კარგი მეოჯახე თუ უბრალოდ ცოლის ჩმორი? სად გადის ზღვარი ამ ორ ტიპაჟს შორის

ჩვენს გარშემო მრავლად არიან მამაკაცები, რომლებიც თავისუფალი დროის უდიდეს ნაწილს ოჯახს უთმობენ, თან ამ ყველაფერს არც მალავენ, არც უარყოფენ რითიც გარშემომყოფი ქალბატონებისგან შურ-სევდანარევ-ნერწყვმომდგარ კომპლიმენტებს ხშირად იღებენ წიპა "შენნაირი სამაგალითო ქმარიი" და ა.შ.
მეორეს მხრივ ტიპს ლუდის დასალევად წასვლა რო შესთავაზო ( რამე ფართიზე,კლუბში გართობაზე საუბარიც ზედმეტია ) სულ ატგავორკები აქვთ, ბაზარში უნდა წავიდე, ცოლი კინოშია და ბავშვებს უნდა მივხედო, ცოლის მეგობრები მოდიან სტუმრად და არ მცალია ბლა ბლა ბლა ბლა... ათასში ერთხელ კიდე თუ ძაან წაძლიათ სულმა იწყებენ ჩუმათ რეკვას და ნებართვების აღებას, ძაან მორიდებულად და მოკრძალებულად.
სათაურში დასმულ შეკითხვას რაც შეეხება, მე პირადად ძალიან ვემხრობი ოჯახში თანასწორობას და ურთიერთშეთანხმებას ოღონდ I mean თანასწორობას და არა მის დამახინჯებულ ვარიანტს, რო თუ კაცი არ დესპოტობს ოჯახში მაშინ ქალი უნდა დააჯდეს კაცს თავზე