Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
ორი უბის წიგნაკი...
+10
niin (luus fan)
isabel arroyo
Mari [Gonzalez]
Maritza
mmaarrii
annia
UnaGonzalita
Qettie(edith_fan)
salita_canela
მარიამ
14 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 4
Page 3 of 4 • 1, 2, 3, 4
მოგეწონათ?
Re: ორი უბის წიგნაკი...
ვაიმე მარი ახლა წავიკითხე და არც კი ვიცი რა ვთქვაა უბრალოდ შოკში ვაააააააარ
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: ორი უბის წიგნაკი...
მუჩას გრასიას მი ლუსერინა!niin (luus fan) wrote:ვაიმე მარი ახლა წავიკითხე და არც კი ვიცი რა ვთქვაა უბრალოდ შოკში ვაააააააარ
Re: ორი უბის წიგნაკი...
vaimeeee mariiiiiii uniwierehiii xaaarrrrrr ))))))))))))))) dzaliann momewonaaaa
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: ორი უბის წიგნაკი...
8 საათისთვის სტუმრები შეგროვდნენ, ჩვენც გადმოვედით მანქანიდან და შენობაში სხვებთან ერთად შევედით. მე და ნიკა ერთად, ხოლო დანარჩენები ცალ-ცალკე.მხოლოდ ლუკა დარჩა მანქანაში კომპიუტერებთან და ბანკის გეგმებთან ერთად.
- გითხარი რომ ლამაზად გამოიყურები? - თქვა ნიკამ.
- რა დროს ესაა...
- ხო კარგი..
- ისე გმადლობ. - მესიამოვნა კომპლიმენტი.
ნიკას საბამ გამოხედა და თავით ანიშნა.
- დროა... - მითხრა ნიკამ. ტვალეტებისკენ წავედით. მე ქალისაში შევედი, ის კაცისაში. საბედნიეროდ შიგნით არავინ იყო.
კაბა გავიხადე და ჩანთაში ჩავკუჭე, პატარა ნიღაბი ამოვაძვრინე და სახე დავიფარე.
კედელზე „აკრული“ პატარა კარი მოვხსენი და მილში შევძვერი. ყურში ყურსასმენი გავიკეთე და ჩურჩული დავიწყე.
- ლუკა, ჩემი გესმის?
- კი მარი, როგორ მიდის საქმე?ჩემი ხმა კარგად გესმის?
- კი...კარგად მესმის, ახლა მილში ვარ, კამერას ჩავრთავ და მითხარი საით წავიდე. - კამერა ნიღაბზე მივიმაგრე და ვუთხარი - ჩანს?
- კი, წინ იარე, კიდევ, კიდევ..
- ახლა საით წავიდე? მარჯვნივ თუ მარცხნივ..
- მარჯვნივ წადი... - მკარნახობდა ლუკა... ბოლოს როგორც იქნა მივხოხდი პატარა კარამდე .
- ეს უნდა მოვხსნა?
- ხო...მოიცა კიდევ ერთხელ გადავამოწმებ. – 5 წამში გამიმეორა. - ხო , ეგ არის... მიდი...
შიშმა შემიბრყო, მაგრამ გამახსენდა რისთვისაც ვაკეთებდი ყველაფერს და შემართებით მოვხსენი პატარა ზომის კარი.
შიში სიხარულად მექცა.
- ნიკაა..აქ ხარ?
იქ ნიკა დამხვდა, რომელსაც ჩემსავით შავები ეცვა და სახეზე ნიღაბი ეკეთა, მაგრამ მისი წაბლისფერი თვალები ისევე ანათებდა, როგორც ყოველთვის.
- ახლა აქ ხარ... აღარ ვნერვიულობ. - მითხრა ნიკამ. - აი იქით უნდა წავიდეთ.-მანიშნა ხელით მარცხნივ - მაგრამ ჯერ ლუკას უნდა დაველოდოთ რას გვეტყვის...
- რაზე უნდა დაველოდოთ??
- უნდა გავიგოთ ლევანიმ და გიორგიმ მოახერხეს თუ არა დაცვის ოთახში შეღწევა და კამერების გათიშვა.
- მზადაა..- გავიგეთ ორივემ ყურსასმენებში..
- წავედით, დროის დაკარგვა არ შეიძლება.. - მითხრა ნიკამ და ხელში ჩანთა მომაჩეჩა,რომელშიც ფული უნდა ჩაგვეყარა.ერთი ხელით თავის ჩანდა მოქონდა, მეორე კი ჩემზე ჰქონდა ჩაკიდებული, თითქოს სადმე გავექცეოდი. სეიფთან ლუკას მითითებებით მივაღწიეთ,იქ კი ორი გათიშული კაცი, ლევანი და გიორგი დაგვხვდნენ.
- როგორც იქნა მოხვედით. - თქვა ორივემ ერთად.- კოდი ადევს სეიფს... ახლა გახსნას როგორ აპირებთ? ყველაფერი ჩაგვეშალა - თქვა გიორგიმ.
- ერთადერთი რისი თქმაც შემიძლია, არის ის რომ... მოკლედ არ გითხარით, ეს ბანკი იცით ვისი მამისაა? აი მარის და საბას კლასში რომ გოგონა გადავიდა, ანა... ჟურნალში ეწერა როგორც ანასტასია, ანუ მისი სრული სახელი ანასტასიაა, თან დედისერთაა, დიდი შანსია კოდი ეს სახელი იყოს...
- რამდენი რამ გცოდნია მასზე.. - ცხვირი ავიბზუე, მაგრამ რატომ არ ვიცოდი...
ნიკამ ყურადღება არ მომაქცია, კოდი აკრიფა, სეიფის კარი გაიღო. სამივე გაშტერებულები ვუყურებდით.გონს მალევე მოვედით , დასაკარგი დრო არ გვქონდა, შიგნით შევედით , მაგრამ სიურპრიზი დაგვხვდა. ფული ოცი მეტრის სიმაღლეზე ინახებოდა.
- ესეც ასე..დროა სახლში წავიდეთ... - ვთქვი მე და ხელი ჩავიქნიე, უკან წამოსვლას ვაპირებდი, როცა ლევანიმ თქვა.- მოიცადეთ, მე ავძვრები..აქამდე მოვედით და უკან დახევის გზა აღარ გვაქვს. - კედლებზე საფეხურებივით იყო გამოშვერილი, მივხვდი რომ იმაზე აპირებდა აძვრომას, მაგრამ ეს თითქმის შეუძლებელი იყო.- პარკში კედლები როა იქ ვძვრებოდი ;დ ალბათ ამაზეც გამომივა - იხუმრა თავის ჭკუაში ნერვიულობის გასაქარვებლად.
- გითხარი რომ ლამაზად გამოიყურები? - თქვა ნიკამ.
- რა დროს ესაა...
- ხო კარგი..
- ისე გმადლობ. - მესიამოვნა კომპლიმენტი.
ნიკას საბამ გამოხედა და თავით ანიშნა.
- დროა... - მითხრა ნიკამ. ტვალეტებისკენ წავედით. მე ქალისაში შევედი, ის კაცისაში. საბედნიეროდ შიგნით არავინ იყო.
კაბა გავიხადე და ჩანთაში ჩავკუჭე, პატარა ნიღაბი ამოვაძვრინე და სახე დავიფარე.
კედელზე „აკრული“ პატარა კარი მოვხსენი და მილში შევძვერი. ყურში ყურსასმენი გავიკეთე და ჩურჩული დავიწყე.
- ლუკა, ჩემი გესმის?
- კი მარი, როგორ მიდის საქმე?ჩემი ხმა კარგად გესმის?
- კი...კარგად მესმის, ახლა მილში ვარ, კამერას ჩავრთავ და მითხარი საით წავიდე. - კამერა ნიღაბზე მივიმაგრე და ვუთხარი - ჩანს?
- კი, წინ იარე, კიდევ, კიდევ..
- ახლა საით წავიდე? მარჯვნივ თუ მარცხნივ..
- მარჯვნივ წადი... - მკარნახობდა ლუკა... ბოლოს როგორც იქნა მივხოხდი პატარა კარამდე .
- ეს უნდა მოვხსნა?
- ხო...მოიცა კიდევ ერთხელ გადავამოწმებ. – 5 წამში გამიმეორა. - ხო , ეგ არის... მიდი...
შიშმა შემიბრყო, მაგრამ გამახსენდა რისთვისაც ვაკეთებდი ყველაფერს და შემართებით მოვხსენი პატარა ზომის კარი.
შიში სიხარულად მექცა.
- ნიკაა..აქ ხარ?
იქ ნიკა დამხვდა, რომელსაც ჩემსავით შავები ეცვა და სახეზე ნიღაბი ეკეთა, მაგრამ მისი წაბლისფერი თვალები ისევე ანათებდა, როგორც ყოველთვის.
- ახლა აქ ხარ... აღარ ვნერვიულობ. - მითხრა ნიკამ. - აი იქით უნდა წავიდეთ.-მანიშნა ხელით მარცხნივ - მაგრამ ჯერ ლუკას უნდა დაველოდოთ რას გვეტყვის...
- რაზე უნდა დაველოდოთ??
- უნდა გავიგოთ ლევანიმ და გიორგიმ მოახერხეს თუ არა დაცვის ოთახში შეღწევა და კამერების გათიშვა.
- მზადაა..- გავიგეთ ორივემ ყურსასმენებში..
- წავედით, დროის დაკარგვა არ შეიძლება.. - მითხრა ნიკამ და ხელში ჩანთა მომაჩეჩა,რომელშიც ფული უნდა ჩაგვეყარა.ერთი ხელით თავის ჩანდა მოქონდა, მეორე კი ჩემზე ჰქონდა ჩაკიდებული, თითქოს სადმე გავექცეოდი. სეიფთან ლუკას მითითებებით მივაღწიეთ,იქ კი ორი გათიშული კაცი, ლევანი და გიორგი დაგვხვდნენ.
- როგორც იქნა მოხვედით. - თქვა ორივემ ერთად.- კოდი ადევს სეიფს... ახლა გახსნას როგორ აპირებთ? ყველაფერი ჩაგვეშალა - თქვა გიორგიმ.
- ერთადერთი რისი თქმაც შემიძლია, არის ის რომ... მოკლედ არ გითხარით, ეს ბანკი იცით ვისი მამისაა? აი მარის და საბას კლასში რომ გოგონა გადავიდა, ანა... ჟურნალში ეწერა როგორც ანასტასია, ანუ მისი სრული სახელი ანასტასიაა, თან დედისერთაა, დიდი შანსია კოდი ეს სახელი იყოს...
- რამდენი რამ გცოდნია მასზე.. - ცხვირი ავიბზუე, მაგრამ რატომ არ ვიცოდი...
ნიკამ ყურადღება არ მომაქცია, კოდი აკრიფა, სეიფის კარი გაიღო. სამივე გაშტერებულები ვუყურებდით.გონს მალევე მოვედით , დასაკარგი დრო არ გვქონდა, შიგნით შევედით , მაგრამ სიურპრიზი დაგვხვდა. ფული ოცი მეტრის სიმაღლეზე ინახებოდა.
- ესეც ასე..დროა სახლში წავიდეთ... - ვთქვი მე და ხელი ჩავიქნიე, უკან წამოსვლას ვაპირებდი, როცა ლევანიმ თქვა.- მოიცადეთ, მე ავძვრები..აქამდე მოვედით და უკან დახევის გზა აღარ გვაქვს. - კედლებზე საფეხურებივით იყო გამოშვერილი, მივხვდი რომ იმაზე აპირებდა აძვრომას, მაგრამ ეს თითქმის შეუძლებელი იყო.- პარკში კედლები როა იქ ვძვრებოდი ;დ ალბათ ამაზეც გამომივა - იხუმრა თავის ჭკუაში ნერვიულობის გასაქარვებლად.
Re: ორი უბის წიგნაკი...
au au ai ar vici ra vtqva sityvebi ar myofniiissss udzalianmagresia!
jacky_fan ele- პოსტების რაოდენობა : 6971
ქულები : 7992
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-14
ასაკი: : 24
Re: ორი უბის წიგნაკი...
au ra kaia <3
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: ორი უბის წიგნაკი...
მადლონა ელენ :*au au ai ar vici ra vtqva sityvebi ar myofniiissss udzalianmagresia!
au ra kaia <3
მარი, ნინი მადლობა!ძალიაან კარგიიია...! :ღიმილი:
Re: ორი უბის წიგნაკი...
dzalain momewona.oho situacia daidzaba
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: ორი უბის წიგნაკი...
de nadaDB_Guaimaran wrote:Gracias : *
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: ორი უბის წიგნაკი...
Dzalian kargia Mari..momewona!!
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: ორი უბის წიგნაკი...
ვაიმე მარიიი რა მაგარიაააა გაგრძელებაა მინდააააა
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: ორი უბის წიგნაკი...
არაფრიისდიდი მადლობა ლუსი.
თუ შეგიძლია დღეს დადე რაა ძალიან მაინტერესებსსსსსხვალ დავდებ! *
niin (luus fan)- . :
პოსტების რაოდენობა : 21067
ქულები : 21349
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-04-30
ასაკი: : 27
Re: ორი უბის წიგნაკი...
არ მაქვს დაწერილი და ახლა მუზა არ მომდის :დ როგორც კი დავწერ დავდებ! :* მადლობა რომ კითხულობniin (luus fan) wrote:არაფრიისდიდი მადლობა ლუსი.თუ შეგიძლია დღეს დადე რაა ძალიან მაინტერესებსსსსსხვალ დავდებ! *
Re: ორი უბის წიგნაკი...
ras qvia gogo muza ar mogdis??? me motxroba minda da shens muzas rom vucado sheidzleba eg mteli weli ar gestumros
salita_canela- . : ხანდახან, ადამიანი, რომელიც არ გელაპარაკება არის ის ერთადერთი რომელსაც შენთან ლაპარაკი ყველაზე მეტად უნდა...
პოსტების რაოდენობა : 737
ქულები : 774
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-31
ასაკი: : 24
Location : tbilisi
Re: ორი უბის წიგნაკი...
რა გაცინებს მოთხრობას ველოდებიიი
salita_canela- . : ხანდახან, ადამიანი, რომელიც არ გელაპარაკება არის ის ერთადერთი რომელსაც შენთან ლაპარაკი ყველაზე მეტად უნდა...
პოსტების რაოდენობა : 737
ქულები : 774
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-31
ასაკი: : 24
Location : tbilisi
Re: ორი უბის წიგნაკი...
raa????
salita_canela- . : ხანდახან, ადამიანი, რომელიც არ გელაპარაკება არის ის ერთადერთი რომელსაც შენთან ლაპარაკი ყველაზე მეტად უნდა...
პოსტების რაოდენობა : 737
ქულები : 774
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-31
ასაკი: : 24
Location : tbilisi
Page 3 of 4 • 1, 2, 3, 4
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 4
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|