Re: საყვარელი კომპანია

by nino sokhadze Fri Nov 11, 2011 2:44 am

ჰუმანურობა, მეგობრობა, ურთიერთთანადგომა და სწორი ცხოვრების გზა. - ეს ინდივიდუალიზმია? ამ იდეოლოგიას ატარებს ძალიან ბევრი კომპანია

"დამყარებულია ძირითადად იდეალისტურ–ოპტიმისტურ მოტივზე" - - ეს ეწინააღმდეგება შენსავე მოსაზრებას სადაც ამბობ რომ მოგწონს სერიალები, რომლებიც მაქსიმალურად ახლოს არის რეალობასთნ

"არის ძალიან ეფექტური, სანახაობრივი და საინტერესო, ჩამთრევი."..."რაც სამწუხაროდ ჩემი აზრით გლობოს არ აქვს"...გლობოს ნოველები ძალიან ერთფეროვანი, მოსაწყენი და ნაკლებადეფექტურია - რომელი სერიალი იყო გლობოსი ნაკლებეფექტური?, ნაკლებ ჩამთრები და ნაკლებ სანახაობრივი? შენთვის სანახაობრიობა რასთან იგივდება? სროლებთან, ჩხუბთან და ა.შ?

by OTTO Fri Nov 11, 2011 2:56 am

nino sokhadze wrote:ჰუმანურობა, მეგობრობა, ურთიერთთანადგომა და სწორი ცხოვრების გზა. - ეს ინდივიდუალიზმია? ამ იდეოლოგიას ატარებს ძალიან ბევრი კომპანია

"დამყარებულია ძირითადად იდეალისტურ–ოპტიმისტურ მოტივზე" - - ეს ეწინააღმდეგება შენსავე მოსაზრებას სადაც ამბობ რომ მოგწონს სერიალები, რომლებიც მაქსიმალურად ახლოს არის რეალობასთნ

"არის ძალიან ეფექტური, სანახაობრივი და საინტერესო, ჩამთრევი."..."რაც სამწუხაროდ ჩემი აზრით გლობოს არ აქვს"...გლობოს ნოველები ძალიან ერთფეროვანი, მოსაწყენი და ნაკლებადეფექტურია - რომელი სერიალი იყო გლობოსი ნაკლებეფექტური?, ნაკლებ ჩამთრები და ნაკლებ სანახაობრივი? შენთვის სანახაობრიობა რასთან იგივდება? სროლებთან, ჩხუბთან და ა.შ?

ამ იდეოლოგიას ატარებს ძალიან ბევრი კომპანია ----- რაღაც არა მგონია :ღიმილი:

ზოგადად ყველაზე ვგულისხმობ და არა კონკრეტულ კომპანიას. მაგ: ვენევისიონს არანაირი პრინციპი არ გააჩნია, ოღონდ რამე გადაიღოს.

ეს ეწინააღმდეგება შენსავე მოსაზრებას სადაც ამბობ რომ მოგწონს სერიალები, რომლებიც მაქსიმალურად ახლოს არის რეალობასთნ ––––– სულაც არა. რეალიზმი სულაც არ ეწინააღმდეგება ოპტიმიზმს და არც იდეალიზმს, მაღტალია განსხვავებული შეხედულებაა, მაგრამ ერთმანეთს არ ეწინააღმდეგება და შესაძლებელია ერთმანეთთან შეთავსება

რომელი სერიალი იყო გლობოსი ნაკლებეფექტური?, ნაკლებ ჩამთრები და ნაკლებ სანახაობრივი? შენთვის სანახაობრიობა რასთან იგივდება? სროლებთან, ჩხუბთან და ა.შ?
აი კონკრეტულ მაგალთს ვიტყვი––––– ის ინდოეთის გზა რომ იყო, მაგას დაბმულიც ვერ ვუყურებდი და საერთოდ ჩვენთან საქართველოში ძალიან ცოტა ვინმე თუ უყურებდა, მე ვისაც ვიცნობ ყოველ შემთხვევაში არავინ. ძალიან ცუდი სცენარი ჰქონდა, უინტერესო და ძალიან მომაბეზრებელი, ერთფეროვანი. ბახუანი მთავარ როლში იყო და წელიწადში ერთხელ ჩნდებოდა.

პირდაპირ ვიტყვი რამ ააღებინა ჯილდო მაგ ნოველას, ერთადერთმა რამემ ––––– ი დ ე ა მ–––– ხო იდეამ, მსოფლიო საზოგადოების საყოველთაო პრობლემამ, რასაც ქვია რელიგიური დაპირისპირება. სხვამ არაფერმა დამიჯერეთ. აი ეს არის გლობოს უპირატესობა ყველასთან მიმართებაში.

ტელემუნდომ მაგით ვერ ისწავლა ჭკუა, რომ გააკეთოს პრობლემურ და საერთაშორისო საკითხებზე სცენარი. აი გააკეთა ნარკოტრაფიკზე რეინა და ხედავთ რამხელა წარმატება მოუტანა??? ასევე რომ მოიქცეს მომავალში, იგივე ან მეტი წარმატებ იქნება.

იმემმიზე და გრემიზე სწორედ ამას აქცევენ ყურადღებას სხვას ნაკლებად :ღიმილი:

by OTTO Fri Nov 11, 2011 3:06 am

გლობოს ტელენოველებს ქართველი მაყურებელი ძალიან კარგად იცნობს, ალბათ დამეთანხმებით, მაგრამ შეხედეთ რეიტინგს ზემოთ 42% ცოტა ნამდვილად არ არის. ტელემუნდომ იცის ხალხს რა სჭირდება და რას აიტაცებს, ეფექტურობა და სანახაობრიობა.

ჩემს 3 რჩეულზე რას იტყოდით, თქვენი აზრი მაინტერესებს. დავიჯერო ისინიც არ მოგწონთ???

by nino sokhadze Fri Nov 11, 2011 3:14 am

ზოგადად ყველაზე ვგულისხმობ და არა კონკრეტულ კომპანიას. მაგ: ვენევისიონს არანაირი პრინციპი არ გააჩნია, ოღონდ რამე გადაიღოს. - ჰო მაგრამ ამ შემთხვევაში შენ ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმზე საუბრობდი, და რაც შენ დაწერე ეს ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმი არ არის

სულაც არა. რეალიზმი სულაც არ ეწინააღმდეგება ოპტიმიზმს და არც იდეალიზმს, მაღტალია განსხვავებული შეხედულებაა, მაგრამ ერთმანეთს არ ეწინააღმდეგება და შესაძლებელია ერთმანეთთან შეთავსება - რეალიზმი ოპტიმიზმს ნაკლებად მაგრამ იდეალისტურ მსოფლმხედველობას ეწინააღმდეგება, იდეალური ჩვენს სამყაროში არაფერია, შესაბამისად ან უნდა მიილტვოდე იდეალისტურისკენ ან უნდა დარჩე რეალობასთან. ისე ოპზიმიზმიც რაღაც მხრივ რეალობასთან არათავსებადია, რეალობა = რეაილისტობას.

ის ინდოეთის გზა რომ იყო, მაგას დაბმულიც ვერ ვუყურებდი და საერთოდ ჩვენთან საქართველოში ძალიან ცოტა ვინმე თუ უყურებდა, მე ვისაც ვიცნობ ყოველ შემთხვევაში არავინ. ძალიან ცუდი სცენარი ჰქონდა, უინტერესო და ძალიან მომაბეზრებელი, ერთფეროვანი. ბახუანი მთავარ როლში იყო და წელიწადში ერთხელ ჩნდებოდა. - ბაჰუანი არ იყო მთავარ როლში, სერიალის მთვარი სიუჟეტური ხაზი გავლებული იყო - მაიაზე და ლეტისია საბატელაზე (+ქრისტიანე ტორლონზე) და ზოგადად თვად გლობოს პრინციპი ასეთია - მათ სერიალებში არ არსებობს მთვარი და არამთვარი როლები.
თითოეულ პერსონაჟზე მუშაობს 4-5 ფსიქოლოგი, რათა პერსონაჟი რეალობასთან მაქსიმალურად იყოს ახლოს. რაც შეეხება სერიალის წარმატებას საქართველოში არა, მაგრამ ინგლისში, საფრანგეთში, იტალიაში, იაპონიაში, პოლონეთში, შვეიცარიაში,შვედეთში, რუსეთში, გერმანიაში და ა.შ პრაიმთაიმის წამყვანი სერიალი გახდა.

პირდაპირ ვიტყვი რამ ააღებინა ჯილდო მაგ ნოველას, ერთადერთმა რამემ ––––– ი დ ე ა მ–––– ხო იდეამ, მსოფლიო საზოგადოების საყოველთაო პრობლემამ, რასაც ქვია რელიგიური დაპირისპირება. სხვამ არაფერმა დამიჯერეთ. აი ეს არის გლობოს უპირატესობა ყველასთან მიმართებაში. - სერიალს კარგად არ უყურებდი, ამ სერიალში როგორც ასეთი იდეა არ ყოფილა რელიგიური დაპირისპირება. სერიალში წამოჭრილი იყო ის პრობლემები რაც საზოგადოებას აქვს, და არ ყოფილა ეს მხოლოდ დალიტების დისკრიმინაცია ინდოეთში. ერთ-ერთი მთვარი ხაზი იყო ზეკას და მისი ოჯახის პერსონაჟი და პრობლემა სკოლაში. ინტერნეტ ფამილიარობა, ფსიქოპატია და შიზოფრენია. მშობლები, რომლებიც თვლიან რომ მათ შვილს ყველაფერი რიგზე აქვთ (დონა მელისა) არადა მათ თვალწინ იღუპება მათივე შვილი. ინტერნაციონალურ ვერსიაში სერიალი 160 სერიაა და რუსთვმა მოჭრებით და გადახვევებით საერთო ჯამში 130 სერიაც კი არ აჩვენა, ფინალური სერია რომელიც 50 წუთიანი იყო მხოლოდ 30 წუთი აჩვენეს.
ვერავინ იტყვის რომ ამ სერიალში ცუდად იყო წარმოდგენილი ინდური კულტურა, ვერავინ იტყვის რომ სერიალს ჰქონდა ცუდი დეკორაციები და დიზაინი, და პირიქით ამ სერიალს ჰქონდა ბრწყინვალე დეკორაციები და დიზაინი. აღარაფერს ვამბობ მსახიობებზე რომლებმაც თვიდან ბოლომდე გაითავისეს როლი.

იმ ემმიზე და გრემიზე სწორედ ამას აქცევენ ყურადღებას სხვას ნაკლებად - იმ ემიზე? ეს ის ემი კი არა სატელევიზიო სივრცეში ყველაზე გავლენიანი ჯილდოა. და შენი აზრით რა უფრო მნიშვნელოვანია როდესაც ტელენოველაში საუბარია საზოგადო პრობლემებზე თუ იმაზე ვინ სითან იწვა და ვინ ვისი შვილია?

ვფიქრობ, შენ როგორც ასეთი შენივე თქმით რეალისტური სერიალების მოყვარული ამას უნდა ხვდებოდე

by nino sokhadze Fri Nov 11, 2011 3:18 am

42% ცოტა ნამდვილად არ არის. ტელემუნდომ იცის ხალხს რა სჭირდება და რას აიტაცებს, ეფექტურობა და სანახაობრიობა. - ეს საზოგადოების აზრს ბოლომდე არ ასახავს, არც ის რეიტინგები რასაც ტელევიზიბი აქვეყნებენ, რადგან მთლიანობაში ხდება მაქსიმუმ 5 000 ადამიანის გამოკითქვა.
მეც ვამბობ, რომ ტელემუნდო მოშაობს მესამე სორტის ქვეყნებზეც, სადაც მოსახლეობას ეზარება ტვინის დაღლა და სურს უყუროს კონკიას ტიპის სერიალებს.
რატომ არ ჰქონდა ძალიან მაღალი რეიტინგი "სად არის ელსას?" - ჩვენთან? იმიტომ რომ იქ მაყურებელი იძულებული იყო ტვინით ეფიქრა ცოტათი მაინც.

ჩემს 3 რჩეულზე რას იტყოდით, თქვენი აზრი მაინტერესებს. დავიჯერო ისინიც არ მოგწონთ??? - პირიქით, სამივე ძალიან მომწონს. მათ შორის მათში მონაწილე ბევრი სმახიობიც. იმაზეც დამწყდა გული "სამხრეთის დედოფალი" რომ აღარ არის ნომინირებული ემიზე.

by OTTO Fri Nov 11, 2011 3:26 am

nino sokhadze wrote:ზოგადად ყველაზე ვგულისხმობ და არა კონკრეტულ კომპანიას. მაგ: ვენევისიონს არანაირი პრინციპი არ გააჩნია, ოღონდ რამე გადაიღოს. - ჰო მაგრამ ამ შემთხვევაში შენ ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმზე საუბრობდი, და რაც შენ დაწერე ეს ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმი არ არის

სულაც არა. რეალიზმი სულაც არ ეწინააღმდეგება ოპტიმიზმს და არც იდეალიზმს, მაღტალია განსხვავებული შეხედულებაა, მაგრამ ერთმანეთს არ ეწინააღმდეგება და შესაძლებელია ერთმანეთთან შეთავსება - რეალიზმი ოპტიმიზმს ნაკლებად მაგრამ იდეალისტურ მსოფლმხედველობას ეწინააღმდეგება, იდეალური ჩვენს სამყაროში არაფერია, შესაბამისად ან უნდა მიილტვოდე იდეალისტურისკენ ან უნდა დარჩე რეალობასთან. ისე ოპზიმიზმიც რაღაც მხრივ რეალობასთან არათავსებადია, რეალობა = რეაილისტობას.

ის ინდოეთის გზა რომ იყო, მაგას დაბმულიც ვერ ვუყურებდი და საერთოდ ჩვენთან საქართველოში ძალიან ცოტა ვინმე თუ უყურებდა, მე ვისაც ვიცნობ ყოველ შემთხვევაში არავინ. ძალიან ცუდი სცენარი ჰქონდა, უინტერესო და ძალიან მომაბეზრებელი, ერთფეროვანი. ბახუანი მთავარ როლში იყო და წელიწადში ერთხელ ჩნდებოდა. - ბაჰუანი არ იყო მთავარ როლში, სერიალის მთვარი სიუჟეტური ხაზი გავლებული იყო - მაიაზე და ლეტისია საბატელაზე (+ქრისტიანე ტორლონზე) და ზოგადად თვად გლობოს პრინციპი ასეთია - მათ სერიალებში არ არსებობს მთვარი და არამთვარი როლები.
თითოეულ პერსონაჟზე მუშაობს 4-5 ფსიქოლოგი, რათა პერსონაჟი რეალობასთან მაქსიმალურად იყოს ახლოს. რაც შეეხება სერიალის წარმატებას საქართველოში არა, მაგრამ ინგლისში, საფრანგეთში, იტალიაში, იაპონიაში, პოლონეთში, შვეიცარიაში,შვედეთში, რუსეთში, გერმანიაში და ა.შ პრაიმთაიმის წამყვანი სერიალი გახდა.

პირდაპირ ვიტყვი რამ ააღებინა ჯილდო მაგ ნოველას, ერთადერთმა რამემ ––––– ი დ ე ა მ–––– ხო იდეამ, მსოფლიო საზოგადოების საყოველთაო პრობლემამ, რასაც ქვია რელიგიური დაპირისპირება. სხვამ არაფერმა დამიჯერეთ. აი ეს არის გლობოს უპირატესობა ყველასთან მიმართებაში. - სერიალს კარგად არ უყურებდი, ამ სერიალში როგორც ასეთი იდეა არ ყოფილა რელიგიური დაპირისპირება. სერიალში წამოჭრილი იყო ის პრობლემები რაც საზოგადოებას აქვს, და არ ყოფილა ეს მხოლოდ დალიტების დისკრიმინაცია ინდოეთში. ერთ-ერთი მთვარი ხაზი იყო ზეკას და მისი ოჯახის პერსონაჟი და პრობლემა სკოლაში. ინტერნეტ ფამილიარობა, ფსიქოპატია და შიზოფრენია. მშობლები, რომლებიც თვლიან რომ მათ შვილს ყველაფერი რიგზე აქვთ (დონა მელისა) არადა მათ თვალწინ იღუპება მათივე შვილი. ინტერნაციონალურ ვერსიაში სერიალი 160 სერიაა და რუსთვმა მოჭრებით და გადახვევებით საერთო ჯამში 130 სერიაც კი არ აჩვენა, ფინალური სერია რომელიც 50 წუთიანი იყო მხოლოდ 30 წუთი აჩვენეს.
ვერავინ იტყვის რომ ამ სერიალში ცუდად იყო წარმოდგენილი ინდური კულტურა, ვერავინ იტყვის რომ სერიალს ჰქონდა ცუდი დეკორაციები და დიზაინი, და პირიქით ამ სერიალს ჰქონდა ბრწყინვალე დეკორაციები და დიზაინი. აღარაფერს ვამბობ მსახიობებზე რომლებმაც თვიდან ბოლომდე გაითავისეს როლი.

იმ ემმიზე და გრემიზე სწორედ ამას აქცევენ ყურადღებას სხვას ნაკლებად - იმ ემიზე? ეს ის ემი კი არა სატელევიზიო სივრცეში ყველაზე გავლენიანი ჯილდოა. და შენი აზრით რა უფრო მნიშვნელოვანია როდესაც ტელენოველაში საუბარია საზოგადო პრობლემებზე თუ იმაზე ვინ სითან იწვა და ვინ ვისი შვილია?

ვფიქრობ, შენ როგორც ასეთი შენივე თქმით რეალისტური სერიალების მოყვარული ამას უნდა ხვდებოდე

ჰო მაგრამ ამ შემთხვევაში შენ ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმზე საუბრობდი, და რაც შენ დაწერე ეს ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმი არ არის ––––– ტელემუნდოს ინდივიდუალიზმი ნამდვილად გააჩნია. კარგია თუ ცუდი ნამდვილად განსხვავებულია და არაფრით არ ფგავს სხვებს.

რეალიზმი ოპტიმიზმს ნაკლებად მაგრამ იდეალისტურ მსოფლმხედველობას ეწინააღმდეგება, იდეალური ჩვენს სამყაროში არაფერია, შესაბამისად ან უნდა მიილტვოდე იდეალისტურისკენ ან უნდა დარჩე რეალობასთან. ისე ოპზიმიზმიც რაღაც მხრივ რეალობასთან არათავსებადია, რეალობა = რეაილისტობას.––––– რა თქმა უნდა მთლად იდეალური ამქვეყნად არაფერია, ნუ ასე არ უნდა დამეწერა მართალია, უფრო სხვა რაღაცას ვგულისხმობდი, მეც იმის მჯერა რომ იდეალური ვერაფერი ვერ იქნება, ნამდვილად. უფრო სხვა რაღაცას ვგულისხმობდი, მის განსხვავებულ ხედვას და პრინციპებს, ეს ვრცელი თემაა ძალიან.

სერიალს კარგად არ უყურებდი, ამ სერიალში როგორც ასეთი იდეა არ ყოფილა რელიგიური დაპირისპირება. სერიალში წამოჭრილი იყო ის პრობლემები რაც საზოგადოებას აქვს, და არ ყოფილა ეს მხოლოდ დალიტების დისკრიმინაცია ინდოეთში. ერთ-ერთი მთვარი ხაზი იყო ზეკას და მისი ოჯახის პერსონაჟი და პრობლემა სკოლაში. ინტერნეტ ფამილიარობა, ფსიქოპატია და შიზოფრენია. მშობლები, რომლებიც თვლიან რომ მათ შვილს ყველაფერი რიგზე აქვთ (დონა მელისა) არადა მათ თვალწინ იღუპება მათივე შვილი. ინტერნაციონალურ ვერსიაში სერიალი 160 სერიაა და რუსთვმა მოჭრებით და გადახვევებით საერთო ჯამში 130 სერიაც კი არ აჩვენა, ფინალური სერია რომელიც 50 წუთიანი იყო მხოლოდ 30 წუთი აჩვენეს.
ვერავინ იტყვის რომ ამ სერიალში ცუდად იყო წარმოდგენილი ინდური კულტურა, ვერავინ იტყვის რომ სერიალს ჰქონდა ცუდი დეკორაციები და დიზაინი, და პირიქით ამ სერიალს ჰქონდა ბრწყინვალე დეკორაციები და დიზაინი. აღარაფერს ვამბობ მსახიობებზე რომლებმაც თვიდან ბოლომდე გაითავისეს როლი. ––––– მეც ამ ყველაფერს ვგულისხმობდი, ანუ რეალურ საზოგადოებრივ პრობლემებს, სწორედ ამას აქცევენ ყურადღებას დაჯილდოვებებზე და მართალიცაა ნამდვილად.

იმ ემიზე? ეს ის ემი კი არა სატელევიზიო სივრცეში ყველაზე გავლენიანი ჯილდოა. და შენი აზრით რა უფრო მნიშვნელოვანია როდესაც ტელენოველაში საუბარია საზოგადო პრობლემებზე თუ იმაზე ვინ სითან იწვა და ვინ ვისი შვილია? ––––– 1 000 000 %–ით საზოგადო პრობლემებზე, ამაზე 2 აზრი არ არის.

by OTTO Fri Nov 11, 2011 3:28 am

nino sokhadze wrote:42% ცოტა ნამდვილად არ არის. ტელემუნდომ იცის ხალხს რა სჭირდება და რას აიტაცებს, ეფექტურობა და სანახაობრიობა. - ეს საზოგადოების აზრს ბოლომდე არ ასახავს, არც ის რეიტინგები რასაც ტელევიზიბი აქვეყნებენ, რადგან მთლიანობაში ხდება მაქსიმუმ 5 000 ადამიანის გამოკითქვა.
მეც ვამბობ, რომ ტელემუნდო მოშაობს მესამე სორტის ქვეყნებზეც, სადაც მოსახლეობას ეზარება ტვინის დაღლა და სურს უყუროს კონკიას ტიპის სერიალებს.
რატომ არ ჰქონდა ძალიან მაღალი რეიტინგი "სად არის ელსას?" - ჩვენთან? იმიტომ რომ იქ მაყურებელი იძულებული იყო ტვინით ეფიქრა ცოტათი მაინც.

ჩემს 3 რჩეულზე რას იტყოდით, თქვენი აზრი მაინტერესებს. დავიჯერო ისინიც არ მოგწონთ??? - პირიქით, სამივე ძალიან მომწონს. მათ შორის მათში მონაწილე ბევრი სმახიობიც. იმაზეც დამწყდა გული "სამხრეთის დედოფალი" რომ აღარ არის ნომინირებული ემიზე.

მეც ვამბობ, რომ ტელემუნდო მოშაობს მესამე სორტის ქვეყნებზეც, სადაც მოსახლეობას ეზარება ტვინის დაღლა და სურს უყუროს კონკიას ტიპის სერიალებს. ––––– ხოდა მერე რაც კონკიაზეა ისინი მეც არ მომწონს და პირდაპირ ვამბობ ამას ყოველთვის.