Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
"Love? - სიყვარული?"
+13
jacky_fan ele
Qettie(edith_fan)
salita_canela
OTTO
Maritza
UnaGonzalita
mmaarrii
@JackyBrv
Mari [Gonzalez]
annia
niin (luus fan)
***MaRiAnGeL***
მარიამ
17 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 1 of 12
Page 1 of 12 • 1, 2, 3 ... 10, 11, 12
მოგწონთ მოთხრობა?
"Love? - სიყვარული?"
ლიზა :
გიორგი :
პროლოგი:ლიზა 25 წლის გოგონაა, რომელიც ოცნებობს ნამდვილ სიყვარულზე და უზრუნველ ცხოვრებაზე.
მამამ პატარაობაში მიატოვა და დღემდე დედასთან ცხოვრობს.
ახალი სამსახური , ახალი გარემო, მას ბევრ დაძაბულ და ბედნიერ წუთებს უმზადებს.
ახალი მეგობრები, მტრები და სიყვარული, რომელიც მთლიანად ცვლის გოგონას ცხოვრებას.
გიორგი :
პროლოგი:ლიზა 25 წლის გოგონაა, რომელიც ოცნებობს ნამდვილ სიყვარულზე და უზრუნველ ცხოვრებაზე.
მამამ პატარაობაში მიატოვა და დღემდე დედასთან ცხოვრობს.
ახალი სამსახური , ახალი გარემო, მას ბევრ დაძაბულ და ბედნიერ წუთებს უმზადებს.
ახალი მეგობრები, მტრები და სიყვარული, რომელიც მთლიანად ცვლის გოგონას ცხოვრებას.
Re: "Love? - სიყვარული?"
1 თავი - სამსახური
7:30 სთ.
მაღვიძარამ დაიწკრიალა. ჯერ კიდევ არ გათენებულიყო კარგად.ირგვლივ ღამის გადმონაშთი სიბნელე გამეფებულიყო. სიწყნარეს ქუჩიდან შემოსული მანქანების ხმა არღვევდა. მაღვიძარას გამაყრუებელი ხმა გოგონას ხელმა გამორთო. ბალიშიდან აძეძილი თავი წამოსწია და თქვა :
„მსხვერპლი უნდა გაიღო სამსახურისთვის.“ იძულებით წამოდგა, დილის შხაპი მიიღო,წინა დღეს გამზადებული ტანსაცმელი აიღო და ჩაიცვა. თმა გადაიწია და ზევით შეიკრა.ოთახიდან გასულს შემოსასვლელში დედა დახვდა:
- დილა მშვიდობილა ლიზა.
- დილა მშვიდობისა.
- უკვე მიდიხარ?
- კი, მივდივარ. 9სთ-ზე დამიბარეს.
- ხომ არ ნერვიულობ?
- ცოტას, მაგრამ იმედია გამომივა.
- არაფერია სანერვიულო.წარმატებები.
- გმადლობ.
ლიზა სახლიდან გამოვიდა და ბიძიის ნაჩუქარ, პატარა მანქანაში ჩაჯდა.რაც უფრო უახლოვდებოდა ტელევიზიას , მით უფრო ემატებოდა ნერვიულობა და დაძაბულობა. როგორც იქნა მიაღწია. სარკეში კიდევ ერთხელ ჩაიხედა და მანქანიდან გადმოვიდა.თავდაჯერებულმა გადმოდგა 2 ნაბიჯი. ძალიან მოსწონდა ახალი ტანისამოსი, მაგრამ ბედნიერება არ დააცადეს. ტელევიზიის ეზოში გიჟივით შემოვარდა შავი Land Cruiser-ი,მაინც და მაინც იმ გუბეში გაიარა, რომელიც ლიზას გვერდით იყო და გოგონა მთლად გაწუწა.მანქანა გაჩერდა და გარეთ შარვალ-კოსტუმში გამოწყობილი ახალგაზრდა კაცი გადმოვიდა. შეწუხებული სახით მიუახლოვდა ლიზას , რომელიც ჯერაც ვერ ხვდებოდა რა მოხდა .
- უკაცრავად , დიდი ბოდიში. - მიმართა კაცმა
- ბოდიში უშველის? თქვენ იცით რომ დღეს ჩემი სამსახურის ბედი წყდება? ღმერთო ჩემო - ყვიროდა და თან თავის ახალ ტანსაცმელს ცრემლიანი თვალებით მიშტერებოდა
- სამსახურის? - გაიღიმა ეშმაკურად კაცმა
- დიახ, სამსახურის.. წინ არ იხედებით როცა მართავთ? - შეუბღვირა ლიზამ მამაკაცს, რომელიც 30-31 წლისა იქნებოდა
- თქვენი სახელი?
- უკაცრავად?
- თქვენი სახელი და გვარი მითხარით თუ შეიძლება
- ელიზაბეტ (ლიზა) ერისთავი.
- გამარჯობა ლიზა , მე შენი ახალი უფროსი ვარ, გიორგი ყიფშიძე. - თბილად გაუღიმა კაცმა ლიზას და ხელი გაუწოდა
- მაპატიეთ , მაგრამ ხუმრობისთვის არ მცალია. ახლა შენობაში უნდა შევიდე და უფროსი ვნახო, ვეცდები სიტუაცია ავუხსნა, თქვენ კი თუ შეიძლება წამომყევით, თქვენ ჩემი სამხილი იქნებით. - ლიზამ კაცს შეუბღვირა და გაბრაზებული, პატარ-პატარა ნაბიჯებით შენობისკენ წავიდა, დრო და დრო უკან იხედებოდა და ამოწმებდა მოყვებოდა თუ არა კაცი, რომლის გამოც შეიძლებოდა დიდი შანსი გაეშვა ხელიდან.
როგორც იქნა შეაღწიეს შენობაში. გაწუწულ ლიზას ყველა ალმაცერად ათვალიერებდა, გიორგის კი ყველა ღიმილით ესალმებოდა.მეორე სართულზე რომ ავიდნენ ლიზა ერთ ქალბატონთან მივიდა და ჰკითხა:
- სად შეიძლება ვნახო ამ განყოფილების უფროსი?
- ეს არის მისი კაბინეტი - გადაღლილი ხმით უპასუხა ქალმა და თითით ოთახზე მიანიშნა - მაგრამ თვითონ ბატონი გიორგი თქვენს უკან დგას.
ლიზა წამით გაჩერდა.მიხვდა რომ კაცი არ ხუმრობდა. მისკენ შებრუნდა და თვალებში ჩახედა:
- ესეიგი მართლა თქვენ ხართ. - მიუგო კაცს იმედგაცრუებულმა
- დიახ ლიზა, მე გიორგი ყიფშიძე ვარ, სასიამოვნოა - კიდევ ერთხელ გაუწოდა კაცმა ხელი ღიმილით.
- ჩემთვისაც სასიამოვნოა. - უხალისო ხმით მიუგო ლიზამ
- კაბინეტში შევიდეთ და დავილაპარაკოთ. - ხელით ანიშნა გიორგიმ ლიზას და კიდევ ერთხელ გაუღიმა.
- კი , მაგრამ , ასე? - დაიხედა ტანსაცმელზე და ის უსიამოვნო შემთხვევა გაახსენდა.
- მართალი ხარ. ჩემი შეცდომა რომ გამოვასწორო ყოველგვარი გასაუბრების გარეშე აყვანილი ხარ, ხვალ დილით , 9ზე აქ იყავი, კიდევ ერთხელ გიხდი ბოდიშს დღევანდელისთვის. - კიდევ ერთხელ გამოაჩინა თავისი ბზინვარე კბილები, რომელიც მის , ისედაც დახვეწილ სახეს კიდევ უფრო ალამაზებდა.
- ჩათვალეთ რომ შეცდომა გამოასწორეთ - ლიზას ძალიან გაუხარდა და გაუღიმა. - ახლა შემიძლია წავიდე?
- კი, ახლა წადი.. ხვალ კი როგორც შევთანხმდით.
- დიახ, დიახ..არ დავიგვიანებ. გმადლობ
- ხვალამდე
7:30 სთ.
მაღვიძარამ დაიწკრიალა. ჯერ კიდევ არ გათენებულიყო კარგად.ირგვლივ ღამის გადმონაშთი სიბნელე გამეფებულიყო. სიწყნარეს ქუჩიდან შემოსული მანქანების ხმა არღვევდა. მაღვიძარას გამაყრუებელი ხმა გოგონას ხელმა გამორთო. ბალიშიდან აძეძილი თავი წამოსწია და თქვა :
„მსხვერპლი უნდა გაიღო სამსახურისთვის.“ იძულებით წამოდგა, დილის შხაპი მიიღო,წინა დღეს გამზადებული ტანსაცმელი აიღო და ჩაიცვა. თმა გადაიწია და ზევით შეიკრა.ოთახიდან გასულს შემოსასვლელში დედა დახვდა:
- დილა მშვიდობილა ლიზა.
- დილა მშვიდობისა.
- უკვე მიდიხარ?
- კი, მივდივარ. 9სთ-ზე დამიბარეს.
- ხომ არ ნერვიულობ?
- ცოტას, მაგრამ იმედია გამომივა.
- არაფერია სანერვიულო.წარმატებები.
- გმადლობ.
ლიზა სახლიდან გამოვიდა და ბიძიის ნაჩუქარ, პატარა მანქანაში ჩაჯდა.რაც უფრო უახლოვდებოდა ტელევიზიას , მით უფრო ემატებოდა ნერვიულობა და დაძაბულობა. როგორც იქნა მიაღწია. სარკეში კიდევ ერთხელ ჩაიხედა და მანქანიდან გადმოვიდა.თავდაჯერებულმა გადმოდგა 2 ნაბიჯი. ძალიან მოსწონდა ახალი ტანისამოსი, მაგრამ ბედნიერება არ დააცადეს. ტელევიზიის ეზოში გიჟივით შემოვარდა შავი Land Cruiser-ი,მაინც და მაინც იმ გუბეში გაიარა, რომელიც ლიზას გვერდით იყო და გოგონა მთლად გაწუწა.მანქანა გაჩერდა და გარეთ შარვალ-კოსტუმში გამოწყობილი ახალგაზრდა კაცი გადმოვიდა. შეწუხებული სახით მიუახლოვდა ლიზას , რომელიც ჯერაც ვერ ხვდებოდა რა მოხდა .
- უკაცრავად , დიდი ბოდიში. - მიმართა კაცმა
- ბოდიში უშველის? თქვენ იცით რომ დღეს ჩემი სამსახურის ბედი წყდება? ღმერთო ჩემო - ყვიროდა და თან თავის ახალ ტანსაცმელს ცრემლიანი თვალებით მიშტერებოდა
- სამსახურის? - გაიღიმა ეშმაკურად კაცმა
- დიახ, სამსახურის.. წინ არ იხედებით როცა მართავთ? - შეუბღვირა ლიზამ მამაკაცს, რომელიც 30-31 წლისა იქნებოდა
- თქვენი სახელი?
- უკაცრავად?
- თქვენი სახელი და გვარი მითხარით თუ შეიძლება
- ელიზაბეტ (ლიზა) ერისთავი.
- გამარჯობა ლიზა , მე შენი ახალი უფროსი ვარ, გიორგი ყიფშიძე. - თბილად გაუღიმა კაცმა ლიზას და ხელი გაუწოდა
- მაპატიეთ , მაგრამ ხუმრობისთვის არ მცალია. ახლა შენობაში უნდა შევიდე და უფროსი ვნახო, ვეცდები სიტუაცია ავუხსნა, თქვენ კი თუ შეიძლება წამომყევით, თქვენ ჩემი სამხილი იქნებით. - ლიზამ კაცს შეუბღვირა და გაბრაზებული, პატარ-პატარა ნაბიჯებით შენობისკენ წავიდა, დრო და დრო უკან იხედებოდა და ამოწმებდა მოყვებოდა თუ არა კაცი, რომლის გამოც შეიძლებოდა დიდი შანსი გაეშვა ხელიდან.
როგორც იქნა შეაღწიეს შენობაში. გაწუწულ ლიზას ყველა ალმაცერად ათვალიერებდა, გიორგის კი ყველა ღიმილით ესალმებოდა.მეორე სართულზე რომ ავიდნენ ლიზა ერთ ქალბატონთან მივიდა და ჰკითხა:
- სად შეიძლება ვნახო ამ განყოფილების უფროსი?
- ეს არის მისი კაბინეტი - გადაღლილი ხმით უპასუხა ქალმა და თითით ოთახზე მიანიშნა - მაგრამ თვითონ ბატონი გიორგი თქვენს უკან დგას.
ლიზა წამით გაჩერდა.მიხვდა რომ კაცი არ ხუმრობდა. მისკენ შებრუნდა და თვალებში ჩახედა:
- ესეიგი მართლა თქვენ ხართ. - მიუგო კაცს იმედგაცრუებულმა
- დიახ ლიზა, მე გიორგი ყიფშიძე ვარ, სასიამოვნოა - კიდევ ერთხელ გაუწოდა კაცმა ხელი ღიმილით.
- ჩემთვისაც სასიამოვნოა. - უხალისო ხმით მიუგო ლიზამ
- კაბინეტში შევიდეთ და დავილაპარაკოთ. - ხელით ანიშნა გიორგიმ ლიზას და კიდევ ერთხელ გაუღიმა.
- კი , მაგრამ , ასე? - დაიხედა ტანსაცმელზე და ის უსიამოვნო შემთხვევა გაახსენდა.
- მართალი ხარ. ჩემი შეცდომა რომ გამოვასწორო ყოველგვარი გასაუბრების გარეშე აყვანილი ხარ, ხვალ დილით , 9ზე აქ იყავი, კიდევ ერთხელ გიხდი ბოდიშს დღევანდელისთვის. - კიდევ ერთხელ გამოაჩინა თავისი ბზინვარე კბილები, რომელიც მის , ისედაც დახვეწილ სახეს კიდევ უფრო ალამაზებდა.
- ჩათვალეთ რომ შეცდომა გამოასწორეთ - ლიზას ძალიან გაუხარდა და გაუღიმა. - ახლა შემიძლია წავიდე?
- კი, ახლა წადი.. ხვალ კი როგორც შევთანხმდით.
- დიახ, დიახ..არ დავიგვიანებ. გმადლობ
- ხვალამდე
Re: "Love? - სიყვარული?"
dzalian magariaaa....momewonaa...
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: "Love? - სიყვარული?"
momwons momwons momwonss
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
au ra magariaminda gagrdzeleba
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
Re: "Love? - სიყვარული?"
გვანცა მადლობაdzalian magariaaa....momewonaa...
მადლობა მადლობა მადლობა :დmomwons momwons momwonss
საღამოს დავდებ გაგრძელებას. თანაც წერის პროცესში ვარ, არ დამიწერია ჯერ ბოლომდე :*au ra magariaminda gagrdzeleba
მადლობა რომ წაიკითხეთ!
Re: "Love? - სიყვარული?"
Girchevt yvelam waikitxot martla dzalian magaria1!
Mari [Gonzalez]- პოსტების რაოდენობა : 2916
ქულები : 3427
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-09
ასაკი: : 25
Location : USA
Re: "Love? - სიყვარული?"
მუჩას გრასიასMari [Gonzalez] wrote:Girchevt yvelam waikitxot martla dzalian magaria1!
Re: "Love? - სიყვარული?"
momwoooooooonsssssssss
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
გმადლობ..@JackyBrv wrote:momwoooooooonsssssssss
ვცდილობ დიდი თავები დავდო და ვაერთიანებ ახლა რამდენიმეს... ცოტა ხანში დაიდება! დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ!
Re: "Love? - სიყვარული?"
კასტს სხვებიც დაემატნენ :
ნინო (ლიზას დედა)
ბელა :
მირანდა :
ნუცა:
ანა:
ლუკა:
ნინო (ლიზას დედა)
- Spoiler:
ბელა :
- Spoiler:
მირანდა :
- Spoiler:
ნუცა:
- Spoiler:
ანა:
- Spoiler:
ლუკა:
- Spoiler:
Re: "Love? - სიყვარული?"
vaime xalxno ra magaira mainteresebs
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
2 თავი
ლიზა უფროსს დაემშვიდობა.შენობიდან გამოვიდა და მანქანისკენ წამოვიდა. სიხარულისგან აღარც ახსოვდა თავის დასვრილი ტანსაცმელი. მანქანაში ჩაჯდა. სარკე გაისწორა და დაქოქა. სახლში გახარებული დაბრუნდა.
- დედა, ვერც წარმოიდგენ რა მოხდა...
შემოვიდა სახლში გახარებული და დედამისს ხმის ამოღებაც არ აცადა, ყველაფერი თავიდან ბოლომდე მოუყვა.ნინოს სახეზე ბედნიერება არ ეწერა, შეშინებული და ჩაფიქრებული მზერა ჰქონდა.
- ასეა და ასე... რა მოხდა არ გიხარია? - ჰკითხა ლიზამ დედამისს
- ერთია ის რომ სამსახურში აგიყვანეს, მაგრამ ეგ შენი უფროსი არ მომწონს. თავხედი კაცი ჩანს.
- კარგი დედა რა
- რა კარგი რა, რა კარგი რა? იცოდე მასთან ფრთხილად იყავი.
- მაშინებ... - ღიმილი, რომელიც ასე შვენიდა სახიდან გაუქრა
- არ გაშინებ, გაფრთხილებ.
- მოკლედ , ხვალ დამიბარა და უნდა მივიდე - სცადა თემა შეეცვალა
- კარგი, როგორც გინდა, უბრალოდ მასთან ფრთხილად იყავი, ესაა და ეს. ისე გილოცავ. ძალიან მიხარია რომ მუშაობის დაწყებას აპირებ. მეც გადავწყვიტე რაღაც.
- მაინც?
- მომბეზრდა ასე უსაქმოდ ჯდომა. ფორტეპიანოს გაკვეთილებს ჩავუტარებ მოსწავლეებს. რამდენი ხანია ამ პიანინოზე არ დამიკრავს, ალბათ აიშლებოდა, ხელოსანს მოვიყვან და ბავშვებს მივიღებ.
- ძალიან კარგი დედა - გაუღიმა ლიზამ და ოთახიდან გავიდა ,რომ შემდეგი დღისთვის ტანსაცმელი აერჩია.
ოთახი მიალაგა, შხაპი მიიღო და ათი საათისთვის უკვე იწვა, უნდოდა მალე დამდგარიყო ხვალინდელი დღე, მაგრამ ნერვიულობისგან ვერ დაიძინა.
სანატრელი დღეც გათენდა. მაღვიძარამ ზუსტად 7 საათზე დარეკა. მთელი ღამის უძილარმა დამძიმებული თავი ძლივს ასწია , ფეხები საყვარელ ჩუსტებში ნაზად შეაცურა და სააბაზანოში გავიდა. ცივი წყალი გადაივლო რომ გამოფხიზლებულიყო , ყავა დალია და წინა დღეს შერჩეულ ტანსაცმელში გამოეწყო. თმები აიწია, როგორც ყოველთვის, სარკეში ჩაიხედა, ისევ მოეწონა თავი. მძინარ დედას თავზე სიყვარულით აკოცა, ჩანთა და მანქანის გასაღები აიღო და სამსახურისკენ გაემართა.
მანქანა ავტოსადგომზე გააჩერა, გადმოვიდა და ჩაკეტა. 25 წლის გოგონა თავდაჯერებული მიაბიჯებდა ტელევიზიისკენ.შენობაში რომ შევიდა კართან 40 წლამდე, სასიამოვნო გარეგნობის ქალი დახვდა .
- გამარჯობა
- გამარჯობა - მიესალმა დაბნეული ქალს
- მე ბელა ვარ, უფროსმა გამომაგზავნა რომ დაგხვდე , შენს სამუშაო ადგილას მიგიყვანო და გასწავლო რაც გევალება. - ნაზად და სასიამოვნოდ ესაუბრებოდა გოგონას ქალი.
- მე ლიზა ვარ, სასიამოვნოა ბელა. ძალიან კარგი, მაშინ წავიდეთ, არა?
- წავიდეთ. - გაუღიმა კიდევ ერთხელ ქალმა და ხელით ლიფტისკენ მიანიშნა.
ქალმა ხელი მეორე სართულს მიაჭირა. ყველა დიდი ინტერესით და გაფართოებული თვალებით აკვირდებოდა ახალ თანამშრომელს.
ბელამ ოთახის კარი გააღო, რომელიც გიორგის კაბინეტის გვერდზე იმყოფებოდა.
- შენ აქ იმუშავებ. აი გასაღები. შეგიძლია მოაწყო ოთახი ისე, როგორც გაგეხარდება. ეს შენი კომპიუტერია , რომელსაც პაროლს დაადებ და შენს გარდა არავის შეეძლება ინფორმაციის აღება .
- გასაგებია - გაფართოებული თვალებით შეათვალიერა ლიზამ დიდი და ლამაზი ოთახი, რომელსაც მოვარდისფრო ფერი დაჰკრავდა. ფანჯარასთან მაგიდა იდგა, რომელზეც კომპიუტერი და საბუთების დასაწყობი ადგილი იყო. წინ ორი სკამი კლიენტებისათვის. მაგიდაზე ასევე იდო ტელეფონი. - ძალიან მომწონს აქაურობა.- ღიმილით უთხრა ქალს - მაგრამ მე რა მევალება?
- შენ ბატონი გიორგის მდივანი იქნები. - უთხრა ქალმა
- მდივანი? - დედის სიტყვები გაახსენდა და ცოტა არ იყოს შეეშინდა ლიზას.
- დიახ, მდივანი.. რა მოხდა? - დაეჭვდა ქალი გოგონას გამომეტყველებაზე
- არა, არაფერი. რა მევალება?
- ტელეფონით უპასუხებ მათ ვინც გიორგის იკითხავს და მხოლოდ მისი ნებართვის შემდეგ გადართავ მათ უფროსის ხაზზე. რამდენადაც ანკეტაში გიწერია, კომპიუტერი გაგეგება, ამიტომ გადავწყვიტეთ ჩვენი საიტიც შენ ჩაგაბაროთ. მოკლედ, იმედია თავს გაართმევ არა? თუ კარგად და მონდომებით იმუშავებ , შესაძლოა მეტი რამეც დაგეკისროს უფრო მაღალი ანასღაურებით. - ეშმაკურად ჩაუკრა თვალი ქალმა, გოგონას გაეღიმა - ახლა მე წავალ, ცოტა ხანში უფროსიც მოვა და თვითონ აგიხსნის ყველაფერს.
- კარგი, გმადლობ...
- ნახვამდის
ლიზა კომპიუტერს მიუჯდა, ახალი პაროლი შეიყვანა და ფაილებს გადახედა. კარებზე კაკუნი შემოესმა :
- მობრძანდით - ეს სიტყვა ეუცხოვა
- გამარჯობა - კარი გაიღო და ღიმილით ოთახში გიორგი შემოვიდა
- გამარჯობა - ლიზამაც აჩუქა თავის ლამაზი ღიმილი
- აბა? როგორ მოგწონს აქაურობა?
- ძალიან მომწონს, მაგრამ არ მეგონა თუ თქვენი მდივანი უნდა ვყოფილიყავი... - ელაპარაკებოდა და თან ფეხზე წამოდგა
- დაბრძანდი, დაბრძანდი...- ღიმილით მიუგო ისევ გიორგიმ და თვითონ წინ დაუჯდა.
- დიახ...
- ალბათ ბელამ აგიხსნა რაც გევალება არა?
- დიახ , ამიხსნა, ძალიან სასიამოვნო ქალია...
- მიხარია მასზე ასეთი შთაბეჭდილება რომ დაგრჩა..
- დიახ, ნამდვილად ასეთია.
- მან ამღზარდა, დედის მაგივრობა გამიწია და დღემდე ჩემთანაა. საკუთარი ოჯახი არ ჰყავს და შვილივით ვუყვარვარ.
- დედა არ გყავთ? - ხმაშეცვლილმა მიუგო ლიზამ
- არა, არ მყავს. პატარა ვიყავი როცა მიმატოვა, მამამ გამზარდა. ბელა ჩვენი შორეული ნათესავია , რომელიც ჩემი დაბადებიდან ჩვენთან ცხოვრობს. მამაჩემი და ის და-ძმასავით არიან .
- რა კარგია... მე მამა არ მყავს
- მართლა?
- დიახ, მეც პატარაობაში მიმატოვა, დედამ გაჭირვებით ამღზარდა. ახლა კი ვცდილობ იმედები გავუმართლო. მის გარდა არავინ მყავს.
- ჩემი იმედი გქონდეს - ღიმილით უთხრა ისევ გიორგიმ. მიხვდა რომ ზედმეტს ლაპარაკობდა ახალ თანამშრომელთან, ფეხზე წამოდგა და ნელი ნაბიჯით კარისკენ წავიდა. - ახლა წავალ. თუ რამე დაგჭირდება არ მოგერიდოს, გვერდზე კაბინეტში ვარ.
- კარგი, დროებით და გმადლობ.
- არაფერს.. - ოთახიდან გავიდა. ლიზა კი ისევ კომპიუტერს მიუჯდა და შეეცადა დაემახსოვრებინა სად რა იყო შენახული.
ყველას მადლობა ვინც კითხულობს, დანარჩენი ხვალ დაიდება!
ლიზა უფროსს დაემშვიდობა.შენობიდან გამოვიდა და მანქანისკენ წამოვიდა. სიხარულისგან აღარც ახსოვდა თავის დასვრილი ტანსაცმელი. მანქანაში ჩაჯდა. სარკე გაისწორა და დაქოქა. სახლში გახარებული დაბრუნდა.
- დედა, ვერც წარმოიდგენ რა მოხდა...
შემოვიდა სახლში გახარებული და დედამისს ხმის ამოღებაც არ აცადა, ყველაფერი თავიდან ბოლომდე მოუყვა.ნინოს სახეზე ბედნიერება არ ეწერა, შეშინებული და ჩაფიქრებული მზერა ჰქონდა.
- ასეა და ასე... რა მოხდა არ გიხარია? - ჰკითხა ლიზამ დედამისს
- ერთია ის რომ სამსახურში აგიყვანეს, მაგრამ ეგ შენი უფროსი არ მომწონს. თავხედი კაცი ჩანს.
- კარგი დედა რა
- რა კარგი რა, რა კარგი რა? იცოდე მასთან ფრთხილად იყავი.
- მაშინებ... - ღიმილი, რომელიც ასე შვენიდა სახიდან გაუქრა
- არ გაშინებ, გაფრთხილებ.
- მოკლედ , ხვალ დამიბარა და უნდა მივიდე - სცადა თემა შეეცვალა
- კარგი, როგორც გინდა, უბრალოდ მასთან ფრთხილად იყავი, ესაა და ეს. ისე გილოცავ. ძალიან მიხარია რომ მუშაობის დაწყებას აპირებ. მეც გადავწყვიტე რაღაც.
- მაინც?
- მომბეზრდა ასე უსაქმოდ ჯდომა. ფორტეპიანოს გაკვეთილებს ჩავუტარებ მოსწავლეებს. რამდენი ხანია ამ პიანინოზე არ დამიკრავს, ალბათ აიშლებოდა, ხელოსანს მოვიყვან და ბავშვებს მივიღებ.
- ძალიან კარგი დედა - გაუღიმა ლიზამ და ოთახიდან გავიდა ,რომ შემდეგი დღისთვის ტანსაცმელი აერჩია.
ოთახი მიალაგა, შხაპი მიიღო და ათი საათისთვის უკვე იწვა, უნდოდა მალე დამდგარიყო ხვალინდელი დღე, მაგრამ ნერვიულობისგან ვერ დაიძინა.
სანატრელი დღეც გათენდა. მაღვიძარამ ზუსტად 7 საათზე დარეკა. მთელი ღამის უძილარმა დამძიმებული თავი ძლივს ასწია , ფეხები საყვარელ ჩუსტებში ნაზად შეაცურა და სააბაზანოში გავიდა. ცივი წყალი გადაივლო რომ გამოფხიზლებულიყო , ყავა დალია და წინა დღეს შერჩეულ ტანსაცმელში გამოეწყო. თმები აიწია, როგორც ყოველთვის, სარკეში ჩაიხედა, ისევ მოეწონა თავი. მძინარ დედას თავზე სიყვარულით აკოცა, ჩანთა და მანქანის გასაღები აიღო და სამსახურისკენ გაემართა.
მანქანა ავტოსადგომზე გააჩერა, გადმოვიდა და ჩაკეტა. 25 წლის გოგონა თავდაჯერებული მიაბიჯებდა ტელევიზიისკენ.შენობაში რომ შევიდა კართან 40 წლამდე, სასიამოვნო გარეგნობის ქალი დახვდა .
- გამარჯობა
- გამარჯობა - მიესალმა დაბნეული ქალს
- მე ბელა ვარ, უფროსმა გამომაგზავნა რომ დაგხვდე , შენს სამუშაო ადგილას მიგიყვანო და გასწავლო რაც გევალება. - ნაზად და სასიამოვნოდ ესაუბრებოდა გოგონას ქალი.
- მე ლიზა ვარ, სასიამოვნოა ბელა. ძალიან კარგი, მაშინ წავიდეთ, არა?
- წავიდეთ. - გაუღიმა კიდევ ერთხელ ქალმა და ხელით ლიფტისკენ მიანიშნა.
ქალმა ხელი მეორე სართულს მიაჭირა. ყველა დიდი ინტერესით და გაფართოებული თვალებით აკვირდებოდა ახალ თანამშრომელს.
ბელამ ოთახის კარი გააღო, რომელიც გიორგის კაბინეტის გვერდზე იმყოფებოდა.
- შენ აქ იმუშავებ. აი გასაღები. შეგიძლია მოაწყო ოთახი ისე, როგორც გაგეხარდება. ეს შენი კომპიუტერია , რომელსაც პაროლს დაადებ და შენს გარდა არავის შეეძლება ინფორმაციის აღება .
- გასაგებია - გაფართოებული თვალებით შეათვალიერა ლიზამ დიდი და ლამაზი ოთახი, რომელსაც მოვარდისფრო ფერი დაჰკრავდა. ფანჯარასთან მაგიდა იდგა, რომელზეც კომპიუტერი და საბუთების დასაწყობი ადგილი იყო. წინ ორი სკამი კლიენტებისათვის. მაგიდაზე ასევე იდო ტელეფონი. - ძალიან მომწონს აქაურობა.- ღიმილით უთხრა ქალს - მაგრამ მე რა მევალება?
- შენ ბატონი გიორგის მდივანი იქნები. - უთხრა ქალმა
- მდივანი? - დედის სიტყვები გაახსენდა და ცოტა არ იყოს შეეშინდა ლიზას.
- დიახ, მდივანი.. რა მოხდა? - დაეჭვდა ქალი გოგონას გამომეტყველებაზე
- არა, არაფერი. რა მევალება?
- ტელეფონით უპასუხებ მათ ვინც გიორგის იკითხავს და მხოლოდ მისი ნებართვის შემდეგ გადართავ მათ უფროსის ხაზზე. რამდენადაც ანკეტაში გიწერია, კომპიუტერი გაგეგება, ამიტომ გადავწყვიტეთ ჩვენი საიტიც შენ ჩაგაბაროთ. მოკლედ, იმედია თავს გაართმევ არა? თუ კარგად და მონდომებით იმუშავებ , შესაძლოა მეტი რამეც დაგეკისროს უფრო მაღალი ანასღაურებით. - ეშმაკურად ჩაუკრა თვალი ქალმა, გოგონას გაეღიმა - ახლა მე წავალ, ცოტა ხანში უფროსიც მოვა და თვითონ აგიხსნის ყველაფერს.
- კარგი, გმადლობ...
- ნახვამდის
ლიზა კომპიუტერს მიუჯდა, ახალი პაროლი შეიყვანა და ფაილებს გადახედა. კარებზე კაკუნი შემოესმა :
- მობრძანდით - ეს სიტყვა ეუცხოვა
- გამარჯობა - კარი გაიღო და ღიმილით ოთახში გიორგი შემოვიდა
- გამარჯობა - ლიზამაც აჩუქა თავის ლამაზი ღიმილი
- აბა? როგორ მოგწონს აქაურობა?
- ძალიან მომწონს, მაგრამ არ მეგონა თუ თქვენი მდივანი უნდა ვყოფილიყავი... - ელაპარაკებოდა და თან ფეხზე წამოდგა
- დაბრძანდი, დაბრძანდი...- ღიმილით მიუგო ისევ გიორგიმ და თვითონ წინ დაუჯდა.
- დიახ...
- ალბათ ბელამ აგიხსნა რაც გევალება არა?
- დიახ , ამიხსნა, ძალიან სასიამოვნო ქალია...
- მიხარია მასზე ასეთი შთაბეჭდილება რომ დაგრჩა..
- დიახ, ნამდვილად ასეთია.
- მან ამღზარდა, დედის მაგივრობა გამიწია და დღემდე ჩემთანაა. საკუთარი ოჯახი არ ჰყავს და შვილივით ვუყვარვარ.
- დედა არ გყავთ? - ხმაშეცვლილმა მიუგო ლიზამ
- არა, არ მყავს. პატარა ვიყავი როცა მიმატოვა, მამამ გამზარდა. ბელა ჩვენი შორეული ნათესავია , რომელიც ჩემი დაბადებიდან ჩვენთან ცხოვრობს. მამაჩემი და ის და-ძმასავით არიან .
- რა კარგია... მე მამა არ მყავს
- მართლა?
- დიახ, მეც პატარაობაში მიმატოვა, დედამ გაჭირვებით ამღზარდა. ახლა კი ვცდილობ იმედები გავუმართლო. მის გარდა არავინ მყავს.
- ჩემი იმედი გქონდეს - ღიმილით უთხრა ისევ გიორგიმ. მიხვდა რომ ზედმეტს ლაპარაკობდა ახალ თანამშრომელთან, ფეხზე წამოდგა და ნელი ნაბიჯით კარისკენ წავიდა. - ახლა წავალ. თუ რამე დაგჭირდება არ მოგერიდოს, გვერდზე კაბინეტში ვარ.
- კარგი, დროებით და გმადლობ.
- არაფერს.. - ოთახიდან გავიდა. ლიზა კი ისევ კომპიუტერს მიუჯდა და შეეცადა დაემახსოვრებინა სად რა იყო შენახული.
ყველას მადლობა ვინც კითხულობს, დანარჩენი ხვალ დაიდება!
Re: "Love? - სიყვარული?"
ვაიმე ძალიან ამგარიაააააააააა
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
ბავშვებო! თქვენთან ერთი თხოვნა მაქვს. როცა წაიკითხავთ ნაწარმოებს დაწერეთ რატომ მოგეწონათ ან რატომ არ მოგეწონათ, რომ გავითვალისწინო შენიშვნები ძალიან გთხოვთ...
Re: "Love? - სიყვარული?"
ესეიგი
მომწონა იმიტომ რომ : საინტერესოა, იმიტომ რომ შეცდომა ვერ აღმოვაჩინე, იდეალურია
არ მომეწონა იმიტომ რომ : მომეწონა :დ
მომწონა იმიტომ რომ : საინტერესოა, იმიტომ რომ შეცდომა ვერ აღმოვაჩინე, იდეალურია
არ მომეწონა იმიტომ რომ : მომეწონა :დ
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
Mari Zaliaaaan momwooons,dzaliaaan kargiaa dzalian sainteresoaaa moutmenlad davelodebi shemdeeg tavs ))
Re: "Love? - სიყვარული?"
Dzalian momewona marii!yyochag,genialuria,dzalian momwons sheni weris manera
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
Dzan magariaa ))
Maritza- . : I
Adriana
Lima
პოსტების რაოდენობა : 4801
ქულები : 4969
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-10
Location : Miami
Re: "Love? - სიყვარული?"
vaime vgijdebi lukazee...miyvars sicocxlis bolo wvetamdeee...
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: "Love? - სიყვარული?"
მარტო შენ შემისრულე თხოვდა ;დ დიდი მადლობაესეიგი
მომწონა იმიტომ რომ : საინტერესოა, იმიტომ რომ შეცდომა ვერ აღმოვაჩინე, იდეალურია
არ მომეწონა იმიტომ რომ : მომეწონა :დ
დიდი მადლობა მარი :* იმედია გააგრძელებ კითხვასMari Zaliaaaan momwooons,dzaliaaan kargiaa dzalian sainteresoaaa moutmenlad davelodebi shemdeeg tavs ))
დიდი მადლობა ანანუტა :*Dzalian momewona marii!yyochag,genialuria,dzalian momwons sheni weris manera
[quote][Dzan magariaa :ღიმილი) /quote]
მარიკო, მადლობა
რომ წაიკითხავ მერე უფრო გაგიჟდები ისეთი საყვარელიაvaime vgijdebi lukazee...miyvars sicocxlis bolo wvetamdeee...
Re: "Love? - სიყვარული?"
არა, დანარჩენი ხვალ დაიდება მადლობა რომ კითხულობ..უბრალოდ ბევრი არ მაქვს დაწერილი და..
Re: "Love? - სიყვარული?"
a kai moutmenlad davelodebi :***DB_Guaimaran wrote:არა, დანარჩენი ხვალ დაიდება მადლობა რომ კითხულობ..უბრალოდ ბევრი არ მაქვს დაწერილი და..
Re: "Love? - სიყვარული?"
vaime vaime vaimee...
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Page 1 of 12 • 1, 2, 3 ... 10, 11, 12
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 1 of 12
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|