ლამაზი სიტყვები (ლექსები,სტატუსები)

***MaRiAnGeL*** wrote:დავდებ ხო, ჩამცხე ურო.!

cao damsetyve

ჩემს ცრემლს, ჩემს დარდს, ჩემს ნაღვლიან ღიმილს, ერთი სიტყვა უშენობა ქვია, ამ ქვეყნად ყველაფერს გავუძელი, ერთმა სიტყვამ უშენობამ მძლია.

როდესაც გადაწყვეტ საბოლოოდ წახვიდე ახალ გზაზე - წადი... მაგრამ არასოდეს მოიხედო უკან, რადგანაც აუცილებლად დაინახავ იმას, რის გამოც უკან დაბრუნება მოგინდება.

აიღე ყველაფერი რაც გჭირდება და წადი ჩემი ცხოვრებიდან !!!!!! ეეე, დამსვიიიი... :დ

ნეტა ორი ვიყო, ორმაგად მოგიშლიდით ნერვებს… ! ! !

არავის ვჩუქნი ოქროებს, ვერცხლებს და არ ვარიგებ ქათინაურებს, თუ ვამბობ, ვამბობ, მხოლოდ სიმართლეს, მძულს, ვინც არიგებს ცრუ დაპირებებს.

არასოდეს იარო ნიღაბით,იყავი ლომიც და მელაც,ოღონდ იცოდე რა,სად და როდის!.

ზოგჯერ პატარა წყენა გაგათევინებს ღამეს, ერთი უგულო სიტყვა სიცოცხლეს გაგიმწარებს. ერთი უთქმელი სევდა შუბლზე დაგამჩნევს ღარებს, ის, რაც არ ძალუძს წლებსაც ხან შეუძლია წამებს...

ყველა ოცნების ახდენა რომ შეიძლებოდეს,,,მაშინ ოცნება აღარ იქნებოდა ლამაზი.

სიყვარული ერთადერთი მონობაა,რომელიც არ ამცირებს ადამიანს.

პატარა მიზეზით––––დიდი სიყვარული არ ქრება...

თუ ბიჭი დაშორების შემდეგ შენს ზურგს უკან საძაგლობებს ლაპარაკობს .... დამიჯერე მას ისევ უყვარხარ...!

"მტკივა:--დაიკვნესა გულმა! "დაივიწყებ" დაამშვიდა დრომ! მაგრამ მე ყოველთვის დავბრუნდები ---გაეცინა მახსოვრობას..!!

მე-არ ჩერდება
მე-სულ ხმაურობს
მე-გამუდმებით
მე-სთან საუბრობს
მე-ს ეჩვენება
მე-ს ეშინია
მე-არ არსებობს
მე-აჩრდილია
მე-საკუთრეა
მე-ომარია
მე-ეგოიზმის
მე-გობარია
მე-პრობლემაა
მე-ვამპირია
მე-უშენობით გარდაცვლილია

გავუფრთხილდეთ სიტყვებს! სიტყვაა ის რითაც გული კვდება, და ფეტქავს... სწორედ ეს სიტყვა არ დაბრუნდება რომელიც ალბათ არ უდა გვეთქვა...!

სჯობს მარტოობა თუნდაც იმიტომ , მარტოს ვერასდროს მიგატოვებენ...

სინანული გონიერებაა,რომელიც გვიან მოდის

არ შეეხოთ არც ერთ ჩემს ნაოჭს, მე ისინი ძალიან ძვირი დამიჯდა..

სიკვდილის არ მეშინია, რადგან როცა მე ვარ ის არ არის, ხოლო როცა ის არის მე აღარ ვაარ

ქალები არასოდეს ბერდებიან! ეს მხოლოდ კაცებს უქვეითდებათ მხედველობა :დდ (მართალია)

იცხოვრე ყოველდღე ისე, თითქოს ეს შენი უკანასკნელი დღეა, და დაისახე ისეთი გეგმები, თითქოს წინ მარადისობაა.

იცხოვრე ყოველდღე ისე, თითქოს ეს შენი უკანასკნელი დღეა, და დაისახე ისეთი გეგმები, თითქოს წინ მარადისობაა.

შენ უბრალოდ უნდა გააკეთო ის რაც შენ გსურს ,არ აქვს მნიშვნელობა სხვა რას იტყვის ,ეს შენი ცხოვრებაა !

თუ გიყვარს, ეს გაუთავებლად უნდა იმეორო, თორემ ადამიანებს ავიწყდებათ სიყვარული.

მან მითხრა რომ ვიცხოვრებდი მის გულში სამუდამოდ, მე ხომ არ ვიცოდი რომ მას მანდ საერთო საცხოვრებელი ჰქონდა ...

რამდენი ადამიანური ბედნიერება დაიმსხვრა მხოლოდ იმის გამო, რომ ერთ-ერთმა დროზე არ თქვა — ”მაპატიე!

ცხოვრება – ჩემი რეჟისორია და არ ვიცი რომელი როლისათვის დამადგამს გვირგვინს

სიკვდილის არ მეშინია, მაგრამ იმის კი მეშინია, სასაფლაოდან ყველა რომ წამოვა და მე იქ დავრჩები....

მძულს სიცილი, როცა მტკივა... მაგრამ ასე უფრო იოლია ცხოვრება..

ყველა ადამიანი იხედება სხვა ადამიანის თვალებში, შეყვარებულები კი იხედებიან ერთმანეთის სულში თვალებით

ჯობს თქვა და გული გეტკინოს, ვიდრე არ თქვა და ყოველთვის გაინტერესებდეს, რა მოხდებოდა რომ გეთქვა !!

შემოგეჩვიე... როგორც ბალახი მზის სხივს... მერე ჩავიწვი... როგორც მზის სხივზე თივა... ახლა მშვიდად ვარ, ჩიტის ბუდეში ვწევარ და... უშენობა, სიყვარულივით მტკივა.....

ნურვინ ეცდება ჩემს ამოთრევას,რადგან ეს გარჯა მაინც მუქთაა!გამიშვი,ვიჯდე მე ჩემს ჭაობში ჩემი ჭაობი თქვენზე სუფთაა. . .!

გ უ ლ ი – ყოველთვის გეძახის ... მაგრამ შენ არასოდეს გესმის მისი..

ხანდახან.. როცა ვამბობ რომ კარგად ვარ, უბრალოდ მინდა ვინმემ თვალებში შემომხედოს და მითხრას "მითხარი სიმართლე"...

ბედმა კამათელი ისე გააგორა, მწვერვალზე ასული უკან დამაგორა.....

როცა სხვას ტყუილს აჯერებთ,ეს თქვენი კი არა, იმის ღირსებაა,რომ დაგიჯერათ...

ჭეშმარიტად განათლებული ისაა,ვინც ისწავლა როგორ ისწავლოს და როგორ შეიცვალოს!
თუ არ ვცდები ეს სიტყვები კარლ როჯერსს ეკუთვნის პირვალდ რომ წავიკიტხე მომეწონა

OTO wrote:უბრალოდ ვგიჟდები ამ არაჩვეულებრივ სიტყვებზე

,,უკვე აღარ არიან ორნი, არამედ ერთი ხორცი. რაც ღმერთმა გააერთიანა მას კაცი ვერ დააშორებს"

მეც ძაან მიყვარს პატარაობდან ყოველთვის ვკითხულობდი ხოლმე მართლა ბევრი საინტერესო და ლამაზი გამონათქვამი არსებობს...

[quote="OTO"],,ყოფილი"–––ეს არ არის შეცდომა ეს გამოცდილებაა

[/quote
)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

,,გაიღიმე" ––– აჩვენე ყველას, რომ დღეს გაცილებით უფრო ძლიერი ხარ ვიდრე გუშინ"

ეს არ ვიცოდი და მომეწონა ძალიან

ქეთი ბოდიში ისე მივაყარე ყველა ერთად, რომ ვერც მოგაქციე ყურადღება ძალიან მიხარია რომ კითხულობ და მოგწონს

საბოდიშო არაფერია

ბიჭი და გოგო დაშორდნენ. რამოდენიმე წლის შემდეგ ბიჭი გოგოს წერს.
ბიჭი: როგორ ხარ? ისევ პრინცის მოლოდინში ხარ ალბათ [ცინიკურად]
გოგო: არა. მე და ჩემი მეუღლე პრინცესას ველოდებით

გოგონა დაჯდა მანქანაში იმ ბიჭთან ერთად რომელიც მას უბრალოდ მოსწონდა. გოგონას ძალიან ეშინოდა სისწრაფის და ბიჭს სთხოვა რომ მანქანა ნელა ეტარებინა. ბიჭი ნელ-ნელა სიჩქარეს უმატებდა. უცებ გამოჩნდა სატვირთო მანქანა და დაეჯახა მანქანას. მანქანა გადმოტრიალდა და გოგონა გადარჩა. იგი ცდილობდა ბიჭი რომელიც სისხლისგან იცლებოდა გადმოეყვანა მანქანიდან. როდესაც მანქანიდან გადმოიყვანა გოგონა ტიროდა და ბიჭს ემუდარებოდა რომ სანამ სასწრაფო მივიდოდა არ დაეტოვებინა და მასთან დარჩენილიყო. ბიჭმა ჩახედა გოგოს თვალებში და უთხრა:
- ეს იყო ის რაზეც მე ყოველთვის ვოცნებობდი.
- როგორ ამბობ ამ ყველაფრის მერე მაგას?
- იმდენად მიყვარხარ რომ ვოცნებობდი შენთან ერთად სიკვდილზეც.

- . . დრო მოიტანს მოსატანს . . შეიფერე წამები . . მზე , რომ ღრუბელს მოხატავს . . დრო ხატავს . . დრო ხატავს . . . !

ვუსმენ... ვიღიმი... მაგრამ აღარ მჯერა... !

რატომ უყურებ ცას ამდენ ხანს?
- ლამაზია.
- მეც ვიცი, რომ ლამაზია, მაგრამ ამდენ ხანს რატომ უყურებ?
- მამშვიდებს!
- იქნებ დაბლაც იპოვნო რაიმე ისეთი, რომ დაგამშვიდოს.
- ვიპოვნე.
- აბა რაა?
- ხელში მიჭირავს.
- მაჩვენე.
... გაშლილი თითებიდან მძიმედ და ამოსუნთქვასავით გამოიშალა მშრალი მიწა.
- ეს ხომ მიწაა?
- კი.
- ესეც გამშვიდებს?
- საოცრად.
- არ გეშინია?
- რისი?
- მიწისა და ცის?
- არა, არა.
- გეშინია რაიმესი მაინც?
- კი.
- რისი?
- რომ ზამთარში არ მოვკვდე და გაყინულ მიწაზე საფლავის გათხრა გაუჭირდეთ.
- მაინც გათხრიან.
- კი, მაინც.
- აბა რაღატომ გეშინია?
- გაწვალდებიან.
- კიდე რისი გეშინია?
- ცის.
- აბა, მამშვიდებსო?
- ჰო, მამშვიდებს, როცა ვეუბნები, რისიც მეშინია.
- და რას ეუბნები?
- მეშინია. არ გამიჭირდეს მერე შენთან სუნთქვა და შენი შესუნთქვა-მეთქი.
- და ის?...
- მამშვიდებს... მსუბუქი ვარო.
- უცნაური ხარ და მტკივნეული.
- ვიცი.
- მტკენ.
- წადი თუ გინდა.
- აწი ვეღარ წავალ, მიყვარხარ.
- მაშინ ნუ წუწუნებ.
- მაშინ ნუ მაშინებ.
- უბრალოდ მკითხე და გიპასუხე.
- ჰო?
- ჰო...

ნახვამდის!- გითხარი წასვლისას, -მშვიდობით!-მითხარი შენ. -შევხვდებით? -ვიკითხე და -არასდროს!...მითხარი შენ -მოგბეზრდი?!-წამომცდა უეცრად...-მიყვარხარ!- იყვირე შენ!...

ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?.. გახედე,გაზაფხულია... მეც ჭრელა- ჭრულა ჩავიცვი... ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. მარტი,აპრილი,მაისი... გულს შენსკენ მოუხარია... სხვა ყველაფერი დაიცდის... ჩემთვის ეს სიყვარულია!... შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?... გინდა?... შენს გულში დამტოვე... თუ არა... მაშინ გამიშვი...!!!(

მარიამ wrote:ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?.. გახედე,გაზაფხულია... მეც ჭრელა- ჭრულა ჩავიცვი... ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. მარტი,აპრილი,მაისი... გულს შენსკენ მოუხარია... სხვა ყველაფერი დაიცდის... ჩემთვის ეს სიყვარულია!... შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?... გინდა?... შენს გულში დამტოვე... თუ არა... მაშინ გამიშვი...!!!(

ეს ძალიან მომეწონა

მარიამ wrote:ბიჭი და გოგო დაშორდნენ. რამოდენიმე წლის შემდეგ ბიჭი გოგოს წერს.
ბიჭი: როგორ ხარ? ისევ პრინცის მოლოდინში ხარ ალბათ [ცინიკურად]
გოგო: არა. მე და ჩემი მეუღლე პრინცესას ველოდებით

გოგონა დაჯდა მანქანაში იმ ბიჭთან ერთად რომელიც მას უბრალოდ მოსწონდა. გოგონას ძალიან ეშინოდა სისწრაფის და ბიჭს სთხოვა რომ მანქანა ნელა ეტარებინა. ბიჭი ნელ-ნელა სიჩქარეს უმატებდა. უცებ გამოჩნდა სატვირთო მანქანა და დაეჯახა მანქანას. მანქანა გადმოტრიალდა და გოგონა გადარჩა. იგი ცდილობდა ბიჭი რომელიც სისხლისგან იცლებოდა გადმოეყვანა მანქანიდან. როდესაც მანქანიდან გადმოიყვანა გოგონა ტიროდა და ბიჭს ემუდარებოდა რომ სანამ სასწრაფო მივიდოდა არ დაეტოვებინა და მასთან დარჩენილიყო. ბიჭმა ჩახედა გოგოს თვალებში და უთხრა:
- ეს იყო ის რაზეც მე ყოველთვის ვოცნებობდი.
- როგორ ამბობ ამ ყველაფრის მერე მაგას?
- იმდენად მიყვარხარ რომ ვოცნებობდი შენთან ერთად სიკვდილზეც.

- . . დრო მოიტანს მოსატანს . . შეიფერე წამები . . მზე , რომ ღრუბელს მოხატავს . . დრო ხატავს . . დრო ხატავს . . . !

ვუსმენ... ვიღიმი... მაგრამ აღარ მჯერა... !

რატომ უყურებ ცას ამდენ ხანს?
- ლამაზია.
- მეც ვიცი, რომ ლამაზია, მაგრამ ამდენ ხანს რატომ უყურებ?
- მამშვიდებს!
- იქნებ დაბლაც იპოვნო რაიმე ისეთი, რომ დაგამშვიდოს.
- ვიპოვნე.
- აბა რაა?
- ხელში მიჭირავს.
- მაჩვენე.
... გაშლილი თითებიდან მძიმედ და ამოსუნთქვასავით გამოიშალა მშრალი მიწა.
- ეს ხომ მიწაა?
- კი.
- ესეც გამშვიდებს?
- საოცრად.
- არ გეშინია?
- რისი?
- მიწისა და ცის?
- არა, არა.
- გეშინია რაიმესი მაინც?
- კი.
- რისი?
- რომ ზამთარში არ მოვკვდე და გაყინულ მიწაზე საფლავის გათხრა გაუჭირდეთ.
- მაინც გათხრიან.
- კი, მაინც.
- აბა რაღატომ გეშინია?
- გაწვალდებიან.
- კიდე რისი გეშინია?
- ცის.
- აბა, მამშვიდებსო?
- ჰო, მამშვიდებს, როცა ვეუბნები, რისიც მეშინია.
- და რას ეუბნები?
- მეშინია. არ გამიჭირდეს მერე შენთან სუნთქვა და შენი შესუნთქვა-მეთქი.
- და ის?...
- მამშვიდებს... მსუბუქი ვარო.
- უცნაური ხარ და მტკივნეული.
- ვიცი.
- მტკენ.
- წადი თუ გინდა.
- აწი ვეღარ წავალ, მიყვარხარ.
- მაშინ ნუ წუწუნებ.
- მაშინ ნუ მაშინებ.
- უბრალოდ მკითხე და გიპასუხე.
- ჰო?
- ჰო...

ნახვამდის!- გითხარი წასვლისას, -მშვიდობით!-მითხარი შენ. -შევხვდებით? -ვიკითხე და -არასდროს!...მითხარი შენ -მოგბეზრდი?!-წამომცდა უეცრად...-მიყვარხარ!- იყვირე შენ!...

ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?.. გახედე,გაზაფხულია... მეც ჭრელა- ჭრულა ჩავიცვი... ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. მარტი,აპრილი,მაისი... გულს შენსკენ მოუხარია... სხვა ყველაფერი დაიცდის... ჩემთვის ეს სიყვარულია!... შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?... გინდა?... შენს გულში დამტოვე... თუ არა... მაშინ გამიშვი...!!!(

რა კარგია<3

მარიამ wrote:ბიჭი და გოგო დაშორდნენ. რამოდენიმე წლის შემდეგ ბიჭი გოგოს წერს.
ბიჭი: როგორ ხარ? ისევ პრინცის მოლოდინში ხარ ალბათ [ცინიკურად]
გოგო: არა. მე და ჩემი მეუღლე პრინცესას ველოდებით

გოგონა დაჯდა მანქანაში იმ ბიჭთან ერთად რომელიც მას უბრალოდ მოსწონდა. გოგონას ძალიან ეშინოდა სისწრაფის და ბიჭს სთხოვა რომ მანქანა ნელა ეტარებინა. ბიჭი ნელ-ნელა სიჩქარეს უმატებდა. უცებ გამოჩნდა სატვირთო მანქანა და დაეჯახა მანქანას. მანქანა გადმოტრიალდა და გოგონა გადარჩა. იგი ცდილობდა ბიჭი რომელიც სისხლისგან იცლებოდა გადმოეყვანა მანქანიდან. როდესაც მანქანიდან გადმოიყვანა გოგონა ტიროდა და ბიჭს ემუდარებოდა რომ სანამ სასწრაფო მივიდოდა არ დაეტოვებინა და მასთან დარჩენილიყო. ბიჭმა ჩახედა გოგოს თვალებში და უთხრა:
- ეს იყო ის რაზეც მე ყოველთვის ვოცნებობდი.
- როგორ ამბობ ამ ყველაფრის მერე მაგას?
- იმდენად მიყვარხარ რომ ვოცნებობდი შენთან ერთად სიკვდილზეც.

- . . დრო მოიტანს მოსატანს . . შეიფერე წამები . . მზე , რომ ღრუბელს მოხატავს . . დრო ხატავს . . დრო ხატავს . . . !

ვუსმენ... ვიღიმი... მაგრამ აღარ მჯერა... !

რატომ უყურებ ცას ამდენ ხანს?
- ლამაზია.
- მეც ვიცი, რომ ლამაზია, მაგრამ ამდენ ხანს რატომ უყურებ?
- მამშვიდებს!
- იქნებ დაბლაც იპოვნო რაიმე ისეთი, რომ დაგამშვიდოს.
- ვიპოვნე.
- აბა რაა?
- ხელში მიჭირავს.
- მაჩვენე.
... გაშლილი თითებიდან მძიმედ და ამოსუნთქვასავით გამოიშალა მშრალი მიწა.
- ეს ხომ მიწაა?
- კი.
- ესეც გამშვიდებს?
- საოცრად.
- არ გეშინია?
- რისი?
- მიწისა და ცის?
- არა, არა.
- გეშინია რაიმესი მაინც?
- კი.
- რისი?
- რომ ზამთარში არ მოვკვდე და გაყინულ მიწაზე საფლავის გათხრა გაუჭირდეთ.
- მაინც გათხრიან.
- კი, მაინც.
- აბა რაღატომ გეშინია?
- გაწვალდებიან.
- კიდე რისი გეშინია?
- ცის.
- აბა, მამშვიდებსო?
- ჰო, მამშვიდებს, როცა ვეუბნები, რისიც მეშინია.
- და რას ეუბნები?
- მეშინია. არ გამიჭირდეს მერე შენთან სუნთქვა და შენი შესუნთქვა-მეთქი.
- და ის?...
- მამშვიდებს... მსუბუქი ვარო.
- უცნაური ხარ და მტკივნეული.
- ვიცი.
- მტკენ.
- წადი თუ გინდა.
- აწი ვეღარ წავალ, მიყვარხარ.
- მაშინ ნუ წუწუნებ.
- მაშინ ნუ მაშინებ.
- უბრალოდ მკითხე და გიპასუხე.
- ჰო?
- ჰო...

ნახვამდის!- გითხარი წასვლისას, -მშვიდობით!-მითხარი შენ. -შევხვდებით? -ვიკითხე და -არასდროს!...მითხარი შენ -მოგბეზრდი?!-წამომცდა უეცრად...-მიყვარხარ!- იყვირე შენ!...

ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?.. გახედე,გაზაფხულია... მეც ჭრელა- ჭრულა ჩავიცვი... ჩემთვის ეს სიყვარულია!.. მარტი,აპრილი,მაისი... გულს შენსკენ მოუხარია... სხვა ყველაფერი დაიცდის... ჩემთვის ეს სიყვარულია!... შენთვის კი...აბა,რა ვიცი?... გინდა?... შენს გულში დამტოვე... თუ არა... მაშინ გამიშვი...!!!(

რა საყვარლებია