ნურგულის 2013 წლის მარტის ინტერვიუ ჟურნალი Tempo-სთვის

ჟურნალისტი- ფილმში "წითელი სიყვარული" (Ask Kirmizi) შენ თამაშობ Nazligul-ის როლს, რომელიც უსაზღვროდაა შეყვარებული, თუმცა წარსულს ვერ გაურბის. შეიძლება პიროვნება ასე იყოს დამოკიდებული თავის წარსულზე?
ნურგული-Nazligul-ი რომანტიკული, ემოციური და ძალიან მოსიყვარულე ქალია. ასეთი ხასიათის პიროვნების დავიწყება შეუძლებელია.
ჟ- შენთვის წარსული რას ნიშნავს?
ნ- იმ ხალხს არ მივეკუთვნები, რომლებიც წარსულით ცხოვრობენ, წარსული წარსულში უნდა დარჩეს.
ჟ- რას გააკეთებდი , თუ კაცი, რომელიც გიყვარს დაქორწინებულია, ზუსტად ისეა როგორც კინოში?
ნ- ასეთი რამ არასდროს დამემართება.
ჟ- მაგრამ ეს სიყვარულია, დარწმუნებული ვერ იქნები.
ნ- მსგავსი რამ ჩემს რეალურ ცხოვრებაში ვერ მოხდება. შეიძლება სახლში მარტო დავრჩე და ვიტირო, მეგობრებთან ვილაპარაკო ამაზე, მაგრამ ამგვარი ურთიერთობა არასოდეს მექნება. ამ დროს შენ სხვა ქალზე უნდა იფიქრო. არ მინდა რომელიმე ქალს ტკივილი მივაყენო, ზუსტად ისე, როგორც სხვას არ აქვს უფლება გული მატკინოს მე.
ჟ- ამ საკითხს ისე მგრძნობიარედ აღიქვამ ,ეს იმას ხომ არ მიანიშნებს, რომ მსგავსი რამ შენს ცხოვრებაში ყოფილა?
ნ- არ მახსოვს მსგავსი რამ მომხდარიყოს. ასეთ კაცს არ დავურეკავ, ფეისბუქში არ მოვძებნი მის სურათებს. იცით, ამ საკითხში ცოტა ეგოისტიც ვარ, თუ შემიყვარდება საკუთარ თავს ვკითხავ ღირს თუ არა ეს სიყვარული.
ჟ-ეჭვიანი ხარ?
ნ- დიახ, თანაც ძალიან, თუმცა როცა მართლა რაღაც ხდება. საერთოდ , ძალიან კაარგი ინტუიცია მაქვს.




ჟ- მოდი ღალატის თემას შევეხოთ. ამაზე რა აზრის ხარ?
ნ- თუკი ვინმეს ცუდად ექცევი, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ამას განზრახ აკეთებ, იმას ვგულისხმობ, რომ , როცა ვინმე გიყვარს, გინდა სულ მასთან იყო , ამ დროს სხვაზე ვერ ფიქრობ და თუ ფიქრობ, მაშინ არც გყვარებია.
ჟ-როგორც კინოშია, შეგიძლია იმეგობრო შენი საყვარელი მამაკაცის ცოლთან?
ნ-კაცები რომ არ არსებობდნენ, მეგობრობა ორ ქალს შორის არაჩვეულებრივი იქნებოდა,მაგრამ თუ კაცი ერთვება, იქ მეგობრობაზე საუბარი ზედმეტია, თანაც ჩვენ ფინეთში არ ვცხოვრობთ.
ჟ- როგორც ვხვდები , შენ გამომწვევი პიროვნება ხარ
ნ-არა, მე ასე არ ვფიქრობ. უბრალოდ პირდაპირი ვარ და ყოველთვის იმას ვამბობ, რასაც ვფიქრობ, როცა რამე არასწორია, იმაზე ვერ გავჩუმდები.
ჟ-ორ ადამიანს შორის ჰარმონიისა გჯერა?
ნ- დიახ, რათქმაუნდა
ჟ-"სიყვარული ატმის წვენივითაა" , შენ გიყვარს, მაღლა და მაღლა მიდიხარ... ამაზე ბევრს საუბრობენ
ნ-ვერ ვხვდები ხალხი ამ შეკითხვებს სერიოზულად რატომ იღებენ. თუ უნდათ , მაშინ ილაპარაკონ.



"სიყვარული ჩემი მეზობელია"
ჟ- შენი შეყვარებული Tolga Karacelik-ი რეჟისორია. როგორია ურთიერთობა ორ ხელოვანს შორის?
ნ-ძალიან მოსაწყენი. ჩვენ გადასაღებ მოედანზე მივდივართ, ის სცენარს წერს, მე ვკითხულობ რაც დაწერა, შემდეგ ის კითხულობს რასაც მე ვწერ, ჩვენ ვსაუბრობთ კინემატოგრაფიაზე...
ჟ-მის კინოში ითამაშებდი?
ნ-რატომაც არა, თუ ვიპოვე ისეთი რამ, რაც დამაინტერესებს, სიამოვნებით...
ჟ-ისევ დაქორწინებაზე ხომ არ ფიქრობ?
ნ-მეეჭვება, ეს მეთოდი კარგია
ჟ-მეთოდი?
ნ-Tolga ცხოვრობს ჩემს ქვემოთ ბინაში
ჟ-ანუ ის შენი მეზობელია?
ნ-დიახ.მე მარტო ვარ როცა მსურს მარტო ყოფნა, თუმცა ჩვენ უმეტეს დროს ერთად ვატარებთ.ყველას საკუთარი ცხოვრება აქვს . თუ ეს მეთოდი არ გაამართლებდა, მაშინ ვიფიქრებდი ისევ დაქორწინებაზე, მაგრამ ასე ცხოვრებით კმაყოფილი ვარ და ყველას ვურჩევ ამას. ერთ სახლში არ გადახვიდეთ, იყავით მეზობლები!


"დეპრესია ფუფუნებაა ჩემთვის"
ჟ-თავის ხელში აყვანა შეგიძლია ,როცა ცუდად ხარ? ოდესმე დეპრესია გქონია?
ნ-არა, სიმართლე რომ გითხრათ, მე დამავიწყდა რა არის დეპრესია. მე ვმუშაობ, მყავს შვილი, ასე, რომ , დროც არ მაქვს ამისთვის. დეპრესია ფუფუნებაა ჩემთვის,სხვაგვარად რომ ვთქვათ , მსუბუქი გულის ადამიანი ვარ.
ჟ-ყველაზე დრამატული რა იყო შენს ცხოვრებაში?
ნ-დიდ ხანს არასდროს ვდარდობ. კინოში ტირილის სცენები ძალიან ძნელი შესასრულებელია ჩემთვის. არ მჭირდება წარმოვიდგინო ცუდი რამეები რომ ცრემლები წამომივიდეს, რადგან ყველაფერი ცუდი უკვე ბავშვობაში მაქვს გამოვლილი, ჯერ დედა დამეღუპა , შემდეგ მამა და ბევრი სხვა საყვარელი ადამიანი დამიკარგავს.


ჟ- როგორც ჩანს, საკმაოდ წინდახედული ადამიანი ხარ
ნ– კი და ამით ბევრი მოვიგე. საერთოდ, ყველაფერი ბევრად უფრო ადვილია როცა პატიოსნად ცხოვრობ.

"ხალისიანი დედა"
ჟ-როგორი ტიპის დედა ხარ?
ნ-საკმაოდ ხალისიანი ვარ, მიყვარს გართობა და ჩემ შვილთან თამაში. Nejat-ი ახლა უკვე რვა წლისაა
ჟ-რამე რთული მხარე ხომ არ აქვს?
ნ-როცა რამეზე ვამბობ არას, ესეიგი არ მოხდება და მორჩა, ვეუბნები "წადი და შენს ოთახში იტირე" , ყველაფერს პირდაპირ ვეუბნები, მაგრამ მას ვუსმენ ხოლმე, თუ თავს ცუდად გრძნობს, ვეკითხები რაშია საქმე,რა პრობლემა აქვს, მაგრამ როცა ცუდად იქცევა, სხვადასხვა მანერით ვანიშნებ, რომ მომისმინოს.
ჟ- შენი ცხოვრება რა ეტაპზეა ახლა?
ნ- ახლა მძინავს, არ ვმუშაობ.ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს ძილის უფლება ჩამორთმეული მქონდა როცა ბევრს ვმუშაობდი. ვდგები და ისევ ვწვები, ვკითხულობ წიგნებს, ჟურნალებს, დავდივარ გამოფენებზე, კლასიკური მუსიკის კონცერტებზე...

"მომწონს, რომ ვბერდები"
ჟ-ძალიან ლამაზი ხარ, სპორტს თუ მისდევ?
ნ-არა, ფიზიკურად აქტიური არ ვარ. ეს რაღაც მხრივ საზიანოცაა, როცა ქალს კუნთები უმაგრდება. კვირაში ერთხელ სასეირნოდ დავდივარ ხოლმე
ჟ- ესთეტიკური ქირურგიისთვის თუ მიგიმართავს?
ნ-არა და არც ვაპირებ. ახალგაზრდობით შეპყრობილი არ ვარ, მომწონს ჩემი ახლანდელი სახე