Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
+21
tata.....tata.....
salita_canela
SopHi<3
Fernanda_mari
@JackyBrv
niin (luus fan)
elly & gaby
Mari-Fer-Mari
mmaarrii
jacky_fan ele
BrAcAmOnTeS
NiNuCa (MaRiTzA's FaN)
სოფო
Bracamontes_fan
Maritza
teo-shvangiradze
***MaRiAnGeL***
Mari [Gonzalez]
barbara-la hiena
natuka
Qettie(edith_fan)
25 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 4 of 8
Page 4 of 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
tatia, mixaria rom mogewona, madloba!Bracamontes_fan wrote: eeeee ra magaria
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
ახლა.გავაგრძელე და მართლა მაგარიაყველაფერი რა რეალურადაააააა
barbara-la hiena- . :
პოსტების რაოდენობა : 10339
ქულები : 11002
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-07
ასაკი: : 28
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
rogor Seizleba ar momewonosDB_Guaimaran wrote:tatia, mixaria rom mogewona, madloba!Bracamontes_fan wrote: eeeee ra magaria
Bracamontes_fan- . :
Alice Cullen
პოსტების რაოდენობა : 58145
ქულები : 65219
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-25
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
jer ar dagimtavrebia? )ახლა.გავაგრძელე და მართლა მაგარია:ღიმილი:ყველაფერი რა რეალურადაააააა
rogor Seizleba ar momewonos
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
me wavikitxe yvelaperi. da dzalian momewonaa ) yochag marr <33
Maritza- . : I
Adriana
Lima
პოსტების რაოდენობა : 4801
ქულები : 4969
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-10
Location : Miami
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
Maritza wrote:me wavikitxe yvelaperi. da dzalian momewonaa ) yochag marr <33
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მომწონს მარი თურმე რა კარგად წერ : ))) ძალიან სასიამოვნოდ იკითხება
სოფო- პოსტების რაოდენობა : 6538
ქულები : 7220
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-12-04
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მადლობა სოფო!მომწონს მარი თურმე რა კარგად წერ : ))) ძალიან სასიამოვნოდ იკითხება
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მე მგონია... უფრო სწორად დარწმუნებული ვარ რომ გიო სულაც არ არის არარეალური პერსონაჟი ...გიო ნამდვილად არსებობს შენ ცხოვრებაში თუმცა შეიძლება მაგ გიო სულაც არ ერქვას და პროტოტიპით წერ....მაგრამ დარწმუნებული ვარ რომ ამის დაწერისკენ მაგან გიბიძგა...ასეთი რამეები უბრალოდ არ იწერება ....
Bracamontes_fan- . :
Alice Cullen
პოსტების რაოდენობა : 58145
ქულები : 65219
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-25
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
არა..მართლა...არავინ არ მიყვარს...არც ეს მარი ვარ მე ...უბრალოდ ჩემნაირია ზუსტად.. ესაა და ეს..ჩემგან ავიღე , სიმღერაც და ყველაფერი როგორიცაა...უბრალოდ ერთი განსხვავებაა რომ მე არავითარი გიო არ მიყვარს!მე მგონია... უფრო სწორად დარწმუნებული ვარ რომ გიო სულაც არ არის არარეალური პერსონაჟი ...გიო ნამდვილად არსებობს შენ ცხოვრებაში თუმცა შეიძლება მაგ გიო სულაც არ ერქვას და პროტოტიპით წერ....მაგრამ დარწმუნებული ვარ რომ ამის დაწერისკენ მაგან გიბიძგა...ასეთი რამეები უბრალოდ არ იწერება ....
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
ვიცი რომ არ გყავს მე სხვა რამეს ვიძახიDB_Guaimaran wrote:არა..მართლა...არავინ არ მიყვარს...არც ეს მარი ვარ მე ...უბრალოდ ჩემნაირია ზუსტად.. ესაა და ეს..ჩემგან ავიღე , სიმღერაც და ყველაფერი როგორიცაა...უბრალოდ ერთი განსხვავებაა რომ მე არავითარი გიო არ მიყვარს!მე მგონია... უფრო სწორად დარწმუნებული ვარ რომ გიო სულაც არ არის არარეალური პერსონაჟი ...გიო ნამდვილად არსებობს შენ ცხოვრებაში თუმცა შეიძლება მაგ გიო სულაც არ ერქვას და პროტოტიპით წერ....მაგრამ დარწმუნებული ვარ რომ ამის დაწერისკენ მაგან გიბიძგა...ასეთი რამეები უბრალოდ არ იწერება ....
Bracamontes_fan- . :
Alice Cullen
პოსტების რაოდენობა : 58145
ქულები : 65219
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-25
ასაკი: : 32
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
aii martla dzalian magariaa..! martla dzalian nichieri xar mariii :* komentarebi ar wamikitxiaa da mwerlis dawerili megona martlaaaa udzalianesad momewona
NiNuCa (MaRiTzA's FaN)- პოსტების რაოდენობა : 1760
ქულები : 1819
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-02-01
ასაკი: : 24
Location : America,NY,Miami,LA
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
udzaliandidesi madloba niniNiNuCa (MaRiTzA's FaN) wrote:aii martla dzalian magariaa..! martla dzalian nichieri xar mariii :* komentarebi ar wamikitxiaa da mwerlis dawerili megona martlaaaa udzalianesad momewona
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
arafrisssss : DDB_Guaimaran wrote:udzaliandidesi madloba niniNiNuCa (MaRiTzA's FaN) wrote:aii martla dzalian magariaa..! martla dzalian nichieri xar mariii :* komentarebi ar wamikitxiaa da mwerlis dawerili megona martlaaaa udzalianesad momewona
NiNuCa (MaRiTzA's FaN)- პოსტების რაოდენობა : 1760
ქულები : 1819
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-02-01
ასაკი: : 24
Location : America,NY,Miami,LA
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
მოკლედ, დღეს ვიყავი რაღაცნაირ ხასიათზე და უცნაური რამის წერა დავიწყე...თან ყველაზე უცნაური ისაა..რომ თან ვწერდი და ამ ჩემს ნაწერზე ბოლო ხმაზე ვბღაოდი!
ვიცი, რომ სისულელეა...მაგრამ რა ვიცი აბა?! ასე მითხრეს დადეო და ჰე დავდე! თუ არ მოგეწონათ ჩემი ბრალი არააა!
როცა იხურება ყველა კარი.. როცა გასაქცევი არსად გაქვს... და ვერსად დაემალები რეალობას. როცა არავინ გყავს გვერდით ამ მძიმე მომენტში... როცა თვითონ არ იცი რა ხდება და რას გრძნობ შენ! როცა არ შეგიძლია განასხვავო კეთილი და ბოროტი... როცა...
დღეს რაღაც უცნაურად ვგრძნობ თავს... ნეტავ რა ხდება? გავიღვიძე , მაგრამ ეს გაღვიძება არ იყო...თვალები გავახილე მაგრამ სხვა ფერებში ვხედავ ამ ქვეყანას...
უცნაური გრძნობა მაქვს..ძალიან მცივა..მაგრამ არ ვიყინები.. გული გამეყინა, ვერაფერს ვერ ვგრძნობ... წამოვდექი საწოლიდან , მაგრამ სახლში არავინაა..
დედა...დედა...დედა... არავინ მაგონებს..მამას კი ვერ დავუძახებ ის ხომ გარდაიცავალა...
მე ჯერ მხოლოდ 12 წლის ვარ... მაგრამ ამდენი რამ ერთად არასოდეს მიგრძვნია...
ვერც კი ვხვდები რა მჭირს.. იქნებ დედა ეზოში გავიდა? კარგი მეც გავალ ვნახავ...
დედა დედა დედა....... ისევ არავინ მაგონებს... ნეტავ რა ხდება?
უცებ ეზოში ვიღაცას ვხედავ... კაცია...მაღალი... ქერა... მამა, ნუთუ ეს შენ ხარ?
-შვილო, აქ რა გინდა?
-მამა, შენ რა გინდა აქ?
-ნუთუ შენც...
-რა მეც მამა, ცოცხალი ხარ? რა კარგია, როგორ მომენტარე... მივდივარ და ჩახუტება მინად მაგრამ ვერ ვეხები. - მამა...ვერ გეხუტები...მამააააააა
- ვერ ჩამეხუტები , მე ხომ სული ვარ..
-მამა , არა არა რა სული? მამა... მე შენ გხედავ.აი ალბათ დედაცმოვა სადაცაა და ისიც გნახავს...არ ხარ სული, ცოცხალი ხარ..ვიცოდი რომ არ მოკვდებოდი მამა...
- არა შვილო...მე მკვდარი ვარ...
და მამაჩემი გაქრა... ეზოს კარი გავაღე...ქუჩა სულ დაცარიელებული იყო...ირგვლივ მუქი ფერები... არც მანქანები დადიოდნენ...
ვყვიროდი, დედას ვეძახდი და ჩემი ხმა მე თვითონ არ მესომდა..
მძინავს? არა, ნამდვილად არ მძინავს...გასაგებია.. მოვკვდი!
დედაჩემი გამოჩნდა... გვერდი ჩამიარა... ისე რომ არც შემოუხედავს ჩემთვის...
-დედა ! დედააააააააააა!! რატომ არ მაგონებ? დედა!! რა დაგიშავე..დედააა!
მას ჩემსკენ არც გამოუხედავს..ისე შევიდა სახლში..მეც ჩუმად გავყევი უკან... პროდუქტები მაგიდაზე დააწყო...არც მაშინ გამოუხედია ჩემსკენ...
-დედა, იცი მე მამა ვნახე ის სულ არ შეცვლილა...როგორმაც დაგვტოვა ისეთი იყო არც ერთი ნაოჭი არმომატებია სახეზე... მაგრამ ყველაზე უცნაური ის არის რომ შეხება მინდოდა და ვერ შევეხე..დედა გესმის
დედაჩემი ჩემი ოთახისკენ წავიდა...
-დედა...სად მიდიხარ? მე აქ ვარ!! რატომ არ გესმის ჩემი?
კარი გააღო და იქ მეც ის დავინახე რაც დედაჩემმა...ჩემი სხეული დავინახე..რომელიც ფერდაკარგული იდო საწოლზე.. დედაჩემი მივარდა..გულისცემას ყური დაუგდო და წამებში იმხელაზე მორთო ტირილი შემეშინდა..
-დედა, ნუ ტირი, მე აქ ვარ
ეს ხომ მე ვარ? ვერ ვხვდები რა ხდება...
ღმერთო გთხოვ... რა ხდება გამაგებინე.
დედაჩემი ტიროდა და იმეორებდა:
- შენც მიმატოვე შვილო შენც მამაშენის გზას დაადექი...ალბათ ახლა მასთან ხარ... რატომ...რატომ...
- დედა, არა დედა...მე აქ ვარ დე! აი უყურე შენს უკან...
- თითქოს დედაჩემმა გაიგო..გაჩერდა , მაგრამ შემდეგ ისევ ტირილი მორთო...
ღმერთს ვთხოვე დამხმარებოდა და გამეგო სად ვიყავი...
უცებ განათდა და სინათლიდან ახალგაზრდა ყმაწვილი გადმოვიდა..
- გამარჯობა!
- გამარჯობა, შენ ვინ ხარ?
- მე ის ვარ ვინც შენ გზას გასწავლის..
- ვერ მივხვდი რას ამბობ
- შენ მოკვდი!
- ....
- ხო ხო მოკვდი, მაგრამ ნუ გეშინია, შენი ცხოვრება ახლა იწყება ...
- ვერ მივხვდი რაზე ლაპარაკობ მე ხომ ჯერ ძალიან პატარა ვარ...მე ხომ ახლა უნდა დამეწყო ცხოვრება?
- კი ახლა უნდა დაგეწყო, მაგრამ ღმერთმა დედაშენის გამოცდა გადაწყვიტა...
- ვერ ვხვდები..
- მან დიდი ტკივილი გადაიტანა მამაშენის დაკარგვით...მას მხოლოდ შენ ჰყავდი..ახლა კი შენც დაგკარგა...
- კი , მაგრამ ასე რატომ გაიმეტეთ ? მას ხომ არაფერი დაუშავებია..
- არა, მაგრამ ღმერთი ყველა ადამიანს სცდის...
- ახლა მე რა უნდა ვქნა? ; ( ამ სიბნელეში უნდა დავრჩე სამუდამოდ?
- არა ... შენ დედაშენის დახატულ სამყაროში წახვალ..დედაშენი მხატვარია.. შენ კი მის ნახატებში იცოცხლებ...
- ვერაფერი ვერ გავიგე მაგრამ ჩემთვის უკვე სულერთია..მე ხომ უკვე სული ვარ და მეტი არაფერი...
- შენ კიდევ ერთხელ შეგიძლია დედაშენს თვალი შეავლო..შემდეგ კი მე უნდა გამომყვე...
დედაჩემი თავის სამხატვრო ოთახში იჯდა.. დიდი ფურცელი გაეკრა დაფაზე... შავი და მუქი ლურჯი საღებავები მოემზადებინა და ყველაფერს ერთად უსვამდა ფურცელს..ალბათ ასე გამოხატავდა ის ამხელა ტკივილს...
უცებ თვალებში დამიბნელდა..მხოლოდ იმ ყმაწვილს ვხედავდი..ალბათ ეს ანგელოზი იყო...არ ვიცი...ხელი ჩამკიდა და ჰაერში ამიტაცა...შიშისგან თვალები დავხუჭე..ხოლო როცა გავახილე წინ ულამაზესი ფერები იყო გადაშლილი..სწორედ ის ბაღები, რომლებსაც დედაჩემი ხატავდა...შემდეგ კი მე ვუფასებდი ნამუშევრებს...
გამახსენდა როგორ მასწავლიდა ფუნჯის ჭერას ხელში..როგორ მკოცნიდა როცა ბევრს ვშრომობდი რომ ხატვა მესწავლა..მაგრამ გაქრა ეს ყველაფერი მე მას ვეღარ ვნახავ..სანამ უფალი არ მოინდომებს მის ჩემთან გაჩენას...ტირილი მინდა მაგრამ ვერ ვტირივარ...აქ რაღაც უცნაურია...ყვავილებია, მაგრამ ისიც დახატული...როცა მათ ვეხები საღებავები მიჩნდება ხელზე... ნუთუ მართლა ნახატში ვარ...
აი იქით...ნახატი მთების უკან სიშავეს ვხედავ.. ეს ალბათ ისაა დედაჩემმა ჩემი სიკვდილის დღეს რომ დახატა... ამ ფერებშია ყევლა მისი ტანჯვა და ცრემლი..მისი ფიქრები და მონატრება... ახლა ის სულ მარტოა... ღმერთო დაიფარე... და ისევ გახადე ბედნიერი...აჩუქე ცხოვრების ხალისი... მე კი მას აქ დაველოდები...დაველოდები როდისმაკოცებს ძლის წინ... და როდის მეტყვის სიტყვას „მიყვარხარ“!
ვიცი, რომ სისულელეა...მაგრამ რა ვიცი აბა?! ასე მითხრეს დადეო და ჰე დავდე! თუ არ მოგეწონათ ჩემი ბრალი არააა!
როცა იხურება ყველა კარი.. როცა გასაქცევი არსად გაქვს... და ვერსად დაემალები რეალობას. როცა არავინ გყავს გვერდით ამ მძიმე მომენტში... როცა თვითონ არ იცი რა ხდება და რას გრძნობ შენ! როცა არ შეგიძლია განასხვავო კეთილი და ბოროტი... როცა...
დღეს რაღაც უცნაურად ვგრძნობ თავს... ნეტავ რა ხდება? გავიღვიძე , მაგრამ ეს გაღვიძება არ იყო...თვალები გავახილე მაგრამ სხვა ფერებში ვხედავ ამ ქვეყანას...
უცნაური გრძნობა მაქვს..ძალიან მცივა..მაგრამ არ ვიყინები.. გული გამეყინა, ვერაფერს ვერ ვგრძნობ... წამოვდექი საწოლიდან , მაგრამ სახლში არავინაა..
დედა...დედა...დედა... არავინ მაგონებს..მამას კი ვერ დავუძახებ ის ხომ გარდაიცავალა...
მე ჯერ მხოლოდ 12 წლის ვარ... მაგრამ ამდენი რამ ერთად არასოდეს მიგრძვნია...
ვერც კი ვხვდები რა მჭირს.. იქნებ დედა ეზოში გავიდა? კარგი მეც გავალ ვნახავ...
დედა დედა დედა....... ისევ არავინ მაგონებს... ნეტავ რა ხდება?
უცებ ეზოში ვიღაცას ვხედავ... კაცია...მაღალი... ქერა... მამა, ნუთუ ეს შენ ხარ?
-შვილო, აქ რა გინდა?
-მამა, შენ რა გინდა აქ?
-ნუთუ შენც...
-რა მეც მამა, ცოცხალი ხარ? რა კარგია, როგორ მომენტარე... მივდივარ და ჩახუტება მინად მაგრამ ვერ ვეხები. - მამა...ვერ გეხუტები...მამააააააა
- ვერ ჩამეხუტები , მე ხომ სული ვარ..
-მამა , არა არა რა სული? მამა... მე შენ გხედავ.აი ალბათ დედაცმოვა სადაცაა და ისიც გნახავს...არ ხარ სული, ცოცხალი ხარ..ვიცოდი რომ არ მოკვდებოდი მამა...
- არა შვილო...მე მკვდარი ვარ...
და მამაჩემი გაქრა... ეზოს კარი გავაღე...ქუჩა სულ დაცარიელებული იყო...ირგვლივ მუქი ფერები... არც მანქანები დადიოდნენ...
ვყვიროდი, დედას ვეძახდი და ჩემი ხმა მე თვითონ არ მესომდა..
მძინავს? არა, ნამდვილად არ მძინავს...გასაგებია.. მოვკვდი!
დედაჩემი გამოჩნდა... გვერდი ჩამიარა... ისე რომ არც შემოუხედავს ჩემთვის...
-დედა ! დედააააააააააა!! რატომ არ მაგონებ? დედა!! რა დაგიშავე..დედააა!
მას ჩემსკენ არც გამოუხედავს..ისე შევიდა სახლში..მეც ჩუმად გავყევი უკან... პროდუქტები მაგიდაზე დააწყო...არც მაშინ გამოუხედია ჩემსკენ...
-დედა, იცი მე მამა ვნახე ის სულ არ შეცვლილა...როგორმაც დაგვტოვა ისეთი იყო არც ერთი ნაოჭი არმომატებია სახეზე... მაგრამ ყველაზე უცნაური ის არის რომ შეხება მინდოდა და ვერ შევეხე..დედა გესმის
დედაჩემი ჩემი ოთახისკენ წავიდა...
-დედა...სად მიდიხარ? მე აქ ვარ!! რატომ არ გესმის ჩემი?
კარი გააღო და იქ მეც ის დავინახე რაც დედაჩემმა...ჩემი სხეული დავინახე..რომელიც ფერდაკარგული იდო საწოლზე.. დედაჩემი მივარდა..გულისცემას ყური დაუგდო და წამებში იმხელაზე მორთო ტირილი შემეშინდა..
-დედა, ნუ ტირი, მე აქ ვარ
ეს ხომ მე ვარ? ვერ ვხვდები რა ხდება...
ღმერთო გთხოვ... რა ხდება გამაგებინე.
დედაჩემი ტიროდა და იმეორებდა:
- შენც მიმატოვე შვილო შენც მამაშენის გზას დაადექი...ალბათ ახლა მასთან ხარ... რატომ...რატომ...
- დედა, არა დედა...მე აქ ვარ დე! აი უყურე შენს უკან...
- თითქოს დედაჩემმა გაიგო..გაჩერდა , მაგრამ შემდეგ ისევ ტირილი მორთო...
ღმერთს ვთხოვე დამხმარებოდა და გამეგო სად ვიყავი...
უცებ განათდა და სინათლიდან ახალგაზრდა ყმაწვილი გადმოვიდა..
- გამარჯობა!
- გამარჯობა, შენ ვინ ხარ?
- მე ის ვარ ვინც შენ გზას გასწავლის..
- ვერ მივხვდი რას ამბობ
- შენ მოკვდი!
- ....
- ხო ხო მოკვდი, მაგრამ ნუ გეშინია, შენი ცხოვრება ახლა იწყება ...
- ვერ მივხვდი რაზე ლაპარაკობ მე ხომ ჯერ ძალიან პატარა ვარ...მე ხომ ახლა უნდა დამეწყო ცხოვრება?
- კი ახლა უნდა დაგეწყო, მაგრამ ღმერთმა დედაშენის გამოცდა გადაწყვიტა...
- ვერ ვხვდები..
- მან დიდი ტკივილი გადაიტანა მამაშენის დაკარგვით...მას მხოლოდ შენ ჰყავდი..ახლა კი შენც დაგკარგა...
- კი , მაგრამ ასე რატომ გაიმეტეთ ? მას ხომ არაფერი დაუშავებია..
- არა, მაგრამ ღმერთი ყველა ადამიანს სცდის...
- ახლა მე რა უნდა ვქნა? ; ( ამ სიბნელეში უნდა დავრჩე სამუდამოდ?
- არა ... შენ დედაშენის დახატულ სამყაროში წახვალ..დედაშენი მხატვარია.. შენ კი მის ნახატებში იცოცხლებ...
- ვერაფერი ვერ გავიგე მაგრამ ჩემთვის უკვე სულერთია..მე ხომ უკვე სული ვარ და მეტი არაფერი...
- შენ კიდევ ერთხელ შეგიძლია დედაშენს თვალი შეავლო..შემდეგ კი მე უნდა გამომყვე...
დედაჩემი თავის სამხატვრო ოთახში იჯდა.. დიდი ფურცელი გაეკრა დაფაზე... შავი და მუქი ლურჯი საღებავები მოემზადებინა და ყველაფერს ერთად უსვამდა ფურცელს..ალბათ ასე გამოხატავდა ის ამხელა ტკივილს...
უცებ თვალებში დამიბნელდა..მხოლოდ იმ ყმაწვილს ვხედავდი..ალბათ ეს ანგელოზი იყო...არ ვიცი...ხელი ჩამკიდა და ჰაერში ამიტაცა...შიშისგან თვალები დავხუჭე..ხოლო როცა გავახილე წინ ულამაზესი ფერები იყო გადაშლილი..სწორედ ის ბაღები, რომლებსაც დედაჩემი ხატავდა...შემდეგ კი მე ვუფასებდი ნამუშევრებს...
გამახსენდა როგორ მასწავლიდა ფუნჯის ჭერას ხელში..როგორ მკოცნიდა როცა ბევრს ვშრომობდი რომ ხატვა მესწავლა..მაგრამ გაქრა ეს ყველაფერი მე მას ვეღარ ვნახავ..სანამ უფალი არ მოინდომებს მის ჩემთან გაჩენას...ტირილი მინდა მაგრამ ვერ ვტირივარ...აქ რაღაც უცნაურია...ყვავილებია, მაგრამ ისიც დახატული...როცა მათ ვეხები საღებავები მიჩნდება ხელზე... ნუთუ მართლა ნახატში ვარ...
აი იქით...ნახატი მთების უკან სიშავეს ვხედავ.. ეს ალბათ ისაა დედაჩემმა ჩემი სიკვდილის დღეს რომ დახატა... ამ ფერებშია ყევლა მისი ტანჯვა და ცრემლი..მისი ფიქრები და მონატრება... ახლა ის სულ მარტოა... ღმერთო დაიფარე... და ისევ გახადე ბედნიერი...აჩუქე ცხოვრების ხალისი... მე კი მას აქ დაველოდები...დაველოდები როდისმაკოცებს ძლის წინ... და როდის მეტყვის სიტყვას „მიყვარხარ“!
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
shen werisas mbgaodi me ki rom vkitxulobdi mashin aii lamis movkvdi idmenad gulshi chamwvdomiaa
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
shen vici rom mogwons..swored sheni txovnit davde ) mara aramgonia moewonot imtom rom me tviton ar momwons..ragac sisulelea magram mainc!shen werisas mbgaodi me ki rom vkitxulobdi mashin :ტირილი: aii lamis movkvdi idmenad gulshi chamwvdomiaa
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
vaime mari ras merchodi ra saxit vkitxulbdi ro genaxa da mamachemi rom gardaicvala ro cavikitxe ragacnairad megona tavze ragac dameca dzaan kaia martla
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
ar vapirebdi dadebas..taviadn ise davwere chemtvis axlac tavi miskdeba imdeni vitire magaze... :D:D arada ro davukvirdet ra sisulelea:DQettie(edith_fan) wrote:vaime mari ras merchodi ra saxit vkitxulbdi ro genaxa da mamachemi rom gardaicvala ro cavikitxe ragacnairad megona tavze ragac dameca dzaan kaia martla
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
araa sisulele ;)
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
Auu ))) Tqven warmoidginet mainc )) da me ...
Maritza- . : I
Adriana
Lima
პოსტების რაოდენობა : 4801
ქულები : 4969
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-10
Location : Miami
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
araperi...
Maritza- . : I
Adriana
Lima
პოსტების რაოდენობა : 4801
ქულები : 4969
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-10
Location : Miami
Re: ერთი ჩვეულებრივი გოგონას დღიური :)
mariko mesmis sheni
Qettie(edith_fan)- პოსტების რაოდენობა : 9557
ქულები : 11725
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-09-05
ასაკი: : 90
Location : Didi Digomi for ever :D
Page 4 of 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Similar topics
» ენა სმიტის დღიური/diary of ann smith
» დღიური - დღიური
» 40 რამ, რაც გოგონას სურს, მაგრამ არ მოითხოვს მის გაკეთებას !
» მეგობრობის დღიური♥)
» მეგობრობის დღიური ! : ))
» დღიური - დღიური
» 40 რამ, რაც გოგონას სურს, მაგრამ არ მოითხოვს მის გაკეთებას !
» მეგობრობის დღიური♥)
» მეგობრობის დღიური ! : ))
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 4 of 8
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|