Re: აგენტი !!:**:

by annia Sun Mar 25, 2012 5:17 pm

***MaRiAnGeL*** wrote:ყველას ყველას დიდი მადლობა !! გაიხარეთ!! დავდებ ახლა !!

gelodebi

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 5:18 pm

როცა გამოვფხიზლდი თავი ძალიან მტკიოდა, უცნობ ადგილზე აღმოვჩნდი, ოთახში რომელშიც პატარა სკამისა და საწოლის მეტი არაფერი დგას სულ თეთრია. არ ვიცი რა ვქნა, კართან მივედი და მისი გაღება ვცადე მაგრამ არაფერი გამომივიდა "ჩაკეტილია"!! აქეთ-იქით ვიყურები, იქნებ რამე გასასვლელი ვიპოვო, მაგრამ უიმედოდ. ვზივარ საწოლზე და ველოდები იქნებ ვინმე შემოვიდეს და როგორმე გავიქცე. ზევით ავიხედე და კუთხეში კამერა დავინახე, ეს ყველაფერი არ მომწონს, გაურკვევლობაში ვარ. მინდა როგორმე გავიქცე მაგრამ ასევე ძალიან მინდა ჩემს კითხვებზე პასუხების გაცემა. ერთადერთი იმის იმედს ვიტოვებდი რომ ნიკა მიპოვიდა.
ასე მოლოდინში გადის დრო, საშინელებაა, შეიძლება გავგიჟდე, კარისკენ ვიყურები და თვალს არ ვაშორებ. ცოტახანში ბრძანების ხმა გაისმა რომ კარი გაეღოთ. ოთახში უცნობი მამაკაცი შემოვიდა, მაღალი, კარგად ჩაცმული, მაგრამ სახეზე ნიღაბი ეკეთა. კარები რომ დახურეს მშვიდად დაიწყო:
-ნუ გეშინია, არაფერს დაგიშავებ, ოღონდ ჯერჯერობით__თქვა ჩუმად
-ვინ ხარ? ან რა გინდა ჩემგან?__სასოწარკვეთილი ხმით ვამბობდი
-მე? ეგ ბებიაშენს კითხე__თქვა იმ კაცმა, მე ამ სიტყვების მერე ცოტა დავიბენი, კაცმა განაგრძო
-პრინციპში შენგან არაფერი მინდა მაგრამ გამომადგები__დაამატა კაცმა
-ვერაფერი გავიგე__შევაწყვეტინე მე
-მაშინ მომიწევს თავიდან აგიხსნა__თქვა და სკამზე ჩამოჯდა, შემდეგ დაიწყო:
-სანამ შენ დაიბადებოდი ბებიაშენი იმ საქმეში იყო რაშიც ეხლა შენი მეგობარი ნიკაა...ისე მიკვირდა ის კაცი რასაც მელაპარაკებოდა რომ გაკვირვებული სახით მივშტერებოდი, ის ალბათ მიხვდა და მითხრა
-ეგრე ნუ მიყურებ, ნუ გიკვირს !! სიმართლეს ვამბობ !! შენ რომ დაიბადე მერე თავი დაანება ამ საქმეს__ამბობდა ის
-თქვენთან რა კავშირი აქ ამ ყველაფერს?__ვკითხე მე
-სწორედ მან გამომკეტა 14 წელი ციხეში, წესით სამუდამოდ, მაგრამ გამოვიქცევაც ხომ შეიძლება?__მხიარულად ლაპარაკობდა ის, შენდეგ დაამატა:
-მისი ბრალია ესეც__თქვა და ნიღაბი მოიხსნა, საშინელი შესახედავი იყო და თვალი ავარიდე, მან კი მკითხა:
-საშინელებაა არა? ზოგს ეშინია, ზოგსაც სასაცილოდ მიაჩნია, მაგრამ როცა 14 წელი ასეთი სახით ცხოვრობ ეჩვევი და რეაქვია აღარ გაქვს__ამას ისე ლაპარაკობდა რომ თითქოს არაფერიაო, შემდეგ მკითხა:
-არ გაინტერესებს როგორ დამემართა ეს?
მე სახეში შევხედე, აინტერესებდა რას ვიტყოდი, ენა მუცელში ჩამივარდა, ვეღარაფერს ვამბობდი,
-თუ გინდა მერე მოგიყვები რადგან აქ დიდხანს მოგიწევს დარჩენა, ან შეიძლება სამუდამოდაც, ვნახოთ !!!__მითხრა სიცილით მან და ადგა
-რატომ? ჩემგან რა გინდათ?__ვკითხე მე
-შენგან? შეიძლება არაფერი, უბრალოდ სატყუარად მჭირდები__თქვა სიცილით მან
-მე? სატყუარად? რატომ? ვისთვის?__მივაყარე კითხვები
-ხო შენ. სატყუარა იმ ორი ადამიანისთვის ვისაც ძალიან უყვარხარ!!

by annia Sun Mar 25, 2012 5:24 pm

ანუ სწორად ვარაუდობდი რომ იმ კაცს ბებიამისი უყვარს ალბათ ესე იგი ვეჭვობდი მანანას აგენტობაზე

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 5:27 pm

annia wrote:ანუ სწორად ვარაუდობდი რომ იმ კაცს ბებიამისი უყვარს ალბათ ესე იგი ვეჭვობდი მანანას აგენტობაზე

ჰოო !!

by annia Sun Mar 25, 2012 5:33 pm

დადე რა კიდე

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 5:39 pm

annia wrote:დადე რა კიდე

ჰო ახლა ვწერ და დავდებ მალე !! დაახლოებით 5 წუთში. აგენტი !!:**: - Page 5 301932

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 5:46 pm

-ვერ გავიგე, რას გულისხმობთ!!__ვუთხარი გაოგნებულმა
-იფიქრე და მიხვდები, ეხლა ფიქრისთვის ბევრი დრო გაქ__თქვა სიცილით და გავიდა
ამ ყველაფერმა უფრო დამაბნია. ვერაფერს ვერ ვხვდებოდი, ვიჯექი და ვფიქრობდი რა მექნა, გაქცევა მინდოდა მაგრამ არ ვიცოდი როგორ !! ალბათ ნახევარ საათში კარი გაიღო და ვიღაც შემოვიდა ლანგრით ხელში
-მიირთვით__თქვა მან და ლანგარი სკამზე დადო
-არ მინდა, მადლობთ__ვთქვი მე, ძალიან კი მშიოდა მაგრამ მეშინოდა, იქნებ საწამლავი გაურიეს ან რამე და ისე უნდოდათ ჩემი მოკვლა
-დარწმუნებული ხარ?__მკითხა გაკვირვებულმა
-კი, დარწმუნებული ვარ !__ვთქვი მე, მანაც აიღო ლანგარი და გავიდა
არ ვიცოდი რომელი საათი იყო, არც ის ვიცოდი სად ვიყავი ან გადავრჩებოდი თუ არა ცოცხალი. მინდოდა გამეგო როგორ იყო ნიკა ან ბებია, ყველაზე მეტად კი იმის მეშინოდა რომ ნიკა ან ბებია ჩემს გადასარჩენად მოვიდოდნენ.
უცბათ ძილი მომერია, თან შიმშილმა უფრო შემაწუხა, ვერ ვისვენებდი ერთ ადგილას ამიტომ წინ და უკან დავდიოდი, მაგიჟებდა ეს ყველაფერი. ცოტა ხანში თვალებს ძლივს ვახელდი ამიტომ ლოგინზე დავჯექი და კედელს მივეყუდე, ჩამეძინა !!
.........................................................................................................................................
კარების გაღების ხმამ გამომაფხიზლა, თვალების გახელა ცოტა გამიჭირდა მაგრამ როგორღაც მოვახერხე. ოთახში სამი კაცი შემოვიდა, შავები ეცვათ, იარაღებით იყვნენ და ერთ ერთს ნემსი ეჭირა რომელიც ნარინჯისფერი სითხით იყო სავსე.
-დაიჭირეთ !!__მშვიდად წარმოთქვა ერთმა
-რა ხდება? ეს რა არის?__ვსვავდი მე კითხებს მაგრამ ამ კითხვებზე პასუხს არავინ მცემდა, ორმა მათგანმა დამიჭირა ისე რომ არ შემეშალა მათთვის ხელი. ვისაც ნემსი ეჭირა ხელი გამიკავა და რეზინი მომიჭირა, წინააღმდეგობის გაწევას აზრი არ ქონდა, ვერაფერს ვახერხებდი.
-გამიშვით, ნემსი მომაშორეთ.....__ვყვიროდი მე რაც ძალი და ღონე მქონდა . ნემსი გამიკეთეს და ხელები გამიშვეს, ერთხელ შემომხედეს და გავიდნენ. საშინელი გრძნობა დამეუფლა, ამეწვა თავი, სუნთქვა შემეკრა. საწოლზე ვიწექი, ვერ ვინძრეოდი, ვერაფერს ვგრძნობდი და ვერც ვხედავდი. თავი უფრო და უფრო მეწვოდა. საშინლად ვიყავი, ხმის ამოღების თავიც აღარ მქონდა. ვერაფერს ვხვდებოდი, მე რას მერჩოდნენ, ან ეს რა იყო !! გათიშული ვიყავი ! დრო გადიოდა და თავის ტკივილი ნელ ნელა მემატებოდა, ვეღარ ვუძლებდი ! ეს ორი დღე მხოლოდ იმას ვნატრობდი რომ ამ ქვეყნიდან გამეღწია მაგრამ ახლა სიკვდილის მეტი აღარაფერი მინდოდა.

by mmaarrii Sun Mar 25, 2012 5:58 pm

გვაანცაა უმაგრესიაა,შემდეეგიიი???

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 6:04 pm

mmaarrii wrote:გვაანცაა უმაგრესიაა,შემდეეგიიი???

მადლობ.

ეხლავე დავდებ !! ერთ წამში !! აგენტი !!:**: - Page 5 439891

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 6:14 pm

დიდი დრო გავიდა მაგრამ თავსაც ვერ ვწევდი, გაშეშებული ვიყავი და ვერ ვხვდებოდი ვერაფერს, მგონია ცუდ სიზმარს ვხედავ და მალე გამოვფხიზლდები მეთქი მაგრამ ასე არ ხდება, კარი ისევ გაიღო და უკვე ძალიან შემეშინდა, გახედვა არ შემეძლო.
-ლიზი, მე ვარ ნიკა__თქვა ნიკამ, ვაიმე ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა მაგრამ ეს ზუსტად ის იყო რისიც მეშინოდა, ნიკა აქ მოვიდა და ახლა ისიც საფრთხეში იყო.
-ლიზი როგორ ხარ? მიპასუხე გთხოვ__ამბობდა ნიკა, მე ყველაზე მეტად მინდოდა მისთვის რამე მეთქვა მაგრამ პასუხს ვერ ვცემდი
-ლიზი რა გჭირს?__მეუბნებოდა ნიკა
-ნიკა !!!__ძლივს წარმოვთქვი და ვეღარ გავაგრძელე მაგრამ ძალა მოვიკრიბე და კიდევ დავამატე რაღაც
-აქ რატომ ხარ? ან როგორ?__ვკითხე ძლივს მე
-ყელსაბამი__აი ახლა მივხვდი ყველაფერს
-რა გიქნეს?__მკითხა ნიკამ და მერე დაამატა
-ადგომა შეგიძლია?__ნიკა
-ნემსი__ვთქვი ძლივს-ძლივობით და ხელი ავწიე
-არა__იყვირა ნიკამ გაოგნებით და განაგრძო
-ლიზი შეეცადე ადგე, გთხოვ__მთხოვა ნიკამ და წამოდგომაში დამეხმარა
-როგორ შემოხვედი?__ვკითხე ისევ ნიკას, მას სახეში ვუყურებდი და ძლივს ვარჩევდი მის სახეს
-მერე მოგიყვები როცა აქედან გავალთ__თქვა ნიკამ, მე ავდექი მაგრამ ვაი იმ ადგომას, თავს ძლივს ვიკავებდი რომ არ წავქცეულიყავი. ოთახიდან გავედით, ვცდილობდი ჩქარა მემოძრავა მაგრამ ვგრძნობდი ძალა მერთმეოდა.
-ლიზი გამაგრდი__მამხნევებდა ნიკა და ბოლოს ხელში ამიყვანა და ცდილობდა როგორმე აქიდან გავეყვანე
-გამარჯობა ნიკა__მომესმა უკნიდან კაცის ხმა და ნიკა შებრუნდა
-გამარჯობა სტივ !! თუ ეხლა სხვა რამე გქვია?__ეკითხებოდა ნიკა მაგრამ მე ხელს არ მიშვებდა
-როგორც გინდა ისე დამიძახე !!!__ცინიკურად უთხრა სტივმა ნიკას
-შენ რა გეგონა აქიდან ასე ადვილად გააღწევდი და თან ლიზისთან ერთად?__შეეკითხა სტივი ნიკას ღიმილით
-შენ ხომ მე გჭირდები, ლიზი გაუშვი!! კარგად იცი რომ ის არაფერ შუაშია__უთხრა ნიკამ სერიოზულად
-თავიდან მის გაშვებას ვფიქრობდი მაგრამ შეუძლებელია, მის ორგანიზმში საცდელი ვირუსია რომელიც ადამიანს 72 საათში კლავს. მსოფლიოში ასეთი ვირუსი მსოფლიოში ორია, ერთი ლიზის ორგანიზმში ხოლო მეორე ლაბორატორიაში__დაასრულა სტივმა
-მასზე რატომ გამოცადე? მას ხომ არაფერი დაუშავებია!!__გაბრაზებულმა უთხრა ნიკამ
-მას არაფერი დაუშავებია მაგრამ შენ და ბებიამისმა ძალიან დიდი შეცდომა დაუშვით ნიკა__უთხრა სტივმა ნიკას
-არსებობს ვაქცინა?__კითხა ნიკამ
-კი...მაგრამ ერთი, რომელიც მხოლოდ ჩემია და არა მისი__თქვა სიცილით სტივმა
მე ნიკას ავხედე, სახე გაშეშებული ქონდა! ძალა ახლა უფრო მერთმეოდა.
-მაგასაც ვნახავთ !!!__თქვა ნიკამ და სახეზე სიმკაცრე დაეტყო
-დაიჭირეთ!!__ბრძანა სტივმა
-მე წამოვიყვან !!!__სასწრაფოდ უთხრა ნიკამ და ხელები უფრო მჭიდროდ შემომხვია
-როგორც გინდა__თქვა სტივმა
-რა ხდება?__როგორღაც ამოვილუღლუღე მე
-ნუ ნერვიულობ, ყველაფერი კარგად იქნება__თბილად მითხრა ნიკამ და შუბლზე მაკოცა
-რამდენი დრო დარჩა?__იკითხა ნიკამ
-ალბათ დაახლოებით 62 საათი ან შეიძლება უფრო ნაკლები__თქვა სტივმა
-ნიკა რა ხდება?__ვკითხე ნიკას მაგრამ არ ვიცი როგორ წარმოვთქვი
-არ ინერვიულო !!__მხოლოდ ეს მითხრა ნიკამ
-აქ დასვი!!__უთხრა სტივმა ნიკას
ნიკამ დამსვა და გვერძე მომიჯდა!!!

by mmaarrii Sun Mar 25, 2012 7:49 pm

აუუ რა მაგარიააა ვაიმეე კიდეე მინდააა

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 8:27 pm

mmaarrii wrote:აუუ რა მაგარიააა ვაიმეე კიდეე მინდააა

კაი დავდებ კიდევ ერთ თავს !! ვორდში დავწერე ერთი და !!

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 8:28 pm

-აბა ნიკა მომიყევი რას აკეთებდი ბოლო ხანებში?__სტივმა ისე კითხა ნიკას თითქოს დიდი ხნის მეგობრები ყოფილიყვნენ
-როდიდან ხარ დაინტერესებული ჩემი ამბავით?__კითხა ნიკამ
-მე სულ მაინტერესებს იმათი ამბავი ვისაც დიდ მეგობრად ვთვლი__სტივი ისე მეგობრულად ელაპარაკებოდა ნიკამ რომ ვეღარ მივხვდი რა ხდებოდა, ნიკას ხასიათი და ამბავი რომ არ მცოდნოდა სტივს და ნიკას კარგ მეგობრებად ჩავთვლიდი
-მგონი მოყოლას აზრი არ აქვს, ეგ ისედაც იცი__უთხრა ნიკამ სტივს და ხელი მომკიდა
-ნაწილობრივ მართალი ხარ__უთხრა სტივმა
-ეხლა რას ელოდები? თუ გეგმა არ გაქ?__კითხა ნიკამ სტივს
-ხანდახან როგორ მაკვირვებ ნიკა, როგორც ჩანს არ მიცნობ, მე გეგმა ყოველთვის მაქვს. ეხლა იმედია მოვა ის ადამიანი ვისაც ასე ველოდები და მერე ნახავთ__სიცილით ამბობდა სტივი
-ვის გულისხმობ?__რაც შემეძლო ხმამაღლა ვიკითხე
-ნეტავ გითხრა თუ არა?? მგონი აჯობებს გითხრა, არ მინდა ინერვიულო, გაგახარებ !! სიკვდილის წინ ბებიას ნახავ__თქვა სტივმა, მის ხმაში ცინიზმი იგრძნობოდა
-მას თავი გაანებე!!__ვუთხარი გაბრაზებით
-გვიანია, სამწუხაროდ ძალიან გვიანი__ხმა გაუმკაცრდა სტივს
-გვიანი? გვიანი რატომ არის? რა დაუშავე?__ვყვიროდი რაც ძალი და ღონე მქონდა
-ლიზი დაწყნარდი__მამშვიდებდა ნიკა
-ლიზი ჯობია ნიკას დაუჯერო და დაწყნარდე, მალე მოვა შენი ბებია!! ანაც მოიყვანენ__დააბოლოვა სიცილით სტივმა
-რას ნიშნავს მოიყვანენ?__შეშინებულმა ვიკითხე
სიჩუმე ჩამოვარდა რითაც უფრო მძინდებოდა სიტუაცია, ცოტა ხანში ტელეფონმა დარეკა. სტივმა აუღელვებლად აიღო ტელეფონი და წარმოთქვა
-როგორც იქნა !!
ცოტა ხნის შემდეგ კი გასცა ბრძანება
-წამოიყვანეთ!!
ნიკას სახეზე შევხედე, მის სახეზე არანაირი ემოცია არ იგრძნობოდა, ავდექი და გავყევით სტივს. სიარული ისევ მიჭირდა, თითქოს გეძინება და ვერაფერს ახერხებო ისე ვიყავი მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა, უნდა გავყოლილიყავი. თავს ვიკატუნებდი ვითონ შემეძლო სიარული...ნიკამ ერთხელ კი მითხრა ხელში აგიყვანო მაგრამ უარი განვუცხადე.
-მალე შენთვითონ ითხოვ დახმარებას__სიცილით მითხრა სტივმა
-მაგასაც ვნახავთ!!__ძალა მოვიკრიბე და მეც სიცილით ვუთხარი, ნიკას ჩემი ხელი ეჭირა და როგორც კი წავბარბაცდებოდი იმწამსვე მიჭერდა. გამიღიმებდა და ამით მანიშნებდა რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. კართან მივედით და გაჩერდა სტივი, შემომხედა და გაიცინა
-მაინტერესებს მის გადარჩენას როგორ აპირებ?!__მხიარულად შეეკითხა სტივი ნიკას !! ნიკამ არაფერი უპასუხა, წარბიც კი არ შეუხრია !
-კარგი რა, გგონია არ გიცნობ? ვიცი ამდენი ხანი ამაზე ფიქრობ თუ როგორ შეხვიდე ლაბორატორიაში!! ძალიან მაინტერესებს მისი სიცოცხლე ასე რატომ განაღვლებს?__სარკასტულად შეეკითხა სტივი ნიკას
-ეს შენი საქმე არაა!!__მკაცრად უპასუხა ნიკამ
სტივი ნიკაზე ბევრად დიდი იყო მაგრამ ნიკა უფრო სერიოზული იყო ვიდრე სტივი.
-კარგი ნიკა როგორც გინდა. ლიზი ბებიის ნახვა ალბათ ძალიან გინდა__თქვა სიცილით სტივმა
-რა უქენი?__ვკითხე სასოწარკვეთილმა. დაძაბული სიტუაცია უფრო დაიძაბა!
-არაფერი, ეხლა გავალთ და ვნახავთ!__თქვა სტივმა და კარი გაიღო, ბებია დავინახე რომელიც ამაყად იდგა და ჩემს დანახვაზე გაოგნდა
-ლიზიი!!!__დაიკივლა ბებიამ რამაც უფრო შემაშინა
მისკენ ვერ მივედი რადგან არ შემეძლო ამიტომ თვითონ მოვიდა ჩემთან
-რა უქენი?__უყვირა შეშინებულმა ბებიამ სტივს როცა ჩემთან მოვიდა
-არაფერი უბრალოდ ის ვირუსი აქვს სხეულში რომელიც შენთვის იყო განკუთვნილი__თქვა ღიმილით სტივმა
-ლიზი როგორ ხარ?__მეკითხებოდა ბებო და სახეზე ხელებს მისმევდა, თვალებიდან კი ცრემლები ცვიოდა
-კარგად ვარ ბებო, ნუ ნერვიულობ__რაც შეიძლებოდა მშვიდად ვუთხარი
-რას აპირებ?__მკაცრად კითხა ბებიამ სტივს
-ოო, ასე ჯერ არ გადამიწყვეტია შენ რას გიზამ მაგრამ აი ამათი ბედი უკვე გადაწყვეტილია__თქვა სტივმა მხიარულად და თითით ბებოს ჩვენზე ანიშნა!
-რა არის გადაწყვეტილი?__შეცბუნდა ბებია
-სიკვდილი!!!__ჩუმად მაგრამ გარკვევით თქვა სტივმა
ის იცინოდა, მე კი შემეშინდა, ნიკამ შეამჩნია და გულში ჩამიკრა გასამხნევებლად.
-რა გულის ამაჩუყენელი სცენაა__ცინიკურად წარმოთქვა სტივმა
-ისინი გაუშვი და მე რაც გინდა ის მიქენი__შეეხვეწა ბებია
-ამაზე ადრე უნდა გეფიქრა სანამ შეცდომას დაუშვებდი !!!__გაუმკაცრდა ხმა სტივს.

by Maritza Sun Mar 25, 2012 8:58 pm

magariamagariamagaria chemi dedas vpicavar:)
kie minda

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 9:28 pm

Maritza wrote:magaria magaria magaria chemi dedas vpicavar:)
kide minda

როცა დავბეჭდავ მერე დავდებ, ეხლა არ მიწერია და...მადლობა მადლობა მადლობა!! აგენტი !!:**: - Page 5 870461

by annia Sun Mar 25, 2012 10:12 pm

გაგრძელებას ველოდები

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 10:34 pm

მინდოდა გავქცეულიყავი და ნიკა და ბებო წამეყვანა მაგრამ არ შემეძლო, ნიკამ ხელი მჭიდროდ შემომხვია, მხოლოდ ის მამშვიდებდა რომ ჩემს გვერდით ნიკა იყო.
-მანანა, აბა გაიხსენე ერთად რამდენი კარგი დრო გაგვიტარებია__უთხრა ბებოს სტივმა სიცილით
-ის მხოლოდ მოგონებებია და წარსულს ჩაბარდა__მკაცრად უთხრა ბებომ სტივს
-რატომ ? მე ეხლაც კარგად მახსოვს__ძალიან თბილად წარმოთქვა სტივმა
ბებია ჩემს გვერდით იდგა და სტივს აღარაფერს პასუხობდა.
-ცოტა მაინც გაიღიმეთ, სახე ნუ ჩამოგტირით__მხიარულად ამბობდა სტივი
-სტივ !! სასაცილო არაფერია!!__გაბრაზდა ნიკა.
სიჩუმე ჩამოვარდა. სტივთან მისი მცველი მივიდა და რაღაც უთხრა ძალიან ჩუმად
-მე დღეს მივფრინავ ერთ-ერთ ულამაზეს ადგილზე სადაც ვერავინ გაიგებს მე რა ჩავიდინე__თქვა სტივმა
-ეხლა რას აპირებ?__შეეკითხა სტივს ნიკა
-ეხლა ერთ ოთახში შევალთ რომელიც სპეციალურად თქვენთვის მოვაწყვეთ__თქვა სტივმა და ადგა, ის წინ გაგვიძღვა, მე ერთ გვერძე ბებია მედგა ხოლო მეორეზე ნიკა. რამოდენიმეჯერ წავიბარბაცე და ნიკამ დამიჭირა მაგრამ ბოლოს უკვე ხელში ამიყვანა
-ნიკა დამსვი, სიარული შემიძლია__შევემუდარე მე ნიკას მაგრამ უშედეგოდ, მან ხმა არ გამცა და არც ხელს მიშვებდა. მისი გულის ცემა მესმოდა, მშვიდად იყო, არ ნერვიულობდა, ავხედე, მან იგრძნო ჩემი მზერა და გამიღიმა. მე მასზე ვიყავი დამოკიდებული, მისი სურნელი ისევ თავბრუს მახვევდა, მისი სახის დანახვაზე ვწყნარდებოდი და გადარჩენის იმედი მეძლეოდა მაგრამ ვიცოდი რომ ჩემი სიცოცხლე დასასრულს უახლოვდებოდა და ნიკას ვერ ვეუბნებოდი თუ როგორ მიყვარდა. თავის მის მკერდზე მედო და ვფიქრობდი: ჩვენ რომ არ გადავსულიყავით იმ სახლში ალბათ ასე არ მოხდებოდა, ნიკასაც ვერ გავიცნობდი. ჩემი ცხოვრება ნიკას გარეშე? წარმოუდგენლად მეჩვენებოდა. ის ჩემი ცხოვრების არსი იყო!

by Maritza Sun Mar 25, 2012 10:37 pm

kide minda

by annia Sun Mar 25, 2012 10:50 pm

აბააა კიდე მინდა

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 10:56 pm

შევედით დიდ ოთახში. ყველაფერი თეთრი იყო. სამი სკამი და ერთი დიდი სავარძელი იდგა. ოთახის დიდი ნაწილი შუშაში იყო ჩასმული. ერთი შეხედვით მინის კუბი გეგონებოდა. იქვე იყო დიდი აივანი რომლიდანაც ულამაზესი ხედი იშლებოდა
-მოგწონთ?__იკითხა სტივმა
-კი__უთხრა ნიკამ
-ძალიან კარგი, თეთრი ფერი სპეციალურად შევარჩიე, შავი ფერი არ მიყვარს, თან ვიფიქრე თეთრი და წითელი ერთმანეთს ძალიან მოუხდება მეთქი__თქვა სტივმა, მე კი ვერ მივხვდი თუ წითელ ფერში რას გულისხმობდა მაგრამ ნიკას სახე როგორც კი დავინახე მივხვდი. მის სახეზე საშინელი ტკივილი იყო აღბეჭდილი. შემდეგ ბებიას შევხედე, მასაც იგივე რაც ნიკას დაემართა.
-მანანა ლიზის მე მოკლედ მოვუყევი შენი ისტორია და არ გინდა იცოდეს სრულად რა გმირობა ჩაიდინე?__ძალიან თბილად და მეგობრულად კითხა სტივმა ბებოს
-როცა საჭიროდ ჩავთვლი მაშინ მოვუყვები__მკაცრად უთხრა ბებიამ სტივს
ბებიამ ხელი მომკიდა და შემომხედა. მის თვალებში სინანული იგრძნობოდა. ბებიას გადავეხვიე
-ძალიან ამაღელვებელი სცენაა, ახლა ვიტირებ__სიცილით თქვა სტივმა
-ეხლა რა ვქნათ? მინდა ცოტა გავერთოთ__მოწყენით ამბობდა სტივი და ჩვენსკენ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა
-დაჯექით ნუ გერიდებათ__თქვა სტივმა, ჩვენც დავჯექით.
-მანანა გაიხსენე ერთმანეთს პირველად რომ შევხვდით, ის მომენტი არასოდეს დამავიწყდება__განაგრძო სტივმა
-ნერვებზე თამაშს მოეშვი სტივ !!__უთხრა ყელში ამოსულმა ნიკამ მაგრამ სტივმა ყურადღება არ მიაქცია
-ისიც მახსოვს რა გეცვა ან რა მითხარი პირველად__სიხარულით ამბობდა სტივი
მე ბებიას გავხედე, ის პასუხს არ ცემდა
-რატომ არ მპასუხობ? მაშინ ხო ძალიან ბედნიერი იყავი?__კითხა სტივმა ბებიას
-ბედნიერი მანამდე ვიყავი სანამ გაგიცნობდი სტივ__ცივად უთხრა ბებომ სტივს
-ვითომ? ლიზი...__თვალებში შემომხედა სტივმა და ჩემსკენ წამოსვლა დააპირა მაგრამ შეჩერდა და განაგრძო
-ლიზი, ბებია საერთოდ არ გიყვებოდა არაფერს?__მკითხა სტივმა მე კი უარის ნიშნად თავი გავაქნიე
-მანანა ეს არ გეკადრება, უნდა გაგეფრთხილებინა ლიზი, მე ხომ დაგპირდი რომ ეს ყველაფერი ასე არ დამთავრდება და ისევ მოგაკითხავ მეთქი, შენ არ დამიჯერე ამიტომაც დაგემართა ეს ყველაფერი__თქვა სტივმა და თავი გააქნია, შემდეგ ჩემს უკან მდგარ მცველს რაღაც ანიშნა. სტივი სავარძელზე ჩამოჯდა, სახე გაებადრა და შემომხედა, მე ვიგრძენი თუ როგორ შემეხო იარაღი თავზე.
-არაა!!!!__გავიგე ნიკას ყვირილი მაგრამ ორმა მცველმა შეაკავა. ნიკამ წინააღმდეგობა გაუწია მაგრამ უშედეგოდ!!

by annia Sun Mar 25, 2012 11:20 pm

გგაააააააააგრძელეეეეეეეე

by ***MaRiAnGeL*** Sun Mar 25, 2012 11:28 pm

annia wrote:გგაააააააააგრძელეეეეეეეე

მერე გავაგრძელებ რა, ახლა არ მცალია და!! მერე დავწერ აგენტი !!:**: - Page 5 439891

თუ მოვახერხე დღესაც აგენტი !!:**: - Page 5 439891

by mmaarrii Mon Mar 26, 2012 12:53 am

magariaaaaaaaaaa kideeeeee midnaaaaaaaa

by salita_canela Mon Mar 26, 2012 1:53 am

აუუუუ... გააგრძელე რააა... ძალიან მაინტერესეეებს!!!

by ***MaRiAnGeL*** Tue Mar 27, 2012 3:48 am

-მანანა მოგწონს? გინდა ლიზი სიცოცხლეს ძალიან ადრე გამოესალმოს? მისი დრო ისედაც დათვლილია, სულ რაღაც 49 საათია დარჩენილი__კმაყოფილი ლაპარაკობდა სტივი
-რა გინდა ჩემგან? ლიზის დაანებე თავი. მე შემიძლია დავრჩე__უთხრა ბებიამ სტივს და ჩემთან მოსვლა მოინდომა მაგრამ არ უშვებდნენ.
-უბრალოდ შენგან მინდა ის რაც თავიდანვე მინდოდა__თქვა სტივმა, ადგა და ბებიას მიუახლოვდა
-შენ თავიდანვე ჩემი სიკვდილი გსურდა__ბებიამ წყნარად და აუღელვებლად უპასუხა და განაგრძო:
-იმ დღიდან როცა გამიცანი ჩემი გამოყენების მეტი არაფერი არ გაგიკეთებია__დაასრულა ბებომ
-და რატომ აკეთებდი თუ არ გინდოდა?__სიცილით თქვა სტივმა
-მე გენდობოდი__უთხრა ბებიამ ხოლო სტივმა ამ სიტყვების გაგონებისას სიცილი დაიწყო
-მენდობოდი? შენ? ალბათ ხუმრობ?!__დაასრულა სტივმა და ოთახში სიჩუმე ჩამოვარდა. სტივი იჯდა და იღიმებოდა, ხან ბებიას შეხედავდა ხან კი მე. მე ისევ გაშეშებული ვიყავი და თავზე იარაღი მქონდა მობჯენილი, თანდათან თავის ტკივილი მემატებოდა, მინდოდა მეკივლა მაგრამ თავს ვიკავებდი.
-ლიზი კარგად ხარ?__მკითხა ბებიამ
-კარგად ვარ__ვიცრუე მე
-თავი არ გტკივა?__მკითხა სტივმა, მე არ ვუპასუხე და მხოლოდ თავზე ვიდებდი ხელს, მარტო იმას ვნატრობდი რომ მოვმკვდარიყავი.
-გაუშვი__უყვირა ნიკამ როცა სტივი ჩემკენ წამოვიდა

by Sponsored content

განვაგრძო?