წითელი მიწა :2: საგა - შავი მარგალიტი

au ra magaria minda gagrdzeleba

au gaagrdzele kide ra

daviwyeb weras da gavagrdzeleb

magariaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

sheni mowerili vnaxe gio da velodebi shemdeg tavs icode

ყველას გილოცავთ ამ სერიალის დაწყებასსსსსსსსსს
პრომო რომ ვნახე კინაღამ ავყვირდიიიიიიიიიიი
ალბათ ქალის სიტყვის მერე იქნება და ერქმვა "მეწამული ცა"

mec eg kitxva gamichnda

საიდუმლო

ვეღარაფერი გავიგე, რას ნიშნავდა რჩეულად ყოფნა, გაქვავებული ვიდექი, ხმას ვერ ვიღებდი ისინი მიყურებდნენ რაღაცას მოელოდნენ ჩემგან, მაგრამ რას? რა უნდა მეთქვა, არასდროს მიზიდავდა პირველი ყოფნა.
-ეს რას ნიშნავს შეიძლება გავიგო? - გაოცებული ვკითხე ბაბუას.
-ჯექსონ, შენ დიდი ხანია გაინტერესებს შენი წარმომავლობის ამბავი, თუ დაჯდები და მომისმენ დღეს ყველაფერს შეიტყობ.
ყელში ბურთი გამეჩხირა, დადგა ის დღე როდესაც ყველაფრს გავიგებდი ჩემს თავზე, იმ საიდუმლოს შევიტყობდი რაც ამდენი ხანი გულს მიღრღნიდა. ამ წუთას მივხვდი, რომ მზად არ ვიყავი, ამდენი ხანი ამ მომენტს ველოდებოდი, მაგრამ არ შემეძლო! ეს დღე ჩემს ცხოვრებას მთლიანად შეცვლიდა, მე კი მინდოდა ჩემი ცხოვრების შეცვლა? მომწონდა ის რასაც ვაკეთებდი. თავი ხელში ავიყვანე, იქვე ხის მორზე ჩამოვჯექი.
-იმედია მალე დაიწყებ მოყოლას, მაინტერესებს გავიგო ჩემი წარსული და მომავალი! - გაყინული სახით ამოვილუღლუღე.
- სამეფო სამირამიდა - დაიწყო თხრობა ბაბუამ - რომელსაც დედოფალი ვიქტორია მართავდა მრავალი წლის წინ არსებობდა...... ეს ადგილი არათუ რუკამ არამედ ისტორიამაც ვერ შემოინახა, ომდურმანი რომელიც ქვესკნელის მბრძანებელი იყო ქვეყნის ხელში ჩაგდება სურდა, მისი დაპატრონება, ვიქტორიას ძალა აღარ შესწევდა ბოროტებასთან გასამკლავებლად, ომდურმანის განადგურება ერთადერთ ადამიანს, მის ვაჟიშვილ არტურს შეეძლო, განრისხებულმა ომდურმანმა შეძლო და სამირამიდა ხელში ჩაიგდო, ვიქტორიამ არტურის გადარჩენა მოინდომა და ეს მოახერხა, იგი პორტალში გაუშვა სადაც არავინ იცოდა სად აღმოჩნდებოდა..... მაგრამ წინასწარმეტყველებას თავისი მიზანი აქვს, არტური წითელ კრისტალს ვერ გაანადგურებს თუ მისი მეორე ბედი ელიზაბეტი არ შეუყვარდება.
- და ჩემგან რა გინდათ, ამ ყველაფერთან მე რა შუაში ვარ !
- ჯექსონ არტური შენ ხარ!!! - თქვა ბაბუამ.
- იცით მშვენიერი ზღაპარია, მაგრამ მე უკვე ამ ასაკიდან გამოვედი... ამიტომაც ვერავინ დამარწმუნებს ამ სისულელეს, მგონი ყველა გაგიჟდით - ანა შენ რას ფიქრობ ამაზე?
- პირველად არ დავიჯერე ჯეიკ, მაგრამ ეს სიმართლეა რაც არ უნდა დაუჯერებელი იყოს..... მითხრა ანამ.
ასეთ უაზრო ამბავი ჩემს ცხოვრებაში არ მომესმინა, ყველას ზურგი ვაქციე და წამოვედი, თითქოს ყველამ დამცინა და გამასულელა, კოკისპირული წვიმა წამოვიდა, ელავდა, ბნელოდა, მე წინ მივდიოდი, სახეში ფოთლები მეყრებოდა, ტოტები სახეს მიხოკდა, ტყეში უკუნეთი სიბნელე ჩამოწვა, მივდიოდი..... როგორც ჩანს გზას ავცდი და დავიკარგე, ჯობდა შევჩერებულიყავი, ერთ ადგილას გავჩერდი და მიწაზე დავეხეთქე….
გულთან სიმხურვალე ვიგრძენი მედალიონი რომელსაც უკანა მხარეს დედოფალი ვიქტორია ეწერა- განათდა -........

კი შემეშალა იმ წითელი ცის თემა მეგონა

madlob gavagrdzeleb da davdeb