და გავიდა... ნეტავ ვინ იყო? ნუ ამაზე ნერვებს არ ავიშლი მთავარია ხვალ ძალიან მაგარი დღე იქნება, ნუ მოკლედ წავედი ტელევიზორთან და ხვალ მოგწერ, ... დროებით!
ესეც ბოლო თავი დღეისთვის.. ) დანარჩენი ხვალ დაიდება )
რრრრრრრრაააა მაგარიიიიაა... იცი რამდენი ბავშვი გავიცანი? და თან ყველას კარგად გავუგე... =) მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ანისთან ვარ და ანის კიდევ ერთი ადამიანი დაემატა... ნინი ქვია და გიოს კლასშია... მე და გიო ისევ ისე კარგად ვართ ერთმანეთთან..
უიი ხოო, იცი რა მოხდა? გუშინ მწერდა ფეისბუქზე ხვალ რაღაც უნდა გითხრაო და დღეს საერთოდ არ მოსულა სკოლაში... ახლა 5 საათია და როგორც კი გაკვეთილებს მოვრჩი მაშინვე წერა დავიწყე...უი მოიცა ტელეფონი რეკავს და მერე გავაგრძელებ წერას...
----------
ნინი იყო... ხო რას ვამბობდი?მოკლედ ძალიან კარგია.. ხვალ ხუთშაბათია..ანუ ეს რას ნიშნავს? იმას რომ ხვალ გაკვეთიელბის მერე „სასტავი“ კინოში მივდივართ... სასტავში უფრო 8 ბავშვი შევდივართ.. მე , ნინი, ანი, გიო, ლუკა, ნიკა და ბექა...მოკლედ ერთმანეთს ძალიან მაგრად გავუგეთ და უკვე ძაან კარგად ვართ ერთად...
ხოოო...ნინის ზარის მიზანი იყო გაეხსენებინა ჩემთვის რომ მშობლები გავაფრთხილო კინოზე... ახლა მამაჩემს ვეტყვი და ეგაა, დაიცა მოვალ!
- მამააა... ხვალ კინოში მივდივართ მეგობრები და საწინააღმდეგო ხომ არაფერი გაქვს?
- არა, ოღონდ ტელეფონი ჩართული გქონდეს და დამირეკე როცა მიხვალ...
- კარგი შევთანხმდით!
ეესსსეეეეც ასეე... ესეიგი ხვალ მეგობრებთან ერთად კინოში! ძალიან მაგარია...უკვე მომწონს ეს სკოლა, მაგრამ მაინც ვფიქრობ იმაზე გიოს რა უნდა ეთქვა...
2 საათის შემდეგ...
არც კი ვიცი როგორ დავიწყო! ფეისბუქზე შევედი და ვიღაცამ დამამატა, სურათები არ უდევს და სახელად „ Unfamous person “ უწერია! დავამატე და მაშინვე მომწერა
- გამარჯობა, როგორ ხარ?
- კარგად =) და ვინ ხარ?
- მე შენი კეთილისმსურველი
- ხოო? და მაინც ვინ ხარ?
- ვინ ვარ და... მაგას მალე გაიგებ ალბათ!
- კარგი, არც მაინტერესებს.ერთი მითხარი, გიცნობ?
- იმაზე კარგად ვიდრე წარმოგიდგენია...
- მიმანიშნე მაინც
- ვერანაირად, სორი! ისედაც მალე გაიგებ, უბრალოდ გაფრთხილებები და რჩევები მოგცე ხოლმე, რომელიც აუცილებლად უნდა გაითვალისწინო..
- როგორ გავითვალისწინო ვიღაც უცნობის რჩევები?
- აგერ ვნახავთ თუ არ გაითვალისწინებ...
- ვნახავთ!
და გავიდა... ნეტავ ვინ იყო? ნუ ამაზე ნერვებს არ ავიშლი მთავარია ხვალ ძალიან მაგარი დღე იქნება, ნუ მოკლედ წავედი ტელევიზორთან და ხვალ მოგწერ, ... დროებით!
ესეც ბოლო თავი დღეისთვის.. ) დანარჩენი ხვალ დაიდება )
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
რა ინტრიგულად დამთავრდააააა...სიტყვა კეთილისმსურველი მაინცდამაინც არ მიზიდავს
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
Marii ra magariaa! xalxooo chemi melanqoliac waikitxeet raa!
Mari [Gonzalez]- პოსტების რაოდენობა : 2916
ქულები : 3427
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-09
ასაკი: : 25
Location : USA
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
simartle gitxra arc me mara egre momafiqrda im momentshi nu chemi ra bralia im vigacam tu ase miwera? : Dრა ინტრიგულად დამთავრდააააა...სიტყვა კეთილისმსურველი მაინცდამაინც არ მიზიდავს:ღიმილი:
Page 1 of 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Similar topics
» ენა სმიტის დღიური/diary of ann smith
» დღიური - დღიური
» 40 რამ, რაც გოგონას სურს, მაგრამ არ მოითხოვს მის გაკეთებას !
» მეგობრობის დღიური♥)
» მეგობრობის დღიური ! : ))
» დღიური - დღიური
» 40 რამ, რაც გოგონას სურს, მაგრამ არ მოითხოვს მის გაკეთებას !
» მეგობრობის დღიური♥)
» მეგობრობის დღიური ! : ))
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 1 of 8
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|