საშინელებათა ისტორიები :))

au cudad var marto var sasxshi ras merchodit?

Qetuni )) me ro wavikitxe gushin gvianobamde marto viyavi da dzlivs davweqi mere xmebi mesmoda da turme chemi dzma achxakunebda ragacas, sanam eg gavige gavataveerti sikvdili

susti gulii martla ar makvs es isee vcercudad vartkoo auu ghame rom ar damedzinebaa ukve vici daa mesame promoshii filmidanaa trailerii??? tu vinme gogom chaatara rituali?

აუუ რა მაგარიაა, როგორ მიყვარს ასეთი რაცხაებიიი პირველი ყველაზე მაგარია!

vicodi ro mogewoneboda bratel kidev davdeb mere tu vnaxe rame egeti )

მე მაპატიეთ მაგრამ ჯერ სახლში მარტო ვარ და მერის ვიდეოებს არ ვნახავ (მარის გაფრთილებიდან გამომდინარე)
მეც ადამიანი ვარ

Telemundo wrote:მე მაპატიეთ მაგრამ ჯერ სახლში მარტო ვარ და მერის ვიდეოებს არ ვნახავ (მარის გაფრთილებიდან გამომდინარე)
მეც ადამიანი ვარ

xo egre ajobebs sashineleba mec marto viyavi da metqi chveulebrivi kinos trailerebiatqo da ro cahvrte gavsheshdi da vegarc gamovrte..kinagam martla guli shemiwuxda

magaria a kide dawerret raaaaaaaaaaaaaaaaaaa

DB_Guaimaran wrote:მსოფლიოში უამრავი ლეგენდიდან, ყველაზე გამორჩეული
და თითქმის დაზუსტებული არის ლეგენდა რომელსაც ეწოდა ,,Bloody Mary'' იგივე
,,სისხლიანი მერი''

პირველი ვარიანტის თანახმად მერი ერთი
უალამაზესი გოგონა იყო, რომელსაც მთელი ქალაქი იცნობდა მისი გარეგნობის
გამო, ის ბევრ ბიჭს მოსწონდა, მაგრამ თვითონ არ უყვარდა ბიჭები, როცა მერი
გაიზარდა მან დაიწყო ურთიერთობა ქირურგთან, ქირურგი ცუდი ადამიანი იყო,
მაგრამ მერის ის შეუყვარდა, ლეგენდის თანახმად ქირურგმა მერი დაასახიჩრა და
თვალები ამოუღო, რის შემდეგაც მერიმ შური იძია, მისი სული გაბოროტდა და
ცოტა ხნის შემდეგ ქირურგს ის სარკეში გამოეცხადა და ამოთხარა თვალები მას.
ამის შემდეგ მერი ადამიანებს სარკეში ეცხადება.

ლეგენდის მეორე ვარიანტი გაცოცხლებულია ცნობილ, მაგრამ ერთ-ერთ ყველაზე ცუდ საშინელებათა ფილმს ქალაქურ ლეგენდები 3-ში.
მეორე ლეგენდის თანახმად წვეულებაზე დაპატიჟებულ მერის ორი ბიჭი აეკიდა,
რომლებმაც მერი ბანერის ,,შებმა'' მოინდომეს. ბიჭებმა მერი და მისი
მეგობარი გოგონა დაიჭირეს, მეგობარი გოგონა გაიქცა ხოლო მერი ბანერი კი
გაიყვანეს სხვა ოთახში, წვეულება სკოლის დარბაზში ტარდებოდა. როცა ბიჭიმ
მერი დაიჭირა, ამასობასი გამოჩნდა სკოლის დაცვა, ამ დროს ბიჭმა მერის მაგრა
მოუჭირა კისერში ხელი, კისერი მოუგრიხა და სკივრში ჩატენა. ლეგენდის
მიხედვით, სკივრი ისევ არსებობსდა მერის სული იცოცხლებს იქამდე სანამ ეს
სკივრი არ გაიღება. თუ ლეგენდას დავუჯერებთ ის ბიჭი და მისი მეგობარი იმ
დღესვე გაუჩინარდნენ, ხოლო მერის მეგობარი გოგონა კი ტელეპატიური ნიჭით
დაჯილდოვდა და ყოველდღე ელაპარაკებოდა მერის აჩრდილს.

მესამე ნაწილი კი გვეუბნება, რომ მერი ბანერი მოკლული იქნა მისი მტრების
მიერ, მერის სილამაზე ბევრს გულზე არ ეხატებოდა, ასე რომ მერის ძალიან
ბევრი მტერი ჰყავდა, ლეგენდის მესამე ვარიანტის თანახმად, მოხდა ისე, რომ
მერის შეუყვარდა ის ბიჭი რომელიც სხვა გოგონას მოსწონდა, მერის ბიჭი
უყვარდა, ხოლო მისი მოპირისპირე გოგონა კი ცდილობდა, რომ მათი ურთიერთობა
ჩაეშალა. ერთხელ მერი ბიჭთან იყო სახლში, დაბრუნებისას კი მერის სახლში
მისი მტერი გოგონა დახვდა, გოგონამ სარკე დაამსხვრია და ამ ნაწილებით მერის
სახე დაუსერა და დაასახიჩრა ის, რის შემდეგაც მერი ბანერის სულმა გოგონა
და გოგონას მეგობრები სიცოცხლეს გამოასალმა.

ლეგენდის თანახმად ყველა ადამიანს შეუძლია დაინახოს მერი, მერი ხშირად
გამოძახებით ჩნდება , ხშირადაც კი მისით მოდის. თუ მერის ნახვა გინდა, უნდა
დადგე სარკის წინ, უნდა აავსო აბაზანა და ხელში სანთლით უნდა იძახო:
სისხლიანი მერი, სისხლიანი მერი. და მას სარკეში დაინახავ.

მერი უამრავ ადამიანს ჰყავს ნანახი, ახლა კი ინებეთ კომენტარი, რომელიც ერთ-ერთმა ამერიკელმა გოგონა ნატალიმ დადო საშიშ-ბლოგზე.

ნატალი პრესკოტი წერს:
-გამარჯობათ, მე ნატალი ვარ. ამ თემასთან დაკავშირეებით (იქაც საუბარი იყო
მერიზე) მინდა რაღაც მოვყვე, რაც სისხლიან მერიზე დაგარწმუნებთ.

სამი წლის წინ მე, კლეო და სემი სემთან ვიყავით სტუმრად, ღამე იყო და
სახლში უცნაური ქარი ქროდა, ჯერ ვითამაშეთ კარტი შემდეგ კი ცოტა
წავიძინეთ, საღამოს სემმა ჩვენი შეშინება გადაწყვიტა და მოგვიყვა ამბები
მეთევზეზე და სისხლიან მერიზე, თან იცინოდა, ნამდვილად არ სჯეროდა ამ
ყველაფრის, შემდეგ შემოგვთავაზე მერის რიტუალის ჩატარება, მე კატეგორიული
უარი განვაცხადე, მაგრამ სემიმ დაგვაძალა. ჩვენ აბაზანაში დავდექით სანთლით
ხელში და დავიძახეთ: სისხლიანი მერი, სისხლიანი მერი. არაფერიც არ მოხდა,
სემმა სიცილი დაიწყო. უცებ შეუქი ჩაქვრა და სარკეში დასახიჩრებული და
ბინძური ქალბატონის აჩრდილი გამოჩნდა, ეს წამიერი იყო, ამის შემდეგ სემი
დამუნჯდა და ვეღარ ლაპარაკობს, მას შიშები დღემდე აქვს...

კინოები სადაც სისხლიანი მერის პერსონაჟი გამოიყენეს:
Urban Legends 3: Bloody Mary
Candyman
Dead Mary
Bloody Mary
Supernatural (TV Show)










Videoebs susti gulis patronebi nu uyurebt me ise shemeshinda sarkeshi vegar vixedebodi

vaimeee maar, raime melodrama ver modzebneee

Bracamontes_fan wrote:magaria a kide dawerret raaaaaaaaaaaaaaaaaaa

kai tatii ra magarii gul ii exlac miqriss mara pirvelma daglija zeprad vici

ramdenjer maq eseni wakitxuli ro icodet

es arc ise sashinelebaa magram sheidzleba dagainteresot

ამჰერტსის შემაძრწუნებელი პოლტერგეისტის ისტორია
მოჩვენებებთან დაკავშირებული ბევრი ისტორია ადამიანთა მეხსიერებას
იმიტომ შემორჩა, რომ ისინი მართლაც შემაძრწუნებელი იყო. მოჩვენებები,
როგორც წესი, ზიანს არავის აყენებენ. ზოგჯერ რაღაც მნიშვნელოვანის თქმას
ცდილობენ მათთვის, ვინც უსაზღვროდ უყვართ და ისევე მოულოდნელად
უჩინარდებიან როგორც გამოჩნდნენ.
პოლტერგეისტული აქტივობა სულ სხვაა. იგი რომლიმე კონკრეტულ ადამიანთანაა
დაკავშირებული. ფიზიკური ფენომენია. იგი აშინებს და სერიოზულ ზიანს აყენებს
ადამიანს. კანადაში ქალაქ ამჰერსტში, მცხოვრები ეტერ კოქსი სწორედ მისი
მსხვერპლი გახდა.
ეს უჩვეულო მოვლენები თვითმხილველებმა დააფიქსირეს და მის საფუძველზე
წიგნიც კი გამოიცა. მეცხრამეტე საუკუნის ბოლოს ამჰერსტში 19 წლის გოგონა,
ესტერ კოქსი, ცხოვრობდა. მასთან ერთად პატარა სახლში საკმაოდ ბევრი
ადამიანი იყრიდა თავს, მისი გათხოვილი და გასათხოვარი დები და დისშვილები.
მათი მოოტონური და უშფოთველი ცხოვრება ერთმა შემთხვევამ შეცვალა. თუმცა
პირველად ეს პარანორმალური მოვლენა კი არ იყო, არამედ ადამიანის სახის
მქონე ურჩხული, მეწაღე ბობ მაკნილი. მან ესტერის გაუპატიურება სცადა.
თავზარდაცემულმა გოგონამ საფრთხეს თავი დააღწია, მაგრამ მას შემდეგ მის
ცხოვრებაში საშინელებები დაიწყო. ზოგი ამბობდა, რომ შემდგონი მოვლენები
ესტერის ტრავმირებული ფსიქიკის ნაყოფი იყო, მაგრამ თვითმხილველები
სხვაგვარად ფიქრობდნენ.
ერთ საღამოს მთელი სახლი უჩვეულო კივილმა გამოაღვიძა. ხმა ესტერის
ოთახიდან ისმოდა. ყველა იქით გაიქცა. როდესაც ოთახში შევიდნენ, ნახეს, რომ
ესტერის საბნის ქვეშ რაღაც მოძრაობდა. ყველას თაგვი ეგონა. დიდხანს ეძებეს,
მაგამ ვერაფერი აღმოაჩინეს. მეორე ღამეს წივილ-კივილი კვლავ გაისმა.
ამჯერად ესტერთან მისი და იწვა. ორივენი ირწმუნებოდნენ, რომ უცნაური ხმა
საწოლის ქვეშ, ყუთიდან ისმოდა. როდესაც ყუთი გამოიტანეს და ოთახის ცენტრში
დადგეს, ის ჰაერში აიწია და შემდეგ ისევ თავის ადგილს
დაუბრუნდა. ამ სცენას იქ მყოფთა წივილ-კივილიც მოჰყვა.
ესტერ კოქსი მესამე ღამეს ადრე დაწვა დასაძინებლად. იგი უკვე რამდენიმე
ღამის უძინარი იყო და თავს ცუდად გრძნობდა. როდესაც მისი დაც დაწვა, ესტერი
უეცრად წამოხტა, ოთახის შუაგულში ღამის პერანგით დადგა და ტირილი დაიწყო,
თან კიოდა: “ღმერთო ჩემო, რა მემართება, ვკვდები”. ჯენიმ სანთელი აანთო,
დას შეხედა და ძალიან შეეშინდა. მას ისეთი გავარვარებული კანი ჰქონდა,
თითქოს ანათებდა. თანაც არაბუნებრივად ჰქონდა სახე დასიებული. ოჯახის
წევრებმა ესტერს ხელი მოკიდეს, დაამშვიდეს და როგორღაც საწოლში ჩააწვინეს.
იგი თავზარდაცემული იყო და სუნთქვა უჭირდა. ტკივილისაგან კვნესოდა. ამ დროს
საწოლის ქვემოდან გამაყრუებელი ხმა ისმოდა, ჭექა-ქუხილს ჰგავდა, მთელი
ოთახი შეაზანზარა. ეს ხმა კიდევ სამჯერ გაისმა საწოლის ქვემოდან, რის
შემდეგაც ესტერმა შვება იგრძნო და ღრმა ძილს მიეცა. ოთხი დღის შემდეგ ეს
ყველაფერი განმეორდა და ჭექა-ქუხილის მსგავსი ხმაურით დასრულდა, რომელიც,
ისევე როგორც წინა შემთხვევაში, საწოლის ქვემოდან ისმოდა.
ესტერის სიძემადგილობრივ ექიმს, კარიტესს, სთხოვა ავადმყოფის გასინჯვა.
კარიტესი თვითონ შეესწრო იმ გასაოცარ მოვლენას, რომელიც ადრე ამ ოჯახის
წევრების ფანტაზიის ნაყოფი ეგონა. იგი ესტერის საწოლთან იჯდა და გაოგნებული
ადევნებდა თვალყურს, როგორ მოძრაობდა მისი ბალიში ისე, რომე ესტერი მას
ხელით არ ეხებოდა. საწოლის ქვემოდან ხმაური ესმოდა, მაგრამ მიზეზს ვერ
იგებდა. მის თვალწინ უხილავი ხელები ესტერის ღამის პერანგს აქეთ-იქით
ისროდა. ამ დროს ექიმს ლითონის იარაღის ღრჭიალიც მოესმა. საწოლის თავზე
კედელს შეხედა და დიდი ასოებით კედელზე შემდეგი წარწერა დაინახა: “ესტერ
კოქს, შენ ჩემი ხარ. ჩემი ხელით სიკვდილი გიწერია.”
ორი საათის შემდეგ ყველაფერი დასრულდა. თითქოს არც არაფერი მომხდარიყო.
შეფიქრიანებული კარიტესი სახლში დაბრუნდა. იგი სრულიად აუხსნელი და
დაუჯერებელი ფენომენის შემსწრე გახდა. გადაწყვიტა, იმ სახლში კიდევ ერთხელ
მისულიყო და საკუთარი თვალით ეხილა ყველაფერი. უუცნაური მოვლენები კვლავ
განმეორდა. ამჯერად უხილავი ხელი კარტოფილს ისროდა აქეთ-იქით. გამაყრუებელი
ხმა საწოლის ქვემოდან კი არა, სახურავიდან მოდიოდა. ექიმმა ყველაფერი
გულდასმით გამოიკვლია, მაგრამ მაინც ვერაფერი დაადგინა. ამ მოვლენებზე
რამდენიმე წლის შემდეგ კოლეგებს მისწერა. ირწმუნებოდა, რომ ამ ყველაფრის
მოწმე ბევრი პატიოსანი, ობიექტური და სკეპტიკურად განწყობილი ადამიანი იყო
და არც არავინ თაღლითობდა. “დიდი ხნის ყოყმანის შემდეგ ესტერთან
დაკავშირებული ისტორიები სამედიცინო ჟურნალში გამოვაქვეყნე, _ წერდა იგი, _
მიუხედავად იმისა, რომ ვიფიქრე, ექიმები ნამდვილად არ დამიჯერებდნენ. მეც
არასოდეს მჯეროდა არც სასწაულების და არც მოჩვენებების, იქამდე, ვიდრე
საკუთარი თვალით არ ვიხილე”.
ბუნებრივია, რომ ექიმმა ესტერს ვერაფერი უშველა. სახლი თითქოს საგიჟეთად
იქცა. იქ ცხოვრება უკვე სახიფათო იყო. რა არ ხდებოდა: უეცრად ხანძარი
ჩნდებოდა, დანა-ჩანგალი თავად ერჭობოდა ფანჯარაში ან კარში, ანთებული
სანთლები ჰაერში ლივლივებდა და რატომღაც საწოლზე ცვიოდა, ავეჯი თვითონ
იცვლიდა ადგილს, კედლებს ებჯინებოდა; ესტერს სახეზე ხშირად თითების კვალი
წითლად ემჩნეოდა, სახლში ყოფნისას მეზობლის ბიჭს ჯიბის დანა თითქოს თავის
თავად უვარდებოდა ჯიბიდან და ეტერს ხვდებოდა;
საცოდავი ესტერი სახლიდან გაქცევას ცდილობდა, მაგრამ ამაოდ. სადაც
მიდიოდა, ეს უცნაური მოვლენები თან სდევდა. მხოლოდ ეკლესიაში იყო შედარებით
მშვიდად. ამხანაგთან მივიდოდა სტუმრად და იქ ისეთი ხმაური ტყდებოდა,
იძულებული იყო წამოსულიყო, რადგან მიზეზი თვითონ იყო. სასოწარკვეთილმა სხვა
ვერაფერი მოიფიქრა და გადაწყვიტა, ოჯახს გამოყოფოდა და საცხოვრებლად
სხვაგან გადასულიყო. პოლტერგეისტი მეზობელ სახლშიც გაჰყვა. იგი იძილებული
გახდა, უკან დაბრუნებულიყო. სახლის მფლობელს აურზაური მობეზრდა და და
ოჯახის გასახლება განიზრახა. ესტერმა თავი დამნაშავედ იგრძნო და სამუშაოდ
შორს, ფერმაში გადავიდა. როგორც კი ჩავიდა იმ დღესვე ფარდული დაიწვა.
ფერმის მეპატრონემ იგი ხანძრის გაჩენისთვის დააპატიმრებინა.
სასამართლომ ოთხი თვით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა. ესტერს ციხეში ყოფნა
დიდ სასჯელად არ მიაჩნდა, ისე იყო გატანჯული გარეთ გამოსვლა არ უნდოდა.
ესტერის ციხიდან გამოსვლის შემდეგ პოლტერგეისტური აქტივობა თანდათან
შემცირდა. ესტერი ისე შეეჩვია ამ უჩვეულო მდგომარეობას, თითქოს ვეღარც
ამჩნევდა. მაგრამ სულ მალე ყველაფერი უკვალოდ გაქრა. მოგვიანებით ესტერი
გათხოვდა, თანაც ორჯერ. 1912 წელს გარდაიცვალა, 53 წლისა.
უოლტერ ჰუბელმა გამოაქვეყნა წიგნი “ამჰერსტის საიდუმლო” მასში 12 მოწმის ნაამბობი შევიდა ამჰერსტში მომხდარი მოვლენების შესახებ.

ისტორია პირველი – მოხეტიალე სული

ეს ამბავი მაშინ დაიწყო, როცა სახლში ვბრუნდებოდი. მე მიყრუებულ ადგილას
ვცხოვრობ, ამიტომ ქუჩა ჩაბნელებული იყო და გზას მხოლოდ ჩემი მანქანის
ფარები ანათებდა. რამდენიმე კვირის წინ აქ ავარია მოხდა, რომელმაც ჩემი ორი
მეგობარი შეიწირა, 4 კი მძიმედ დაშავდა. სწორედ ამ ადგილს ვკვეთდი, როცა
წინ შავმა ფიგურამ გაიარა და ტყეში შევიდა. როცა გზაზე გადადიოდა,
დავუსიგნალე, მაგრამ რეაქცია არ ჰქონია. სანამ სახლამდე მივედი, სულ იმის
ფიქრში ვიყავი, რა იყო ეს. ცხოველი რომ ყოფილიყო, დასიგნალებაზე მოიხედავდა
ან გაიქცეოდა. ჩემი ერთ-ერთი მეგობარი, რომელიც ავარიაში მოხვედრისას
გარდაიცვალა, მაღალი სიმპათიური ბიჭი იყო. ეს ფიგურაც თითქოს მისი სიმაღლის
იყო. ეს რომ გავაცნობიერე, კიდევ უფრო შემითრია ფიქრებმა.
დაახლოებით ერთი კვირის შემდეგ, როცა გვიან ღამემდე ვუყურებდი ტელეარხ
HBO-ს, უცებ ისეთი ხმა მომესმა, თითქოს სამზარეულოში ვიღაც ჩემი ლეკვის
საჭმელს მიირთმევდა. შევედი სამზარეულოში და ვნახე რომ ჩემი კატა ყოფილა.
გამიკვირდა, რადგან ის მუდამ გარეთაა და სახლში სახლში თითქმის არ შემოდის,
კარიც კაი ხნის ჩაკეტილი იყო. ავიყვანე და გავიყვანე გარეთ. შემდეგ
შემოვბრუნდი და ჩემდა გასაოცრად, აღმოვაჩინე, რომ ყველა კარი ჩაკეტილი იყო !
არანაირი აზრი არ მომდიოდა, როგორ შევსულიყავი სახლში. დავურეკე ჩემს
ბოიფრენდს და მოვუყევი რაც მოხდა. ლაპარაკში შევყევით და უცებ მითხრა, რომ
ჯინსის უკანა ჯიბეში გასაღები იპოვა. დედამისი რამდენიმე დღის წინ ახალ
სახლში გადავიდა და ვივარაუდეთ, რომ მან ჩაუდო ამ სახლის გასაღები. ამის
მერე მალევე დავემშვიდობეთ ერთმანეთს.
მეორე დღეს ჩემი ბოიფრენდი მესტუმრა. გვშიოდა და პიცა გამოვიძახეთ, მან
კი ის გასაღები მაჩვენა, რომელზეც გუშინ მესაუბრა. ჩემსას მივამსგავსე და
ხუმრობით ვუთხარი, “აბა ჩემს კარებს თუ გააღებ?” ის მართლაც გავიდა გარეთ
და კარი ჩაკეტა. შემდეგ მოარგო გასაღები საკეტს და ის გაიღო ! “ჰმ, შენ
გაუხსენი გუშინ კარები ჩემს კატას?” გავეხუმრე ისევ, თუმცა თავში ათასგვარი
ფიქრი მიტრიალებდა. ის მიხვდა ჩემს აზრებს და გასაღებზე ჩამოაგდო საუბარი.
მითხრა, რომ წარმოდგენა არ ჰქონდა, როგორ აღმოჩნდა მის ჯიბეში. ჩვენ ორი
წელია ერთად ვართ და ყველაზე საშინელ სიზმარშიც ვერ წარმოვიდგენ, რომ ის
მომატყუებდა ან გასაღებს მომპარავდა. პიცა შევჭამეთ და სამზარეულოში
გავედი, რომ რამე სასმელი მენახა. უცებ შევნიშნე, რომ სტუმრების საწოლ
ოთახსა და მშობლების აბაზანაში შუქი ენთო.
მამაჩემი ცნობისმოყვარეა და ყოველთვის აინტერესებს, რა ხდება სახლში,
როცა ის სხვაგანაა. უკანა კარებთან კამერა აქვს დამონტაჟებული, რომელიც
მოძრაობისას ირთვება და 30-30 წამიან ვიდეოებს იღებს, შემდეგ კი ელექტრონულ
ფოსტაზე ეგზავნება. რამე საეჭვო რომ ყოფილიყო, დამირეკავდა და მკითხავდა,
მაგრამ მისგან ზარი არ ყოფილა. მე და ჩემმა ბოიფრენდმა ყველა ოთახი
შევამოწმეთ, ყველა წერტილი, მაგრამ ვერაფერს მივაგენით.
ამის შემდეგ ყოველთვის მაქვს შეგრძნება, რომ მარტო არ ვარ, რომ ვიღაც
მითვალთვალებს. ვერ ვიტან ამ შეგრძნებას და მანქანის მართვაშიც ხელს
მიშლის. იმასაც ვგრძნობ, რომ ეს “რაღაც” ცდილობს ჩემს ბოიფრენდს
წამაჩხუბოს. რა უნდა ჩემგან? როგორ მოვიშორო? ვილოცე, მასთან კონტაქტის
დამყარებაც ვცადე, მაგრამ არაფერი გამომივიდა. ასე თუ გაგრძელდა, მალე
პროფესიონალის დახმარება დამჭირდება.

ისტორია მეორე – 15 წელი შიშში

8 წლის რომ ვიყავი, ჩემმა მშობლებმა კალიფორნიის შტატის ქალაქ
ბერლინგემში სახლი იყიდეს. როცა სახლში პირველად შევედით, დედას ვუთხარი:
“როგორ ბნელა აქ”. დედამ დამამშვიდა, რომ კედლებს შეღებავდნენ, დიზაინს
შეცვლიდნენ და მალე ნათელი, მზიანი სახლი გახდებოდა. მაგრამ მე ვგრძნობდი,
რომ ეს არ იყო უბრალოდ სიბნელე, კედლის ღრიჭოები რაღაც საიდუმლოს ინახავდა.

რამდენიმე დღით ადრე, მამა და მისი მეგობარი დიკი იყვნენ სახლში, რათა
იატაკი დაემუშავებინათ. როცა დრელი ჩართეს, რადიომიმღები აფეთქდა, შემდეგ
ნათურები ჩაქრა და ელექტროენერგია გამოირთო. მათ გაყვანილობა შეამოწმეს,
მაგრამ დაზიანება ვერ იპოვეს. მამამ კავშირგაბმულობიდან ხელოსანი
გამოიძახა, მაგრამ მან თქვა, რომ ყველაფერი წესრიგში იყო. თუმცა ურჩია
მავთულების ხელახლა გაყვანა. ჩვენდა გასაკვირად, ხელოსნის წასვლის შემდეგ
ელ.გაყვანილობა ამუშავდა.
მშობლები მეზობლებს დაუმეგობრდნენ. ისინი იმედს გამოთქვამდნენ, რომ ჩვენ
მაინც დავრჩებოდით დიდხანს, რადგან წინა მობინაადრეებიდან ყველა 1-2 თვე
რჩებოდა და მერე სხვაგან გადადიოდა.
სახლში გადასვლისას რამდენჯერმე ისეთი ხმა გავიგეთ, თითქოს ვიღაც
იატაკზე დადიოდა, შიგადაშიგ კარზე კაკუნიც იყო. უკანა კარები რამდენჯერმე
თავისით გაიღო და დაიხურა, რასაც მოსდევდა კიბეებზე ჩასვლის ხმა. როცა
საწოლში ვწვებოდი, ზედ სახესთან ვიღაცის მძიმე სუნთქვას ვგრძნობდი.
მშობლები მამშვიდებდნენ და მეუბნებოდნენ, რომ მომეჩვენა, ან სხვა რამის ხმა
იყო და მე მივამსგავსე უბრალოდ. რამდენჯერმე მომესმა, რომ დედამ დამიძახა,
როცა მასთან მივედი, ის გაოცებული იყო, რადგან მსგავსი არაფერი ყოფილა.
საწოლში ხშირად ვპოულობდი გრძელ ჟღალ თმას. რამდენჯერმე გამეღვიძა, როცა
ვიღაცა ფეხზე, კოჭთან მკიდებდა ხელს და საწოლიდან ჩამოთრევას ცდილობდა.
მშობლებმა ესეც არ დამიჯერეს და მითხრეს, რომ კოშმარი რეალობად აღვიქვი.
რამდენჯერმე გაღვიძებისას აღმოვაჩინე რომ ალაგ-ალაგ თმა მქონდა შეჭრილი.
ერთხელ ნაშუადღევს საწოლ ოთახში ვიყავი და ვგრძნობდი, რომ ვიღაცა
მომჩერებოდა. ავდექი, მივედი კარებთან და შუქი ჩავაქრე. შემოვბრუნდი და
დავინახე, რომ ჩემს საწოლზე ვიღაც ქალი იჯდა. მას გრძელი წითური თმა ჰქონდა
და გამჭირვალე იყო. მოჩვენებების არ მჯეროდა, მაგრამ ახლა, როცა ფაქტს
შევეჩეხე, შიშმა ამიტანა. გავვარდი და სააბაზანოში შევიკეტე. მაგრამ შემდეგ
ვიფიქრე, რომ თუ მართალი იყო, რასაც მოჩვენებებზე ამბობდნენ, ის
სააბაზანოს კედელში გაივლიდა და მასთან ერთად ჩაკეტილი აღმოვჩნდებოდი.
გავხსენი კარები და სასტუმრო ოთახში გავიქეცი.
მეორე დღეს მშობლებს ვუამბე, რაც ვნახე. მათ ერთმანეთს გადახედეს და
მითხრეს, რომ ეს ადგილი სავარაუდოდ დაწყევლილი იყო. ჩემს მიერ ნანახ
მოჩვენებას კი ფლორენსი ერქვა. ამ დროს უკვე 3 წელი იყო გასული, რაც ამ
სახლში ვცხოვრობდით. ერთხელ კი, როდესაც საწოლში ჩაწვნენ და შუქი ჩააქრეს,
ჭერზე ორი მოქანავე თავი დაინახეს, რომელიც მათ მიშტერებოდა. ამის შემდეგ
მათ ჩემი ყველა ნაამბობი ირწმუნეს და უნდობლობისთვის ბოდიში მომიხადეს.
ჩვენ გადავწყვიტეთ, “სტუმრებთან” კავშირი პლანშეტის
მეშვეობით დაგვემყარებინა. მაგრამ ამან მხოლოდ გააუარესა სიტუაცია. მე ორი
მოჩვენება დავინახე, ჩემმა მშობლებმა გაცილებით მეტი. წიგნებმა
გადაადგილება და “ფრენა” დაიწყეს, იატაკზე დაგებული ხალიჩები ამოძრავდა.
ამის შემდეგ ჩემს მშობლებს ხასიათი შეეცვალათ, უფრო გაუხეშდნენ და
წვრილმანებზე კამათობდნენ. მოჩვენებებმა ისევ შემომიტიეს. რამდენჯერმე
მომქაჩეს, ხელი მკრეს, ჩემს მშობლებს ღამე ჩემი ყვირილი ესმოდათ, არადა იმ
დროს მეძინა. სტუმრები როცა მოდიოდნენ, უსიამოვნო შეგრძნება ეუფლებოდათ,
თითქოს ზურგში ვიღაც მისჩერებოდათ.
ერთხელ ტელევიზორს ვუყურებდი და შემთხვევით მოვისმინე, როგორ
მიმართავდნენ მაყურებელს მოჩვენებებზე მონადირეები – ჰანს ჰოცლერი და სიბილ
ლიკი – რომ თუკი ვინმეს ეჭვი ჰქონდა მათ სახლში პოლტერგეისტის არსებობაზე,
შეეტყობინებინათ და სიხარულით მოაცილებდნენ სახლიდან. მშობლებს ვთხოვე,
დაერეკათ მათთვის, მაგრამ უარი მითხრეს – სახლის გაყიდვას აპირებდნენ და ამ
ამბის გახმაურება ხელს შეუშლიდათ. ამ სახლში 15 წელი ვიცხოვრეთ და
მოჩვენებებმა ისე დაგვზაფრეს, დარწმუნებული ვარ, არ მოუწყენიათ ჩვენს
ნერვებზე თამაშით.
როცა კლიენტები მოვიდნენ, მამა მათ გარეთ ესაუბრებოდა. შემდეგ გავიგონეთ
კარების გაღებისა და კიბეებზე ამოსვლის ხმა. ავდექით და კიბეებთან
მივედით. ხმა ისევ ისმოდა, თუმცა იქ არავინ იყო. ერთხელ მამას გაეღვიძა
ღამე, როცა ვიღაცას მის სახეზე ხელი ჰქონდა დაფარებული და გაგუდვას
ცდილობდა. მოძალადეს თავი კი დააღწია, მაგრამ აღმოაჩინა, რომ ოთახში მარტო
ის იყო.
სახლი ჩვენგან ერთმა მინისტრმა იყიდა, რომელიც თითქმის მაშინვე სხვაგან
გადავიდა. არ ვიცი, ჩვენი სახლი ახლა როგორაა, მოჩვენებები არიან თუ არა
ისევ იქ, მაგრამ ამის გარკვევის არანაირი სურვილი არ მაქვს.

ისტორია მესამე – დეიდაჩემის ეგზორციზმი

ჩვენ პატარა ქალაქში ვცხოვრობდით, მეზობლად კი საშინლად ბოროტი ქალი
იყო, რომელსაც ბებია სძულდა. ბებია არ გვეუბნებოდა, რის გამო იყო ის ასე
გამწარებული. როგორც ჩანს, წყენა ჰქონდა გულში ჩადებული, თუმცა ჩვენს
მიმართ ყოველთვის ლმობიერი იყო. მაგრამ ჩვენ მაინც ვერიდებოდით.
ერთხელ დეიდა სახლში მშიერი დაბრუნდა. ის-ის იყო, სამზარეულოში შესვლას
აპირებდა, რომ ამ მეზობელმა დაუძახა, ავეჯის გადაადგილება მინდა და
მომეხმარეო. მე მინდოდა შემეჩერებინა დეიდა და უარი ეთქვა მისთვის, თუმცა
რაღაც უხილავმა ძალამ შემაკავა. მე ბებიასთან გავიქეცი იმის მოსაყოლად, თუ
რა მოხდა, მაგრამ გვიანი იყო. მე და ბებია მეზობელთან გადასვლას ვაპირებდით
და ამ დროს დავინახეთ, დეიდა უკან ბრუნდებოდა და ხელში სენდვიჩი ეჭირა.
იმ ღამეს სუნმა გამომაღვიძა, თითქოს რაღაც იწვოდა. მე ყველა გავაღვიძე,
რათა გაგვერკვია რა ხდებოდა. აღმოჩნდა, რომ დეიდას ოთახი ცეცხლში იყო
გახვეული. მე კარები ვერ გავხსენი, ბიძამ კი შეამტვრია. თუმცა იქიდან რომ
გამოვიდა, ისეთი სახე ჰქონდა, თითქოს მოჩვენება იხილა. მე ხელი მოვკიდე,
მაგრამ მან გამიშვა. შემდეგ გავიხედე იქითკენ, საითკენაც მას თვალი ჰქონდა
მიშტერებული და საშინელი რამ ვნახე: დეიდა საწოლზე იწვა და იკლაკნებოდა,
თან ისეთი გამომეტყველება ჰქონდა, თითქოს მის სხეულში რაღაც ან ვიღაც იყო
და გამოსვლას ცდილობდა.
მომდევნო დღეებში დეიდა უარესად გახდა. ხან კაცის ხმაზე ლაპარაკობდა,
ხან პატარა ბავშვის. ისე მეშინოდა, რომ მასთან მარტო ვეღარ ვჩერდებოდი.
ერთხელ, საღამოს მის ოთახს ჩავუარე, როცა უცებ გამოვარდა და მეცა. სახე
შეცვლილი ჰქონდა და თვალებში სიძულვილი ჩასდგომოდა, თან კაცის ხმით
მიყვიროდა. ბებიამ დამინახა და ბიძას დაუძახა საშველად. ბიძამ ჩემი თავი
ხელიდან გამოგლიჯა დეიდას, დეიდამ კი ისევ კაცის ხმით მომაძახა, რომ
ფრთხილად ვყოფილიყავი, რადგან სხვა დროს ასე აღარ გამიმართლებდა.
ჩემი თავისთვის და ოჯახისთვის რომ მეშველა, ეკლესიაში დავიწყე სიარული.
მალე მგალობელთა გუნდში ამიყვანეს. მოძღვარს ვუამბე, რა ხდებოდა ჩვენს თავს
და ნაკურთხი წყალი მომცა, რათა თავი დამეცვა. მალე სახლშიც მეწვია და
დეიდასთან შევიდა, მაგრამ მალევე გამოვიდა იქიდან, გვითხრა, რომ მასში 5
დემონი იყო ჩასახლებული, მათგან ერთ-ერთი კი თავად სატანა იყო, რომელსაც
დეიდას სულის დასაკუთრება სურდა და მის გარეშე არსად წასვლას არ აპირებდა.
მეორე დღეს მოძღვარმა სამი უცნობი მოიყვანა ეგზორციზმის რიტუალის
ჩასატარებლად, მაგრამ მათი ცდა ამაო აღმოჩნდა. დღეებს კვირები მოსდევდა,
კვირებს თვეები, თვეებს წლები. დიახ, დეიდაჩემის ტანჯვა ორი წელი
გაგრძელდა. შემდეგ კი არავინ იცის როგორ, მაგრამ განიკურნა. დეიდამ ოჯახი
შექმნა და სხვაგან გადავიდა საცხოვრებლად, მაგრამ მე მაინც ვერიდები,
მეშინია მასთან ყოფნის.
მე მჯერა ღმერთის. მას ვუყვარვარ და დარწმუნებული ვარ, რომ ამ ორი წლის მანძილზე ის მიცავდა დემონებისგან.უცნაურიდან გადმოვაკოპირე!

უიმეე რამხელებიაა მეზარება წაკითხვააა ცოტა პატარები და საშიშები მონახე

shenc kide ar waikitxo yvela da nawili waikitxe

ვაიმეე მარიიიი მეც კი შემეშინდაა მოიცა რაღაც ნაბიჯების ხმა მესმის სახლში გავიხედო რა ხდება

Telemundo wrote:ვაიმეე მარიიიი მეც კი შემეშინდაა მოიცა რაღაც ნაბიჯების ხმა მესმის სახლში გავიხედო რა ხდება

dzaan kai tu shegeshinda :D

gushin chemid zma kinagam mivasikvdile ise gamixetqa guli ra chama autyda shua games samzareulosa da chems otaxs shoris aris saerto kedeli da es kedeli chems tavtanaa roca vwevar tan marto viyavit arada vicodi rom ukve edzina... aii sanam gavige ro chemi dzma iyo, manamde mgoni movkvdii martla

მოიცა აბა გავრისკავ და მერის ვიდეოებს ვნახავ, ჯერ ისევ მარტო ვარ

ara ar girchev magram sheni nebaa

უიმეე საერთოდ არ შემშინებია როგორ ჩანს, რომ მესამე კარგადაა გაკეთებული პირველი ორი კი ფილმის ტრეილერებია

kai erti trailerebia? rogor mixvdi

mesames game vuyure da ro shevdiodi sarkesshi ver vixedebodi

მესამე დადგმულია ვერ მიხვდი? მაგიტო ვთქვი კარგი გაკეთებულიათქო

ki mivxvdi magas ro ver mivxvde debili unda viyo