Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
+10
მარიამ
SopHi<3
Bracamontes_fan
Mari [Gonzalez]
isabel arroyo
mmaarrii
BrAcAmOnTeS
jacky_fan ele
Mari Bracamontes
Chocarro_fan
14 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 29
Page 3 of 29 • 1, 2, 3, 4 ... 16 ... 29
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
arzre ar var,ubralod vifiqre am motxrobas mouxdeba tqoვინ რის??
tan kristenis ert fotos gavs dzaan
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ki kristensac akvs amdagvari foto:)) uxdeba martlac motxrobas.madlobaisabel arroyo wrote:arzre ar var,ubralod vifiqre am motxrobas mouxdeba tqoვინ რის??
tan kristenis ert fotos gavs dzaan
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ho,es...ulamazesi fotoa,amis superposteric maqvski kristensac akvs amdagvari foto:)) uxdeba martlac motxrobas.madloba
- Spoiler:
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ramxela komplimenti tqvi axla! shens muzas roar vgavar;dმარიამ wrote:ნინო დაწერის ხასიათზე მომიყვანე.. დავწერ ახლა!
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
isabel arroyo wrote:ramxela komplimenti tqvi axla! shens muzas roar vgavar;dმარიამ wrote:ნინო დაწერის ხასიათზე მომიყვანე.. დავწერ ახლა!
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
გადავწყვიტე ყველა თავს სათაური დავარქვა. ამ თავის სათაურია Eyes on Fire
5 თავი
კარებთან კლოე დამხვდა. არ შემშინებია,თითქოს მივეჩვიე ასეთ უცნაურ დახვედრებს მისგან.
- გამარჯობა კლოე. შენი და აქ არ არის.
- კარი რატომ გააღე?
- შენ არ დააკაკუნე? - სიმწრისგან ჩამეცინა,რადგან ამ გოგოს „ძალით’ უცნაურობა უკვე ნერვებს მიშლიდა.
- არა,მე არ ვყოფილვარ- თქვა და ჩაფიქრდა,გარშემო მიმოიხედა.
- შენი და აქ არ არის. - გავუმეორე ცივად. ამ გოგოს ჩემი შეშინება უნდა,მაგრამ რატომ ვერ ვხვდები.კარი ცხვირწინ მივუხურე. ნაბიჯი ვერ გადავდგი,ამ დების უცნაურობა სულ უფრო მაბნევდა. არ ვიცი რამდენ ხანს ვიდექი გაშეშებული,კარზე ისევ კაკუნი გავიგე.
- რონი მე ვარ - გავიგე ემილის ხმა.
კარები სწრაფად გავაღე და შვება ვიგრძენი.
- შენი და იყო აქ - ვუთხარი როცა შემოვიდა.
- ვიცი,ვნახე...
- მაშინებს...
- ცოტა უცნაურია,სულ ესაა...
- არა მართლა,თითქოს ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის...
ამ სიტყვებზე ემილის სახე შეეცვალა.თითქოს გაქვავდა. იმ მომენტში კლოეს ძალიან ჰგავდა სერიოზული გამომეტყველებით.
- აი ახლა შენც მაშინებ - ძალით გავუცინე ,რომ ეს სიტუაცია შემეცვალა.
- ნუ გეშინია... და უაზრო ეჭვებით თავს ნუ გამოიტენი - გამიცინა მანაც. - დედაშენის სურათი უნდა გეჩვენებინა...
- ა ხო,წამოდი,ჩემს ოთახშია.
ოთახში ავირბინეთ .მაგიდიდან სურათი ავიღე.
- აი დედაჩემი - ჩარჩო გამომართვა,დახედა...
- მართლაც ლამაზი ყოფილა.. - მითხრა 2 წუთის შემდეგ ისე რომ სურათისთვის თვალი არ მოუშორებია..
- ის ბიჭი ვინ იყო?
- რობი
- და რობი ვინ არის? - გავუცინე
- ჩემი უფროსი ძმა.
- კიდევ გყავთ და ან ძმა?
- არა,სამნი ვართ. - გამიღიმა - კლოეს და რობს ვერასდროს ვუგებდი...მაგრამ ისინი ერთმანეთს ძალიან ჰგვანან.100 კაცში რომ დააყენო მიხვდები,რომ და-ძმა არიან.
- სიმართლე გითხრა მეც ვიფიქრე რომ თქვენი ძმა იყო. მისი გამოხედვა ძალიან ჰგავს კლოესას. შენ სულ სხვანაირი ხარ...
- სხვანაირი? მაინც როგორი - დაინტერესდა.
- არ ვიცი..უფრო ბუნებრივი,ადამიანური,ჩვეულებრივი...
- ბუნებრივი და ჩვეულებრივი კი...მაგრამ ადამიანური ყველა ჩვენგანია... არა?
- რავიცი.. - ვუპასუხე...უამრავი ეჭვი მიღრღნიდა ტვინს,მაგრამ ჩემს თავთან სიმართლეს არ ვაღიარებდი... სახეზე გაოცება და შიში ერთდროულად გამოესახა. სიჩუმე ჩამოვარდა.
- ხვალ მიდიხარ სკოლაში? - მკითხა ბოლოს.
- ალბათ კი...უბრალოდ ტყეს უნდა ვერიდოთ,ნადირების გამო - გამეცინა.
- რატომ იცინი?
- სასაცილო არ არის?
- რა არის სასაცილო? ის რომ შეიძლება ნადირმა დაგგლიჯოს? ის რომ შეიძლება ხვალ შენი გვანი იპოვონ ? ამაზე იცინი? - თითქოს მეჩხუბებოდა.
- არა,უბრალოდ არ მჯერა რომ ეს ნადირის გაკეთებულია - ჩუმად ვუპასუხე - მგონი სჯობს დავიძინოთ. ჩემი საწოლი ორი კაცისთვისაა ,თუ გინდა ჩემთან დაწექი, თუ გინდა ჩემი ძმის ოთახს მოგიმზადებ,მაგრამ იქ რამდენი ხანია არ შევსულვარ.
- არა,არ იწვალო,შენთან დავწვები...
- კარგი...
ორივე მოვემზადეთ და თბილად ჩავწექით ,ხმას არცერთი არ ვიღებდით. ბოლოს ვუთხარი:
- ტკბილ სიზმრებს გისურვებ...
- რამდენი ხანია ჩემთვის ასე არ უთქვამთ... მეც ტკბილ სიზმრებს გისურვებ.
- რატომ არ უთქვამთ?
- მერე აგიხსნი.. დავიძინოთ.
აღარაფერი მითქვამს,გადავბრუნდი და ვეცადე დამეძინა,მაგრამ მეშინოდა,რაღაცის მეშინოდა მაგრამ რის? თვითონაც არ ვიცოდი..
--
7 საათზე სახეზე ცივი ხელი ვიგრძენი.
- გაიღვიძე რონი.. - თავზე ემილი მედგა. უკვე მზად იყო.ხმა არ ამომიღია.ავდექი ,მოვემზადე და პირველ სართულზე ჩავედი იმ იმედით რომ მამაჩემს ვნახავდი. მაგიდაზე წერილი დამხვდა.
„ ღამე სახლში ვიყავი,დღესაც გვიან დავბრუნდები,ფული კარადაზეა თუ დაგჭირდება აიღე.სკოლაში ჩვეულებრივად იარე,ნურაფრის შეგეშინდება,დადგინდა რომ ნადირი იყო,უბრალოდ ტყესთან ახლოს არ გაიარო.“
- რაო? - მკითხა ემილიმ.წერილი მივეცი და წავაკითხე.
- კარგი,წავედით?
- წავედით. - ჩანთები ავიღეთ და ფეხით წავედით სკოლისკენ. მალე მივედით.მუსიკაზე ჩამოვარდა საუბარი.
- მუსიკა გიყვარს რონი?
- კი,მუსიკის გარეშე ვერ ვიცხოვრებ,შენ?
- კი...მაგრამ ვიცხოვრებ მუსიკის გარეშე - გამიცინა. მეც გამეცინა ჩემდაუნებურად.ვერ ვხვდებოდი რატომ ,მაგრამ მისი თითოეული რეაქცია,მიმიკა ჩემზე დიდ შთაბეჭდილებას ახდენდა.
- ყველაზე მეტად რა სიმღერა გიყვარს? - მკიტხა ბოლოს.
- არ ვიცი,ვერ გამოვარჩევ ბევრი მიყვარს..შენ?
- Eyes on fire
- მოვუსმენ დღეს სახლსი რომ მივალ.
- მითხარი თუ მოგეწონება...
ამ დროს სკოლასთან მივედით. კლასის მოპირდაპირე ოთახის,დირექტორის კაბინეტის კარი ღია იყო.ნაცნობი სახე შევნიშნე.
- ეს რობია? - ვკითხე ემილის ისე რომ თვალი არ მომიშორებია ბიჭისთვის.
- ხო,რობია,ჩვენი საბუთები მოიტანა,მშობლები აქ არ არიან და მას ჩაგვაბარეს,როგორც უფროს ძმას..
- გასაგებია - ემილი კლასში შევიდა,მე კი გაშტერებული ვუყურებდი მის ძმას . თითქოს მიხვდა რომ მივშტერებოდი,დირექტორს თვალი მოწვიტა და შემომხედა,ნორმალურად ვერ დავინახე,მგონი გამიღიმა,მეც გამეღიმა,გონს მოვედი და კლასში შევედი.
სკოლა ისევ ნახევრად ცარიელი იყო მომხდარი ამბის გამო. მე და ემილი ერთად გამოვედით. მის სახლთან რომ მივედით მითხრა.
- სახლში შევივლი,კაბებს მოვამზადებ,შეგიძლია დაახლოებით 2 საათში მოხვიდე ჩემთან? დამეხმარე არჩევაში...
- რისთვის?
- პარასკევისთვის..
- ა ხო,სულ დამავიწყდა.ააუცილებლად მოვალ.
- კარგი,გელოდები... - სახლში შევიდა თუ არა წავედი.მალე მივედი,ვჭამე,ჩანთა ოთახში შევიტანე და კომპიუტერთან დავჯექი. უცებ გამახსენდა რაც უნდა მექნა,youtube -ზე შევედი და სიმღერა ვნახე...
https://www.youtube.com/watch?v=8IHFVn0sv14
ჩაირთო თუ არა გავშეშდი და სანამ დამთავრდებოდა ადგილიდან არ გავნძრეულვარ.თითქოს სუნთქვა შემეკრა.. სიმღერის მელოდია ისეთივე უცნაური იყო,როგორც ემილი და კლოე...და რობი...რამდენჯერმე მოვუსმინე და ვიგრძენი ,რომ მეც შემიყვარდა... ტელეფონში ჩავწერე,ყურსასმენები გავიკეთე . ემილის სახლტან რომ მივედი კარზე დავაკაკუნე.არავინ მოვიდა კართან... ბოლოს კარი გაიღო და ემილის ხმა გავიგე
- შემოდი რონი... - ემილის ხმა სსხვა ოთახიდან ისმოდა,ვცდილობდი გამერკვია საიდან მესმოდა ,რომ გავყოლოდი... შევედი,დიდი სახლი იყო...მდიდრულად მორთული...ბუხარი გიზგიზებდა და მასთან ორი დიდი სავარძელი იყო... ისევ გავიგე ემილის ხმა
- შემოდი შემოდი,ოთახში ვარ...
დავიბენი. სახლი სამ კარიდორად იყოფოდა.სამივე ბნელი იყო.რომელში უნდა შევსულიყავი არ ვიცოდი... მეგონა დავიკარგე... ბოლოს მინდოდა ემილისთვის დამეძახა,პირი გავაღე,უკან შევბრუნდი ,მაგრამ გავშეშდი. წინ რობი მედგა,ჩემზე ერთი თავით მაღალი,შავგრემანი...სიმპატიურიც... მისი ღია ფერის თვალები უცნაურად მომშტერებოდნენ...ხმა ვერ ამოვიღე...დამათვალიერა და მკითხა:
- ვის ეძებ ლამაზო?
5 თავი
კარებთან კლოე დამხვდა. არ შემშინებია,თითქოს მივეჩვიე ასეთ უცნაურ დახვედრებს მისგან.
- გამარჯობა კლოე. შენი და აქ არ არის.
- კარი რატომ გააღე?
- შენ არ დააკაკუნე? - სიმწრისგან ჩამეცინა,რადგან ამ გოგოს „ძალით’ უცნაურობა უკვე ნერვებს მიშლიდა.
- არა,მე არ ვყოფილვარ- თქვა და ჩაფიქრდა,გარშემო მიმოიხედა.
- შენი და აქ არ არის. - გავუმეორე ცივად. ამ გოგოს ჩემი შეშინება უნდა,მაგრამ რატომ ვერ ვხვდები.კარი ცხვირწინ მივუხურე. ნაბიჯი ვერ გადავდგი,ამ დების უცნაურობა სულ უფრო მაბნევდა. არ ვიცი რამდენ ხანს ვიდექი გაშეშებული,კარზე ისევ კაკუნი გავიგე.
- რონი მე ვარ - გავიგე ემილის ხმა.
კარები სწრაფად გავაღე და შვება ვიგრძენი.
- შენი და იყო აქ - ვუთხარი როცა შემოვიდა.
- ვიცი,ვნახე...
- მაშინებს...
- ცოტა უცნაურია,სულ ესაა...
- არა მართლა,თითქოს ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის...
ამ სიტყვებზე ემილის სახე შეეცვალა.თითქოს გაქვავდა. იმ მომენტში კლოეს ძალიან ჰგავდა სერიოზული გამომეტყველებით.
- აი ახლა შენც მაშინებ - ძალით გავუცინე ,რომ ეს სიტუაცია შემეცვალა.
- ნუ გეშინია... და უაზრო ეჭვებით თავს ნუ გამოიტენი - გამიცინა მანაც. - დედაშენის სურათი უნდა გეჩვენებინა...
- ა ხო,წამოდი,ჩემს ოთახშია.
ოთახში ავირბინეთ .მაგიდიდან სურათი ავიღე.
- აი დედაჩემი - ჩარჩო გამომართვა,დახედა...
- მართლაც ლამაზი ყოფილა.. - მითხრა 2 წუთის შემდეგ ისე რომ სურათისთვის თვალი არ მოუშორებია..
- ის ბიჭი ვინ იყო?
- რობი
- და რობი ვინ არის? - გავუცინე
- ჩემი უფროსი ძმა.
- კიდევ გყავთ და ან ძმა?
- არა,სამნი ვართ. - გამიღიმა - კლოეს და რობს ვერასდროს ვუგებდი...მაგრამ ისინი ერთმანეთს ძალიან ჰგვანან.100 კაცში რომ დააყენო მიხვდები,რომ და-ძმა არიან.
- სიმართლე გითხრა მეც ვიფიქრე რომ თქვენი ძმა იყო. მისი გამოხედვა ძალიან ჰგავს კლოესას. შენ სულ სხვანაირი ხარ...
- სხვანაირი? მაინც როგორი - დაინტერესდა.
- არ ვიცი..უფრო ბუნებრივი,ადამიანური,ჩვეულებრივი...
- ბუნებრივი და ჩვეულებრივი კი...მაგრამ ადამიანური ყველა ჩვენგანია... არა?
- რავიცი.. - ვუპასუხე...უამრავი ეჭვი მიღრღნიდა ტვინს,მაგრამ ჩემს თავთან სიმართლეს არ ვაღიარებდი... სახეზე გაოცება და შიში ერთდროულად გამოესახა. სიჩუმე ჩამოვარდა.
- ხვალ მიდიხარ სკოლაში? - მკითხა ბოლოს.
- ალბათ კი...უბრალოდ ტყეს უნდა ვერიდოთ,ნადირების გამო - გამეცინა.
- რატომ იცინი?
- სასაცილო არ არის?
- რა არის სასაცილო? ის რომ შეიძლება ნადირმა დაგგლიჯოს? ის რომ შეიძლება ხვალ შენი გვანი იპოვონ ? ამაზე იცინი? - თითქოს მეჩხუბებოდა.
- არა,უბრალოდ არ მჯერა რომ ეს ნადირის გაკეთებულია - ჩუმად ვუპასუხე - მგონი სჯობს დავიძინოთ. ჩემი საწოლი ორი კაცისთვისაა ,თუ გინდა ჩემთან დაწექი, თუ გინდა ჩემი ძმის ოთახს მოგიმზადებ,მაგრამ იქ რამდენი ხანია არ შევსულვარ.
- არა,არ იწვალო,შენთან დავწვები...
- კარგი...
ორივე მოვემზადეთ და თბილად ჩავწექით ,ხმას არცერთი არ ვიღებდით. ბოლოს ვუთხარი:
- ტკბილ სიზმრებს გისურვებ...
- რამდენი ხანია ჩემთვის ასე არ უთქვამთ... მეც ტკბილ სიზმრებს გისურვებ.
- რატომ არ უთქვამთ?
- მერე აგიხსნი.. დავიძინოთ.
აღარაფერი მითქვამს,გადავბრუნდი და ვეცადე დამეძინა,მაგრამ მეშინოდა,რაღაცის მეშინოდა მაგრამ რის? თვითონაც არ ვიცოდი..
--
7 საათზე სახეზე ცივი ხელი ვიგრძენი.
- გაიღვიძე რონი.. - თავზე ემილი მედგა. უკვე მზად იყო.ხმა არ ამომიღია.ავდექი ,მოვემზადე და პირველ სართულზე ჩავედი იმ იმედით რომ მამაჩემს ვნახავდი. მაგიდაზე წერილი დამხვდა.
„ ღამე სახლში ვიყავი,დღესაც გვიან დავბრუნდები,ფული კარადაზეა თუ დაგჭირდება აიღე.სკოლაში ჩვეულებრივად იარე,ნურაფრის შეგეშინდება,დადგინდა რომ ნადირი იყო,უბრალოდ ტყესთან ახლოს არ გაიარო.“
- რაო? - მკითხა ემილიმ.წერილი მივეცი და წავაკითხე.
- კარგი,წავედით?
- წავედით. - ჩანთები ავიღეთ და ფეხით წავედით სკოლისკენ. მალე მივედით.მუსიკაზე ჩამოვარდა საუბარი.
- მუსიკა გიყვარს რონი?
- კი,მუსიკის გარეშე ვერ ვიცხოვრებ,შენ?
- კი...მაგრამ ვიცხოვრებ მუსიკის გარეშე - გამიცინა. მეც გამეცინა ჩემდაუნებურად.ვერ ვხვდებოდი რატომ ,მაგრამ მისი თითოეული რეაქცია,მიმიკა ჩემზე დიდ შთაბეჭდილებას ახდენდა.
- ყველაზე მეტად რა სიმღერა გიყვარს? - მკიტხა ბოლოს.
- არ ვიცი,ვერ გამოვარჩევ ბევრი მიყვარს..შენ?
- Eyes on fire
- მოვუსმენ დღეს სახლსი რომ მივალ.
- მითხარი თუ მოგეწონება...
ამ დროს სკოლასთან მივედით. კლასის მოპირდაპირე ოთახის,დირექტორის კაბინეტის კარი ღია იყო.ნაცნობი სახე შევნიშნე.
- ეს რობია? - ვკითხე ემილის ისე რომ თვალი არ მომიშორებია ბიჭისთვის.
- ხო,რობია,ჩვენი საბუთები მოიტანა,მშობლები აქ არ არიან და მას ჩაგვაბარეს,როგორც უფროს ძმას..
- გასაგებია - ემილი კლასში შევიდა,მე კი გაშტერებული ვუყურებდი მის ძმას . თითქოს მიხვდა რომ მივშტერებოდი,დირექტორს თვალი მოწვიტა და შემომხედა,ნორმალურად ვერ დავინახე,მგონი გამიღიმა,მეც გამეღიმა,გონს მოვედი და კლასში შევედი.
სკოლა ისევ ნახევრად ცარიელი იყო მომხდარი ამბის გამო. მე და ემილი ერთად გამოვედით. მის სახლთან რომ მივედით მითხრა.
- სახლში შევივლი,კაბებს მოვამზადებ,შეგიძლია დაახლოებით 2 საათში მოხვიდე ჩემთან? დამეხმარე არჩევაში...
- რისთვის?
- პარასკევისთვის..
- ა ხო,სულ დამავიწყდა.ააუცილებლად მოვალ.
- კარგი,გელოდები... - სახლში შევიდა თუ არა წავედი.მალე მივედი,ვჭამე,ჩანთა ოთახში შევიტანე და კომპიუტერთან დავჯექი. უცებ გამახსენდა რაც უნდა მექნა,youtube -ზე შევედი და სიმღერა ვნახე...
https://www.youtube.com/watch?v=8IHFVn0sv14
ჩაირთო თუ არა გავშეშდი და სანამ დამთავრდებოდა ადგილიდან არ გავნძრეულვარ.თითქოს სუნთქვა შემეკრა.. სიმღერის მელოდია ისეთივე უცნაური იყო,როგორც ემილი და კლოე...და რობი...რამდენჯერმე მოვუსმინე და ვიგრძენი ,რომ მეც შემიყვარდა... ტელეფონში ჩავწერე,ყურსასმენები გავიკეთე . ემილის სახლტან რომ მივედი კარზე დავაკაკუნე.არავინ მოვიდა კართან... ბოლოს კარი გაიღო და ემილის ხმა გავიგე
- შემოდი რონი... - ემილის ხმა სსხვა ოთახიდან ისმოდა,ვცდილობდი გამერკვია საიდან მესმოდა ,რომ გავყოლოდი... შევედი,დიდი სახლი იყო...მდიდრულად მორთული...ბუხარი გიზგიზებდა და მასთან ორი დიდი სავარძელი იყო... ისევ გავიგე ემილის ხმა
- შემოდი შემოდი,ოთახში ვარ...
დავიბენი. სახლი სამ კარიდორად იყოფოდა.სამივე ბნელი იყო.რომელში უნდა შევსულიყავი არ ვიცოდი... მეგონა დავიკარგე... ბოლოს მინდოდა ემილისთვის დამეძახა,პირი გავაღე,უკან შევბრუნდი ,მაგრამ გავშეშდი. წინ რობი მედგა,ჩემზე ერთი თავით მაღალი,შავგრემანი...სიმპატიურიც... მისი ღია ფერის თვალები უცნაურად მომშტერებოდნენ...ხმა ვერ ამოვიღე...დამათვალიერა და მკითხა:
- ვის ეძებ ლამაზო?
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
bolosken rogor dadzabe!yochag... martla ra ucnauri ojaxia,imedia shemdeg tavs male dadeb
UnaGonzalita- პოსტების რაოდენობა : 17997
ქულები : 22187
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-07-15
ასაკი: : 27
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
au ra kargia,simgerac rogor uxdeba. gaagrdzele ra dgesve/.//
jacky_fan ele- პოსტების რაოდენობა : 6971
ქულები : 7992
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-14
ასაკი: : 24
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ratom mfarveloben am gogos ver vxvdebiარა,მე არ ვყოფილვარ- თქვა და ჩაფიქრდა,გარშემო მიმოიხედა.
tu ar idzineb ver getyvian;dრამდენი ხანია ჩემთვის ასე არ უთქვამთ
gamoichires;dარა მართლა,თითქოს ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის...
ამ სიტყვებზე ემილის სახე შეეცვალა.თითქოს გაქვავდა.
ufrodaufro momwons,robi dzalian shtambechdavia xo ici;d
martla ra idumali musika da vokalia...am debs sheefereba
I won't soothe your pain...I won't ease your strain..you'll be waiting in wain I got nothing for you to gain
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
მალე უფრო ზღაპრული გახდება ნაწარმოები და მიხვდებიratom mfarveloben am gogos ver vxvdebi
) :დtu ar idzineb ver getyvian;d
მგონი რონის კი არა მე შემიყვარდა ეს მუსიკა.ვატრიალებ და ვატრიალებmartla ra idumali musika da vokalia...am debs sheefereba
ბავშვებო მადლობა რომ მოგწონთ...
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ups...mgoni mivxvdi...chems fantaziebs gasaqans mivcem abaმალე უფრო ზღაპრული გახდება ნაწარმოები და მიხვდები
adamians itrevsმგონი რონის კი არა მე შემიყვარდა ეს მუსიკა.ვატრიალებ და ვატრიალებ
madloba shen rom werბავშვებო მადლობა რომ მოგწონთ...
ici,wegan ras vusmendi,tu mivxvdebi aba
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ვერ მივხვდი ;დ ;დ
ici,wegan ras vusmendi,tu mivxvdebi aba
მართლა..იმიტომ დავადე ეს მუსიკა) დავადებ ხოლმე თავებს მუსიკებს..მოუხდა რაღაც :დ მგონიadamians itrevs
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
hallelujah -coverვერ მივხვდი ;დ ;დ
am tavs ki,robis gamochenasმოუხდა რაღაც
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
წავშალე რანაირად?hallelujah -cover :ღიმილი:
----
ბავშვებო ვინც კითხულობთ მინდა გთხოვოთ რომ ეს სამი გოგონა (მთავარი პერსონაჟები) დამიხასიათოთ რამდენიმე სიტყვით.როგორ ფიქრობთ როგორები არიან??
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
kai kitxva iyo magram mec kai pasuxi maq;d mp3 maqvs gaketebuli da imnairad;dწავშალე რანაირად?
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ooh noo..damixasiateb ??isabel arroyo wrote:kai kitxva iyo magram mec kai pasuxi maq;d mp3 maqvs gaketebuli da imnairad;dწავშალე რანაირად?
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ratom oh no?;d ukve davwereooh noo..damixasiateb
ბავშვებო ვინც კითხულობთ მინდა გთხოვოთ რომ ეს სამი გოგონა (მთავარი პერსონაჟები) დამიხასიათოთ რამდენიმე სიტყვით.როგორ ფიქრობთ როგორები არიან??
cloe-metad dadzabuli da gariyulia vidre misi da.gaushifravi xasiatit,rogorc emili axasiatebs ''ucnauri'',idumali gogona
emili-esec xalxisgan gansxvavebuli,idumalebit mosili magram amas kargad malavs kontaqturi da komunikabeluri xasiatit. advilad sheudzlia adamianis moxiblva da ''mojadoeba''
dzalianaa daniteresebuli ronis kargad yofnit,vfiqrob es ojaxi ronis mfarvelobs titqos mati natesavi iyos,ise dainteresda ronis deditac,romelic gardacvlilia an iqneb arc aris gardacvlili
roni-imedia ar gewyineba twilight-is belas tu shevadareb.belasavit martosulia da amchnevs imas,rac sxvebistvis yuragdebis migma rcheba..aniteresebs is,rac sxvebs ar ainteresebt,iswrafvis ragac gansxvavebulisken
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
კარგი მადლობა ნინო...
იმედია სხვებიც დამიხასიათებთ.. რამდენიმე დახასიათებას დაველოდები და დავიწყებ შემდეგი ტავის წერას..
იმედია სხვებიც დამიხასიათებთ.. რამდენიმე დახასიათებას დაველოდები და დავიწყებ შემდეგი ტავის წერას..
რონის გავაგიჟებინებadvilad sheudzlia adamianis moxiblva da ''mojadoeba''
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
sheibrale gogo;dრონის გავაგიჟებინებ
shavi gedis ninasavit nu gaagijebineb da sxva uqeni rac ginda;d
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ძაან გადაეკიდე რაღაც შავ გედს :დisabel arroyo wrote:sheibrale gogo;dრონის გავაგიჟებინებ
shavi gedis ninasavit nu gaagijebineb da sxva uqeni rac ginda;d
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
tu is gadamekida;dძაან გადაეკიდე რაღაც შავ გედს
deseoo,isao,esao da ragacas ki ifiqreb kaci!;d
isabel arroyo- პოსტების რაოდენობა : 16826
ქულები : 17009
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-12-02
Re: საილენთჰილი - ჩუმი ქალაქი
ნუ მაშინებ იცოდე :დ მარა არც მიკვირს ... :დ ნაცნობი სიტუაციააisabel arroyo wrote:tu is gadamekida;dძაან გადაეკიდე რაღაც შავ გედს
deseoo,isao,esao da ragacas ki ifiqreb kaci!;d
Page 3 of 29 • 1, 2, 3, 4 ... 16 ... 29
Similar topics
» სტანფორდი - მდუმარე ქალაქი
» მსოფლიოს 7 ყველაზე ბინძური ქალაქი
» საოცნებო ქვეყანა ან ქალაქი სადაც იმოგზაურებდით.
» ოცნების ქალაქი თუ რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს?
» წითელი მიწა: საგა- მკვდრების ქალაქი
» მსოფლიოს 7 ყველაზე ბინძური ქალაქი
» საოცნებო ქვეყანა ან ქალაქი სადაც იმოგზაურებდით.
» ოცნების ქალაქი თუ რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს?
» წითელი მიწა: საგა- მკვდრების ქალაქი
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 3 of 29
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum
|
|