საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი

ნინო მადლობა შენი კომენტარისთვის სულ ველოდები ხოლმე.


----
მეც ვიფიქრე ნინა ამ პერსონაჟში ,მაგრამ მერე დაიწყება ვამპირის დღიურებს გავსო,ჯერ ხო ბინდზე დაიწყო :დ მერე ვამპირის დღიურებზე და რავიცი რა

ეეეე მე აქამდე რატო არ ვიცოდი რო ახალი თავი დაიდოო !
მარიი როგორც ყოველთვის ძალიან მომწონს! მე ჩემი ემილი მიყვარს! შემდეგ თავებში სწრაფად განავითარე უფრო მოვლენები :დ თორე დამაწყდა ნერვები !
მონიკა მაინტერესებს ძაან !
კრისტიანი და კლოე! ომაიგად!!

კითხვაზე რატომ არ მიპასუხე?;დ პმ–ში მაინც

ნინო მადლობა შენი კომენტარისთვის სულ ველოდები ხოლმე.

ოჰ ოჰ

რონის დედას თუ გამოაჩენ ხომ იცი ვისი ფოტო უნდა დაადო

რონის დედაზე ერთი ადამიანი მახსენდება სულ..აი სულ.. და გადავწყვეტ საერთოდ გამოვაჩინო თუ არა..


-----
და არ არის ნამდვილად ნინო

რონის დედაზე ერთი ადამიანი მახსენდება სულ..აი სულ.. და გადავწყვეტ საერთოდ გამოვაჩინო თუ არა..

იმედია ისაა ვისაც მე ვფიქრობ;დ

და არ არის ნამდვილად ნინო

ძალიან კარგი! ბანალური იქნებოდა და შენ არ წერ ბანალურად და მოსაბეზრებლად.პირიქით სულ ცეცხლს ანთებ

იმედია ისაა ვისაც მე ვფიქრობ;დ

არ ვიცი ვის ფიქრობ ;დ სპოილერში დამიწერე..და ვიფიქრებ შენს ვარიანტზეც აუცილებლად.ჯერ არ მაქვს ბოლომდე გადაწყვეტილი

ძალიან კარგი! ბანალური იქნებოდა და შენ არ წერ ბანალურად და მოსაბეზრებლად.პირიქით სულ ცეცხლს ანთებ სიცილი

აქ ცოტა სხვა ამბავია,ნეტავ რატომ არ უნდა ესიამოვნობს ასეთი სიტყვები? დაფიქრდი ცოტა და მიხვდები დარწმუნებული ვარ

6 თავი - მონიკა
დღეები ერთმანეთს მიყვებოდა.სახლიდან ვერ გავდიოდი.ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს მთელი ცხოვრებაა ციხეში ვარ გამოკეტილი.თითქოს სუნთქვაც კი საშიშია ჩემთვის.რამოდენიმე კვირის შემდეგ ოთახის კარი კრისტიანმა შემომიღო.
- ბოდიში რომ გაგაღვიძე,უბრალოდ შენთან მინდა დალაპარაკება. - მითხრა,მაგრამ ნორმალურად ვერ გავიაზრე რა ხდებოდა,ნახევრად მეძინა და ხმა ვერ გავეცი. - კარგი,მერე ვილაპარაკოთ. - ოთახიდან სწრაფად გავიდა და კარი ფრთხილად მოხურა.ისევ გავითიშე,მაგრამ ამჯერად კარი ემილიმ გააღო.ახლოს მოვიდა და თქვა.
- გაიღვიძე რონი,სალაპარაკო გვაქვს. - კრისტიანმაც და ემილიმაც ერთი და იგივე ტექსტით გამაღვიძეს.მივხვდი,რომ რაღაც მნიშვნელოვანი ხდებოდა,ავდექი და პირველ სართულზე ჩავედი,სადაც ყველა შეკრებილიყო.კლოეს ხელში ფურცელი ეკავა.გვანიშნა რომ დავმსხდარიყავით.
- იცით ეს რა არის? - იკითხა მან და ყველას სათითაოდ შემოგვხედა.
- რა არის? - ჰკითხა ჯენიფერმა ,წამოდგა და მასთან მივიდა რომ წერილი ენახა.
- ეს წერილია,მონიკასგან. - თქვა კლოემ. ყველა გაჩუმდა.ჯენიფერმა ფურცელს თვალი მოაშორა და თქვა.
- ის წვეულებაზე გვეპატიჟება. უკვე საილენთჰილშია.
- რა წერია წერილში? - იკითხა კრისტიანმა და კლოეს შეხედა.მან წერილი აიღო და ხმამაღლა წაიკითხა.
„დღეს 22:00 საათზე გელოდებით.პირობას გაძლევთ ,რომ ცუდი არაფერი მოხდება,უბრალოდ გავიცნოთ ერთმანეთი. - მონიკა“

- დაგვცინის? - გაიცინა ემილიმ.
- რას აპირებ კლოე ? - ვკითხე მე.
- ვერ გაიგე წერილში რა წერია?მივდივართ.
- არ უნდა წავიდეთ. - თქვა ამანდამ. - საშიშია,ვერ ვენდობით.
- მან პირობა მოგვცა. - თქვა კლოემ. ეს სიტყვები მისგან ძალიან გულუბრყვილოდ გაისმა.სად გაქრა ის ჭკვიანი და წინდახედული კლოე?უბრალოდ სიტყვაზე ენდობა? - მოემზადეთ.ამ საღამოს წვეულებაზე მივდივართ. თქვა,ზურგი შეგვაქცია და სახლიდან გავიდა.ჯენიფერმა შემოგვხედა,მხრები აიჩეჩა და მას გაჰყვა.უცებ გამახსენდა,რომ ვამპირის სიტყვას უნდა ენდო,რომ თუ ის იტყვის არ გიღალატებს,მისი პირობა და ფიცი გაუტეხელია.
მალე დაღამდა.ყველა მოვემზადეთ და გასასვლელში შევიკრიბეთ.ისინი იმდენად შესანიშნავად გამოიყურებოდნენ ვერ ვბედავდი მათთან მიახლოვებას.სიტყვებით აღუწერელი სილამაზე მოდიოდა მათგან.ერთი გამოხედვით შეეძლოთ შენში ყველაფერი გაეცოცხლებინათ ან ჩაეკლათ. ყველაფერი შეეძლოთ,აბსოლუტურად ყველაფერი.ალბათ ასეთი ფიქრები იმიტომ მაწუხებს,რომ ამ ყველაფერმა ჩემს ფსიქიკაზე იმოქმედა,მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს,ამჟამად ასე ვფიქრობ,ვფიქრობ კი არა ფაქტია,რომ ჩემზე ყოველი მათგანი დიდ ზემოქმედებას ახდენს და მე ეს მომწონს.კლოე და ჯენიფერი ისევ ერთად იდგნენ,კრისტიანი და ამანდა კი ერთად.ემილი კი ცალკე იდგა და ფანჯარაში იხედებოდა.უცებ მობრუნდა და თქვა:
- რა ლამაზი ხარ რონი - გამიღიმა.
- გმადლობ,შენც ძალიან ლამაზი ხარ. - მეც გავუღიმე.
- დროა წავიდეთ- თქვა კრისტიანმა ,კარი გააღო და გზა დაგვითმო.ბოლოს თვითონ გამოვიდა.ორ მანქანაში გავნაწილდით და ადგილამდე მალე მივედით.ჩვეულებრივი კლუბი იყო.
- ხომ არ შეგვეშალა? - იკითხა ამანდამ.
- არა,ეს არის - თქვა კლოემ და წინ შეგვიზღვა. დისკოტეკა იყო.ხმამაღალი მუსიკა,სასმელი,ახალგაზრდები.მონიკა კი არსად ჩანდა.
- აბა სად არის? - იკითხა ემილიმ და გარშემო მიმოიხედა.კლოემ არაფერი უპასუხა ,თავდაჯერებული იდგა და ჯენიფერს მიშტერებოდა.თითქოს ეს ორი თვალებით ლაპარაკობდნენ და სამყაროს ეთიშებოდნენ.ჩვენ აღარ ვახსოვდით.ორი საათი ველოდეთ მონიკას,ბოლოს ამანდამ თქვა.
- არ უნდა მოვსულიყავით ,მოგვატყუა,გვეთამაშება .- კლოემ ურეაქციოდ გადახედა და არაფერი უთქვამს.
- მგონი ტყუილად დგომას სჯობს გავერთოთ - თქვა მხიარულად ემილიმ,მე და კრისტიანს ხელი ჩაგვკიდა და ბარისკენ წაგვათრია,ცოტა დავლიეთ და ცეკვა დავიწყეთ.ბოლოს გაგვახსენდა რატომაც ვიყავით მოსულები და დანარჩენებთან დავრბუნდით,რომლებიც ადგილიდან არ იძვროდნენ,მონიკას თვალებით ეძებდნენ.
- დავიღალე,სჯობს წავიდეთ- თქვა გაბრაზებულმა ამანდამ . - კლოე,აღიარე შეცდომა.ის არ მოვა.
- შევცდი? - ირონიულად იკითხა კლოემ.უცებ შემოსასვლელთან ქერა ქალი გამოჩნდა,რომელიც მედიდურად,აუჩქარებლად შემოვიდა.წითელ კაბაში საოცრად გამოიყურებოდა.მიმოიხედა,მზერა ჩვენზე შეაჩერა და ისევ ნელი ნაბიჯით წამოვიდა ჩვენსკენ.ყველაფერზე ეტყობოდა,რომ დანარჩენებს არ გავდა,უძველესი იყო,ნიკის და,მაგრამ ძმისგანაც ბევრად განსხვავდებოდა.ერთი შეხედვით ლამაზი,ჭკვიანი ქალის შთაბეჭდილებას ტოვებდა, მისი თვალები კი ღრმა იყო,ბევრ რამეს ამბობდნენ,რისი დადგენაც ერთი შეხედვით შეუძლებელია.
ფოტო: https://i.imgur.com/UY88g.gif

ვამპირის სიტყვას უნდა ენდო,რომ თუ ის იტყვის არ გიღალატებს,მისი პირობა და ფიცი გაუტეხელია.

აუ ეს სიტყვები ძალიან მომეწონა1

ჯიფი არ შემიძლია! ვაიმე!! რა ქალია ევა! მონიკა აი ემ იურ ფან!!

კლოე მაგიჟებს! :დ ძალიან მაგარი პერსონაჯია...ემილიც..საერთოდ ყველას თავისი ხიბლი აქვს და დატვირთვა,რაც ბევრ კარგ მწერალს არ გამოსდის ,მარი..ყოჩაღ...მონიკაა რა ქალიაა!! მაინტერესებს როგორ განვითარდება მოვლენები...

რა შუაშია მარა მეორე ჯიფზე რა ფეხები აქვს !

ფბ მოდი ერთი წუთით

მარიამ wrote:რა შუაშია მარა მეორე ჯიფზე რა ფეხები აქვს !

ფბ მოდი ერთი წუთით

ხოო ძაან მაგარი

არ ვიცი ვის ფიქრობ ;დ სპოილერში დამიწერე..და ვიფიქრებ შენს ვარიანტზეც აუცილებლად.ჯერ არ მაქვს ბოლომდე გადაწყვეტილი

თუ ვერ ხვდები მაშინ თქმას აზრი არ აქ

აქ ცოტა სხვა ამბავია,ნეტავ რატომ არ უნდა ესიამოვნობს ასეთი სიტყვები? დაფიქრდი ცოტა და მიხვდები დარწმუნებული ვარ

ჩემი ვარაუდი თავიდან რომ მქონდა? ოჰ ნო!

ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს მთელი ცხოვრებაა ციხეში ვარ გამოკეტილი.თითქოს სუნთქვაც კი საშიშია ჩემთვის.

მან პირობა მოგვცა. - თქვა კლოემ. ეს სიტყვები მისგან ძალიან გულუბრყვილოდ გაისმა.სად გაქრა ის ჭკვიანი და წინდახედული კლოე?უბრალოდ სიტყვაზე ენდობა? - მოემზადეთ.ამ საღამოს წვეულებაზე მივდივართ. თქვა,ზურგი შეგვაქცია და სახლიდან გავიდა.ჯენიფერმა შემოგვხედა,მხრები აიჩეჩა და მას გაჰყვა.უცებ გამახსენდა,რომ ვამპირის სიტყვას უნდა ენდო,რომ თუ ის იტყვის არ გიღალატებს,მისი პირობა და ფიცი გაუტეხელია.

ეს ადგილები ყველაზე მეტად მომეწონა.ვამპირის ფიცი

კლოე მაგიჟებს! :დ

მეც,ყველაზე ძლიერი პერსონაჟია,იმდენად უხდება იდუმალება რომ მეტი გამოკვეთა არც სჭირდება

მონიკას გამოჩენა კი მაგარია იყო,მაგრამ რომელი მსახიობია მაგას ვერ მივხვდი

თუ ვერ ხვდები მაშინ თქმას აზრი არ აქ

კარგი

მონიკას გამოჩენა კი მაგარია იყო,მაგრამ რომელი მსახიობია მაგას ვერ მივხვდი

ევა გრინი

ევა გრინი

ვერც ეხლა;დ ეტყობა არ მაქვს მაგის ფილმი ნანახი

მონიკა - ევა გრინი

ძალიან კარგია <3 მოუთმენლად ველი შემდეგ თავს..ჩემი საყვარელი პერსონაჯი-კრისტიანი!!! მონიკა ძალიან დამაინტრიგებელია.. ეჭვი მაქვს,რაღაცას გეგმავს..

mariiii gaagrdzelee :**

agar debt???

Mari,gadagivli katokit sad xar?

მაპატიეთ ბავშვებო,უბრალოდ რატომღაც ვერ ვფიქრობ :დ არ მომდის იდეები.მომივა თუ არა ხასიათი მაშინვე დავწერ

მე კი თვალს არ ვაშორებდი გოგონებს,თვალიგ ამიშტერდა

ერთ-ერთმა კლასს გადახედა და თავდაჯერებულად წარმოთქვა :
- კლოე უილიამსონი

- და ემილი უილიამსონი

ვაიმე თავიდან ვკითხულობ! როგორ აკვირდებოდა რონი :ო

კლოე და ემილი მეხებიდან არ ამდგარან,ერთმანეთს უყურებდნენ და ჩურჩულებდნენ,არადა ორი მერხის დაშორებით იჯდნენ ერთმანეთისგან.

მარიამ wrote:მაპატიეთ ბავშვებო,უბრალოდ რატომღაც ვერ ვფიქრობ :დ არ მომდის იდეები.მომივა თუ არა ხასიათი მაშინვე დავწერ

ნუუ კარგი, დაველოდებით შენს მუზას;დ

tako___12 wrote:Marii Erti Txovna Maqvs Shentan Shegidzlia Es Motxroba http://twilight.georgianforum.com/ Am Saitze Dado??? Me Shemidzlia Davdo Da Mivawero Rom Shen Dawere Magram Ar minda Raaa.. Da Chemi Txovna Iqneba Rom Es Motxroba Chems Saitzec Ganatavsoo Raa...

როცა დავამთავრებ აქ წერას მერე გეტყვი პასუხს. შენ არ დადო

7 თავი.

დიდებული ქალი ჩვენკენ აუჩქარებელი ,თან მძიმე,თან კი ჰაეროვანი ნაბიჯით წამოვიდა.დანარჩენებს გადავხედე,ეტყობოდათ ,რომ ეს მათთვისაც სიურპრიზი იყო.ემილი ხელით მაგრად მოჭიდებოდა კრისტიანს. ჯენიფერი კლოეს გვერდზე იდგა და ხან მას შეხედავდა,ხან მონიკას. ამანდა კი ჩემთან იდგა .მის თვალებში შიში ჩანდა,დიდი შიში იმისა,რომ შევცდით.ქერა ქალბატონი მოგვიახლოვდა და თქვა:
- მადლობელი ვარ,რომ მოხვედით. - ხმა არ გავეცით,კლოემ მხოლოდ თავი დაუქნია საპასუხოდ. - ასევე მადლობელი ვარ ნდობისთვის,შეგვიძლია ცალკე ვილაპარაკოთ.
ქალი შებრუნდა,ჩვენ კი უკან გავყევით.შევამჩნიე როგორ შეაჩერა ამანდამ კლოე და თვალებით რაღაც ანიშნა.თითქოს აფრთხილებდა ჯერ კიდევ არ არის გვიან და სჯობს ახლავე წავიდეთო.ნელ-ნელა წყდებოდა მუსიკის ხმა.მალე ერთ ოთახში შევედით,სადაც დიდი მაგიდა იდგა.დავსხედით.ექვსი ვამპირი და მე,გოგონა,რომლის სიცოცხლეც ყოველ წამს შეიძლება დასრულდეს.სიჩუმე კლოემ დაარღვია:
- გისმენ მონიკა. - მონიკამ ყველას გადახედა,მზერა კი ჩემზე შეაჩერა.
- პირველ რიგში მინდა გითხრათ ,რომ დღეს ჩემი არ უნდა გეშინოდეთ.
- რატომ? - სიტყვა შეაწყვეტინა ამანდამ.
- თუ ასე თავხედურად ჩამეჩრები,მაშინ სიტყვები უკან მიმაქვს. - უთხრა ოდნავ შეცვლილი ტონით მონიკამ. - თქვენ ჩემი ძმა,ნიკი მოკალით,ჩემი ერთადერთი ახლობელი. მან მოგიკლათ ძმა,რობი,რომლის გამოც შური იძიეთ.მეც იგივეს ვაპირებ.ვაპირებ ჩემი ძმის გამო შური ვიძიო,თითოეულ თქვენგანზე,პირველ რიგში კი ამ პატარა გოგონაზე. - მე ჩამაშტერდა.თვალი ვერ გავუსწორე.მზერა ამარიდა და განაგრძო.-მაგრამ მე თამაში მიყვარს.არ მინდა ასე მარტივად მოგიღოთ ბოლო.მინდა იყოთ შიშში,გქონდეთ სულ პატარა იმედი მაინც,რომ გადარჩებით,რომ მაჯობებთ,რაც თითქმის შეუძლებელია. - ჩაიცინა ირონიულად. დიდებული იყო და დიდებულად საუბრობდა.
- თამაში სიცოცხლის ფასად?! - ჩაილაპარაკა კლოემ.
- დიახ.
- რაში მდგომარეობს თამაშის წესები? - იკითხა კრისტიანმა.
- კარგია რომ იკითხე.პირველ რიგში უნდა დაიშალოთ.ორ-ორად.ცალ-ცალკე უნდა მებრძოლოთ.მე თქვენ თავიდანვე არ მოგიღებთ ბოლოს,რადგან ეს ჩემს თვისებებს ეწინააღმდეგება. მიყვარს მტრების ტანჯვის ყურება.მიყვარს,როცა მათ თვალებში შიშს ვხედავ,ერთმანეთის დაკარგვის შიშს.თქვენ გიყვართ ერთმანეთი,ეს კი ყველაზე დიდი სისუსტეა.მე კი... ადამიანის გრძნობებზე მიყვარს თამაში.არავინ და არაფერი სხვა.

- გასაგებია. - მხოლოდ ეს წარმოთქვა კლოემ და წამოდგა.
- დროს ცოტას გაძლევთ ,იმისთვის რომ იფიქროთ.გახსოვდეთ,თუ ჩემს მოტყუებას შეეცდებით და არ შეასრულებთ იმას,რაც გითხარით ინანებთ. ერთ კვირაში უკვე ცალ-ცალკე უნდა იყოთ.ერთ კვირაში,თამაში იწყება.
ეს თქვა,შემდეგ ყველას შემოგვხედა.მზერა ისევ ჩემზე შეაჩერა და ოთახიდან გავიდა.წამოვედით.გზაში ხმა არავის ამოუღია.კლოეც ჩუმად იყო.დიდი გავლენა მოახდინა მონიკამ ჩვენზე.ჯერ გარეგნობით,შემდეგ კი სიტყვებით.ყველა ვხვდებოდით ,რომ ასჯერ უფრო ძლიერები,ჭკვიანები და წინდახედულები უნდა ვყოფილიყავით მასთან „თამაშისას“.სახლის კარი შევაღეთ თუ არა ვიკითხე:
- ახლა რა მოხდება?
- რა მოხდება და მოვკვდებით. - მითხრა ირონიულად ამანდამ .ეტყობოდა რომ შოკში იყო. - ვამბობდი,რომ არ უნდა წავსულიყავით,მაგრამ კლოე ხომ ლიდერია...ის ხომ ყველაფერს სწორად აკეთებს - ისე საუბრობდა თითქოს კლოე იქ არ იყო.არ გაჩერდა,ერთი და იგივეს იმეორებდა.ხმა კი არავინ გასცა.ჯენიფერი მისკენ გაიწია,მაგრამ კლოემ შეაჩერა.

სამაგიეროდ კრისტიანი მოწყდა ადგილიდან და ამანდა კედელთან მიაყენა.
- წესიერად ილაპარაკე.დაფიქრდი რას ამბობ.
- შენც გაგაგიჟა ხო თავისი იდუმალი ხასიათით?!- კრისტიანმა ხელი ყელზე მაგრად მიაჭირა.
- დაფიქრდი რას ამბობ. - გაუმეორა მკაცრად.
- გგონია ვერ ვამჩნევ როგორ უყურებ.მომშორდი თორემ ყველაფერს ვიტყვი. - კრისტიანი მოშორდა და კიბეები განაწყენებულმა აიარა.უკვე გვიანი იყო.ჯენიფერი და კლოე გარეთ გავიდნენ.მე კი ამანდას მივუბრინდი და ვუთხარი:
- დამშვიდდი,ყველაფერი კარგად იქნება.
- შენს იმედზე ვიყო ? - მკითხა ირონიულად.
- კი,ჩემს იმედზეც უნდა იყო და შენი მეგობრების. შენი აზრით ნერვიულობით და პანიკით რამეს ეშველება? ახლა ცივი გონებით,დალაგებულად უნდა ვიაზროვნოთ.
- შენ ნურაფერს მასწავლი.ეს ყველაფერი შენს გამო დაიწყო.
- გეყოფა ამანდა. - უთხრა ემილიმ.ასეთი პირველად ვნახე.რაღაცით თავის დას გავდა. - მართალს გეუბნება.
ამანდამ ხმა აღარ ამოიღო ფანჯარა გააღო და სიბნელეში გაუჩინარდა. ემილიმ შემომხედა და თავი უკმაყოფილოდ შეარხია.