ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 9:57 pm

კიდევ ერთი მოთხრობა მინდა შემოგთავაზოთ...ამჯერად ვერ გეტყვით რაზეა..უბრალოდ თუ დაგაინტერესებთ წაიკითხეთ..ამჯერად მარიზე არ ვწერ... იმედია მოგეწონებათ...ესეც პირველი თავი

1 თავი
მივრბოდი და თან ვერ მივრბოდი , გაჩერება მინდოდა და ვერ ვჩრდებოდი..მივრბოდი გაუკვალავ თოვლში..მციოდა...ყველაფერი რეალური იყო...მაგრამ თითქოს მჯეროდა რომ მეძინა..თურმე მართლაც სიზმარი იყო... მამაჩემის ხმამ გამომაღვიძა..
- ადექი , გაგვიანდება...დღეს ორშაბათია..
- ვაიმეეეე...
მთელი სისწრაფით წამოვხტი და ამის გამო თავბრუ დამეხვა..კედელს მივეყუდე..წამში თავბრუსხვევამ გამიარა და ტანსაცმლით სავსე კარადას ვეცი..შემდეგ გამახსენდა რომ წინა დღეს გამემზადებინა ტანსაცმელი და სკამზე ეწყო დაუთოვებული..ვეცი და ჩავიცვი..არ მიჭამია, თმა შევიკარი და პირდაპირ სკოლისკენ გავემართე...დედაჩემს ისევ ეძინა და კარი მამაჩემმა ჩამიკეტა...სკოლაში რომ შევედი ელენე შემომეგება.
- პრივეტ ანა, როგორ ხარ?
- აუ რავიცი მეგონა მაგვიანდებოდა და გიჟივით წამოვფრინდი..
- 5 წუთია ზარამდე..
- კიდევ კარგი...
ჯიბეზე ხელი დავიდე რომ საათისთვის დამეხედა , მაგრამ...

- ჯანდაბაა!! ტელეფონი დამრჩენია..კარგი არაუშავს , შევიდეთ...
- წამო..
პირველი გაკვეთილი წარმოუდგენლად გაიწელა..მგონი ასე მობეზრებოლად თავი არასოდეს მიგრძვნია.. თან რა რთულია ეს მეცხრე კლასი...ოხ! ) აჰაა..ესეც დასვენება...კლასიდან გავედი და უცნობი სახე დავინახე...არასოდეს მენახა..ჩემხელა გოგონა იყო , რომელმაც გვერდით ჩამიარა... ძალიან ლამაზი, ცისფერი თვალები ჰქონდა და წაბლისფერი თმა...ვიფიქრე ალბათ ახალი გადმოსულიათქო..ჩემი ვარაუდი გამართლდა ასეც იყო...ელენე მოვიდა და მკითხა:
-რას მიაშტერდი ასე?
- აი იმ გოგოს, ახალია? - და თვალებით ვანიშნე მასზე..
- ხო ახალია... დღეს პირველადაა, მაგრამ როგორც ვხედავ ვერავის შეეწყო და მარტო დადის..
- ხო მარტოა..ალბათ როგორ ნერვიულობს..
- რავიცი არ ეტყობა..
- მე კი ვატყობ
- კარგი წამოდი, ქართულის განაყოფში შევიდეთ თორე ის ცერბერი ქალი ისევ გარეთ გამოგვყრის.
-ა ხოო..წამო წამო თორე რა გვიქნა წინაზე...არამგონია დღეს შეგვიშვას..
- ხოო ,, ჰაჰაჰა ) სუფთა გველი..
- სსსს....

ყველა გაკვეთილი პირველივით გაიწელა..ვერაფერზე ვფიქრობდი...სადღაც მეოთხე გაკვეთილზე ჩემი სიზმარი გამახსენდა და ფიქრებში წავედი , როცა მათემატიკის მასწავლებლის ყვირილი არ გავიგე..
- ანა!! გაიმეორე რაც ვთქვი..
- ჰა ჰა?
- აჰა..ისევ არ მისმენ! როდემდე უნდა გააგრძელო ასე? იცოდე წლის ბოლოს გამოცდებია და შენს მაგივრად არავინ ჩააბარებს..
- ხო ხო ვიცი - და ზრდილობიანად გავუღიმე..ბოდიშიც მოვუხადე...და მივხვდი რომ მათემატიკაზე სიზმრებზე კი არა ორუცნობიან სისტემებზე და გრაფიკების აგებაზე უნდა ვიფიქრო...
ყველა გაკვეთლი დამთავრდა...ესეც ასე  სკოლის ეზოში სადაქალო შევიკრიბეთ, როგოტრც გვჩვევია...ყველა წავიდა...მე კი მამაჩემს ველოდებოდი , როცა სკოლის კარი გაიღო და ის ახალი გოგონა გამოვიდა... თვალები ჩაწითლებოდა და სახეზე გაფითრებული იყო...გვერდით გამიარა, ზუსტად ჩემი სიმაღლე იყო... თვალებში ჩამხედა,ვერაფერს ამოიკითხავდით მის თვალებში..ვერაფერს , ან, ყველაფერს.. ის წამი როცა შემომხედა თითქოს გაიწელა...ძალიან ღრმა და ლამაზი თვალები ჰქონდა... უცებ გაეღიმა, გაბრუნდა და წავიდა..თვალი ვერ მოვწყვიტე...უცნაური იყო...რაღაცნაირი განსხვავებული...ჩუმი, წყნარი...ადამიანი კი არა სული მეგონა, რომელიც უგზოუკვლოდ იყო დაკარგული და აქეთ-იქით დახეტიალობდა... უცებ სიგნალმა გამომაფხიზლა..უკან გავიხედე...მამაჩემს ფანჯარა ჩამოეწია და მეძახდა:
- ანა, მოდი
- ხო ხო მოვდივარ..
გავერკვიე რა ხდებოდა ჩემს თავს და მანქანაში ჩავხტი...

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:05 pm

მხოლოდ 5 თავია და არ დაგეზაროთ გთხოვთ! დიდი უაზრობა კია ისე ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 132775

by barbara-la hiena Thu Nov 10, 2011 10:17 pm

მომეწონა!მარი ეს ახალი მოსწავლე ვინმეს განასახიერებს?ძალიან საინტერესო პერსონაჟია :ღიმილი:

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:18 pm

barbara-la hiena wrote:მომეწონა!მარი ეს ახალი მოსწავლე ვინმეს განასახიერებს?ძალიან საინტერესო პერსონაჟია

ვიცოდი , რომ პირველი კომენტარი შენი იქნებოდა! ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 301932

მიხარია, რომ მოგეწონა , მარა მე მერე არ მომწონს საერთოდ :ღიმილი:

იქნებ თქვენ მაინც მოგეწონოთ...ხო საინტერესო პერსონაჟია ჩემი აზრითაც! ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 301932

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:18 pm

მარა ვის განასახიერებს და საერთოდ განასახიერებს თ არა ვერ გეტტყვი

by @JackyBrv Thu Nov 10, 2011 10:19 pm

DB_Guaimaran wrote:მხოლოდ 5 თავია და არ დაგეზაროთ გთხოვთ! დიდი უაზრობა კია ისე

Ar Shemezaaareb Naamdvilaaad !! Aii Dzaan Daaaamaaaaainteresaa !

by UnaGonzalita Thu Nov 10, 2011 10:19 pm

dzalian magariaa,rogor momewona daxasiateba im gogosi da tan dzalian kargad gaqvs grdznobebi gadmocemulii :*)

by @JackyBrv Thu Nov 10, 2011 10:21 pm

Meore Tavs Male DaadeB?

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:21 pm

Ar Shemezaaareb Naamdvilaaad !! Aii Dzaan Daaaamaaaaainteresaa !

gmadlob :* davdeb albat yvelas dges...ar minda rom gavwelo

dzalian magariaa,rogor momewona daxasiateba im gogosi da tan dzalian kargad gaqvs grdznobebi gadmocemulii :*)

gmadlob

by barbara-la hiena Thu Nov 10, 2011 10:21 pm

მარა ვის განასახიერებს და საერთოდ განასახიერებს თ არა ვერ გეტტყვი

იქით იქით გავიგებ..მართლა ძალიან მომწონს :ღიმილი:

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:22 pm

5 წუთში დავდებ შემდეგ თავს!

საერთოდ პატარა მოთხრობაა..დღეს დავწერეე...ერთი ხელის მოსმით!

by @JackyBrv Thu Nov 10, 2011 10:24 pm

DB_Guaimaran wrote:5 წუთში დავდებ შემდეგ თავს!

საერთოდ პატარა მოთხრობაა..დღეს დავწერეე...ერთი ხელის მოსმით!

Kaiiiaaaaaaaa <333 Mainteresebs <3

by @JackyBrv Thu Nov 10, 2011 10:25 pm

[quote="DB_Guaimaran"]

Ar Shemezaaareb Naamdvilaaad !! Aii Dzaan Daaaamaaaaainteresaa !

gmadlob :* davdeb albat yvelas dges...ar minda rom gavwelo

Arafers ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 301932

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:26 pm

2 თავი

სახლში როგორც კი მივედი პირდაპირ ჩემს ოთახში შევედი...დედაჩემი ჩვეულებრივზე ადრე დაბრუნებულიყო და კარტოფილს წვავდა... სუნმა ჩემს ოთახამდეც მოაღწია..კუჭმა ბღუილი დაიწყო თითქოს მეუბნებოდა „მშიაო“...მეც ხელს ვისვამდი და ფიქრებით ვეუბნებოდი „ნუ გეშინია, ცოტაც და საჭმელი მოვათქო“... მატემატიკის წერას როგორც კი მოვრჩი , ვჭამე სანატრელი კარტოფილი, შემდეგ განვაგრძე მეცადინეობა..ვერც კი ვიგრძენი როგორ შემომაღამდე..შუქი ავანთე და ისტორიის კითხვა განვაგრძე..თან ჩემთვის ვფიქრობდი..
„მეზიზღება ეს წერები...როგორ შეიძლება ყოველ მეორე კვირაში საკონტროლო? და თან ისეთ საგანში როგორიც ისტორიაა :ტირილი:

მიდი და იმახსოვრე წლები...მეფეები... ახ , აღარ შემიძლია...ბოლოს და ბოლოს მეც ადამიანი ვარ, მეც გამაჩნია კომპიუტერი და მეც მინდა დასვენება :ტირილი:

„
საწოლში ჩავწექი...ჩემი საყვარელი წიგნი „ბინდის“ კითხვა გავაგრძელე...დავხურე თუ არა წიგნი ვიფიქრე ამ წიგნის ბრალია ჩემი სიზმრებითქო...და წყნარად დავიძინე...არც ამ ღამეს მძინებია მშვიდად...ჩემმა „საყვარელმა“ სიზმარმა როგორც იქნა კარზე მომიკაკუნა... ოღონდ ოდნავ შეცვლილი იყო..
ისევ მივრბოდი..გაუკვალავ თოვლში, მაგრამ ახლა მიზანიც მქონდა..მინდოდა იმმ ჩრდილამდე მიმეღწია სინათლის ბოლოს რომ ვხედავდი... უცებ კივილმა გამომაღვიძა..
დედაჩემი თავზე მედგა და გაფითრებული სახე ჰქონდა..
- რა მოხდა? - ნახევრადმზინარემ ვიკითხე..
- რა დაგემართა? ხომ კარგად ხარ? - მეცა ხელებში..
- კი რა იყო?
- არაფერი უბრალოდ შენმა ხმამ გამაღვიძა და სულ მთლად ოფლიანი ხარ..
- ხო დამცხა ალბათ...
- არადა არ ცხელა..
- არ ვიცი  ცუდი სიზმარი ვნახე
- ა კარგი მაშინ...მაინც უნდა გაგეღვიძა...ადექი და მოემზადე...
- ვდგები ვდგები...
წელში მოღუნული კარადასთან მივედი :ტირილი:

„ოოო როგორ დამავიწყდა გუშინ ტანსაცმლის მომზადება..ვერ ვიტან ამ პროცესს :ტირილი:

რა უნდა ჩავიცვა ახლა? აი რატომ სჯობს რომ სკოლაში ფორმები იყოს..არც მე მექნებოდა ამდენი თავსატეხი ამოსახსნელი“
როგორც იქნა ავარჩიე..ჩავიცვი და სკოლისაკენ ჰერი-ჰერი 
ეზოში როგორც ყოველთვის ელენე დამხვდა..
- პრივეტ ან  როგორ ხარ
- კარგად ელენე , შენ?
- მეც კარგად...აუ იცი იმ ბიჭმა თვალი ჩამიკრა გუშინ..
- იმ ბიჭს სახელი აქვს.. - გავიცინე..
- ხო ხო ლუკამ თვალი ჩამიკრა...
- შენს გარდა იქ არავინ იდგა?
- არა
- ესეიგი მართლა შენ ჩაგიკრა , გილოცავ ... - და გავიცინე
- გმადლობ..დღეს კარგი დღე მაქვს...ღამეც ეგ მესიზმრებოდა სულ...ვაიმეეე რა სიმპატიურია..მაგის მწვანე თვალები ხო საერთოდ ანათებს..
- ოხ ელენე ელენე  როდის შეეშვები ამ მწვანეთვალება ბიჭებს..
- რატომ უნდა შევეშვა? აუ არააა ეს ლუკა ყველაზე სიმპატიურია მთელს ჩვენს სკოლაში...
- ხო კარგი კარგი  წამო შევიდეთ თორე დღეს რაღაც მცივა...
- არადა მე მცხელა...
- მე მცივა..წამო რა გთხოვ..
- კარგი წამო...
პირველი გაკვეთლი გაგვიცდა , და ასე დიდი ხანია არაფერი გამხარებია...დერეფანში გავედი და ის უცნაური დავინახე...ფანჯარასთან იდგა ...ჩემგან შორს იყო...მგონი ტიროდა...ახლოს რომ დამენახა ვითომ საჭირო ოთახისკენ წავედი... ის ფანჯრისკენ შებრუნდა რომ მისი სახე არ დამენახა...ახლოს რომ მივედი მისი ხშირი სუნთქვა გავიგე ...ახლა კი დავრწმუნდი , რომ მართლა ტიროდა...არ ვიცი რატომ მაგრამ მივედი ...მხარზე ხელი დავადე და ვკითხე..
- რატომ ტირი?
- ...
- რატომ ტირი? - გავიმეორე შეკითხვა..
- იმიტომ რომ... - ვერ მიპასუხა
- მითხარი რატომ ტირი, რამე გიჭირს? შემიძლია დაგეხმარო?
- არა..ვერ დამეხმარები :ტირილი:

უბრალოდ ძალიან ცუდად ვარ..
- რა გჭირს
- ამ სკოლას ვერ შევეგუე...ყველა დამცინის... შემოვედი თუ არა კლასში უამრავი კომენტარი წამოვიდა ჩემი მისამართით... არავის მოვწონვარ და არავინ არ მცემს ხმას..ყველა ცუდები არიან ; ( აღარ შემიძლია...

ძალიან შემეცოდა...სალფეთკი ამოვიღე და მივაწოდე...
- გმადლობ.. - მითხრა მან..
- არაფრის..ახლა მიდი , მოიწმინდე ეგ ცრემლები 
- ხო ..არ ღირს მათ გამო ტირილი..
უცებ სახე გაუმკაცრდა და მომაშტერდა...რაღაცნაირი იყო...ისე უცებ შეეცვალა მზერა ვერც კი მივხვდი რა ხდებოდა..დავიბენი... თავისი კრიალა თვალებით მომჩერებოდა მე კიდევ არ ვიცოდი რა მექნა... უცებ თქვა
- მადლობა
- რისთვის?
- ყურადღება რომ მომაქციო
- ეგ არაფერ შუაშია  უბრალოდ არ მინდა რომ ვინმე ტიროდეს..
- მადლობა...
უცებ გაიწია... გამიღიმა და წავიდა თავისი კლასისკენ...მეც საჭირო ოთახში შევედი, ვითომ თავიდან მართლა იქით მივდიოდი..2 წუთი მოვიცადე და კლასში დავბრუნდი 

by @JackyBrv Thu Nov 10, 2011 10:32 pm

vaaaimeeee mari dzaaan momewwoooooonaaaa : ) maaagaaaria

by UnaGonzalita Thu Nov 10, 2011 10:32 pm

vaimeee ra magariaaa :ტირილი:

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:34 pm

3 თავი
დამთავრდა თუ არა გაკვეთილები, მაშინვე სახლისკენ წავედი..დღეს მამაჩემს არ ეცალა და ვერ მომაკითხავდა...გაჩერებამდე ფეხით ვიარე...შემდეგ კი ავტობუსი მოვიდა...10 წუთში სახლში ვიყავი...ლიფტი არ მუშაობდა ამიტომ მეშვიდე სართულზე ფეხით მომიწია ასვლა...ესღა მაკლდა, გავიფიქრე და ავედი  კარზე დავაკაკუნე და კარი დედაჩემმა გააღო...
- რა ხდებოდა სკოლაში?
- არაფერი, ძალიან დავიღალე..
- მიდი დაისვენე და იმეცადინე მერე 
- ხო ხო ვიმეცადინებ...აბა ვინ გვაცდის ჩვენ, მოსწავლეებს ჩვენს გემოზე ცხოვრებას..ეჰჰ  ეს არის ახლა სამართალი? ღმერთო , მოწყალეო, გადმოგვხედე და შეუბრუნე ამ მასწავლებლებს ტვინი :ტირილი:

იქნებ ვინმეს შევეცოდოთ..
- კარგი რა ანი,., სულ ასე წუწუნი შეიძლება?
- ხო კარგი კარგი 
ოთახში შევედი და გაკვეთილები მოვამზადე...დაღლილი ადრე დავწექი...ტელეფონის გამორთვა კი დამავიწყდა...უცებ ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა..
„ტკბილი ძილი“
უცხო ნომრისგან იყო და პასუხი არ გამიცია...ვეცადე ტკბილად დამეძინა მაგრამ ისევ ის უაზრო სიზმარი...დილით რომ გავიღვიძე სიცხე მქონდა...მაგრამ დედაჩემისთვის არმითქვამს...ჩმთვის უჩვეულოდ მინდოდა სკოლაში მალე მისვლა... სკოლაში შევედი თუ არა აქეთ-იქით დავიწყე ყურრება..ელენე არსად ჩანდა მაგრამ სინამდვილეში ელენეს არც ვეძებდიი..იმ გოგოს დანახვა მინდოდა ...ძალიან ლამაზი სახე ჰქონდა და უცნაური  არასოდეს მეგონა თუ ასეთი რთული განტოლება დამაინტერესებდა..უცნაური იყო და მის თვალებში ბევრი რამ ჩანდა..ყველაზე მეტად კი ტკივილი...ვეძებდი გოგონას , რომლის სახელიც კი არ ვიცოდი...უცებ მივხვდი რომ მართლა არ ვიცოდი და ჩემთვის ჩავილაპარაკე „ჯანდაბას, სახელის კითხვაც კი დამავიწყდა“..მგონი ხმამაღლა მომივიდა და პასუხიც მივიღე..
- ბარბარე მქვია
უკან გაშტერებული შევბრუნდი და დავინახე ის ვისაც თვალები ეძებდნენ..თითქოს მომეშვა...
- დააა.ა...ა.ა.აა... შენ რა იცი რომ მე შენზე ვთქვი?
- რთული მისახვედრი არ იყო..
- და მაინც როგორ მიხვდი?
- ეგ მე ვიცი..ბარბარე მქვია და ორშაბათს დავიწყე აქ სიარული...იმედია ჩამთვლი იმის ღირსად რომ შენი სახელი გავიგო - გამიღიმა
- ანა მქვია... თურმე ღიმილი უფრო გიხდება ვიდრე ტირილი, ასე რომ ნუღარ იტირებ... - და მეც გავუღიმე...
- ...
- რა ქენი..ხომ აღარაფერი უთქვამთ შენთვის ცუდად?
- არა..მივხვდი რომ მათ ყურადღება არ უნდა მივაქციო.მითუმეტეს არ უნდა ვიტირო.იმიტომ რომ ცუდი ბავშვების გარდა მოიძებნება ამ სკოლაში თბილი და ყურადღებიანი ბავშვები..

წამით გავიფიქრე რომ ჩემზე თქვა მაგრამ მაინც ვერ მივხვდი მის ნამიოკს...
- ძალიან კარგი... - დაბნეულმა ვუპასუხე...
- წამოდი წამოდი შევიდეთ თორემ დაგვაგვიანდება, მეც და შენც... - თვალებით სკოლაზე მიმანიშნა , შემაბრუნა და მომაწვა ზურგზე...
სკოლაში შევედით..ყველა გაოცებული გვიყურებდა...ელენეს სათაყვანებელმა ლუკამ კი თავისი ჩვეული ირონიით მოგვაძახა..
- დაქალიც გაუჩნია ჩვენს ლამაზთვალება ახალკლასელს - ბიჭები სიცილში აყვნენ...
ბარბარემ გამომხედა...თითქოს მანიშნა...ხედავ როგორ მექცევიანო?
ვერ შევეგუე ამას და ბიჭებს გამოვეხმაურე..

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:35 pm

4 თავი
- მერე შენ რა გინდა? დიახაც მეგობარი გაიჩინა, თუ სულ ასე მარტომ უნდა იაროს? - სერიოზული სახით და ცოტა აგრესიით მივაძახე..
- ვა..შენ ხმის ამოღებაც გცოდნია.. -ბიჭებმა ისევ გაიცინეს..
- დიახ, ვიცი...შენ ეს ბიჭები აგიყოლებია და დასცინით აქ გოგონებს..მერე რა რომ თქვენსავით ყველას არ დასცინის და საკუთარი აზრი გააჩნია თქვენგან განსხვავებით? ამის გამო არ უნდა ვიმეგობრო მასთან? ძალიან ცდებით..საზიზღები ხართ...იმაზეც არ გინდათ დაფიქრება რომ ცუდად იქცევით... თუმცა თქვენთან ლაპარაკს რა აზრი აქვს..იცინეთ და იყავით...თქვენ გაკლდებათ...ჩვენ არაფერი...ნახვამდის
ხმა აღარ გაუციათ...ბარბარემ გაოცებული თვალებით, და ოდნავ კმაყოფილი მზერით შემომხედა ..რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ მხოლოდ გამიღიმა, ხელი დამიქნია და კლასში შევიდა..მცე გავუღიმე და თითქოს დამძიმებული ხელი ავწიე და დავუქნიე...
კლასში შევედი...არ შევმცდარვარ..ელენე არ იყო..ალბათ ცუდად გახდა...
გაკვეთილები დამთავრდა...კლასიდან როგორც კი გავედი ვიღაცამ ზურგზე ხელი დამადო..
- გამარჯობა..
- გამარჯობა : )
- აბა? რა ხდებოდა გაკვეთილებზე?
- არაფერი ისეთი...შენთვის კიდევ რამე ხომ არ უთქვამთ?
- არააა...მგონი დაფიქრდნენ და მიხვდნენ...
- არამგონია დაფიქრებულიყვნენ...საზიზღრები არიან ყველა..რა დააფიქრებდათ..
- შენი სიტყვები
თქვა ეს და ისევ მომაბყრო თავისი მზერა...არ ვიცი რატომ მაგრამ მის ცისფერ და მრავლისმეტყველ თვალებზე რაღაც მემართებოდა...მეგონა მთელი ცხოვრება თვალებში ჰქონდა მოტნეული...უცნაური გრძნობა იყო...ვუყურებდი და ვერ ვიჯერებდი რომ ასეთი თვალები შეიძლებოდა ჰქონოდა..მაგრამ მარტო თვალები? მთლიანად ძალიან ლამაზი იყო...წაბლისფერი თმა...პატარა ცხვირი...წითელი ტუჩები ... თეთრი, ფითქინა კანი და ვარდისფრად აღაჟღაჟებული ლოყები...საყვარელი იყო და თან ლამაზი  დადებითი გარეგნობა ჰქონდა და მისი თვალებიდანაც ტკივილთან ერთად დიდი სითბო გამოსჭვიოდა...
ეზოში რომ გავედით ტელეფონმა დარეკა..
- ხო დე.. -ვუპასუხე
- დღესაც მაგვიანდება...თუ 1 საათს მომიცდი მოგაკითხავ და თუ არადა მარტო წამოდი...
- დღეს მეზარება და სჯობს დაგიცადო 
- კარგი , მაშინ 1 საათში მანდ ვარ...

....
- რა იყო, რჩები? - მკითხა
- ხო, 1 საათი აქ უნდა ვიყო..დედაჩმს აგვიანდება...
- მეც დავრჩები
- შენ რატომ დარჩები?
- რომ არ მოიწყინო, თან უფრო კარგად გაგიცნობ...
მინდოდა დარჩენილიყო და თან არ მინდოდა...მისი უცნაური მზერა „ცუდად“ მხდიდა...
- კარგი დარჩი...ვილაპარაკოთ 
- ხო ..
დედამისს გადაურეკა და სთხოვა ერთ საათში მოსულიყო...
მომიბრუნდა და მკითხა..
- შენ თავიდანვე ამ სკოლაში იყავი თუ შემდეგ გადმოხვედი?
- მე 4 წლის წინ გადმოვედი...  მეხუთეში ვიყავი...
- მერე არ გაგიჭირდა?
- არა რადგან რამდენიმე დაქალი ერთად გადმოვედით და მის მერე ერთად ვართ..
- ეჰ..
- რა იყო?
- მე დაქალები არ მყავს 
- რა ცუდიიაა..რატომ?
- ერთი მეგობარი მყავდა...დდდდ..დ.ა.აა.ა..
- და რა?
- დაიღუპა
- ღმერთო!
- ხო , ავარია მოუვიდათ...ის და მთელი ოჯახი ამოწყდდნენ..მის მერე ცხოვრება აღარ მიხარია...და ცოცხალ-მკვდარი ვარ  ძალიან ცუდად ვარ...ეს ამბავი 2 წლის წინ მოხდა..და მის მერე სულ მარტო ვარ...
- ... - ხმა ვერ ამოვიღე...მან კი ისევ თავის მზერა მომაბყრო..ორივე გავჩმდით..თვალები ცრემლებით ჰქონდა სავსე..უცებ ვუთხარი..
- ახლა ვხვდები
- რას?
- რატომ გაქვს ასეთი თვალები
- ასეთი როგორი?
- სევდიანი...თითქოს ბევრ რამეს ინახავს, ბევრ ტკივილს..
- ხო ალბათ სწორედ მაგიტომ...
- კარგი გამხიარულდი...ის ზეცაშია და მაინც სულ შენთანაა, უბრალოდ ვერ ხედავ..აი ახლაც გვისმენს..
- ხო :ტირილი:

ვიცი, მაგრამ ის აქ მჭირდება..მე სულ მარტო ვარ... და მტკივა!
- ვიცი, ძალიან რთულია...მართალია მეგობარი არ დამიკარგავს, მაგრამ ვიცი ეს რამხელა ტკივილია  მაგრამ გაიღიმე გთხოვ...
- : ) - ზრდილობისთვის გაიღიმა...
1 საათი მალე გავიდა...1 საათი კი არა.. 1 კვირა...1 თვე.... ის ყოველდღე მელაპარაკებოდა, მხვდებოდა...მე გაოგნებული ვიყავი მისი გარეგნობით..მაგრამ ყველაზე გასაოცარი ის იყო რომ შნაგანად ბევრად უფრო ლამაზი იყო... ძალიან, ძალიან , ძალიან ლამაზი..მე მისით აღფრთოვანებული ვიყავი და არაერთხელ ვამჟღავნებდი ამას... ძალიან კეთილი და უცნაური იყო ... და შემიყვარდა..

by Qettie(edith_fan) Thu Nov 10, 2011 10:37 pm

mivxvdi am motxrobis ars da ratomaa tvalebze gamaxvilebuli egec ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 590528

dzalian magaria ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 590528

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:39 pm

ბოლო თავი
ზუსტად ერთი თვის თავზე, რაც ბარბარე გავიცანი უცნაური სიზმარი ვნახე...მასთან ყოფნის პერიოდში..როცა მასთან ასე ახლოს ვიყავი ამ სიზმარს აღარ შევუწუხებივარ...ამდენი ხნის შემდეგ კი ისევ გამახსენა თავი..ისევ თოვლი იყო..მივრბოდი..მივდიოდი იმ მიზნისკენ, იმ ჩრდილისკენ..უცებ მიზანს მივაღწიე... გოგონა იდგა..ზურგით..მოვაბრუნე და მისი ცისფერი თვალები დავინახე...უფრო სწორად მინდოდა დამენახა..თვალები დაეხუჭა და უჩვეულოდ თეთრი იყო..უბრალოდ იდგა..არც სუნთქვადა...შემეშინდა და კივილით გამოვიღვიძე...სასწრაფოდ ჩავიცვი და სკოლისკენ გავიქეცი ... მისი ნახვა მინდოდა...
ეზო გადავატრიალე , იქ არ იყო... შემდეგ სკოლაში შევვარდი...არც იქ დამხვდა..უცებ ყველაფერი დატრიალდა..ცუდად გავხდი და წავიქეცი... მას ვეძებდი... გონს რომ მოვედი ის თავს მედგა... თავისი ლამაზი თვალებით შემომყურებდა და რაღაცას მეუბნებოდა...მაგრამ არაფერი მესმოდა...ხელი ჩემს ხელზე ჩაეჭიდა..მაგრამ ვერც ამას ვგრძნობდა..მისი თვალები ყველაფერს ამბობდა... ძალიან, ძალიან,ძალიან მიყვარდა და ძალიან ბევრს ნიშნავდა ის ჩემთვის...თვალზე ცრემლი მომადგა...უცებ ის აიწია...და გაქრა......თვალები დავხუჭე გავახილე... მასწავლებლები დამყურებდნენ.... წამომაყენეს და ჩემთან ელენე მოვარდა..
- ანა ,, ანა , მისმინეე
- ხო ხო გისმენ .. -გონს ისევ არ ვიყავი
- ის ...
- რა ის? -შიშმა მომიცვა
- მოკვდა
- ვინ ის მოკვდა ვინ ის ვიინ!!! -ყვირილი დავიწყე...
- ბარბარე
უცებ გული ჩამწყდა..ყველაფერი დაინგრა.ვერ წარმოვიდგინე რომ ეს ჩემს თავს ხდებოდა..ისევ ის კოშმარი მეგონა...მაგრამ ვიცოდი, რომ ეს ცხადი იყო, რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავდა...ძალაც არ მქონდა რომ მეტირა...მე ხომ ვეღარასოდეს ვნახავდი მას, მის თვალებს...შიში, სიცივე , მარტოობა ერთად დამეუფლა..ახლა ვხვდებოდი რა ტკივილს განიცდიდა ის როცა მეგობარი დაკარგა..ახლა მე მტკიოდა მის მაგივრად..და ვხვდებოდი ჩემი ჯერი იყო..გული აღარ მიმუშავებდა... ვერც ვსუნთქავდი..მასწავლებლებს ხელით ვეჭირე.. მისი თვალები კი წინ მესახებოდა... ვხვდებოდი რომ ვერასოდეს დავივიწყებდი... თავს საშინად ვგრძნობდი...სიკვდილი მინდოდა....ალბათ ამ ტკივილის გადმოცემა სიტყვებითაც შეუძლებელია...ან მე ვერ გადმოვცემ..მაგრამ ეს საშინელებაა...დავკარგე ის რაც ასე ცუდად მხდიდა...დავკერგე ის , ვისაც შეეძლო ყველაფერიდ აევიწყებინა ჩემთვის..დავკარგე მეგობარი , რომელიც სიცოცხლეს მერჩივნდა..ან რა აზრი აქვს ახლა ჩემს სიცოცხლეს? არავითარი...უცებ ისევ გავითიშე...ყველაფერი დაბნელდა...და მხოლოდ მას ვხედავდი..ანგელოზად მესახებოდა  აი თურმე რას ვამსგავსებდი..აი რატომ მივშტერებოდი ხოლმე ასე...ანგელოზი იყო  ნამდვილი ანგელოზი , რომლის გარეშეც მოვკვდებოდი. ჩემი მფარველი ანგელოზი, რომლის სიკვდილმაც ჩემი სიკვდილი გამოიწვია....

ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! Ce2897a934da5e15fb080f9b003a4e66

ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! Ce2897a934da5e15fb080f9b003a4e66

არ მინდოდა ეს მოთხრობა ძალიან გამეწერა...უცებ დავწერე და უცებვე დავდე..ვიცი სისულელეა ;) მაგრამ მაინც დავდე :ღიმილი:

) მადლობა თუ წაიკითხეთ! F I N!

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:40 pm

Qettie(edith_fan) wrote:mivxvdi am motxrobis ars da ratomaa tvalebze gamaxvilebuli egec dzalian magaria

dzalian kargia tu mixvdi qeti :* madloba ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 301932

by Qettie(edith_fan) Thu Nov 10, 2011 10:40 pm

და შემიყვარდა..

es rogor gavigot?

by მარიამ Thu Nov 10, 2011 10:41 pm

Qettie(edith_fan) wrote:
და შემიყვარდა..
es rogor gavigot?

megobari shemiyvardao სიცილი

by UnaGonzalita Thu Nov 10, 2011 10:43 pm

vaime makhviladze barbare kiara lamis me momkaliii :ტირილი:

cremlebi gvaragavra momdioda orm daviwye kitxva,pmshi mgoxedav me shen,rato gadmoscem ase yvelafers,dzaliana xlos modis chems gultan yoveltvis

by Qettie(edith_fan) Thu Nov 10, 2011 10:44 pm

vaimeee cudad var :ტირილი:

ra sevdiani dasasruli ak rogorc....es motxorba xom maszeaa ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს! 301932

by Sponsored content

ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!

Re: ცხადი , რომელიც სიზმარს უფრო ჰგავს!