Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
"Love? - სიყვარული?"
+13
jacky_fan ele
Qettie(edith_fan)
salita_canela
OTTO
Maritza
UnaGonzalita
mmaarrii
@JackyBrv
Mari [Gonzalez]
annia
niin (luus fan)
***MaRiAnGeL***
მარიამ
17 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 12
Page 3 of 12 • 1, 2, 3, 4 ... 10, 11, 12
მოგწონთ მოთხრობა?
Re: "Love? - სიყვარული?"
არაფრის კაცო ძალიან მაგარია ველოდეი შემდეგს )) <3
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
vaime mari, rogor momecona shen ar ici... SHOCK . hm kristenis danaxva rogor gamexardaaaaaaaaaaaaaaaaa
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: "Love? - სიყვარული?"
ვიცოდი ვიცოდი რო დონაჩკა ასეთს დაწრდა უმაგრესიაა მარრ.. ხო იცი შენი ფანი ვარ
პ.ს. ჩემი მირანდიტა :დდდ)))
პ.ს. ჩემი მირანდიტა :დდდ)))
jacky_fan ele- პოსტების რაოდენობა : 6971
ქულები : 7992
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-14
ასაკი: : 24
Re: "Love? - სიყვარული?"
mariiii chem sicocxles gaficeb dade ra 5
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: "Love? - სიყვარული?"
მეორე ნახევარი
ლიზა სააბაზანოდან მალევე გამოვიდა.ქეთევანი წასული იყო, დედამისი კი აფორიაქებული დააბიჯებდა აქეთ-იქით.თითქოს რაღაცაზე ფიქრობდა.
- დედა, რა გჭირს? არ მეტყვი?
- არაფერი არ მჭირს შვილო, რა დაგემართა დღეს? - გაუღიმა ნინომ ძალით
- ესეიგი არაფერი..გთხოვ არ მომატყუო
- რა თქმა უნდა არ გატყუებ. ან რატომ უნდა მოგატყუო? დამშვიდდი. - გაუღმა კიდევ ერთხელ, თვალებში კი სევდა ჩასდგომოდა
- კარგი.. - გაუღიმა ლიზამაც , მაგრამ დედამისის არ სჯეროდა. მივიდა და ჩაეხუტა.
- სამსახურში როგორი იყო?
- რავიცი, ძალიან მომწონს იქაურობა ისეთი კარგი ადამიანები არიან. ქალბატონმა ბელამ ყველა გამაცნო.ძალიან სასიამოვნო და განათლებული ქალია. გარეგნობითაც ძალიან ეშხიანი და სიმპატიური.
- ძალიან მიხარია რომ მოგწონს ახალი სამსახურო - ეფერებოდა ახალდაბანილ თმაზე დედა შვილს.
- კარგი.. უკვე 10 საათია, სჯობს დავწვე, ცოტას წავიკითხავ და დავიძინებ, თორე ადრე ადგომა ძალიან მიჭირს.
- კარგი, ისე მოიქეცი როგორც საჭიროდ ჩათვლი. უკვე დიდი ხარ - ღიმილით ესაუბრებოდა ლიზას
- ხო, გახსვოს როგორ მაწვენდი ხოლმე 10ზე ძალით? _ გაეცინა ლიზას _ რა დრო დადგა, ახლა ჩემი გადასაწყვეტია რას გავაკეთებ, როგორ ვიცხოვრებ, რას შევჭამ და როდის დავიძინებ.
- დიახ, ახლა შენი გადასაწყვეტია და იმედია ცხოვრებას სწორად წარმართავ _ ნინო ჩაფიქრდა, მაგრამ ფიქრებიდან მალევე გამოერკვა, არ უნდოდა რამეზე ლიზა კიდევ ერთხელ დაეჭვებულიყო.
- კარგი, ახლა წავალ და დავწვები, ხვალამდე.
- ტკბილად დაიძინე ჩემო ანგელოზო.
- გმადლობ, შენც დედა
ლიზაც ჩაფიქრებული წავიდა ოთახისკენ , თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა
„ ნეტავ რა ხდება? რა სჭირს დედაჩემს, ან რას მიმალავს? მაინც გავიგებ, არ მოვისვენებ სანამ ყველაფერს არ გავარკვევ.“ ოთახში შევიდა, ხალათი გაიხადა და საწოლში შეგორდა. საბანი გაისწორა. რამდენიმე თავი წაიკითხა და გადაბრუნდა, მაგრამ ვერ მოისვენა. ყველაფერზე ერთად ფიქრობდა, მაგრამ ის კი ვერ გაიგე გიორგი სახე წინ რატომ ედგა,და მისი ღიმილი რატომ არ აძინებდა.მერე დაფიქრდა და გაახსენდა ანას სიტყვები :
- „გიორგისთან ფრთხილად იყავი. ახალ მოსულ გოგონებს კი ეარშიყება.შენც ამიტომ აგიყვანა, გარეგნობით მოეწონე, რასაც ნამდვილად ვერ უარყოფს ადამიანი. ძალიან ლამაზი ხარ“
ნუთუ მხოლოდ ამიტომ მაქცევს ყურადღებას და ანა მართალია?
ამ კითხვის შემდეგ კი დედამისის სიტყვები გაახსენდა
„ფრთხილად იყავი...“
„ფრთხილად უნდა ვიყო, არ ვიცი რა განზრახვა აქვს გიორგის.. არ უნდა მივცე უფლება რომ ზედმეტად დამიახლოვდეს.იქნებ მას მხოლოდ სათამაშოდ მივაჩნივარ, რომელსაც შემდეგ ნაგავში მოისვრის..თუ მართლაც ასეა, ცდება.მე მორიგი ქალი არ ვარ , რომელსაც ლოგინში ჩაიწვენს და შემდეგ მიატოვებს. ასე ჰგონია? მაშინ ძალიან შემცდარა“
ლიზა სააბაზანოდან მალევე გამოვიდა.ქეთევანი წასული იყო, დედამისი კი აფორიაქებული დააბიჯებდა აქეთ-იქით.თითქოს რაღაცაზე ფიქრობდა.
- დედა, რა გჭირს? არ მეტყვი?
- არაფერი არ მჭირს შვილო, რა დაგემართა დღეს? - გაუღიმა ნინომ ძალით
- ესეიგი არაფერი..გთხოვ არ მომატყუო
- რა თქმა უნდა არ გატყუებ. ან რატომ უნდა მოგატყუო? დამშვიდდი. - გაუღმა კიდევ ერთხელ, თვალებში კი სევდა ჩასდგომოდა
- კარგი.. - გაუღიმა ლიზამაც , მაგრამ დედამისის არ სჯეროდა. მივიდა და ჩაეხუტა.
- სამსახურში როგორი იყო?
- რავიცი, ძალიან მომწონს იქაურობა ისეთი კარგი ადამიანები არიან. ქალბატონმა ბელამ ყველა გამაცნო.ძალიან სასიამოვნო და განათლებული ქალია. გარეგნობითაც ძალიან ეშხიანი და სიმპატიური.
- ძალიან მიხარია რომ მოგწონს ახალი სამსახურო - ეფერებოდა ახალდაბანილ თმაზე დედა შვილს.
- კარგი.. უკვე 10 საათია, სჯობს დავწვე, ცოტას წავიკითხავ და დავიძინებ, თორე ადრე ადგომა ძალიან მიჭირს.
- კარგი, ისე მოიქეცი როგორც საჭიროდ ჩათვლი. უკვე დიდი ხარ - ღიმილით ესაუბრებოდა ლიზას
- ხო, გახსვოს როგორ მაწვენდი ხოლმე 10ზე ძალით? _ გაეცინა ლიზას _ რა დრო დადგა, ახლა ჩემი გადასაწყვეტია რას გავაკეთებ, როგორ ვიცხოვრებ, რას შევჭამ და როდის დავიძინებ.
- დიახ, ახლა შენი გადასაწყვეტია და იმედია ცხოვრებას სწორად წარმართავ _ ნინო ჩაფიქრდა, მაგრამ ფიქრებიდან მალევე გამოერკვა, არ უნდოდა რამეზე ლიზა კიდევ ერთხელ დაეჭვებულიყო.
- კარგი, ახლა წავალ და დავწვები, ხვალამდე.
- ტკბილად დაიძინე ჩემო ანგელოზო.
- გმადლობ, შენც დედა
ლიზაც ჩაფიქრებული წავიდა ოთახისკენ , თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა
„ ნეტავ რა ხდება? რა სჭირს დედაჩემს, ან რას მიმალავს? მაინც გავიგებ, არ მოვისვენებ სანამ ყველაფერს არ გავარკვევ.“ ოთახში შევიდა, ხალათი გაიხადა და საწოლში შეგორდა. საბანი გაისწორა. რამდენიმე თავი წაიკითხა და გადაბრუნდა, მაგრამ ვერ მოისვენა. ყველაფერზე ერთად ფიქრობდა, მაგრამ ის კი ვერ გაიგე გიორგი სახე წინ რატომ ედგა,და მისი ღიმილი რატომ არ აძინებდა.მერე დაფიქრდა და გაახსენდა ანას სიტყვები :
- „გიორგისთან ფრთხილად იყავი. ახალ მოსულ გოგონებს კი ეარშიყება.შენც ამიტომ აგიყვანა, გარეგნობით მოეწონე, რასაც ნამდვილად ვერ უარყოფს ადამიანი. ძალიან ლამაზი ხარ“
ნუთუ მხოლოდ ამიტომ მაქცევს ყურადღებას და ანა მართალია?
ამ კითხვის შემდეგ კი დედამისის სიტყვები გაახსენდა
„ფრთხილად იყავი...“
„ფრთხილად უნდა ვიყო, არ ვიცი რა განზრახვა აქვს გიორგის.. არ უნდა მივცე უფლება რომ ზედმეტად დამიახლოვდეს.იქნებ მას მხოლოდ სათამაშოდ მივაჩნივარ, რომელსაც შემდეგ ნაგავში მოისვრის..თუ მართლაც ასეა, ცდება.მე მორიგი ქალი არ ვარ , რომელსაც ლოგინში ჩაიწვენს და შემდეგ მიატოვებს. ასე ჰგონია? მაშინ ძალიან შემცდარა“
Re: "Love? - სიყვარული?"
dzalian momcons dzaaaaaliaaaan
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: "Love? - სიყვარული?"
muchas gracias..ahora me voy
მოგვიანებით დავწერ კიდევ და დავდებ..მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ
მოგვიანებით დავწერ კიდევ და დავდებ..მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ
Re: "Love? - სიყვარული?"
მეც ძალიან მომწოონსს
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 28
Re: "Love? - სიყვარული?"
umagresia
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
Re: "Love? - სიყვარული?"
მადლობა ვისაც მოგწწონთ..ახლა მოვედი სიმღერიდან და გაგრძელებას ვწერ..მალე დავდებ!
Re: "Love? - სიყვარული?"
geli geli geliiii
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: "Love? - სიყვარული?"
დანარჩენს ხვალ დავდებ.
5 თავი
„მაგრამ ... მასხ ომ ჩემთვის არაფერი დაუშავებია? ასე ცუდად რატომ უნდა მოვექცე. იქნებ ის ანა მატყუებს და ყველაფერი სხვაგვარდაა... არ ვიცი არ ვიცი..ლიზა , გთხოვ შეწყვიტე ფიქრები..დაიძინე, უკვე გვიანია, ხვალ კი სამსახურში ხარ წასასვლელი.“ - ცდილობდა ლიზა თავის ფიქრები მიეყუჩებინა , მაგრამ არაფერი გამოუვიდა.. ბოლოს მაინც ჩაეძინა.
ლამაზი დღე გათენდა. მზე სხივებს აფრქვევდა. მაღვიძარამ ლიზა გააღვიძა.გოგონა წამოდგა და ტანსაცმლის კარადასთან მიიზლაზნა. წინა დღეს დავიწყებოდა არჩევა. კარები გამოაღო და გადაწყვიტა ფეხზე ქუსლიანები, მოტკეცილი შარვალი და პიჯაკი ჩაეცვა. სააბაზანოში სახე დაიბანა, კბილები გამოიხეხა , ტანსაცმელი ჩაიცვა. სარკის წინ გაოგნებული ტრიალებდა. ჯერ კიდევ ვერ აანალიზებდა რომ ეს თვითონ იყო. გაზრდილი, დამშვენებული.
„ღმერთო, რა მალე გადის დრო...როგორ მახსოვს სარკის წინ რომ ვტრიალებდი და ჩემი თავის შეცნობას ვცდილობდი.ხაან ცხვირი არ მომწონდა, ხან თვალები, ზოგჯერ ზედა ტუჩი მიშლიდა ნერვებს, ზოგჯერ ჩემი ვარცხნილობა. ახლა კი სულ სხვანაირი ვარ.. როგორ შევიცვალე.“
ამ ფიქრებში იყო როცა მიხვდა რომ სამსახურში აგვიანდებოდა. დედისთვის არც შეუხედავს. მანქანასთან ჩაირბინა , შიგნით ჩაჯდა და დაქოქა. არა, ვერ დაქოქა.. მანქანამ ღორივით დაიწყო ხრუტუნი.
„ჯანდაბა! მაინც და მაინც ახლა გაფუჭდა.“
მანქანიდან სწრაფად გადმოხტა, ტაქსი გააჩერა და სამსახურში 10 წუთით დააგვიდნა. მეორე სართულზე უცებ აირბინა და პირდაპირ გიორგის შეეჩეხა.
- მაპატიეთ, უბრალოდ.. - დაიწყო ნარბენმა და დაღლილმა, ძლივს სუნთქავდა
- რა მოხდა? - გაუღიმა გიორგიმ
- მე უბრალოდ მანქანა გამიფუჭდა და... - ღრმად ამოისუნთქა და განაგრძო - ტაქსით თავის დროზე ვეღარ მოვედი, ძალიან დიდი ბოდიში, ამე რთხელ მაპატიეთ და აღარ განმეროდება.
- არაუშავს ლიზა, არაუშავს.. დაისვენე - ჩაეცინა გიორგის
- გმადლობ.
თავის კაბინეტში ნელი ნაბიჭით შევიდა , კარს აეხუტა და ნასიამოვნებმა წარმოთქვა:
- გამიღიმა - თითქოს ოცნებებში უნდა წასულიყო , მაგრამ სახეში ხელი გაირტყა - რა გემართება ლიზა..ამ ადამიანზე რატომ ფიქრობ
კომპიუტერისკენ გაიქცა და წინა დღეს დაწყებული საქმეები განაგრძო.
ცოტა ხანში კაბინეტის კარი ლუკამ შემოაღო.
- გამარჯობა ლიზა - აჩუქა თავის ლამაზი ღიმილი გოგონას
- გამარჯობა ლუკა - ძალაუნებურად გაუღიმა ლიზამაც
- როგორ ხარ? –
- კარგად ლუკა, შენ?
- მეც კარგად, გმადლობ
- რაღაცის სათქმელად მოვედი და..
- მოდი , დაჯექი, და მითხარი.
- ახლა ზუსტად 5 საათია, 6 საათისთვის გიორგიმ დაგვავალა ყველას ჩემს კაბინეტში გელოდებით ძალიან სერიოზული საქმე მაქვსო.
- კკარგი, ზუსტად 6 საათზე იქ ვიქნები.
- კარგი - ლუკამ ლაპარაკი დაამთავრა მაგრამ არ დგებოდა
- კიდევ გინდა რამე ?- კითხა რამდენიმე წამის შემდეგ ლიზამ
- აა.. არაა?! უბრალოდ ჩავფიქრდი - მიშტერებოდა და თან პასუხობდა
- კარგი, მოკლედ 6 საათზე შევხვდებით, ვეცდები დავასრულო ჩემი საქმე მანამდე.
- კარგი..დროებით
- დროებით
ლუკამ კარი მიიხურა თუ არა ლიზას გაეღიმა, მაგრამ რატომ თვითონაც არ იცოდა.
5 თავი
„მაგრამ ... მასხ ომ ჩემთვის არაფერი დაუშავებია? ასე ცუდად რატომ უნდა მოვექცე. იქნებ ის ანა მატყუებს და ყველაფერი სხვაგვარდაა... არ ვიცი არ ვიცი..ლიზა , გთხოვ შეწყვიტე ფიქრები..დაიძინე, უკვე გვიანია, ხვალ კი სამსახურში ხარ წასასვლელი.“ - ცდილობდა ლიზა თავის ფიქრები მიეყუჩებინა , მაგრამ არაფერი გამოუვიდა.. ბოლოს მაინც ჩაეძინა.
ლამაზი დღე გათენდა. მზე სხივებს აფრქვევდა. მაღვიძარამ ლიზა გააღვიძა.გოგონა წამოდგა და ტანსაცმლის კარადასთან მიიზლაზნა. წინა დღეს დავიწყებოდა არჩევა. კარები გამოაღო და გადაწყვიტა ფეხზე ქუსლიანები, მოტკეცილი შარვალი და პიჯაკი ჩაეცვა. სააბაზანოში სახე დაიბანა, კბილები გამოიხეხა , ტანსაცმელი ჩაიცვა. სარკის წინ გაოგნებული ტრიალებდა. ჯერ კიდევ ვერ აანალიზებდა რომ ეს თვითონ იყო. გაზრდილი, დამშვენებული.
„ღმერთო, რა მალე გადის დრო...როგორ მახსოვს სარკის წინ რომ ვტრიალებდი და ჩემი თავის შეცნობას ვცდილობდი.ხაან ცხვირი არ მომწონდა, ხან თვალები, ზოგჯერ ზედა ტუჩი მიშლიდა ნერვებს, ზოგჯერ ჩემი ვარცხნილობა. ახლა კი სულ სხვანაირი ვარ.. როგორ შევიცვალე.“
ამ ფიქრებში იყო როცა მიხვდა რომ სამსახურში აგვიანდებოდა. დედისთვის არც შეუხედავს. მანქანასთან ჩაირბინა , შიგნით ჩაჯდა და დაქოქა. არა, ვერ დაქოქა.. მანქანამ ღორივით დაიწყო ხრუტუნი.
„ჯანდაბა! მაინც და მაინც ახლა გაფუჭდა.“
მანქანიდან სწრაფად გადმოხტა, ტაქსი გააჩერა და სამსახურში 10 წუთით დააგვიდნა. მეორე სართულზე უცებ აირბინა და პირდაპირ გიორგის შეეჩეხა.
- მაპატიეთ, უბრალოდ.. - დაიწყო ნარბენმა და დაღლილმა, ძლივს სუნთქავდა
- რა მოხდა? - გაუღიმა გიორგიმ
- მე უბრალოდ მანქანა გამიფუჭდა და... - ღრმად ამოისუნთქა და განაგრძო - ტაქსით თავის დროზე ვეღარ მოვედი, ძალიან დიდი ბოდიში, ამე რთხელ მაპატიეთ და აღარ განმეროდება.
- არაუშავს ლიზა, არაუშავს.. დაისვენე - ჩაეცინა გიორგის
- გმადლობ.
თავის კაბინეტში ნელი ნაბიჭით შევიდა , კარს აეხუტა და ნასიამოვნებმა წარმოთქვა:
- გამიღიმა - თითქოს ოცნებებში უნდა წასულიყო , მაგრამ სახეში ხელი გაირტყა - რა გემართება ლიზა..ამ ადამიანზე რატომ ფიქრობ
კომპიუტერისკენ გაიქცა და წინა დღეს დაწყებული საქმეები განაგრძო.
ცოტა ხანში კაბინეტის კარი ლუკამ შემოაღო.
- გამარჯობა ლიზა - აჩუქა თავის ლამაზი ღიმილი გოგონას
- გამარჯობა ლუკა - ძალაუნებურად გაუღიმა ლიზამაც
- როგორ ხარ? –
- კარგად ლუკა, შენ?
- მეც კარგად, გმადლობ
- რაღაცის სათქმელად მოვედი და..
- მოდი , დაჯექი, და მითხარი.
- ახლა ზუსტად 5 საათია, 6 საათისთვის გიორგიმ დაგვავალა ყველას ჩემს კაბინეტში გელოდებით ძალიან სერიოზული საქმე მაქვსო.
- კკარგი, ზუსტად 6 საათზე იქ ვიქნები.
- კარგი - ლუკამ ლაპარაკი დაამთავრა მაგრამ არ დგებოდა
- კიდევ გინდა რამე ?- კითხა რამდენიმე წამის შემდეგ ლიზამ
- აა.. არაა?! უბრალოდ ჩავფიქრდი - მიშტერებოდა და თან პასუხობდა
- კარგი, მოკლედ 6 საათზე შევხვდებით, ვეცდები დავასრულო ჩემი საქმე მანამდე.
- კარგი..დროებით
- დროებით
ლუკამ კარი მიიხურა თუ არა ლიზას გაეღიმა, მაგრამ რატომ თვითონაც არ იცოდა.
Re: "Love? - სიყვარული?"
dzalian kargia mariii!!
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
me gusta mucho mucho
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: "Love? - სიყვარული?"
ime dzan magariaa
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 28
Re: "Love? - სიყვარული?"
Vaaimee rogor damainteresa netaa netaa ra unda giorgis ?
Mari [Gonzalez]- პოსტების რაოდენობა : 2916
ქულები : 3427
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-09
ასაკი: : 25
Location : USA
Re: "Love? - სიყვარული?"
6 თავი
6 საათიც დადგა.ყველა გამოვიდა კაბინეტებიდან, ლიფტის კარი გაიღო და ბელა გამოვიდა.
- გამარჯობა, აბა როგორ ხართ? _ჩვეული სიყვარულით ჰკითხა თანამშრომლებს
- კარგად, თავად როგორ გიკითხოთ ?- უპასუხა ნუცამ და გაუღიმა .
- გმადლობ, კარგად. აბა მზად ხართ?
- რისთვის ? - იკითხა ლუკამ
- გიორგის სალაპარაკო აქვს თქვენთან, არაფერი უთქვამს?
- ა,დიახ დიახ..მზად ვართ - გაუღიმა ლუკამაც
- მაშინ მომყევით. - ბელა გიორგის კაბინეტთან მივიდა და კარზე დააკაკუნა.
- მობრძანდით - მოისმა შიგნიდან გიორგის ხმა. ყველა სათითაოდ შევიდა და იქვე დადგა. ლიზა გაოცებული ათვალიერებდა გიორგის კაბინეტს. ერთი ბინის ხელა იყო.ყველა რომ დადგა , გიორგიმ დაიწყო
- აქ ყველა იმისთვის შეგკრიბეთ , რომ თქვენთვის ახალი ამბავი მეცნობებინა. ყველამ კარგად იცით ჩვენი კონკურენტი ტელეკომპანია , ტელე N ,რამხელა კონკურენციას გვიწევს. ჩვენი და მათი რეიტინგები ყოველთვის ცოტატი სცდება ერთმანეთს. გუშინდელი რეიტინგების მიხედვით ნნახევარზე მეტი შოუ გვისწრებს. გადავწყვიტე ყველა თქვენგანს დაგავალოთ , რომ იფიქროთ ახალ პროექტზე,რომელმას შესაწძლოა დიდი წარმატება მოგვიტანოს და ქულები დავიწეროთ. გადაცემის წამყვანი კი, თვითონ იდეის ავტორი იქნება.
- და.. შეიძლება კითხვა დავსვა? - ხელი ასწია მირანდამ და უხერხულად გაიღიმა, როცა მიხვდა რომ უფროსს გააწყვეტინა
- რა თქმა უნდა..გისმენ მირანდა
- წამყვანი მაინც და მაინც იდეის ავტორი უნდა იყოს?
- არ ვიცი, ამას გადავწყვიტავთ.
- კარგი, გმადლობ
- არაფერს.თავისუფლები ხართ. შეგიძლიათ წახვიდეთ. იფიქრეთ ამაზე. - გაიღიმა გიორგიმ, ამ საუმრის დროს ლიზასთვის ერთიც არ შემოუხედავს. ყველამ დატოვა კაბინეტი, ანას გარდა.რა თქმა უნდა ეს ლიზამ შეამჩნია , ფეხები უკან რჩებოდა, მაგრამ რატომ თვითონაც ვერ ხვდებოდა. თავის კაბინეტში შებრუნდა, რომ ჩანთა აეღო. თან აინტერესებდა რაზე საუბრობდნენ ანა და გიორგი, ან კი?! საუბრობდნენ?
ფიქრებიდან გამოერკვა და ოთახიდან გამოვიდა.შემოსასვლელში ლუკა და გიორგი იდგნენ.
- ლიზა, გავიგე მანქანა გაგიფუჭდა, წამოდი სახლში მე მიგიყვან. - გაუღიმა ლუკამ ლიზას
- თუ არ შეგაწუხებ... - უთხრა გოგონამ
- არა , რა შეწუხებაა... - ღიმილი არ შორდებოდა სახიდან, თვალები კი ლამაზად უბრწყინავდა.
- მე ვიფიქრე, რომ მე წაგიყვანდი, შენ გელოდებოდი - ჩაერთო საუბარში გიორგი.ცოტა გაღიზიანებული ხმით.
- და რატომ იფიქრეთ? - ჰკითხა ლიზამ
- არ ვიცი, ალბათ უფრო სწორი იქნებოდა მეთქვა, სურვილი მქონდა...
- თქვენ ანა წაიყვანეთ.. - უთხრა ლიზამ ეშმაკურად , შემდეგ ლუკას მიუბრუნდა - წავიდეთ ლუკა - და გაუღიმა
გიორგიმ თვალი გააყოლა ორივეს და სახეზე აირია. ვერც თვითონ ხვდებოდა რა სჭირდა, ან რატომ იმოქმედა ამ სიტყვებმა მასზე ასე ძლიერად.
„თქვენ ანა წაიყვანეთ“ - ნუთუ იეჭვიანა? - წარმოთქვა ხმამაღლა.
- რამე მითხარით? - საუბარში ჩაერთო მირანდა
- არა, არა. ხვალამდე მირანდა - გაუღიმა ძალით
- ხვალამდე.-გაუღიმა მოვალეობის მოხდის მიზნით მირანდამაც.
გიორგიმ შენობა დატოვა, მანქანაში ჩაჯდა და ბელას დაურეკა.
- ბელა, ქვევით გელოდები, მალე ჩამოხვალ?
- კი, კი შვილო, ახლავე მოვდივარ.
- კარგი
გაუთიშა. ბელაც მალე მოვიდა. მანქანაში ჩაჯდა, ღვედი შეიკრა.გიორგიმ კი მანქანა დაქოქა.
- აბა.. რას მეტყვი? - უთხრა სასიამოვნო ხმით ქალმა
- რავიცი, რა უნდა გიტხრა. ცოტა ხასიათზე ვერ ვარ.
- რამე მოხდა?
- ისეთი არაფერი. მე თვითონაც არ ვიცი ჩემში რა ხდება.
- არ მესმის შენი...რას გულისხმობ?
- არაფერს, ვიფიქრებ და როდესაც დასკვნას გამოვიტან ყველაფერს გეტყვი.
- კარგი შვილო.. - გაუღიმა და საჭესთან მჯდარს თავზე ხელი სიყვარულით გადაუსვა.
ამ დროს ლიზა და ლუკა გზაში იყვნენ... გადაწყვიტეს კაფეში შეეარათ და ევახშმათ.
6 საათიც დადგა.ყველა გამოვიდა კაბინეტებიდან, ლიფტის კარი გაიღო და ბელა გამოვიდა.
- გამარჯობა, აბა როგორ ხართ? _ჩვეული სიყვარულით ჰკითხა თანამშრომლებს
- კარგად, თავად როგორ გიკითხოთ ?- უპასუხა ნუცამ და გაუღიმა .
- გმადლობ, კარგად. აბა მზად ხართ?
- რისთვის ? - იკითხა ლუკამ
- გიორგის სალაპარაკო აქვს თქვენთან, არაფერი უთქვამს?
- ა,დიახ დიახ..მზად ვართ - გაუღიმა ლუკამაც
- მაშინ მომყევით. - ბელა გიორგის კაბინეტთან მივიდა და კარზე დააკაკუნა.
- მობრძანდით - მოისმა შიგნიდან გიორგის ხმა. ყველა სათითაოდ შევიდა და იქვე დადგა. ლიზა გაოცებული ათვალიერებდა გიორგის კაბინეტს. ერთი ბინის ხელა იყო.ყველა რომ დადგა , გიორგიმ დაიწყო
- აქ ყველა იმისთვის შეგკრიბეთ , რომ თქვენთვის ახალი ამბავი მეცნობებინა. ყველამ კარგად იცით ჩვენი კონკურენტი ტელეკომპანია , ტელე N ,რამხელა კონკურენციას გვიწევს. ჩვენი და მათი რეიტინგები ყოველთვის ცოტატი სცდება ერთმანეთს. გუშინდელი რეიტინგების მიხედვით ნნახევარზე მეტი შოუ გვისწრებს. გადავწყვიტე ყველა თქვენგანს დაგავალოთ , რომ იფიქროთ ახალ პროექტზე,რომელმას შესაწძლოა დიდი წარმატება მოგვიტანოს და ქულები დავიწეროთ. გადაცემის წამყვანი კი, თვითონ იდეის ავტორი იქნება.
- და.. შეიძლება კითხვა დავსვა? - ხელი ასწია მირანდამ და უხერხულად გაიღიმა, როცა მიხვდა რომ უფროსს გააწყვეტინა
- რა თქმა უნდა..გისმენ მირანდა
- წამყვანი მაინც და მაინც იდეის ავტორი უნდა იყოს?
- არ ვიცი, ამას გადავწყვიტავთ.
- კარგი, გმადლობ
- არაფერს.თავისუფლები ხართ. შეგიძლიათ წახვიდეთ. იფიქრეთ ამაზე. - გაიღიმა გიორგიმ, ამ საუმრის დროს ლიზასთვის ერთიც არ შემოუხედავს. ყველამ დატოვა კაბინეტი, ანას გარდა.რა თქმა უნდა ეს ლიზამ შეამჩნია , ფეხები უკან რჩებოდა, მაგრამ რატომ თვითონაც ვერ ხვდებოდა. თავის კაბინეტში შებრუნდა, რომ ჩანთა აეღო. თან აინტერესებდა რაზე საუბრობდნენ ანა და გიორგი, ან კი?! საუბრობდნენ?
ფიქრებიდან გამოერკვა და ოთახიდან გამოვიდა.შემოსასვლელში ლუკა და გიორგი იდგნენ.
- ლიზა, გავიგე მანქანა გაგიფუჭდა, წამოდი სახლში მე მიგიყვან. - გაუღიმა ლუკამ ლიზას
- თუ არ შეგაწუხებ... - უთხრა გოგონამ
- არა , რა შეწუხებაა... - ღიმილი არ შორდებოდა სახიდან, თვალები კი ლამაზად უბრწყინავდა.
- მე ვიფიქრე, რომ მე წაგიყვანდი, შენ გელოდებოდი - ჩაერთო საუბარში გიორგი.ცოტა გაღიზიანებული ხმით.
- და რატომ იფიქრეთ? - ჰკითხა ლიზამ
- არ ვიცი, ალბათ უფრო სწორი იქნებოდა მეთქვა, სურვილი მქონდა...
- თქვენ ანა წაიყვანეთ.. - უთხრა ლიზამ ეშმაკურად , შემდეგ ლუკას მიუბრუნდა - წავიდეთ ლუკა - და გაუღიმა
გიორგიმ თვალი გააყოლა ორივეს და სახეზე აირია. ვერც თვითონ ხვდებოდა რა სჭირდა, ან რატომ იმოქმედა ამ სიტყვებმა მასზე ასე ძლიერად.
„თქვენ ანა წაიყვანეთ“ - ნუთუ იეჭვიანა? - წარმოთქვა ხმამაღლა.
- რამე მითხარით? - საუბარში ჩაერთო მირანდა
- არა, არა. ხვალამდე მირანდა - გაუღიმა ძალით
- ხვალამდე.-გაუღიმა მოვალეობის მოხდის მიზნით მირანდამაც.
გიორგიმ შენობა დატოვა, მანქანაში ჩაჯდა და ბელას დაურეკა.
- ბელა, ქვევით გელოდები, მალე ჩამოხვალ?
- კი, კი შვილო, ახლავე მოვდივარ.
- კარგი
გაუთიშა. ბელაც მალე მოვიდა. მანქანაში ჩაჯდა, ღვედი შეიკრა.გიორგიმ კი მანქანა დაქოქა.
- აბა.. რას მეტყვი? - უთხრა სასიამოვნო ხმით ქალმა
- რავიცი, რა უნდა გიტხრა. ცოტა ხასიათზე ვერ ვარ.
- რამე მოხდა?
- ისეთი არაფერი. მე თვითონაც არ ვიცი ჩემში რა ხდება.
- არ მესმის შენი...რას გულისხმობ?
- არაფერს, ვიფიქრებ და როდესაც დასკვნას გამოვიტან ყველაფერს გეტყვი.
- კარგი შვილო.. - გაუღიმა და საჭესთან მჯდარს თავზე ხელი სიყვარულით გადაუსვა.
ამ დროს ლიზა და ლუკა გზაში იყვნენ... გადაწყვიტეს კაფეში შეეარათ და ევახშმათ.
Re: "Love? - სიყვარული?"
exla wavikitxe (ra debili var aqamde rom ar wavikitxe) dzaaan magaria
gaagrdzele.....
gaagrdzele.....
GIO:G- . :
პოსტების რაოდენობა : 119
ქულები : 128
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-03
ასაკი: : 28
Page 3 of 12 • 1, 2, 3, 4 ... 10, 11, 12
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 12
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|