Re: იდუმალი სტუმარი

by Bracamontes_fan Sat Dec 17, 2011 10:27 pm

თავი 1. შემთხვევა რომელიც ყველაფერს ცვლის

ჩემი და -ძმა აქამდე ტყუილად არ ვახსენე . ის დრე იყო ადრე გამეღვიძა .ცა ჯერ წესიერად არ გათეთრებულიყო . ორშაბათი დღე იყო ,გავიფიქრე სკოლასთან მივალ იქნებ ჩემი და ზმა ისევ დავინახოთქო. რატომღაც იმ დღეს საშინელმა სურვილმა შემიპყრო მათი ნახვის . ფეხსაც ავუჩქარე იქნებ 9 მდე სკოლის ჭიშკართან მივსულიყავი. თითქოს შინაგანად რაღაც მიმათრევდა და უკან მოხედვის საშუალებას არ მაძლევდა. მიუხედავად ამისა მაინც დამაგვიანდა. სკოლის ჭიჭკართან რომ მივედი უკვე ათი დაწყებულიყო მეც იქვე ჩამოვჯექი გზის პირას და გაკვეტილების დასრულებას დაველოდე . არა იმ დღეს რომ არ მენახა ორივე ალბათ მოვკვდებოდი. ისეტ ჭკუაზე ვიდექი მივიდოდი და სიმართლეს ვეტყოდი მაგრამ არც ასე შემიტოპავს. იქვე ჩამოვჯექი და დაველოდე .მიუხედავად იმისა ვიცოდი ჭიშკრიდან მანქანამდე მანძილზე თუ მოვკრავდი თვალს . რამდენიმე საათი ველოდე. დაახლოებით 3 იყო დაწყებული ბავშვებმა გამოსვლა დაიწყეს ,ჯერ დაბალკლასელები 1 საათის სემდეგ მაღალკლასელებიც გამოვიდნენ .რამდენიმე წუთის შემდეგ ანასაც მოვკარი თვალი ,მარტო იყო ,გარეთ გამოვიდა. იმ წამსვე დავინახე მამაჩემის მძღოლმა მანქანა გზის მეორე მხარეს გააჩერა. სკოლასთან იმდენი მანქანები იყო ჩამწკრივებული დასაყენებელია დგილი არ მოიძებნებოდა. დაინახა მზღოლი რომელიც თვალსაჩინოებისთვის მანქანიდან გადმოსულიყო და კარზე იყო ატუზული ,რომ ბავშვებს ადვილად შეემჩნიათ . ანამ გზა გადაჭრა და მანქანისკენ წავიდა. ის იყო ბარდიულს ფეხი გადააბიჯა რომ უკნიდან ვიღაცის ხმა გავიგონე.
– ანა დამელოდე , შენთან საქმე მაქვს .
ანა უკან ნაბიჯებით გადავიდა ბარდიულზე და მეგობარს მოაძახა რომ არ სეეძლო რადგან მძღოლი უკვე ელოდებოდა . თვალის დახამხამებაც ვერ მოვასწარი ისე გამოვარდა მეორე მხრიდან მანქანა და 1 წუთიც არ დაჭირდებოდა ,რომ ეს უმწეო გოგონა გზაზე გაეტანა. მაშინვე ადგილს მოვწყდი ინსტიქტურად და მისკენ გავიქეცი . ხელი ვსტაცე და გზიდან გადავათრიე. სულ ერთი წამიც ,რომდ ამგვიანებოდა ჩემ ტვალწინ გაიტანდა ჩემს დას . ისე იყო გართული ვერც კი მიხვდა რა მოხდა . ორივე ბარდიულზე დავენარცხეთ ქვემოთ ის და ზემოდან მე .
–კარგად ხარ ?? მარტო ამის კითხვა შევძელი და ტანსაცმელს ვუსწორებდი .
ანერვიულებული იყო და ტიროდა ,
–ჰო ,მგონი კი,არ ვიცი –აქვიტინდა და იმ წამსვე გადმოჭრა გზა მამაჩემის მძღოლმა
მიცნობს ,გავიფიქრე ,მაშინვე წამოვხტი და გავიქეცი ,ატირებული ცემი და გზაზე მივატოვე და თავქუდმოგლეჯილი გავიქეცი . ისე რომ უკანა რც მომიხედავს .არ ვიცი ამის სემდეგ რა მოხდა მაგრამ ამ ამბავმა ჩემი ცხოვრება შეცვალა. იმ დღეს მივიღე ჩემთვის საბედისწერო გადაწყვეტილება .

by annia Sat Dec 17, 2011 10:27 pm

Bracamontes_fan wrote:
annia wrote:au vgijdebi shens motxrobrbze sheni fani var
მადლობა გენაცვალე სხვატასჰორის მოტხრრობის წერა ჯერ არ დამიწყია პირველ ტავს ახლა დავდებ ეგ სჰესავალი იყო იმედია წაგძელებაც მოგეწონება

darwmunebuli var momewoneba

by Bracamontes_fan Sat Dec 17, 2011 10:29 pm

annia wrote:
Bracamontes_fan wrote:მადლობა გენაცვალე სხვატასჰორის მოტხრრობის წერა ჯერ არ დამიწყია პირველ ტავს ახლა დავდებ ეგ სჰესავალი იყო იმედია წაგძელებაც მოგეწონება
darwmunebuli var momewoneba

by annia Sat Dec 17, 2011 10:30 pm

vaime cota ametirarasavit au magra momwons

by მარიამ Sat Dec 17, 2011 10:31 pm

სკოლასთან იმდენი მანქანები იყო ჩამწკრივებული

მანქანა

by მარიამ Sat Dec 17, 2011 10:31 pm

თათია მომწონს, ძალიან კარგად და ემოციურად წერ :ღიმილი:

ასე გააგრძელე! იდუმალი სტუმარი - Page 2 301932

by Bracamontes_fan Sat Dec 17, 2011 10:32 pm

DB_Guaimaran wrote:
სკოლასთან იმდენი მანქანები იყო ჩამწკრივებული
მანქანა

ხო ორივე მრავლობიტში მარ შეილება სიცილი

ტრვეულშიც არ გამისწორებია ჯერ გრამატიკულად პირდაპირ ვიწერ და არ ვაკვირდები სიცილი

by Bracamontes_fan Sat Dec 17, 2011 10:32 pm

DB_Guaimaran wrote:თათია მომწონს, ძალიან კარგად და ემოციურად წერ ასე გააგრძელე!

მადლობა

vaime cota ametirarasavit au magra momwons

ეს ტავია რ დასრულებულა მეორე ნაწილს დავდებ იდუმალი სტუმარი - Page 2 301932

by annia Sat Dec 17, 2011 10:41 pm

vaime cota ametirarasavit au magra momwons

ეს ტავია რ დასრულებულა მეორე ნაწილს დავდებ იდუმალი სტუმარი - Page 2 301932

[/quote]
au ra kargia

by Bracamontes_fan Sat Dec 17, 2011 10:48 pm

***

იმ ღამით ჩემს სოროში მივედი. ისევ უიმედოდ წავიფარე კარდონი,ისედაც ვიცოდი არაფერს მომათბობდა. გვიანობამდე არ დამეძინა და რომ ჩამეძინა მაშინაც დილანდელი ინცინდენტი დამესიზმრა და ყვირილში წამოვხტი .ისევ იმ გადაწყეტილებაზე ვფიქრობდი რაც იმ დილით მივიღე ,ასე დამათენდა თავზე . დილით ავდექი ,ბევრი ვიხეტიალე .მთელი დღე ავივლიდი და ჩავივლიდი ერტსა და იმავე ადგილზე დაღამებას ველოდი ,ისე როგორც არასდროს . რამდენჯერმე გარე კაფესთანაც ავიარ-ჩავიარე ,მერე გაუბედავად მივედი და რამე საწმელი ვთხოვე. ოფიციალტმა იმ დღის ნარჩენები მომიგდო და გარეტ გამომისტუმრა. ვჭამე რაც მომცა თუმცა მადის გარეშე

. ჯიბიდან ის დაგლეჯილი რვეულის მსგავსი რამ ამოვიღე რაზეც ჩემ ფფიქრებს ვწერდი . ჩემ ტკივილს .ის გვერდი ამოვხიე რომელზეც ჩემი დრიურის შესავალი ეწერა . გაუბედავად მივაბიჯებდი ასფალტზე. თითქოს ერთ ნაბიჯს წინ რომ დავდგამდი ,ხუთით უკან ვიხევდი . სასინელი სეგრძნება მქონდა თან მინდოდა ამის გაკეთება და თან არა .ჩემს ახლთან მივედი ,ღობეზე გადავძვერი. ბევრი ლოდინია რც დამჭირვებია ყველა კუთხე ვიცოდი სად რა იყო . უკნიდან მივედი რადგან ძაღლებს არ დავენახე და ერთი ამბავი არ აეტეხათ და გარეტ ვინმეს არ გამოეხედა. ფანჯარასთან მივედი . ზუსტად ვიცოდი სადაც იყო ცემი დის ოთახი. ალბათ ისევ იქ სადაც ბავშვობაში სხვაგან რატომ გადაიტანდნენ . ძირს დავიხარე ,ქვა ავიღე და ქაღალდში გავახვიე . უკვე ბნელოდა , ხელი ამიკანკალდა მაგრამ ეს მაინც გავაკეთე . ავიღე და პირდაპირ ფანჯარას ვესროლე. ფანჯარა შეიმთვრა და ქვა ოთახში შევარდა... ის იყო ვიღაცის კივილი მომესმა. რომა არა ეს ხმა ალბათ ვერ მოვფხიზლდებოდი და იქედან გაცლას ვერ მოვიფიქრებდი . მოვბრუნდიდ ა ღობეზე ამოვძვერი. ის იყო ფანჯარაში ანამ გადმოიხედა და მეც ღობეს გადმოვახტი .
–განწირული ხმით კიოდა ვინ არისო ,მაგრამ რათქმაუნდა არ ვუპასუხე.
ცაზე ნისლი იყო . ღრუბელი და მთვარე ერთმანეთს ექიშპებოდა .სასინელი დაკლაკლინი ზოლები ირეკლებოდა ცასი .ბოლოს მაინც ღრუბელმა ძლია და მთვარე შთანთქა .ისევე როგორც ამ სამყარომ შთანთქა ჩემი ცხოვრება . დახეულ ,ძველმან ფეხსაცმელებზე დავიხედე. ერთ წამს ჩემი ტავი შემეცოდა . მერე ჯიბეში ხელი ჩავიყავი და აღმართს ავყევი . ასე ვიარე გათენებამდე .

by annia Sat Dec 17, 2011 10:57 pm

magaria dzalian emociaebis gamoxatvas ver vaxerxeb

by GIO:G Sat Dec 17, 2011 10:58 pm

au ra magaria, dzaan emociuria, momwons იდუმალი სტუმარი - Page 2 138899

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 1:05 am

თავი 2 : იდუმალი სტუმარი

ანას კივილზე ოთახში მისი მშობლები შეცვივდნენ ,ჩამომსხვრეული ფანჯარა რომ დაინახეს შეშფოთდნენ . ანა კი საწოლის კიდეზე იყო მიჭუჭყნული და ყვიროდა. დედამისი ელენა მაშინვე საწოლთან მივარდა და შვილი გულში ჩაიკრა.
–დამშვიდდი ანა ,საყვარელო შემომხედე –შვილის ყურადღების მიქცევას ცდილობდა ქალი .
–წარმოუდგენელია, გუსინ ის ინციდენტი, დღეს ეს. უკვე აღარ ვარ დარწმუნებული რომ ეს ყოველივე დამთხვევაა. .ეს უკვე მეტისმეტია–ყვიროდა გაცოფებული პაოლო
იმ ღამიტ ანას საშინლად ეზინა .მთელი რამე ელენი ტავს ადგა და ძილში მშფოთვარე გოგოს ამშვიდებდა. მეორე დღეს ანა სკოლაშია რ გაუშვეს იმ მძიმე დღეების შემდეგ რაც გამოიარა. მთელი დღე საწოლსი იწვა მაგრამ ბოლოს ვეღარ მოითმინა და ადგა. საწოლსი წოლას ვეღარ გაუძლო. ის იყო საწოლიდან ფეხი გადმოდგა რომ ოთახსი მსახური შემოვიდა ოთახის დასალაგებლად
–სინიორიტა რატომ ადექით,დედათქვენმა თქვა, რომ ...
–აქ წოლა აღარ შემიძლია ,უნდა ავდგე .
–როგორც ტქვენ გნებავთ ,მაგრამ დედათქვენი გაბრაზდება
–არაუშავს გაუგლის .
მსახურმა ოთახის ლაგება განაგრძო . ის იყო საწოლის ქვეშ გამოუსვა რომ იქედან ქაღალდში გახვეული რარაც გამოვარდა.
–სინიორიტა,სინიორიტა აქ რაღაც არის . ყვირილი დაიწყო მსახურმა. ანამ ხელიდან გამოგლიჯა ქაღალდში გახვეული ქვა . იმწამსვე გააცილა და ზედ დახედა.
–არაფერია . უბრალო ქაღალდია . ეტყობა ქვა ფანჯრის გაატეხად გამოიყენეს.
–დარწმუნებული ხართ რომ ამ ფურზელზე არაფერია?
–ხო არაფერი,უმნიშვნელო ქაღალდია
ანამ ამშინვე ფეხსაცმელები ცაიცვა ,ქაღალდი შუაზე გაკეცა და ჯიბეში ჩაიდო .მერე მსახური გააფრთხილა რომ ქაღალდზე მის მშობლებთან არაფერი ეთქვა ,კარი გაიხურა და გავიდა. სახლის გრძელი კიბეები ჩაირბინა და ბაღსი ჩავიდა .იქვე მინდორზე ცამოჯდა და ფურცლის კიტხვა დაიწყო .გაოცებული სახით კითხულობდა .უკან ფურცელი აგდააბრუნა და ზედ ეწერა

'' როცა დღე და ღამე ერთმანეთს შეუერთდება ,მაშინ ჩემი სული შენსას უერთდება,ისე რომ შენ ამას ვერ ხვდები ,ისინი გაიყრებიან მაგრამ ჩვენ ისევ ერთდად ვართ, ერთად ვართ იმიტომ რომ ჩვენ ერთნი ვართ ,პირველად გნახე ,მაშინ როცა შენი სიცოცხლე ჩემ ხელში იყო და მე ის გადავარჩინე , მე ისევ შენტან ვიყავი ,ასე ახლოს და ასე შორს . მოვა დრო ჩვენ ისევ შევხვდებით ,მაგრამ ამჯერად სამუდამოდ.

სიყვარულით იდუმალი სტუმარი!!! ''

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 1:12 am

magaria dzalian emociaebis gamoxatvas ver vaxerxeb

au ra magaria, dzaan emociuria, momwons

zan didi madloba

by annia Sun Dec 18, 2011 1:23 am

ai sityvebi ar myofnis umagresia

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 3:03 am

****

ანას ცრემლები მოადგა ამ ყოველივეს წაკითხვის შემდეგ.მთლიანად აცახცახდა ,თავი ვეღარ სეიკავა და აკანკალდა.
–ის იყო , თქვა აკანკალებული ხმით .ის იყო ვინც გადამარჩინა,სლუკუნებდა ,მაგრამ უეცრად უკნიდან ელენის ხმა მოესმა, ქაღალდი ისევ გაკეცა ჯიბეში ჩაიდო და ფეხზე წამოხტა. ისე რომ არაფერი შეიმჩნია. ელენი საშინლად იყო გაბრაზებული ანას ადგომის გამო .

თავი 3: სინანულi

ისევ ქუჩაში ვიჯექი,აბა სად წავიდოდი . იმ ღამის სემდეგ ვნანობდი ყველაფერს რაც ჩავიდინე. იმ წუტიდან რაც ღობეზე გადმოვხტი.მე ხომ სიმშვიდე დავურღვიე უდანაშაულო ბავშვს და თავსატეხი გავუჩინე. ამასთან სასინლად შევაშინე. ვინ იცის ახლა რა დღეშია და როგორ განიცდის ყოველივეს რაც ამ ბოლო დროს თავს დაატყდა. მე ხომ სრულიად უცნობი ადამიანი მის ცხოვრებაში შევიჭერი და ყველაფერი გავართულე .მე თვითონაც არ ვიცი ასეთი სიგიჟე რამ ჩამადენინა ,მაგრამ მისმა ახლოდან ნახვამ ჩემზე იმდენად იმოქმედა ფსიქოლოგიურად ,რომ თავი ვერ შევიკავე.კაცმა იცის ახლა რას ფიქრობს,თავში რა აზრები უტრიალებს .არ მინდა რომ რამე დაუშავდეს,ამას ხომ ჩემ თავს ვერასდროს ვაპატიებ.როგორმე უნდა ვუთხრა რომ ამ ამბავზე აღარ იფიქროს და ცხოვრება ჩვეულებრივად განაგრძოს ,მაგრამ არ ვიცი როგორ . ყველაფერი ისე გართულდა .
დღევანდელი ვიტარება იმ ღამეს დაემსგავსა მთვარე ღრუბლებმა რომ შტანთქა. ცხადი არაფერი იყო. ყველაფერი ბურუსს მოეცვა. მე ისევ შევიჭერი მათ ცხოვრებაში და ისევ ვაპირებ ჩემი სიტყვის თქმას. იქნება რ ღირდეს უკან დახევა თუნდაც ჩემი და-ძმისთვის ,თუნდაც ვერასდროს სევძლო ჩემი მშობლებისთვის თვალის გასწორება ,მაგრამ ხომ გვაქვს უფლება მე და ჩემ და-ძმას ერთმანეთს ვიცნობდეთ.მეც ხომ მაქვს უფლება ვიცხოვრო როგორც ჩვეულებრივმა ადამიანმა. მეც ხომ მაქვს უფლება ჩემი ცხოვრება უკან დავიბრუნო. არა!არა და არა ახლა უკან აღარ დავიხევ .ყველაფერი ისე იქნება,როგორც საწიროა. მე მათ ცხოვრებაში დავბრუნდები რადაც არ უნდა დამიჯდეს .

by annia Sun Dec 18, 2011 3:36 pm

ai maagra momwons ra

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 3:43 pm

zan didi madloba dges ro moval unidan davdeb gagzelebas

by annia Sun Dec 18, 2011 8:01 pm

velodebi gagrdzelebas : D

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 11:02 pm

თავი 4 :წერილმა თქვა

როცა ცაზე დღის მომასწავებელი შუქი აალდება მაშინვე ვდგები.თითქოს სადმე მეჩქარებოდეს ან ვინმე მელოდებოდეს.მაგრამ არც ასე არაა .შეიძლება მე არავინ მელის მაგრამ მე ველი რაღაცას ,მოუთმენლად ველი იმ დღეს როცა ყველაფერი დასრულდება,ოღონდ ჩემთვის და არა სხვისთვის. სხვებისთვის ყველაფერი ამშინ დაიწყება როცა ჩემთვის დასრულდება.
ჩემს რვეულისმაგვარ რაღაცასი ისევ ამოვგლიჯე ფურცელი,ოჰ როგორ მიშლის ეს ხმა ნერვებს .ზედ ერთი წინადადება წავაწერე და ისევ იმ აღმართს ავუყევი რომლის ბოლოსიც ანას და ქრისტოფერის სკოლა იყო .ამჯერად ზუსტად შესასვლელთან დავდექი. დავინახე როგორ დადმოსვა მძროლმა ორივე მანქანიდა. ზურგი ვაქციე რომა რ სევენიშნე .როგორც კი ჭიშკარსი სევიდნენ ისევ შემოვბრუნდი . ცოტახანს კიდევ ვიცადე. 9 სათი სრულდებოდა ჭიშკართან ზუსტად იმ გოგონამ რომ ჩამოიარა რომელმაც იმ დღეს კინაღამ ანას სიცოცხლე შეიწირა. –სწორედ ამას ველოდი – გავიფიქრე და პირდაპირ მისკენ წავედი . ვიღაც ბიჭს ესაუბრებოდა და არც კი შევუნიშნივარ ისე მივუახლოვდი.
–უკაცრავად ! –მივმართე . მანაც გამომხედა
–რა გნებავთ ?
–შეგიძლიათ ანას რაღაც გადასცეთ ?
–ანა ვინ არის?ა ჰო მივხვდი ალბათ ჩემს კლასელზე ამბობთ .
–დიახ მასზე ,სეგიძლიათ გადასცეთ?
–არ მესმის თქვენგან რა უნდა გადავცე ,კარგი რა პრობლემაა–მეტიჩრულად მომმართა. მეც წერილი გავუწოდე და მანაც ორი თითით ძლივს გამომართვა და გზა გააგრძო ისე არც კი მოუხედავს უკან .მეც უკან მოვბრუნდი და აღმართს დავყევი ქვევით .რატომღაც ამ გოგონას მეტიჩრობამ დამაფიქრა.

ის იყო გაკვეთილები დაიწყო ,რომ ანას კლასიელი კრისტინა ოთახში შევიდა.
–ანა
–გისმენ კრისტინა
–არ ვიცი რა სეიძლება გესაქმებოდეს იმ ...იმ რავიცი რა ერქვა არსებასთან რომელიც რამდენიმე წუთის წინ ვნახე ,მაგრამ შენთან ეს გამომატანა
–მომეცი და ბევრს ნუ ლაპრაკობ .ყველაფრის გაზვიადება ნუ გიყვარს –ხელიდან გამოგლიჯა წერილი
–ერთი ვნახო რა არის
''ნანგრევები, მტავარ გზაჯვარედინთან'' – მხოლოდ ეს ეწერა ფურცელზე .ანამ ამშინვე მიხვდა ისეტივე ფურცელი იყო როგორიც წინა ღამით მის ოთახში იპოვა. მასინვე ჩანტას წაავლო ხელი და ოთახიდან გავარდა. ის იყო მასწავლებელიც კარებში შემოეფეთა
–ან,ანა სად მიდიხარ?გაკვეთილი უკვე იწყება
–უნდა წავიდე მარტო ეს მოაძახა და კიბეებზე დაეშვა

by annia Sun Dec 18, 2011 11:17 pm

vaime vaime vame ra magaria au rogor mainteresebs gagrdzelebaaaaaaaaaaaaaaa

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 11:18 pm

annia wrote:vaime vaime vame ra magaria au rogor mainteresebs gagrdzelebaaaaaaaaaaaaaaa

vbechdi ukve da titebic wamezvra იდუმალი სტუმარი - Page 2 132775

daavdeb ramdnime wutshi

by Mari [Gonzalez] Sun Dec 18, 2011 11:32 pm

Au midi midi dade ra! sul tavidan wavikitxe exla da ise momwons ra raviciii !! kide dade gtxovvv!!!

by Bracamontes_fan Sun Dec 18, 2011 11:33 pm

Mari [Gonzalez] wrote:Au midi midi dade ra! sul tavidan wavikitxe exla da ise momwons ra raviciii !! kide dade gtxovvv!!!

ვდებ 2 წუთში ქინება

by annia Sun Dec 18, 2011 11:35 pm

Bracamontes_fan wrote:
annia wrote:vaime vaime vame ra magaria au rogor mainteresebs gagrdzelebaaaaaaaaaaaaaaa
vbechdi ukve da titebic wamezvra daavdeb ramdnime wutshi

madloba au magari xar ra dzlain miyvarxar იდუმალი სტუმარი - Page 2 989588

by Sponsored content