Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
"Love? - სიყვარული?"
+13
jacky_fan ele
Qettie(edith_fan)
salita_canela
OTTO
Maritza
UnaGonzalita
mmaarrii
@JackyBrv
Mari [Gonzalez]
annia
niin (luus fan)
***MaRiAnGeL***
მარიამ
17 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 2 of 12
Page 2 of 12 • 1, 2, 3, ... 10, 11, 12
მოგწონთ მოთხრობა?
Re: "Love? - სიყვარული?"
ავტორისგან ექსკლუზივი მაქვს, დღეს მითხრა და მოკლედ სიურპრიზები იქნებაო და ვნახოთ, მე ჯერ ვერ ვიტყვი მაგას, იქნებ მეხუმრა ჰაა დონია
OTTO- . :
პოსტების რაოდენობა : 8003
ქულები : 8610
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-03-05
ასაკი: : 101
Re: "Love? - სიყვარული?"
ვვნახოთ ... :დ რაღაც მაგდაგვარს ვაპირებ ;დ რამეს მოვიფიქრებ :დ ჯერ არ დამიწერია და ;დOTO wrote:ავტორისგან ექსკლუზივი მაქვს, დღეს მითხრა და მოკლედ სიურპრიზები იქნებაო და ვნახოთ, მე ჯერ ვერ ვიტყვი მაგას, იქნებ მეხუმრა ჰაა დონია
Re: "Love? - სიყვარული?"
arafris risi madloba
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
მაარიი ძალიაან მომწოონსს ძააან მაგრად საინტერესოდ და უშეცდომოდ წერ აქ რაც მოთხრობები დაწერე ყველა მაქ წაკითხული და შეცდომა ვერსად ვერ გიპოვე :დ მართლა ძაან მსიამოვნებს შენი მოთხრობების კითხვა ; ))
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
3 თავი
დაახლოებით 1 საათში ლიზას კარზე ისევ კაკუნი გაისმა.
- მობრძანდით - თქვა ხმამაღლა
- გამარჯობა - ოთახში, ლამაზი გარეგნობის, ქერა გოგონა შემოვიდა, კეთილი სახით. მისი უნაკლო ნაკვთები უთუო კეთილშობილებაზე მიანიშნებდა
- გამარჯობა?! - უპასუხა ღიმილით ლიზამ
- მე ნუცა ვარ , აქ მუშაობა წინა წელს დავიწყე. - ლაპარაკობდა გოგონა , მის ბავშვურ და სასიამოვნო ჟღერადობის ხმაში აშკარად ჩანდა რომ კარგი და სანდო ადამიანი იყო. სწრაფად და სულმოუთქმელად ლაპარაკობდა, როგორც პატარა ბავშვებს ჩვევიათ - იმედია დავმეგობრდებით. მგონი შენ ლიზა გქვია არა?
- კიი, ლიზა მქვია - ხასიათზე მოვიდა ლიზა
- ძალიან სასიამოვნოა..
- ჩემთვისაც. ძალიან კარგი აურა მოდის შენგან - უთხრა ღმილით გოგონას
- დიდი მადლობა, შენგანაც კარგი აურა მოდის.. იმედია ერთმანეთს გავუგებთ და დავმეგობრდებით..
- მეც ამის იმედი მაქვს. - ელაპარაკებოდა ნუცას ისე რომ სახიდან ღიმილი არ მოშორებია.
ნუცაც მალე გავიდა. ბელამ კარი გააღო:-
- აბა რა ხდება? როგორ მიდის შენი პირველი დღე?
- ძალიან კარგად. ბატონი გიორგი იყო მოსული , ნუცა გავიცანი..
- ნუცა? ძალიან კარგი და ენერგიული გოგონაა, ალბათ შენც შეატყობდი
- დიახ , ნამდვილად შევატყვე - სიცილით უთხრა
- წამოდი , იმ ხალს გაგაცნობ ვისი ნახვაც ყოველდღე მოგიწევს. ამ სართულზე მუშაობენ.
- ძალიან კარგი, წავიდეთ- ფეხზე წამოდგა ლიზა
ოთახიდან გავიდნენ. მისაღებდი მაგიდასთან მიიყვანა ბელამ ლიზა და ხმამაღლა დაიძახა
- ყურადღება..ახალი თანამშრომელი გვყავს. ძალიან სასიამოვნო ადამიანი, რომელიც ყველამ უნდა გაიცნოთ.
ყველა მალე შეიკრიბა. სახეზე ინტერესი ეტყობოდათ..
- ეს მირანდაა,
ეს ნუცა, რომელსაც უკვე იცნობ - ნუცა ისევ ჩვეულად იღიმოდა და თვალებიდან სიხარულს ასხივებდა - ეს კი ლუკაა
- ძალიან სასიამოვნოა - ყველამ ერთხმად წარმოთქვა. ყველა ლიზას გარშემო შემოერტყა. აშკარად ეტყობოდა , რომ მეგობრული გარემო იყო ტელევიზიაში. მხოლოდ ანა იდგა განცალკევებით. მას სახეზე სულაც არ ეტყობოდა სიხარული, პირიქით , შური და ბოღმა ჩანთხეოდა თვალებში.
ნელ-ნელა ყველა თავის ადგილს დაუბრუნდა. ლიზაც კაბინეტში შევიდა. დაახლოებით 18:00სთ იქნებოდა , რომ მის კაბინეტში ანა შევიდა, რომელსაც სახეზე აშკარად იძულებითი ღიმილი გამოხატვოდა.
- მე ანა ვარ, როგორც უკვე იცი - დაიწყო უჟმურად
- კი, ვიცი ანა , რამე ხომ არ გჭირდება? - ჰკითხა ლიზამ ღიმილით
- არა, არაფერი მჭირდება. უბრალოდ შევატყვე რომგ ასაუბრების გარეშე აგიყვანა გიორგიმ და... - გაჩერდა
- კი, გასაუბრების გარეშე ამიყვანა. ამით ალბათ სცადა რომ სიტუაცია გამოესწორებინა.
- ასე პირველად მოიქცა. მოდი პირდაპირ გეტყვი, იმიტომ რომ ძალიან პირდაპირი ადამიანი ვარ.
- ვაფასებ პირდაპირ ადამიანებს.გისმენ, მითხარი
- გიორგისთან ფრთხილად იყავი. ახალ მოსულ გოგონებს კი ეარშიყება.შენც ამიტომ აგიყვანა, გარეგნობით მოეწონე, რასაც ნამდვილად ვერ უარყოფს ადამიანი. ძალიან ლამაზი ხარ
- გმადლობ, მაგრამ..
- მოკლედ, ფრთხილად იყავი..ახლა მეჩქარება - სიტყვა გააწყვეტინა ლიზას და გაოცებული დატოვა. სულაც არ ტოვებდა გიორგი მასზე ასეთ ცუდ შთებეჭდილებას.
- ვერ ვხვდები რატომ მაფრთხილებ.შენ ხომ არც მიცნობ .. ჩმი და გიორგის ურთიერთობა თანამშრომლების ურთიერთობას არ გასცდება . ამაში დარწმუნებული იყავი . ახლა კი თუ შეიძლება , საქმე მაქვს...
- ა ხო ხო, იმედია არ გასცდება.ახლა წავალ, აღარ შეგიშლი...
ანამ კარი გააღო, კართან კი ლუკა დახვდა.გოგონა ალმაცერად აათვალიერა და ბოლოს ლიზას მიესალმა :
- გამარჯობა ლიზა... - ღიმილი გადაჰფენოდა სახეზე
- გამარჯობა , ლუკა არა? - გაუღიმა ლიზამაც
- კი , ლუკა.. აქ იმისთვის მოვედი რომ უკეთ გაგიცნო..იმედია არ გაცდენ..
- არა, რა თქმა უნდა არ მაცდენ , დაბრძანდი
- გმადლობ. მე დიდი ხანია აქ ვმუშაობდ და თითქმის ყველაფერი ვიცი, თუ რამე დაგჭირდება შეგიძლია მომმართო. იმედია დავმეგობრდებით - ისევ თბილად გაუღიმა, მისი თვალებიდან სიკეთე და დიდი სითბო გამოსჭვიოდა.
- ძალიან დიდი მადლობა , ლუკა - ღიმილითვე უპასუხა ლიზამ და თვალებში ჩახედა. ძალიან ლამაზი თვალები ჰქონდა. გოგონა ხვდებოდა , რომ ლუკა სულაც არ იყო სხვისნაირი. ის ძალიან კარგი მეგობარი იქნებოდა.
- არაფერს, რისი მადლობა. იმედია დავმეგობრდებით - გაუმეორა ლიზას
- მეც ამის იმედი მაქვს... ისე ბატონმა გიორგიმაც გამაფრთხილა თუ რამე დაგჭირდება შემეკით...
- ასე გითხრა? - არ აცადა გაკვირვებულმა
- კი, ზუსტად ასე მითხრა...
- როგორ მოხდა, ის ხომ ასე არავის ელაპარაკება..
- რაა?
- კარგი არაფერი, დაივიწყე - ჩაფიქრდა ლუკა - ახლა გავალ, მოგვიანებით შევხვდებით.
სამუშაო დღე დამთავრდა, ყველა მისაღებში შეიკრიბა.ნუცა ლიზას ამოუდგა და ყურში ჩასჩურჩულა :
- აი ეს ბიჭი, ლუკაა.. ხომ სიმპატიურია? - თვალებით ანიშნა ლუკაზე
- კიი, ნამდვილად კარგი ბიჭია - მიხვდა ლიზა რაშიც იყო საქმე - მოგწონს? - ჰკითხა ეშმაკურად..
- არა... ანდაც, კი.. მომწონს , ჩენს საყვარელ მომღერალს , ძალიან ჰგავს...
- ვის გულისხმობ?
- ჯენკარლოს კანელას. ვგიჟდები მის სიმღერებზე.. და თუ ჩემთან მეგობრობას აპირებ თავიდანვე უნდა შეეჩვიო.. ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
- კარგი, ქალბატონო ნუცა..დავიმახსოვრებ - გაუღიმალიზამ ნუცას.. ამ ლაპარაკში კი ბატონი გიორგიც გამოჩნდა.
დაახლოებით 1 საათში ლიზას კარზე ისევ კაკუნი გაისმა.
- მობრძანდით - თქვა ხმამაღლა
- გამარჯობა - ოთახში, ლამაზი გარეგნობის, ქერა გოგონა შემოვიდა, კეთილი სახით. მისი უნაკლო ნაკვთები უთუო კეთილშობილებაზე მიანიშნებდა
- Spoiler:
- გამარჯობა?! - უპასუხა ღიმილით ლიზამ
- მე ნუცა ვარ , აქ მუშაობა წინა წელს დავიწყე. - ლაპარაკობდა გოგონა , მის ბავშვურ და სასიამოვნო ჟღერადობის ხმაში აშკარად ჩანდა რომ კარგი და სანდო ადამიანი იყო. სწრაფად და სულმოუთქმელად ლაპარაკობდა, როგორც პატარა ბავშვებს ჩვევიათ - იმედია დავმეგობრდებით. მგონი შენ ლიზა გქვია არა?
- კიი, ლიზა მქვია - ხასიათზე მოვიდა ლიზა
- ძალიან სასიამოვნოა..
- ჩემთვისაც. ძალიან კარგი აურა მოდის შენგან - უთხრა ღმილით გოგონას
- დიდი მადლობა, შენგანაც კარგი აურა მოდის.. იმედია ერთმანეთს გავუგებთ და დავმეგობრდებით..
- მეც ამის იმედი მაქვს. - ელაპარაკებოდა ნუცას ისე რომ სახიდან ღიმილი არ მოშორებია.
ნუცაც მალე გავიდა. ბელამ კარი გააღო:-
- Spoiler:
- აბა რა ხდება? როგორ მიდის შენი პირველი დღე?
- ძალიან კარგად. ბატონი გიორგი იყო მოსული , ნუცა გავიცანი..
- ნუცა? ძალიან კარგი და ენერგიული გოგონაა, ალბათ შენც შეატყობდი
- დიახ , ნამდვილად შევატყვე - სიცილით უთხრა
- წამოდი , იმ ხალს გაგაცნობ ვისი ნახვაც ყოველდღე მოგიწევს. ამ სართულზე მუშაობენ.
- ძალიან კარგი, წავიდეთ- ფეხზე წამოდგა ლიზა
ოთახიდან გავიდნენ. მისაღებდი მაგიდასთან მიიყვანა ბელამ ლიზა და ხმამაღლა დაიძახა
- ყურადღება..ახალი თანამშრომელი გვყავს. ძალიან სასიამოვნო ადამიანი, რომელიც ყველამ უნდა გაიცნოთ.
ყველა მალე შეიკრიბა. სახეზე ინტერესი ეტყობოდათ..
- ეს მირანდაა,
- Spoiler:
- Spoiler:
ეს ნუცა, რომელსაც უკვე იცნობ - ნუცა ისევ ჩვეულად იღიმოდა და თვალებიდან სიხარულს ასხივებდა - ეს კი ლუკაა
- Spoiler:
- ძალიან სასიამოვნოა - ყველამ ერთხმად წარმოთქვა. ყველა ლიზას გარშემო შემოერტყა. აშკარად ეტყობოდა , რომ მეგობრული გარემო იყო ტელევიზიაში. მხოლოდ ანა იდგა განცალკევებით. მას სახეზე სულაც არ ეტყობოდა სიხარული, პირიქით , შური და ბოღმა ჩანთხეოდა თვალებში.
ნელ-ნელა ყველა თავის ადგილს დაუბრუნდა. ლიზაც კაბინეტში შევიდა. დაახლოებით 18:00სთ იქნებოდა , რომ მის კაბინეტში ანა შევიდა, რომელსაც სახეზე აშკარად იძულებითი ღიმილი გამოხატვოდა.
- მე ანა ვარ, როგორც უკვე იცი - დაიწყო უჟმურად
- კი, ვიცი ანა , რამე ხომ არ გჭირდება? - ჰკითხა ლიზამ ღიმილით
- არა, არაფერი მჭირდება. უბრალოდ შევატყვე რომგ ასაუბრების გარეშე აგიყვანა გიორგიმ და... - გაჩერდა
- კი, გასაუბრების გარეშე ამიყვანა. ამით ალბათ სცადა რომ სიტუაცია გამოესწორებინა.
- ასე პირველად მოიქცა. მოდი პირდაპირ გეტყვი, იმიტომ რომ ძალიან პირდაპირი ადამიანი ვარ.
- ვაფასებ პირდაპირ ადამიანებს.გისმენ, მითხარი
- გიორგისთან ფრთხილად იყავი. ახალ მოსულ გოგონებს კი ეარშიყება.შენც ამიტომ აგიყვანა, გარეგნობით მოეწონე, რასაც ნამდვილად ვერ უარყოფს ადამიანი. ძალიან ლამაზი ხარ
- გმადლობ, მაგრამ..
- მოკლედ, ფრთხილად იყავი..ახლა მეჩქარება - სიტყვა გააწყვეტინა ლიზას და გაოცებული დატოვა. სულაც არ ტოვებდა გიორგი მასზე ასეთ ცუდ შთებეჭდილებას.
- ვერ ვხვდები რატომ მაფრთხილებ.შენ ხომ არც მიცნობ .. ჩმი და გიორგის ურთიერთობა თანამშრომლების ურთიერთობას არ გასცდება . ამაში დარწმუნებული იყავი . ახლა კი თუ შეიძლება , საქმე მაქვს...
- ა ხო ხო, იმედია არ გასცდება.ახლა წავალ, აღარ შეგიშლი...
ანამ კარი გააღო, კართან კი ლუკა დახვდა.გოგონა ალმაცერად აათვალიერა და ბოლოს ლიზას მიესალმა :
- გამარჯობა ლიზა... - ღიმილი გადაჰფენოდა სახეზე
- გამარჯობა , ლუკა არა? - გაუღიმა ლიზამაც
- კი , ლუკა.. აქ იმისთვის მოვედი რომ უკეთ გაგიცნო..იმედია არ გაცდენ..
- არა, რა თქმა უნდა არ მაცდენ , დაბრძანდი
- გმადლობ. მე დიდი ხანია აქ ვმუშაობდ და თითქმის ყველაფერი ვიცი, თუ რამე დაგჭირდება შეგიძლია მომმართო. იმედია დავმეგობრდებით - ისევ თბილად გაუღიმა, მისი თვალებიდან სიკეთე და დიდი სითბო გამოსჭვიოდა.
- ძალიან დიდი მადლობა , ლუკა - ღიმილითვე უპასუხა ლიზამ და თვალებში ჩახედა. ძალიან ლამაზი თვალები ჰქონდა. გოგონა ხვდებოდა , რომ ლუკა სულაც არ იყო სხვისნაირი. ის ძალიან კარგი მეგობარი იქნებოდა.
- არაფერს, რისი მადლობა. იმედია დავმეგობრდებით - გაუმეორა ლიზას
- მეც ამის იმედი მაქვს... ისე ბატონმა გიორგიმაც გამაფრთხილა თუ რამე დაგჭირდება შემეკით...
- ასე გითხრა? - არ აცადა გაკვირვებულმა
- კი, ზუსტად ასე მითხრა...
- როგორ მოხდა, ის ხომ ასე არავის ელაპარაკება..
- რაა?
- კარგი არაფერი, დაივიწყე - ჩაფიქრდა ლუკა - ახლა გავალ, მოგვიანებით შევხვდებით.
სამუშაო დღე დამთავრდა, ყველა მისაღებში შეიკრიბა.ნუცა ლიზას ამოუდგა და ყურში ჩასჩურჩულა :
- აი ეს ბიჭი, ლუკაა.. ხომ სიმპატიურია? - თვალებით ანიშნა ლუკაზე
- კიი, ნამდვილად კარგი ბიჭია - მიხვდა ლიზა რაშიც იყო საქმე - მოგწონს? - ჰკითხა ეშმაკურად..
- არა... ანდაც, კი.. მომწონს , ჩენს საყვარელ მომღერალს , ძალიან ჰგავს...
- ვის გულისხმობ?
- ჯენკარლოს კანელას. ვგიჟდები მის სიმღერებზე.. და თუ ჩემთან მეგობრობას აპირებ თავიდანვე უნდა შეეჩვიო.. ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
- კარგი, ქალბატონო ნუცა..დავიმახსოვრებ - გაუღიმალიზამ ნუცას.. ამ ლაპარაკში კი ბატონი გიორგიც გამოჩნდა.
Re: "Love? - სიყვარული?"
dzalian kargia marii!ninis davetanxmebi da martla sasiamovno sakitxavia is rasac wer
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
DB_Guaimaran wrote:3 თავი
დაახლოებით 1 საათში ლიზას კარზე ისევ კაკუნი გაისმა.
- მობრძანდით - თქვა ხმამაღლა
- გამარჯობა - ოთახში, ლამაზი გარეგნობის, ქერა გოგონა შემოვიდა, კეთილი სახით. მისი უნაკლო ნაკვთები უთუო კეთილშობილებაზე მიანიშნებდა
- Spoiler:
- გამარჯობა?! - უპასუხა ღიმილით ლიზამ
- მე ნუცა ვარ , აქ მუშაობა წინა წელს დავიწყე. - ლაპარაკობდა გოგონა , მის ბავშვურ და სასიამოვნო ჟღერადობის ხმაში აშკარად ჩანდა რომ კარგი და სანდო ადამიანი იყო. სწრაფად და სულმოუთქმელად ლაპარაკობდა, როგორც პატარა ბავშვებს ჩვევიათ - იმედია დავმეგობრდებით. მგონი შენ ლიზა გქვია არა?
- კიი, ლიზა მქვია - ხასიათზე მოვიდა ლიზა
- ძალიან სასიამოვნოა..
- ჩემთვისაც. ძალიან კარგი აურა მოდის შენგან - უთხრა ღმილით გოგონას
- დიდი მადლობა, შენგანაც კარგი აურა მოდის.. იმედია ერთმანეთს გავუგებთ და დავმეგობრდებით..
- მეც ამის იმედი მაქვს. - ელაპარაკებოდა ნუცას ისე რომ სახიდან ღიმილი არ მოშორებია.
ნუცაც მალე გავიდა. ბელამ კარი გააღო:-
- Spoiler:
- აბა რა ხდება? როგორ მიდის შენი პირველი დღე?
- ძალიან კარგად. ბატონი გიორგი იყო მოსული , ნუცა გავიცანი..
- ნუცა? ძალიან კარგი და ენერგიული გოგონაა, ალბათ შენც შეატყობდი
- დიახ , ნამდვილად შევატყვე - სიცილით უთხრა
- წამოდი , იმ ხალს გაგაცნობ ვისი ნახვაც ყოველდღე მოგიწევს. ამ სართულზე მუშაობენ.
- ძალიან კარგი, წავიდეთ- ფეხზე წამოდგა ლიზა
ოთახიდან გავიდნენ. მისაღებდი მაგიდასთან მიიყვანა ბელამ ლიზა და ხმამაღლა დაიძახა
- ყურადღება..ახალი თანამშრომელი გვყავს. ძალიან სასიამოვნო ადამიანი, რომელიც ყველამ უნდა გაიცნოთ.
ყველა მალე შეიკრიბა. სახეზე ინტერესი ეტყობოდათ..
- ეს მირანდაა,ეს ანა,
- Spoiler:
- Spoiler:
ეს ნუცა, რომელსაც უკვე იცნობ - ნუცა ისევ ჩვეულად იღიმოდა და თვალებიდან სიხარულს ასხივებდა - ეს კი ლუკაა- მიანიშნა ხელით ძალიან სიმპატიურ ახალგაზრდა ყმაწვილზე, რომელიც მაქსიმუმ 27 წლის იქნებოდა.
- Spoiler:
- ძალიან სასიამოვნოა - ყველამ ერთხმად წარმოთქვა. ყველა ლიზას გარშემო შემოერტყა. აშკარად ეტყობოდა , რომ მეგობრული გარემო იყო ტელევიზიაში. მხოლოდ ანა იდგა განცალკევებით. მას სახეზე სულაც არ ეტყობოდა სიხარული, პირიქით , შური და ბოღმა ჩანთხეოდა თვალებში.
ნელ-ნელა ყველა თავის ადგილს დაუბრუნდა. ლიზაც კაბინეტში შევიდა. დაახლოებით 18:00სთ იქნებოდა , რომ მის კაბინეტში ანა შევიდა, რომელსაც სახეზე აშკარად იძულებითი ღიმილი გამოხატვოდა.
- მე ანა ვარ, როგორც უკვე იცი - დაიწყო უჟმურად
- კი, ვიცი ანა , რამე ხომ არ გჭირდება? - ჰკითხა ლიზამ ღიმილით
- არა, არაფერი მჭირდება. უბრალოდ შევატყვე რომგ ასაუბრების გარეშე აგიყვანა გიორგიმ და... - გაჩერდა
- კი, გასაუბრების გარეშე ამიყვანა. ამით ალბათ სცადა რომ სიტუაცია გამოესწორებინა.
- ასე პირველად მოიქცა. მოდი პირდაპირ გეტყვი, იმიტომ რომ ძალიან პირდაპირი ადამიანი ვარ.
- ვაფასებ პირდაპირ ადამიანებს.გისმენ, მითხარი
- გიორგისთან ფრთხილად იყავი. ახალ მოსულ გოგონებს კი ეარშიყება.შენც ამიტომ აგიყვანა, გარეგნობით მოეწონე, რასაც ნამდვილად ვერ უარყოფს ადამიანი. ძალიან ლამაზი ხარ
- გმადლობ, მაგრამ..
- მოკლედ, ფრთხილად იყავი..ახლა მეჩქარება - სიტყვა გააწყვეტინა ლიზას და გაოცებული დატოვა. სულაც არ ტოვებდა გიორგი მასზე ასეთ ცუდ შთებეჭდილებას.
- ვერ ვხვდები რატომ მაფრთხილებ.შენ ხომ არც მიცნობ .. ჩმი და გიორგის ურთიერთობა თანამშრომლების ურთიერთობას არ გასცდება . ამაში დარწმუნებული იყავი . ახლა კი თუ შეიძლება , საქმე მაქვს...
- ა ხო ხო, იმედია არ გასცდება.ახლა წავალ, აღარ შეგიშლი...
ანამ კარი გააღო, კართან კი ლუკა დახვდა.გოგონა ალმაცერად აათვალიერა და ბოლოს ლიზას მიესალმა :
- გამარჯობა ლიზა... - ღიმილი გადაჰფენოდა სახეზე
- გამარჯობა , ლუკა არა? - გაუღიმა ლიზამაც
- კი , ლუკა.. აქ იმისთვის მოვედი რომ უკეთ გაგიცნო..იმედია არ გაცდენ..
- არა, რა თქმა უნდა არ მაცდენ , დაბრძანდი
- გმადლობ. მე დიდი ხანია აქ ვმუშაობდ და თითქმის ყველაფერი ვიცი, თუ რამე დაგჭირდება შეგიძლია მომმართო. იმედია დავმეგობრდებით - ისევ თბილად გაუღიმა, მისი თვალებიდან სიკეთე და დიდი სითბო გამოსჭვიოდა.
- ძალიან დიდი მადლობა , ლუკა - ღიმილითვე უპასუხა ლიზამ და თვალებში ჩახედა. ძალიან ლამაზი თვალები ჰქონდა. გოგონა ხვდებოდა , რომ ლუკა სულაც არ იყო სხვისნაირი. ის ძალიან კარგი მეგობარი იქნებოდა.
- არაფერს, რისი მადლობა. იმედია დავმეგობრდებით - გაუმეორა ლიზას
- მეც ამის იმედი მაქვს... ისე ბატონმა გიორგიმაც გამაფრთხილა თუ რამე დაგჭირდება შემეკით...
- ასე გითხრა? - არ აცადა გაკვირვებულმა
- კი, ზუსტად ასე მითხრა...
- როგორ მოხდა, ის ხომ ასე არავის ელაპარაკება..
- რაა?
- კარგი არაფერი, დაივიწყე - ჩაფიქრდა ლუკა - ახლა გავალ, მოგვიანებით შევხვდებით.
სამუშაო დღე დამთავრდა, ყველა მისაღებში შეიკრიბა.ნუცა ლიზას ამოუდგა და ყურში ჩასჩურჩულა :
- აი ეს ბიჭი, ლუკაა.. ხომ სიმპატიურია? - თვალებით ანიშნა ლუკაზე
- კიი, ნამდვილად კარგი ბიჭია - მიხვდა ლიზა რაშიც იყო საქმე - მოგწონს? - ჰკითხა ეშმაკურად..
- არა... ანდაც, კი.. მომწონს , ჩენს საყვარელ მომღერალს , ძალიან ჰგავს...
- ვის გულისხმობ?
- ჯენკარლოს კანელას. ვგიჟდები მის სიმღერებზე.. და თუ ჩემთან მეგობრობას აპირებ თავიდანვე უნდა შეეჩვიო.. ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
- კარგი, ქალბატონო ნუცა..დავიმახსოვრებ - გაუღიმალიზამ ნუცას.. ამ ლაპარაკში კი ბატონი გიორგიც გამოჩნდა.
მესამე თავი წინა გვერდზეაა!!!
Re: "Love? - სიყვარული?"
ვაიმე მარი როგოორ მომწონსსს
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: "Love? - სიყვარული?"
Mari martla dzalian maagria!!
ukve makvs chemi mosazrebebi vfiqrob , rom es ana gadaemtereba!
giorgis kide simpatiebi gaachnia lizas mimarft
J J J ze vici ne martla kargi tavi iyo momewona!! cota damaintriga !! shemdegs rodis dadeb ?
ukve makvs chemi mosazrebebi vfiqrob , rom es ana gadaemtereba!
giorgis kide simpatiebi gaachnia lizas mimarft
J J J ze vici ne martla kargi tavi iyo momewona!! cota damaintriga !! shemdegs rodis dadeb ?
Mari [Gonzalez]- პოსტების რაოდენობა : 2916
ქულები : 3427
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-11-09
ასაკი: : 25
Location : USA
Re: "Love? - სიყვარული?"
shemdegi ar damiweria..rusuli makvs axla gavdivar, rom moval davwer da davdeb!
Re: "Love? - სიყვარული?"
au ra magaria da am genes foto da kristianis ar mixsinda da exlagamixsnA :S mec megona sxva rame ikneba tko da dzan momewona
Maritza- . : I
Adriana
Lima
პოსტების რაოდენობა : 4801
ქულები : 4969
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-10
Location : Miami
Re: "Love? - სიყვარული?"
DB_Guaimaran wrote:
- ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
.
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
Maar Rogoooorc Yoveltviiiis Dzaliaaan Magariaa Dzaliaaaan Momewona es taviiic,shemdegs dges dadeb tu xval?
Re: "Love? - სიყვარული?"
DB_Guaimaran მერე კიდე ამბობ არც ისე კარგ მოთხრობებს ვწერო არს ისე კარგი კი არა საუკეთესო ნაწარმოებებს წერ
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
Re: "Love? - სიყვარული?"
უღრმესი მადლობა!annia wrote:DB_Guaimaran მერე კიდე ამბობ არც ისე კარგ მოთხრობებს ვწერო არს ისე კარგი კი არა საუკეთესო ნაწარმოებებს წერ
Re: "Love? - სიყვარული?"
არაფრისDB_Guaimaran wrote:უღრმესი მადლობა!annia wrote:DB_Guaimaran მერე კიდე ამბობ არც ისე კარგ მოთხრობებს ვწერო არს ისე კარგი კი არა საუკეთესო ნაწარმოებებს წერ
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
Re: "Love? - სიყვარული?"
ჯენკარლოს კანელას. ვგიჟდები მის სიმღერებზე.. და თუ ჩემთან მეგობრობას აპირებ თავიდანვე უნდა შეეჩვიო.. ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
mari dzalian momewona, imitom, romes strofi sheitane, kidev imitom rom jeni gamoachine da kidev imitom, rom dzalian magari motxrobaaaaaaa da imitom ar momewona, rom sauketeso motxrobaa yvela motxrobas shoris
salita_canela- . : ხანდახან, ადამიანი, რომელიც არ გელაპარაკება არის ის ერთადერთი რომელსაც შენთან ლაპარაკი ყველაზე მეტად უნდა...
პოსტების რაოდენობა : 737
ქულები : 774
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-31
ასაკი: : 24
Location : tbilisi
Re: "Love? - სიყვარული?"
Muchas Gracias!!!salita_canela wrote:ჯენკარლოს კანელას. ვგიჟდები მის სიმღერებზე.. და თუ ჩემთან მეგობრობას აპირებ თავიდანვე უნდა შეეჩვიო.. ბევრი შეცდომას უშვებს და ხენკარლოსს ეძახის. დავიღალე უკვე იმის გამეორებით რომ ჯენკარლოსია და არა ხენკარლოსი... ჯ...ჯ...ჯ... - ღიმილით და თან სერიოზულობით ეუბნებოდა ლიზას ნუცა.
mari dzalian momewona, imitom, romes strofi sheitane, kidev imitom rom jeni gamoachine da kidev imitom, rom dzalian magari motxrobaaaaaaa da imitom ar momewona, rom sauketeso motxrobaa yvela motxrobas shoris
Re: "Love? - სიყვარული?"
ar agrzeleb?
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
maaaaarrrrii zaaaan gtxov gaaaaaaagrdzelee ra
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
4 თავი (პირველი ნახევარი)
- გამარჯობა - მიესალმა გიორგი შეკრებილ ხალხს,ყველა გადაათვალიერა , მზერა კი ლიზაზე შეაჩერა
- გამარჯობა ბატონო გიორგი - მიესალმა ყველა ერთხმად.
- შეგიძლიათ სახლში წახვიდეთ. - განაცხადა მან, როგორც ყოველთვის აცხადებდა. თანამშრომლებს სახეზე ბედნიერების სხივებიგ ადაეფინათ.. უკვე ყველა მზად იყო გასასვლელად.ყველა ლიფტთან დადგა, იმის მიუხედავად რომ მეორე სართულზე იყვნენ.მხოლოდ ლიზამ გადაწყვიტა ორი სართული ფეხით ჩაერბინა.ლუკაც თან გაჰყვა. მანქანასთან სანამ მივიდოდნენ საყვარელ ფილმებზე ისაუბრებს. ლიზა მანქანაში ჩაჯდა, დაქოქა.. სარკე გაისწორა და სახლისკენ დაიძრა.
როგორც იქნა მიაღწია. მანქანა ეზოში გააჩერა და სახლში ავიდა. კარები გააღო. სახლში რომ შევიდა ხმა სამზარეულოდან მოესმა.
- რას აპირებ? - ნამტირალები ხმით ელაპარაკებოდა ნინოს მისი მეგობარი, ქეთევანი.
- არ ვიცი , არ ვიცი.. რაც მთავარია ეს ლიზამ არ უნდა გაიგოს... ის ისედაც ცდილობს მასიამოვნოს და ყველაფერი გააკეთოს რომ კარგად ვიყოთ...სადაცაა დაბრუნდება და გთხოვ არაფერი უთხრა...
- კარგი...
- რა არ უნდა გავიგო? - შეშინებული შევიდა ლიზა სამზარეულოში.
- არაფერი, არაფერი... - მაგიდიდან ადგა და ფანჯრისკენ წავიდა ქეთევანი, რომ ლიზას მისი თვალები არ შეემჩნია..
- გეკითხებით.. რა უნდა გავიგო მეთქი? - გაიმეორე კითხვა ხმამაღლა
- არაფერი... შენ ალბათ რაღაც არასწორად გაიგე - უთხრა ნინომ შვილს წყნარად და გაუღიმა.ცდილობდა ყველაფერი დაემალა...
- დედა, რამე ხომ არ გჭირს? არ დამიმალო..ხომ კარგად ხარ?- მიუჯდა ლიზა დედას.
- რა თქმა უნდა შვილო, ამას როგორ დაგიმალავდი... - გაუღმა კიდევ ერთხელ - აბა რა ხდებოდა სამსახურში?
- ისეთი არაფერი, გავიცანი თანამშრომლები..მიხარია თუ არაფერი გჭირს, გთხოვ არაფერი დამიმალო
- არა, როგორ დაგიმალავ - გადაუსხვა თავზე ხელი...
- ძალიან კარგი, ახლა წავალ.. წყალს გადავივლებ და დავბრუნდები...
- გამარჯობა - მიესალმა გიორგი შეკრებილ ხალხს,ყველა გადაათვალიერა , მზერა კი ლიზაზე შეაჩერა
- გამარჯობა ბატონო გიორგი - მიესალმა ყველა ერთხმად.
- შეგიძლიათ სახლში წახვიდეთ. - განაცხადა მან, როგორც ყოველთვის აცხადებდა. თანამშრომლებს სახეზე ბედნიერების სხივებიგ ადაეფინათ.. უკვე ყველა მზად იყო გასასვლელად.ყველა ლიფტთან დადგა, იმის მიუხედავად რომ მეორე სართულზე იყვნენ.მხოლოდ ლიზამ გადაწყვიტა ორი სართული ფეხით ჩაერბინა.ლუკაც თან გაჰყვა. მანქანასთან სანამ მივიდოდნენ საყვარელ ფილმებზე ისაუბრებს. ლიზა მანქანაში ჩაჯდა, დაქოქა.. სარკე გაისწორა და სახლისკენ დაიძრა.
როგორც იქნა მიაღწია. მანქანა ეზოში გააჩერა და სახლში ავიდა. კარები გააღო. სახლში რომ შევიდა ხმა სამზარეულოდან მოესმა.
- რას აპირებ? - ნამტირალები ხმით ელაპარაკებოდა ნინოს მისი მეგობარი, ქეთევანი.
- არ ვიცი , არ ვიცი.. რაც მთავარია ეს ლიზამ არ უნდა გაიგოს... ის ისედაც ცდილობს მასიამოვნოს და ყველაფერი გააკეთოს რომ კარგად ვიყოთ...სადაცაა დაბრუნდება და გთხოვ არაფერი უთხრა...
- კარგი...
- რა არ უნდა გავიგო? - შეშინებული შევიდა ლიზა სამზარეულოში.
- არაფერი, არაფერი... - მაგიდიდან ადგა და ფანჯრისკენ წავიდა ქეთევანი, რომ ლიზას მისი თვალები არ შეემჩნია..
- გეკითხებით.. რა უნდა გავიგო მეთქი? - გაიმეორე კითხვა ხმამაღლა
- არაფერი... შენ ალბათ რაღაც არასწორად გაიგე - უთხრა ნინომ შვილს წყნარად და გაუღიმა.ცდილობდა ყველაფერი დაემალა...
- დედა, რამე ხომ არ გჭირს? არ დამიმალო..ხომ კარგად ხარ?- მიუჯდა ლიზა დედას.
- რა თქმა უნდა შვილო, ამას როგორ დაგიმალავდი... - გაუღმა კიდევ ერთხელ - აბა რა ხდებოდა სამსახურში?
- ისეთი არაფერი, გავიცანი თანამშრომლები..მიხარია თუ არაფერი გჭირს, გთხოვ არაფერი დამიმალო
- არა, როგორ დაგიმალავ - გადაუსხვა თავზე ხელი...
- ძალიან კარგი, ახლა წავალ.. წყალს გადავივლებ და დავბრუნდები...
Re: "Love? - სიყვარული?"
ვაიმე რა მაგაარიაა სემდეგს როდის დადებბბბ?
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: "Love? - სიყვარული?"
ახლა მალე უნდა გავიდე და ვერ მოვასწრებ..დავდებ მოგვიანებით მადლობა რომ კითხულობ
Page 2 of 12 • 1, 2, 3, ... 10, 11, 12
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 2 of 12
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|