... პოეზია ...

by ika0900 Thu Apr 19, 2012 10:04 pm

ასეთი თემა მგონი არ არის და გადავწყვიტე მცირე პოეზიას ნამდვილად არ გვაწყენს, მრავალი ლექსია რომელიც უბრალოდ მოგვწონს და სიამოვნებას გვანიჭებს მისი წაკითხვა, გავუზიაოთ ერთმანეთს ლექსები,გამოთქმები

აუცილებელი არაა სიყვარულს შეეხებოდეს,მთავარია ლამაზი და სასიამოვნო ლექსი იყოს ... პოეზია ... 489157

by ika0900 Thu Apr 19, 2012 10:06 pm

მე დავიწყებ და დავდებ ერთ ლექსს რომელიც ძალიან მომწონს :ღიმილი:

იცრუო, უფრო ადვილია
__სიმართლის თქმაა ძნელი
ილაპარაკო ადვილია
__აღსარებაა ძნელი
შეცდომა დაუშვა,ადვილია
__გამოსწორებაა ძნელი
გული მატკინო, ადვილია
__მოფერებაა ძნელი
ჩემი მოსმენაც ადვილია
__გაგებაა, ცოტა ძნელი
რაღაც გამახსენო ადვილია
__რაღაც დამავიწყო ძნელი
კითხვებით შემაწუხო ადვილია
__წარსულზე ფიქრია ძნელი
ჩემს ღალატს რა უნდა,ადვილია
__ერთგულებაა ძნელი
უკან დახევა ადვილია
__წინ წასვლაა ცოტა ძნელი
ჩემზე უარის თქმა ადვილია
__პოვნაა მერე ძნელი
ჩემი დავიწყებაც ადვილია
__მონატრებაა ძნელი

by salita_canela Thu Apr 19, 2012 10:14 pm

ika0900 wrote:მე დავიწყებ და დავდებ ერთ ლექსს რომელიც ძალიან მომწონს

იცრუო, უფრო ადვილია
__სიმართლის თქმაა ძნელი
ილაპარაკო ადვილია
__აღსარებაა ძნელი
შეცდომა დაუშვა,ადვილია
__გამოსწორებაა ძნელი
გული მატკინო, ადვილია
__მოფერებაა ძნელი
ჩემი მოსმენაც ადვილია
__გაგებაა, ცოტა ძნელი
რაღაც გამახსენო ადვილია
__რაღაც დამავიწყო ძნელი
კითხვებით შემაწუხო ადვილია
__წარსულზე ფიქრია ძნელი
ჩემს ღალატს რა უნდა,ადვილია
__ერთგულებაა ძნელი
უკან დახევა ადვილია
__წინ წასვლაა ცოტა ძნელი
ჩემზე უარის თქმა ადვილია
__პოვნაა მერე ძნელი
ჩემი დავიწყებაც ადვილია
__მონატრებაა ძნელი

აუ რა მაგარი ლექსიააა ძალიან მომეწონა

by ika0900 Thu Apr 19, 2012 10:16 pm

salita_canela wrote:
ika0900 wrote:მე დავიწყებ და დავდებ ერთ ლექსს რომელიც ძალიან მომწონს

იცრუო, უფრო ადვილია
__სიმართლის თქმაა ძნელი
ილაპარაკო ადვილია
__აღსარებაა ძნელი
შეცდომა დაუშვა,ადვილია
__გამოსწორებაა ძნელი
გული მატკინო, ადვილია
__მოფერებაა ძნელი
ჩემი მოსმენაც ადვილია
__გაგებაა, ცოტა ძნელი
რაღაც გამახსენო ადვილია
__რაღაც დამავიწყო ძნელი
კითხვებით შემაწუხო ადვილია
__წარსულზე ფიქრია ძნელი
ჩემს ღალატს რა უნდა,ადვილია
__ერთგულებაა ძნელი
უკან დახევა ადვილია
__წინ წასვლაა ცოტა ძნელი
ჩემზე უარის თქმა ადვილია
__პოვნაა მერე ძნელი
ჩემი დავიწყებაც ადვილია
__მონატრებაა ძნელი
აუ რა მაგარი ლექსიააა ძალიან მომეწონა

კი მართლა კარგი ლექსია, და შენ ხომ არაფერს შემოგვთავაზებ?

by salita_canela Thu Apr 19, 2012 10:43 pm

აი... ესენია:
მე აღარ მინდა ვწერო სტროფები,
აღვწერო გულში მყოფი გრძნობები.
მე აღარ მინდა სევდის სტროფები.
მინდა უბრალოდ მორჩეს ოცნებით...
გამოვიტირე ყველა ოცნება,
და დავამთავრე დღეს მოგონება...
მინდა აქ იყო! გესმის?.... აქ მყავდე.
გთხოვ მოდი,
მოდი, შენით გამათბე!...
ასე გაფანტულად ვითხოვ შენს აქ მოსვლას!...
ასე ბანალურად ვწერ შენდამი გრძნობას.
გადამეტებულად ვითვლი წუთებს, წამებს,
გადამეტებულად გულშიც დაგითვალე.
გასკდა არტერია,
გამეყინა ძარღვი....
გულიც აღარ ფეთქავს, გამისწორდა ხაზი...
რაღაც კვლავ სულდგმულობს,
რაღაც ისევ მოკვდა,
რაღაც დამისრულეს,
შენ ხომ ჩემგან შორს ხარ!...
მოვა, მოვა ვფიქრობ...
მოვა, ვიცი მოვა.
ასე ბანალურად ვისაც ვთხოვე მოსვლა.
ან სულაც არ მოვა,
არ უნდა და მორჩა...
რადგან არ აქვს ფიქრი,
რომ გამითბოს გრძნობა,
არ აქვს ჩემთვის ნერვი,
რომ გამიძლოს ცოტა...
რომ დავსველდეთ გზაში,
თუკი წვიმა მოვა....
მე მიქრება თითქოს მოგონების წყობა.
უკვე ამერია რა, ან როდის მოხდა....
დიდი დრო გავიდა შენ კი ისევ შორს ხარ....
უკვე მენატრება ის, რაც ერთ დროს მოხდა....
მოვა, მოვა ვფიქრობ!...
მოვა, ვიცი მოვა....
ან სულაც არ მოვა,
არ უნდა! და მორჩა...
და გაქრება ტვინშიც ფიქრი, რომ ის მოვა...

ეს მეორე ძალინა მომწონს...

by OTTO Thu Apr 19, 2012 10:46 pm

ika0900 wrote:მე დავიწყებ და დავდებ ერთ ლექსს რომელიც ძალიან მომწონს

იცრუო, უფრო ადვილია
__სიმართლის თქმაა ძნელი
ილაპარაკო ადვილია
__აღსარებაა ძნელი
შეცდომა დაუშვა,ადვილია
__გამოსწორებაა ძნელი
გული მატკინო, ადვილია
__მოფერებაა ძნელი
ჩემი მოსმენაც ადვილია
__გაგებაა, ცოტა ძნელი
რაღაც გამახსენო ადვილია
__რაღაც დამავიწყო ძნელი
კითხვებით შემაწუხო ადვილია
__წარსულზე ფიქრია ძნელი
ჩემს ღალატს რა უნდა,ადვილია
__ერთგულებაა ძნელი
უკან დახევა ადვილია
__წინ წასვლაა ცოტა ძნელი
ჩემზე უარის თქმა ადვილია
__პოვნაა მერე ძნელი
ჩემი დავიწყებაც ადვილია
__მონატრებაა ძნელი

არაჩვეულებრივი ლექსია, არ ვიცოდი და ძალიან მომეწონა

by ika0900 Thu Apr 19, 2012 10:50 pm

salita_canela wrote:

ეს მეორე ძალინა მომწონს...

ძალაინ კარგი ლექსია მართლა ... პოეზია ... 301932

by teko197 Thu Apr 19, 2012 11:14 pm

es leqsi dzalian miyvars ... პოეზია ... 8241

მე რომ წავალ ალბათ იტყვის დედა
ეს რა კარგი გამიზრდია შვილი
და ინატრებს ის დღე მისცა ნეტავ.
პირველად რომ დამიკერა ღილი.
როცა წავალ,გაიხსენებს მამაა
პირველად რომ მნახა უკვე დიდი
კარგია რომ არ გამათამამა
კარგია რომ ასე კარგად მსჯიდი
წავალ,მჯერა მერე იტყვის ქალი
შესაძლოა დაიღვაროს ცრემლად
ეცოცხლაო,ყოფილიყო მთვრალი
მთვარია ვიქნებოდით ერთად.
მე არვიცი რას იფიქრებს შვილი
ალბათ ცუდს და ალბათ ცოტა კარგსაც
თვიტონ ვიცი მოვაკელი ხილი
და ვაკლებდი ნაყინსაც და მარწყვსაც
რას იტყვიან ძმები წავალ როცა,
ალბათ იქაც შემფიცებენ ძმობას
ჩემს გარეშე დაიცლება ბოცა
ჩემს ფარეშე აყვებიან გრძნობას
იქ, კი ვიცი ვინც დამხვდება იტყვის
მუდამ სცდიდა თავის ბედს და წერას
კარგი არ უკეთებია თითქმის
თუ არ ჩავთვლით რაღაც ლექსის წერას
მე მინდა რომ ვუპასუხო ყველას
ქალებს,შვილებს,შემიანებს,მასას
მოერიდონ უსაფუძვლო ღელვას
არ ვაპირებ
მე ჯერ არსად წასვლას …

by ika0900 Thu Apr 19, 2012 11:25 pm

teko197 wrote:es leqsi dzalian miyvars

მე რომ წავალ ალბათ იტყვის დედა
ეს რა კარგი გამიზრდია შვილი
და ინატრებს ის დღე მისცა ნეტავ.
პირველად რომ დამიკერა ღილი.
როცა წავალ,გაიხსენებს მამაა
პირველად რომ მნახა უკვე დიდი
კარგია რომ არ გამათამამა
კარგია რომ ასე კარგად მსჯიდი
წავალ,მჯერა მერე იტყვის ქალი
შესაძლოა დაიღვაროს ცრემლად
ეცოცხლაო,ყოფილიყო მთვრალი
მთვარია ვიქნებოდით ერთად.
მე არვიცი რას იფიქრებს შვილი
ალბათ ცუდს და ალბათ ცოტა კარგსაც
თვიტონ ვიცი მოვაკელი ხილი
და ვაკლებდი ნაყინსაც და მარწყვსაც
რას იტყვიან ძმები წავალ როცა,
ალბათ იქაც შემფიცებენ ძმობას
ჩემს გარეშე დაიცლება ბოცა
ჩემს ფარეშე აყვებიან გრძნობას
იქ, კი ვიცი ვინც დამხვდება იტყვის
მუდამ სცდიდა თავის ბედს და წერას
კარგი არ უკეთებია თითქმის
თუ არ ჩავთვლით რაღაც ლექსის წერას
მე მინდა რომ ვუპასუხო ყველას
ქალებს,შვილებს,შემიანებს,მასას
მოერიდონ უსაფუძვლო ღელვას
არ ვაპირებ
მე ჯერ არსად წასვლას …

ეს ლექსი მეც ძალიან მიყვარს :ღიმილი:

by teko197 Fri Apr 20, 2012 1:30 am

tu dzalian ar dagezarebat waikitxet dzalian magari leqsia

დიალოგი ღმერთთან

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან
ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში
ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა
და იხრჩობოდა მაღალ მორევში

რკინის ღრუბლებად ამოჭედილი
ცხრა საფეხური ამაღლებულა
მართლა ღვთის ტახტი იდგა მოქნილი
დროში ქცეული უკვდავ სხეულად

იქ ღმერთი იჯდა, ამაყი ღმერთი,
და მკაცრი მზერით აჩენდა რისხვას
გოლიათებმა ზურგს მტაცეს ხელი
და მიმიყვანეს დარბაზის მიჯნას

მუხლჩამოყრილი ფიცარნაგებზე
შიში მახრჩობდა ჩემ თავთა ზედა
მე დედამიწის იალაღებზე
ამდენი ცოდვა დავტოვე წეღან

და თითქოს ლოდი გულ მკერდზე მეცა
ღვთის ხმამაღალი, ამაყი სიტყვა
ირგვლივ დაიძრა შავფერი ზეცა
ირგვლივ დადუმდა ცა, მზე და მიწა

- ადამიანო! სასუფეველში
ადრე მომხვდარხარ რომ დარჩე მარად
მე შენი სულის ვხედავ მორევში
იმ ბოროტება რომელსაც მალავ

მოგიახლოვდა ღვთისა მართალი
დასჯა ყოველი სუფთა და წმინდა
სთქვი შენი სიტყვა რომ ხარ მართალი
გულის სიღრმეში ამის თქმა გინდა.

თავი ავწიე და ღმერთი ვნახე
ისევ ადუღდა ძარღვებში სისხლი
ოფლით დასველდა ცოდვილი სახე
ჩემში გაცოცხლდა მომკვდარი ზიზღი

- უფალო! ხალხმა დაგარქვა ღმერთი.
მე ჯოჯოხეთით მაშინებ განა?..
დედამიწაზე რა ვნახე მეტი?
სხვა ჯოჯოხეთი არ არის! არა!

მე ცრემლს და დაღლას ვუძლებდი დიხანს
მე ვგრძნობდი ტკივილს, მსდიოდა ოფლი
ხელის დაქნევა და შენი რისხვა,
არ მინდა ღმერთო, ისედაც მყოფნის.
სიმართლე გინდა? აგერ ვარ, შენს წინ
მუხლჩამოყრილი ლაპარაკს ვბედავ
გული ჯერ კიდევ სიცოცხლით მეწვის
ნახე თვალებზე ცრემლი მაქვს. ხედავ?

იცი უფალო რა არის ცრემლი?
ვერ მიამსგავსებ შენს შექმნილ წვიმას
ცრემლი ისაა როდესაც ებრძვი,
ცრემლი ისაა როდესაც გტკივა.

მაგრამ არ ვიცი უფალო რადგან
შენს მკაცრ თვალებს და შენს ამაყ სახეს
არ მოუხდება ეხლა ცრემლი და დაღლა
რომ არ გაფანტოს ეს სიამაყე.

მე გეტყვი მართალს, დამსაჯე მერე.
ადამიანი ამდენს რომ ვბედავ, მაგრამ,
რომ მითხრა ვერ დავიჯერებ
მე დამნაშავე რაში ვარ ნეტავ…

თუ ეს სამყარო შეიქმნა ღვთისგან?
თან კი ცოდვები თითოდ და თითოდ
შენ ღმერთო პასუხს მოითხოვ ვისგან?
თუ ყველაფერი შექმენი თვითონ.

ცოდვებით არის სამყარო სავსე
რადგან შევცოდავთ და ვმალავთ ვითომ
შენ ეს სამყარო შექმენი ასე
და დამნაშავეც შენა ხარ თვითონ!

ადგა უფალი, დატოვა ტახტი,
და ისევ შიშმა უეცრად დამჭრა
შემხედა ზედა, ყველაფრით დაღლილს
და თითქოს მონას პასუხი გამცა:

- გტკივა, და ასე იქნება მარად.
რადგან ეს არის სამყოფი ხალხის
რადგან ცოცხალი აქციეთ მკვდარად
რადგან ბრალს მადებთ სანაცვლოდ მადლის.

ნახეთ სამყარო, ჩვილი და სუფთა
მერე დაგლიჯეთ, დაკოდეთ, ეცით,
მტვერი ააგდეთ სინათლის შუქთან
ეხლა იმ მტვერში სამართალს ეძებთ?

არ იყო ცუდი, არ იყო კარგი,
არც განსხვავება არ იყო დროში
მაგრამ სიწმინდეს ვერ მიხვდა ხალხი
და გულში დაჭრა მიწიერ ომში
შენ მართალი ხარ, უკვდავი სული
არ გაღონდება ცოცხალი სევდით
მაგრამ ოდესღაც მეც მქონდა გული
ეხლა რომელიც ხალხს დააქვს მკერდით

ოდესღაც ასე უცრემლო, მშვიდი
დიდხანს ვეძებდი ბოლო არჩევანს
და ერთადერთი გავწირე შვილი
ამდენი შვილის გადასარჩენად

გოლიათებზე ზედ იწვა ზეცა,
ცეცხლი ეკავათ უფლისებრ …ბერებს
მე ცხოვრებაში პირველად შემრცხვა,
არა, ეს იყო ცხოვრების მერე

თავი დავხარე, დავმალე სახე
ასე უეცრად ჩემს სასჯელს ვიხდი
ასე უფლის წინ სიმართლე ვნახე
ჭეშმარიტებას გვიან რომ მივხვდი

თუ მეზობელი სახლს აგიშენებს,
შენ კი იმ სახლის დაიწყებ ლესვას,
არ დააბრალო მერე მშენებელს
სახურავიდან წყალი თუ წვეთავს

უფალს შევთხოვე, დრო აზრებს არ წყვეტს,
ჩემი სასჯელი მითხარი ღმერთო
თვითონ გავაღებ მაგ რკინის კარებს
შავ ჯოჯოხეთში რომ დავიფერფლო

ძნელ ტკივილისგან არ მქონდა ფიქრი
და გვიან გიხსნი ჩემს ცოდვებს მალულს
მე დამნაშავედ იმიტომ გვთლიდი რომ
უკვდავებში ვეძებდი ბრალულს

დედამიწაზე ვეძებდი მართლებს
და მოსამართლე არ მყავდა არსად,
შენა ხარ ჩემთვის დღეს მოსამართლე
და შვილი შენი მოველი დასჯას!

by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 20, 2012 3:33 am

აი ამ ლექსზე ვგიჟდები რასაც ქვია, მარა მთლად ლექსიც არაა...
კაცი იესოს წინაშე წარსდგა,
ნაფეხურების სახით ქვიშაზე
მთელი თავისი ცხოვრება ნახა...
იესომ უთხრა- "ხედავ, შენს კვალთან
ნაფეხურების რიგია ერთი,
ეს მე ვიყავი, ცხოვრების გზაზე
თან დაგყვებოდი მორწმუნეს გვერდით...
უეცრად კაცი ძლიერ აღშფითდა
განსაცდელის დროს რატომ მტოვებდი?
აქ ნატერფალი მხოლოდ ერთია
ნიშნად, რომ ჭირში ვერა გპოვებდი.
იესომ ტკბილად გასცა პასუხი..
გზა ნავალია ერთ-ერთის ფეხით,
რადგან ცხოვრების მძიმე წუთებში
დაგატარებდი აყვანილს ხელში!!!
უფალი ფარავდეს მუდამ შენს სავალ ბილიკებს...

by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 20, 2012 3:35 am

მოდიოდა ნინო მთებით
ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი…
მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა
და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის ჯვარი…
თოვლის მთებით ჰკვირდებოდა უცხო მგზავრი, -
ვის უნახავს ვარდობისას თოვლი მთებზე?
მწყემსსა ჰკითხა: რომელია ქართლის გზაი?
მწყემსმა უთხრა: საქართველო არის ესე…
მიეძინა… ერთ წალკოტში მიეძინა
და ფშატებმა მზისგან მოუჩრდილესო;
ეს ვინ არი, გამოცხადდა მგზავრის წინა?
„ნუ გეშინინ!“- ეუბნება იესო…
გაეღვიძა… წუთით იგრძნო მშობლის სევდა,
მაგრამ რწმენა ავალებდა რაოდენს?
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…

by tata.....tata..... Sat Apr 21, 2012 1:34 am

***MaRiAnGeL*** wrote:მოდიოდა ნინო მთებით
ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი…
მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა
და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის ჯვარი…
თოვლის მთებით ჰკვირდებოდა უცხო მგზავრი, -
ვის უნახავს ვარდობისას თოვლი მთებზე?
მწყემსსა ჰკითხა: რომელია ქართლის გზაი?
მწყემსმა უთხრა: საქართველო არის ესე…
მიეძინა… ერთ წალკოტში მიეძინა
და ფშატებმა მზისგან მოუჩრდილესო;
ეს ვინ არი, გამოცხადდა მგზავრის წინა?
„ნუ გეშინინ!“- ეუბნება იესო…
გაეღვიძა… წუთით იგრძნო მშობლის სევდა,
მაგრამ რწმენა ავალებდა რაოდენს?
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…

აი ამ ლექსზე ვაფრენ ისე მიყვაააარს...... მართლა ძაან მაგარი ლექსია ... პოეზია ... 138899

by ***MaRiAnGeL*** Sat Apr 21, 2012 1:36 am

tata.....tata..... wrote:
***MaRiAnGeL*** wrote:მოდიოდა ნინო მთებით
ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი…
მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა
და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის ჯვარი…
თოვლის მთებით ჰკვირდებოდა უცხო მგზავრი, -
ვის უნახავს ვარდობისას თოვლი მთებზე?
მწყემსსა ჰკითხა: რომელია ქართლის გზაი?
მწყემსმა უთხრა: საქართველო არის ესე…
მიეძინა… ერთ წალკოტში მიეძინა
და ფშატებმა მზისგან მოუჩრდილესო;
ეს ვინ არი, გამოცხადდა მგზავრის წინა?
„ნუ გეშინინ!“- ეუბნება იესო…
გაეღვიძა… წუთით იგრძნო მშობლის სევდა,
მაგრამ რწმენა ავალებდა რაოდენს?
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
აი ამ ლექსზე ვაფრენ ისე მიყვაააარს...... მართლა ძაან მაგარი ლექსია

ჰოო

by ika0900 Sat Apr 21, 2012 1:56 am

დაკარგული სიყვარული

დაკარგულ სიყვარულს გაუმარჯოს,
დაკარგულ სევდას და ცრემლს,
ყველა საცოდავ ხეს გამარჯოს,
ყველაზე მოწყენილ დღეს,
თეთრად ნათევ ღამეს გაუმარჯოს
უფსკრულს,ბილიკსა და გზას,
ყველა მთვრალ სიცოცხლეს გაუმარჯოს,
ყველა გზააბნეულ მგზავრს,
ყველა სადღეგრძელის გაუმარჯოს,
ჯერ არ ნათქვამსა და თქმულს,
ყველა მწუხარებას გაუმარჯოს,
ყველაზე დაჩაგრულ გულს,
ქარის გამოქროლვას გაუმარჯოს,
ფოთოლს გზადაკარგულს ერთს,
ქვეყნად სიყვარულის გაჩენისთვის
მადლი მოვახსენოთ ღმერთს

by OTTO Sat Apr 21, 2012 2:01 am

ika0900 wrote:დაკარგული სიყვარული

დაკარგულ სიყვარულს გაუმარჯოს,
დაკარგულ სევდას და ცრემლს,
ყველა საცოდავ ხეს გამარჯოს,
ყველაზე მოწყენილ დღეს,
თეთრად ნათევ ღამეს გაუმარჯოს
უფსკრულს,ბილიკსა და გზას,
ყველა მთვრალ სიცოცხლეს გაუმარჯოს,
ყველა გზააბნეულ მგზავრს,
ყველა სადღეგრძელის გაუმარჯოს,
ჯერ არ ნათქვამსა და თქმულს,
ყველა მწუხარებას გაუმარჯოს,
ყველაზე დაჩაგრულ გულს,
ქარის გამოქროლვას გაუმარჯოს,
ფოთოლს გზადაკარგულს ერთს,
ქვეყნად სიყვარულის გაჩენისთვის
მადლი მოვახსენოთ ღმერთს

შენს პირველ ლექსზე ხომ გავგიჟდი და ესეც უმაგრესია

მე საერთოდ ლექსები არ მიყვარს, მაგრამ ეს შენი 2 ლექსი ძალიან მომეწონა

by ika0900 Sat Apr 21, 2012 2:38 am

OTO wrote:
ika0900 wrote:დაკარგული სიყვარული

დაკარგულ სიყვარულს გაუმარჯოს,
დაკარგულ სევდას და ცრემლს,
ყველა საცოდავ ხეს გამარჯოს,
ყველაზე მოწყენილ დღეს,
თეთრად ნათევ ღამეს გაუმარჯოს
უფსკრულს,ბილიკსა და გზას,
ყველა მთვრალ სიცოცხლეს გაუმარჯოს,
ყველა გზააბნეულ მგზავრს,
ყველა სადღეგრძელის გაუმარჯოს,
ჯერ არ ნათქვამსა და თქმულს,
ყველა მწუხარებას გაუმარჯოს,
ყველაზე დაჩაგრულ გულს,
ქარის გამოქროლვას გაუმარჯოს,
ფოთოლს გზადაკარგულს ერთს,
ქვეყნად სიყვარულის გაჩენისთვის
მადლი მოვახსენოთ ღმერთს
შენს პირველ ლექსზე ხომ გავგიჟდი და ესეც უმაგრესია

მე საერთოდ ლექსები არ მიყვარს, მაგრამ ეს შენი 2 ლექსი ძალიან მომეწონა

გაიხარე, ლექსები მიყვარს საერთოდ და ხასიათზე თუ ვარ მითუმეტეს ... პოეზია ... 138899

by Bracamontes_fan Sat Apr 21, 2012 2:40 am

***MaRiAnGeL*** wrote:მოდიოდა ნინო მთებით
ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი…
მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა
და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის ჯვარი…
თოვლის მთებით ჰკვირდებოდა უცხო მგზავრი, -
ვის უნახავს ვარდობისას თოვლი მთებზე?
მწყემსსა ჰკითხა: რომელია ქართლის გზაი?
მწყემსმა უთხრა: საქართველო არის ესე…
მიეძინა… ერთ წალკოტში მიეძინა
და ფშატებმა მზისგან მოუჩრდილესო;
ეს ვინ არი, გამოცხადდა მგზავრის წინა?
„ნუ გეშინინ!“- ეუბნება იესო…
გაეღვიძა… წუთით იგრძნო მშობლის სევდა,
მაგრამ რწმენა ავალებდა რაოდენს?
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…

vafren

by ***MaRiAnGeL*** Sat Apr 21, 2012 2:50 am

Bracamontes_fan wrote:
***MaRiAnGeL*** wrote:მოდიოდა ნინო მთებით
ლურჯ მწვერვალებს ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
და ფარავანს ტბასა ზედა ძრწოდა ქარი…
მოდიოდა, ნინო მთებით მოდიოდა
და მოჰქონდა სანატრელი ვაზის ჯვარი…
თოვლის მთებით ჰკვირდებოდა უცხო მგზავრი, -
ვის უნახავს ვარდობისას თოვლი მთებზე?
მწყემსსა ჰკითხა: რომელია ქართლის გზაი?
მწყემსმა უთხრა: საქართველო არის ესე…
მიეძინა… ერთ წალკოტში მიეძინა
და ფშატებმა მზისგან მოუჩრდილესო;
ეს ვინ არი, გამოცხადდა მგზავრის წინა?
„ნუ გეშინინ!“- ეუბნება იესო…
გაეღვიძა… წუთით იგრძნო მშობლის სევდა,
მაგრამ რწმენა ავალებდა რაოდენს?
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
vafren

მეც მეც...ანა კალანდაძეს მაგარი ლექსები აქვს. ... პოეზია ... 590528

by ika0900 Sat Apr 21, 2012 2:53 am

აი ახლა დავწერ ერთ-ერთ იმ ლექსთაგანს რომელზეც მართლა ვაფრენ...:
უაზრობაა

უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება რაღაც წმინდა გრძნობების.
უაზრობაა ოცნება მაშინ, როცა სიცოცხლეს ემშვიდობები.
უაზრობაა გენატრებოდეს ვისაც არასდროს მოენატრები,
უაზრობაა გიყვარდეს იგი, ვისაც არასდროს შეუყვარდები,
უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება გრძნობის და რაღაც ახლის.
უაზრობაა შინ დაბრუნება, და მონატრება ცარიელ სახლის,
უაზრობაა ლოდინი მაშინ, როცა იცი რომ არავინ მოვა,
უაზრობაა სიცოცხლე მაშინ, როცა იცი რომ სიკვდილის დროა,
უაზრობაა დარდი, ლოდინი, ფუჭი ოცნება და მონატრება,
როცა იცი რომ ის სხვაზე დარდობს, სხვაზე ფიქრობს და სხვა
ენეტრება,
უაზრობაა სთხოვდე სიყვარულს ვისაც არა აქვს ამ გრძნობის განცდა,
თუკი შენი და იმისი გზები დასაწყისიდან ერთმანეთს ასცდა.
უაზრობაა სხვაზე თუ დარდობს, და შენ კი ისევ იმედით ელი,
როცა მკვდარსაც კი არ გეღირსება, ერთი ამბორი და წყვილი ცრემლი,
უაზრობაა როდესაც გინდა, და მასზე ფიქრებს კვლავ ვერ იშორებ,
უაზრობაა როცა ახლოს ხარ, და თუ მაინც გრძნობ მისგან სიშორეს.
როცა იცი, რომ შენს წინ არიან, რაღა აზრი აქვს იმათის მოცდას,
უაზრობაა გიყვარდეს იგი, ვინც ზიზღით იღებს შენს ობოლ კოცნას,
უაზრობაა სიცოცხლე მაშინ, თუ სიმარტოვეს ბოლო არ უჩანს,
და თუ იცი, რომ როცა მოკვდები, თვალსაც არავინ არ დაგიხუჭავს.

by Bracamontes_fan Sat Apr 21, 2012 2:56 am

ვიქტორ ჰიუგოს გენიალური ლექსი ''ბარიკადები '''
ამ ლექს კომენტარი არ ჭირდება უბრალოდ აგატირებთ ... პოეზია ... 590528

ბარიკადებზე სად ქვაფენილებს,
მშრომელთ უმანკო სისხლი სდიოდათ
სადაც დახოცილ მუშათა გვამ
განუკითხავად ბლომად ეყარა.
სისხლით დამთვრალმა ჯალათმა რაზმმა
დააპატიმრა ბავშვი პატარა,
შენც იმათი ხარ?-ჰკითხეს პაწიას
დიახ! გახლავართ,მანაც მიუგო
მაშ ჩადექ რიგში უდნა დაგხვრიტო,მაგ პასუხისთვის სიკვდილი გერგო.
დგას ბავშვი რიგში,თანაც უცქერის გვერდში მდგომ მუშებს როგორ ხოცავენ
ახლოა რიგი და ერთ წუთს შემდეგ,მასად დახვრეტენ,მასაც მოკლავენ...
და უფროსისკენ მიიჭრა იგი:
"სახლში წავიდე,მომეცით ნება
თან საათი მაქვს წამოღებული,დედას ეკუთვნის და მენანება"
-იქნებ გვატყუებ,ფიქრობ გაიქცე?აბა გვითხარი სადა გაქვს ბინა!
-ვფიცავარ გამჩენს არ გატყუილებთ,სახლიც აქვე მაქვს,შადრევნის წინა.
-მაშ წადიიი! წადიიი! შე არამზადა,რაღას უყურებ,გაგვეცა ჩქარა!
გაიქცა ბავშვი და მთელმა რაზმმა,უშნოდ,ბოროტად გადიხარხა
თვალს მიეფარა,აღარ ჩანს ბავშვი,უშნო ხარხარი მაინც არ სწყდება.
და ერთს წუთს შემდეგ გაშეშდა ხალხი,ამას რას ხედავს,მის წინ რა ხდება...
სისხლით დაფენილ ქვაფენილებზე,გამორბის ბავშვი თავგამოდებით
-აჰაა,მეც აქ ვარრრ,ველი ბრძანებას,რაღას უყურებთ,მესროლეთ ჩქარა!
მაგრამ,ქვად ქცეულ ჯალათმა რაზმმა,თოფები ზანტად დაბლა დახარა...
და იდგა ბავშვი,ელოდა სიკვდილს,იდგა ამაყი და მოლხენილი
და იქვე ახლოს თრთოდა სიკვდილი,დამარცხებული და შერცხვენილი....

by ika0900 Sat Apr 21, 2012 2:59 am

Bracamontes_fan wrote:ვიქტორ ჰიუგოს გენიალური ლექსი ''ბარიკადები '''
ამ ლექს კომენტარი არ ჭირდება უბრალოდ აგატირებთ

ბარიკადებზე სად ქვაფენილებს,
მშრომელთ უმანკო სისხლი სდიოდათ
სადაც დახოცილ მუშათა გვამ
განუკითხავად ბლომად ეყარა.
სისხლით დამთვრალმა ჯალათმა რაზმმა
დააპატიმრა ბავშვი პატარა,
შენც იმათი ხარ?-ჰკითხეს პაწიას
დიახ! გახლავართ,მანაც მიუგო
მაშ ჩადექ რიგში უდნა დაგხვრიტო,მაგ პასუხისთვის სიკვდილი გერგო.
დგას ბავშვი რიგში,თანაც უცქერის გვერდში მდგომ მუშებს როგორ ხოცავენ
ახლოა რიგი და ერთ წუთს შემდეგ,მასად დახვრეტენ,მასაც მოკლავენ...
და უფროსისკენ მიიჭრა იგი:
"სახლში წავიდე,მომეცით ნება
თან საათი მაქვს წამოღებული,დედას ეკუთვნის და მენანება"
-იქნებ გვატყუებ,ფიქრობ გაიქცე?აბა გვითხარი სადა გაქვს ბინა!
-ვფიცავარ გამჩენს არ გატყუილებთ,სახლიც აქვე მაქვს,შადრევნის წინა.
-მაშ წადიიი! წადიიი! შე არამზადა,რაღას უყურებ,გაგვეცა ჩქარა!
გაიქცა ბავშვი და მთელმა რაზმმა,უშნოდ,ბოროტად გადიხარხა
თვალს მიეფარა,აღარ ჩანს ბავშვი,უშნო ხარხარი მაინც არ სწყდება.
და ერთს წუთს შემდეგ გაშეშდა ხალხი,ამას რას ხედავს,მის წინ რა ხდება...
სისხლით დაფენილ ქვაფენილებზე,გამორბის ბავშვი თავგამოდებით
-აჰაა,მეც აქ ვარრრ,ველი ბრძანებას,რაღას უყურებთ,მესროლეთ ჩქარა!
მაგრამ,ქვად ქცეულ ჯალათმა რაზმმა,თოფები ზანტად დაბლა დახარა...
და იდგა ბავშვი,ელოდა სიკვდილს,იდგა ამაყი და მოლხენილი
და იქვე ახლოს თრთოდა სიკვდილი,დამარცხებული და შერცხვენილი....

უძლიერესია ... პოეზია ... 590528

by Bracamontes_fan Sat Apr 21, 2012 3:05 am

ika0900 wrote:
Bracamontes_fan wrote:ვიქტორ ჰიუგოს გენიალური ლექსი ''ბარიკადები '''
ამ ლექს კომენტარი არ ჭირდება უბრალოდ აგატირებთ

ბარიკადებზე სად ქვაფენილებს,
მშრომელთ უმანკო სისხლი სდიოდათ
სადაც დახოცილ მუშათა გვამ
განუკითხავად ბლომად ეყარა.
სისხლით დამთვრალმა ჯალათმა რაზმმა
დააპატიმრა ბავშვი პატარა,
შენც იმათი ხარ?-ჰკითხეს პაწიას
დიახ! გახლავართ,მანაც მიუგო
მაშ ჩადექ რიგში უდნა დაგხვრიტო,მაგ პასუხისთვის სიკვდილი გერგო.
დგას ბავშვი რიგში,თანაც უცქერის გვერდში მდგომ მუშებს როგორ ხოცავენ
ახლოა რიგი და ერთ წუთს შემდეგ,მასად დახვრეტენ,მასაც მოკლავენ...
და უფროსისკენ მიიჭრა იგი:
"სახლში წავიდე,მომეცით ნება
თან საათი მაქვს წამოღებული,დედას ეკუთვნის და მენანება"
-იქნებ გვატყუებ,ფიქრობ გაიქცე?აბა გვითხარი სადა გაქვს ბინა!
-ვფიცავარ გამჩენს არ გატყუილებთ,სახლიც აქვე მაქვს,შადრევნის წინა.
-მაშ წადიიი! წადიიი! შე არამზადა,რაღას უყურებ,გაგვეცა ჩქარა!
გაიქცა ბავშვი და მთელმა რაზმმა,უშნოდ,ბოროტად გადიხარხა
თვალს მიეფარა,აღარ ჩანს ბავშვი,უშნო ხარხარი მაინც არ სწყდება.
და ერთს წუთს შემდეგ გაშეშდა ხალხი,ამას რას ხედავს,მის წინ რა ხდება...
სისხლით დაფენილ ქვაფენილებზე,გამორბის ბავშვი თავგამოდებით
-აჰაა,მეც აქ ვარრრ,ველი ბრძანებას,რაღას უყურებთ,მესროლეთ ჩქარა!
მაგრამ,ქვად ქცეულ ჯალათმა რაზმმა,თოფები ზანტად დაბლა დახარა...
და იდგა ბავშვი,ელოდა სიკვდილს,იდგა ამაყი და მოლხენილი
და იქვე ახლოს თრთოდა სიკვდილი,დამარცხებული და შერცხვენილი....

უძლიერესია

თავად ჰიუგოც უძლიერესამოდით ვაღიაროტ ... პოეზია ... 590528

by Bracamontes_fan Sat Apr 21, 2012 3:10 am

ვააფერეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეენ

ლურჯა ცხენები

როგორც ნისლის ნამქერი, ჩამავალ მზით ნაფერი
ელვარებდა ნაპირი სამუდამო მხარეში!
არ ჩანდა შენაპირი, ვერ ვნახე ვერაფერი,
ცივ და მიუსაფარ მდუმარების გარეშე…

მდიმარების გარეშე და სიცივის თარეშში,
სამუდამო მხარეში მხოლოდ სიმწუხრეა!
ცეცხლი არ კრთის თვალებში, წევხარ ცივ სამარეში,
წევხარ ცივ სამარეში და არც სულს უხარია.

შეშლილი სახეების ჩონჩხიანი ტყეებით
უსულდგმულო დღეები რბიან მიიჩქარიან!
სიზმარიან ჩვენებით – ჩემი ლურჯა ცხენებით
ჩემთან მოესვენებით ! ყველა აქ არიან !

იჩქარიან წამები, მე კი არ მენანება:
ცრემლით არ ინამება სამუდამო ბალიში;
გაქრა ვნება-წამება, როგორც ღამის ზმანება
ვით სულის ხმოვანება ლოცვის სიმხურვალეში

ვით ცეცხლის ხეტიალი, როგორც ბედის ტრიალი,
ჩქარი გრგვინვა-გრიალით ქრიან ლურჯა ცხენები!
ყვავილნი არ არიან, არც შვება-სიზმარია
ეხლა კი სამარეა შენი განსასვენები!

რომელი სცნობს შენს სახეს, ან ვინ იტყვის შენს სახელს?
ვინ გაიგებს შენს ძახილს, ძახილს ვინ გაიგონებს?
ვერავინ განუგეშებს საოცრების უბეში,
სძინავთ ბნელ ხვეულებში გამოუცნობ ქიმერებს!

მხოლოდ შუქთა კამარა ვერაფერმა დაფარა:
მშრალ რიცხვების ამარა უდაბნოში ღელდება!
შეშლილი სახეების ჩონჩხიანი ტყეებით
უსულდგმულო დღეები ჩნდება და ქვესკნელდება.

მხოლოდ ნისლის თარეშში, სამუდამო მხარეში,
ზევით თუ სამარეში, წყევლით შენაჩვენები,
როგორც ზღვის ხეტიალი, როგორც ბედის ტრიალი,
ჩქარი გრგვინვა-გრიალით ქრიან ლურჯა ცხენები !

by @JackyBrv Sat Apr 21, 2012 12:56 pm

აღარ მიყვარხარ !

იყო და არა იყო რა,
ამქვეყნად რა არ ხდებოდა,
ვიღაცა გრძნობას იძენდა,
ვიღაცის გრძნობა ქრებოდა,
ვიღაცას ვიღაც უყვარდა,
ვიღაცას ის არ უყვარდა,
ვიღაცა იმას ნანობდა
ის ვიღაც რომ შეუყვარდა.
მეკი ძალიან მიყვარდი,
განვიცდი რომ შემიყვარდი,
რადგანაც შენ გადააგდე
მე რომ გაჩუქე ის ვარდი.
არადა ჩემთვის იყავი
ბედნიერების სათავე
და ვხვდები რომ სიყვარულით
ვერ მოგითოკე სადავე,
ვერ მოგითოკე აფრები,
ახლა შენამდე შორია,
მეგონა გული გქონდა და
თურმე ყინული გქონია.
ეს ლექსიც მაშინ დავწერე
როცა შენ ჩემგან წახვედი,
ჩემს გულის ნაპირს მოსწყდი და
სულ სხვა ნაპირზე გახვედი.
წახვედი?....წადი შორს წადი,
იქნებ სულ გადამავიწყდე,
შენ შენსას თუ დაიკვეხნი,
იქ ჩემიც არ დაგავიწყდეს.
მაგრამ რა მოხდა, რა იყო,
განა ქვეყანა გაიყო,
უსიყვარულო ნიავმა,
შენზე ფიქრებიც წაიღო
და რაც არ გინდა ლამაზო,
არასდროს ღმერთმა არ მოგცეს,
ადრე თუ გვიან ინანებ,
იქნებ ოდესმე წამოგცდეს,
რომ სიყვარული არ იცი,
სიცივე რატომ ჩაიცვი????
ერთი კითხვა მაქვს "სიცოცხლევ"
სირცხვილით ხომ არ დაიწვი?
ჩემს გულში თბილად იჯექი,
ახლა ვიცი რომ იქ არ ხარ,
ლექსს როცა ვწერდი მიყვარდი,
ახლა კი.......აღარ მიყვარხარ!

by Sponsored content

... პოეზია ...

... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...

Re: ... პოეზია ...