Log in
დაგვალაიქეთ ”ფეისბუქზე”
აგენტი !!:**:
+9
jacky_fan ele
Maritza
OTTO
მარიამ
annia
@JackyBrv
mmaarrii
salita_canela
***MaRiAnGeL***
13 posters
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 7 of 8
Page 7 of 8 • 
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
განვაგრძო?
mmaarrii- . : R.I.P Cory MonteithFinn Hudson
პოსტების რაოდენობა : 2711
ქულები : 3212
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-26
ასაკი: : 26 -
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
jacky_fan ele- პოსტების რაოდენობა : 6971
ქულები : 7992
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-14
ასაკი: : 24
Re: აგენტი !!:**:
by teko197 Sun Apr 01, 2012 1:09 am
magaria gvaannnnccc 
rogor gamixarda dadebuli rom vnaxe shen ar ici 
rogor gamixarda dadebuli rom vnaxe shen ar ici 
teko197- . :
chemi msunagi 
პოსტების რაოდენობა : 2339
ქულები : 2380
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-04
ასაკი: : 27
Re: აგენტი !!:**:
by @JackyBrv Mon Apr 02, 2012 4:06 am
auu dzalian momewona )))) Au dzalian kaia <3333333333333333333
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 06, 2012 2:57 am
-ნიკა როგორ არის?__ვიკითხე მე, ზუსტად ამ დროს კი ექიმი პალატიდან გამოვიდა
-გამარჯობა ბატონო ზურა__მიესალმა გიორგი ექიმს
-გამარჯობა გიორგი__ექიმმა მას ხელი ჩამოართვა
-ნიკა როგორ არის?__იკითხა გიორგიმ
-ზუსტად არ ვიცი, ნიკას ახლა ოპერაცია გაუკეთდა, ძალიან მძიმე მდგომარეობაში იყო. უკვე ბოდავდა და სულ ვიღაცას ახსენებდა__ჩაფიქრდა ექიმი და დააყოლა:
-მგონი ლიზის
-ეხლა სად არის?__კითხა ექიმს ბებიამ
-წავიდეთ და ვნახოთ!__თქვა ექიმმა და წინ გაგვიძღვა, მე უკან გაყოლა დავაპირე მაგრამ ბებომ გამაჩერა და მითხრა
-შენ ექთანს გაყევი, უნდა დავრწმუნდეთ რომ კარგად ხარ
-კი მაგრამ...__მინდოდა უარი მეთქვა მაგრამ:
-არა! ნუ ნერვიულობ, ნიკა კარგად იქნება__კატეგორიული უარი განმიცხადა
-კარგი__თავი ჩავღუნე
ექიმი მოვიდა და გაყოლა მთხოვა, მეც გავყევი, ანალიზები ისე გამიკეთეს რომ ვერც გავიგე, სულ ნიკაზე ვფიქრობდი. "ნეტავ როგორ არის?"
-უკაცრავად__დავუძახე ექთანს, ის მოვიდა
-დიახ__თბილად მითხრა ექთანმა
-ხომ არ იცით ნიკა ნებუნიშვილი როგორ არის?__ვკითხე და ძალით გავუღიმე
-მხოლოდ ის ვიცი რომ პალატაში გადაიყვანეს__მიპასუხა ექიმმა
-მისი ნახვა შეიძლება?__მაინც ვიკითხე მიუხედავად იმისა რომ ექიმმა პალატიდან გასვლა ამიკრძალა
-არ ვიცი, ვიკითხავ!__მითხრა ექიმმა და გასვლა დააპირა მაგრამ შევაჩერე
-ხომ არ იცით რაიმე ახალი მასზე?__მინდოდა კიდევ უფრო მეტი გამეგო ნიკაზე
-ტყვიამ უმნიშვნელოდ დააზიანა მისი სხეული, გაუმართლა რომ ზურგის ტვინი არ დაზიანდა__თქვა ექიმმა
-ანუ გამოკეთდება?__სიხარულით ვკითხე
-მაპატიეთ მაგრამ მეტის თქმა არ შემიძლია__მითხრა ექიმმა
-რატომ?__ვკითხე მე რადგან მივხვდი რომ ეს ბებომ ან ექიმმა დააბარა
-უკაცრავად__მითხრა ექიმმა და გავიდა
თავი იმდენად აღარ მტკიოდა, ამიტომ შემეძლო გავპარულიყავი, ნეტავ რომელ პალატაშია? "არ ვიცი"! გარეთ ჩუმად გამოვედი და ერთ-ერთ ექთანს გამოველაპარაკე
-გამარჯობათ
-დიახ__მითხრა ექთანმა
-ხომ არ იცით რომელ პალატაშია ნიკა ნებუნიშვილი?__ვკითხე მე
-დიახ 24-ე პალატაში__დახედა საქაღალდეს და მიპასუხა
-დიდი მადლობა__ვუთხარი მე და 24-ე პალატის ძებნა დავიწყე
ლიფტში შევედი და მესამე სართულზე ავედი
-ბებო!__დავუძახე და მისკენ გავიქეცი, 24-ე პალატასთან იდგა
-ლიზი აქ რას აკეთებ?!__გაბრაზდა ბებია
-ნიკა ხომ კარგადაა?__ვკითხე მე როცა მივუახლოვდი
-უკეთაა__თავი გვერძე გაწია ბებომ
-ექთანმა მითხრა უმნიშვნელოდ არის დაჭრილიო! მართალია?__ვკითხე ალმაცერად
-სიმართლეა, უბრალოდ უგონოდაა__მითხრა ბებომ
-შეიძლება ვნახო?__ვკითხე მე
-კი შეგიძლია__მითხრა ბებომ, მე ეგრევე პალატასთან მივედი
-ლიზი!__გაუკვირდა ბატონ გიორგის
-არაუშავს__უთხრა ბებომ მას
-შედი__მითხრა გიორგიმ
-მადლობთ__ვთქვი და შევედი ოთახში, ნიკა გაუნძრევლად იწვა. მასთან მივედი და სკამზე დავჯექი...ლაპარაკი დავიწყე
-იმედია გესმის__ვთქვი და ცრემლები წამომივიდა და ხელი მოვკიდე მაგრამ განვაგრძე:
-ვიცი ადრევე უნდა მეთქვა მაგრამ ამის შანსი მე თვითონ გავუშვი ხელიდან... ნიკა გთხოვ რამით მაგრძნობინე რომ გესმის! "მიყვარხარ"__დავასრულე მე, ავდექი და ლოყაზე ვაკოცე, შემდეგ გარეთ გამოსვლა დავაპირე
-ლ...ი...ზ...ი__მომესმა ხმა, ნიკა ცდილობდა ძალიან ნელა წარმოეთქვა ჩემი სახელი
-ექთანი!!!__დავიწყე ყვირილი
-ლიზი რა მოხდა?!__ჩემს ყვირილზე პალატაში ბებია და ბატონი გიორგი შემოვიდნენ და გიორგიმ მკითხა
-ნიკამ ჩემი სახელი თქვა__ტირილი დავიწყე მე, გიორგი ჩამეხუტე და თავზე ხელი გადამისვა, ბებია გარეთ გავიდა რომ ექიმი მოეყვანა
-ლიზი მასთან მიდი__მითხრა გიორგიმ , მე მივედი
-ნიკა აქ ვარ, შენს გვერდით__ვუთხარი ნიკას ძალიან ჩუმად და ხელზე ხელი მოვკიდე
-ლიზი...მიყვარხარ__წარმოთქვა ნიკამ, ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა როცა ეს სიტყვები გავიგონე, ამ დროს ექიმი შემოვიდა და ნემსი გაუკეთა, ნიკა ისევ ჩემს სახელს იმეორებდა
-ეს დააწყნარებს__თქვა ექიმმა როდესაც ნემსი გაუკეთა
-ლიზი უნდა წავიდეთ, ხვალ მიფრინავ__თქვა პალატაში შემოსულმა ბებიამ
-შენ არ მოდიხარ?__ვკითხე მე
-არ ვიცი__თქვა ბებომ და გიორგის გახედა
-გაყევი__წყნარად უთხრა გიორგიმ ბებიას
-ხვალ ვერ წავალთ__ვუთხარი ბებიას
-რატომ?__გაუკვირდა მას
-ნიკას აქ ვერ დავტოვებ__ვუთხარი კატეგორიულად
-ლიზი აქ ვერ დარჩები__მითხრა გიორგიმ
-ლიზი გიორგი მართალია, აქ ვერ დარჩები, ნიკა მალე გამოკეთდება და ჩამოვა__დაეთანხმა ბებოც
-პირობას მაძლევ?__გავხედე ბებოს
-კი, რათქმა უნდა__თავი დამიქნია ბებომ
-მაშინ ცოტახანი მარტო დამტოვეთ მასთან ხოლო შემდეგ უკვე წამოგყვები__ვუთხარი ბებოს
-როგორც გინდა__თქვეს და ორივენი პალატიდან გავიდნენ...მე კი ნიკასთან მივედი
-მივდივარ ნიკა, აქ მარტო გტოვებ, გთხოვ არ დამტოვო ასე მარტოდ მარტო და მალე დაბრუნდი:* რადგან შენს გარეშე ჩემს სიცოცხლეს აზრი არ ექნება__ვთხოვე ტირილით ნიკას და შუბლზე ვაკოცე, შემდეგ კი გამოვედი პალატიდან.
-მისი დატოვება არ მინდა!__ვთქვი მე
-ლიზი ნუ გეშინია, ნიკა კარგად იქნება, დამერწმუნე__იმედიანად მითხრა ბატონმა გიორგიმ
-იმედია, გთხოვთ კარგად მიხედეთ__ვთხოვე მე, ბებიამ ხელი მომკიდა და წავედით, ფეხები უკან მრჩებოდა მაგრამ რას ვიზამდი....
.....................................................................................................................................
თვითმფრინავში ვიჯექი და სულ ნიკაზე ვფიქრობდი.
-ლიზი ნერვიულობ?__შემატყო ბებიამ
-უნდა დავრჩენილიყავი__ვთქვი და თავი ჩავღუნე
-თავს ნუ იტანჯავ ლიზი, ნიკა აუცილებლად დაბრუნდება__მითხრა ბებიამ და გაიღიმა...ცოტა ხნის მერე თვალები მეხუჭებოდა და დამეძინა.
____________________________________________________________________________
-ლიზი გაიღვიძე, უკვე ქალაქში ვართ და მალე დავეშვებით__შემანჯღრია ბებომ
-როგორც იქნა__თვალები გავახილე და თმა გავისწორე
-შეიკარით უსაფრთხოების ქამრები, მალე დავეშვებით__გამოაცხადა გამცილებელმა
მე ქამარი შევიკარი და სულ რაღაც 5 წუთში დავეშვით.
-გამარჯობა ბატონო ზურა__მიესალმა გიორგი ექიმს
-გამარჯობა გიორგი__ექიმმა მას ხელი ჩამოართვა
-ნიკა როგორ არის?__იკითხა გიორგიმ
-ზუსტად არ ვიცი, ნიკას ახლა ოპერაცია გაუკეთდა, ძალიან მძიმე მდგომარეობაში იყო. უკვე ბოდავდა და სულ ვიღაცას ახსენებდა__ჩაფიქრდა ექიმი და დააყოლა:
-მგონი ლიზის
-ეხლა სად არის?__კითხა ექიმს ბებიამ
-წავიდეთ და ვნახოთ!__თქვა ექიმმა და წინ გაგვიძღვა, მე უკან გაყოლა დავაპირე მაგრამ ბებომ გამაჩერა და მითხრა
-შენ ექთანს გაყევი, უნდა დავრწმუნდეთ რომ კარგად ხარ
-კი მაგრამ...__მინდოდა უარი მეთქვა მაგრამ:
-არა! ნუ ნერვიულობ, ნიკა კარგად იქნება__კატეგორიული უარი განმიცხადა
-კარგი__თავი ჩავღუნე
ექიმი მოვიდა და გაყოლა მთხოვა, მეც გავყევი, ანალიზები ისე გამიკეთეს რომ ვერც გავიგე, სულ ნიკაზე ვფიქრობდი. "ნეტავ როგორ არის?"
-უკაცრავად__დავუძახე ექთანს, ის მოვიდა
-დიახ__თბილად მითხრა ექთანმა
-ხომ არ იცით ნიკა ნებუნიშვილი როგორ არის?__ვკითხე და ძალით გავუღიმე
-მხოლოდ ის ვიცი რომ პალატაში გადაიყვანეს__მიპასუხა ექიმმა
-მისი ნახვა შეიძლება?__მაინც ვიკითხე მიუხედავად იმისა რომ ექიმმა პალატიდან გასვლა ამიკრძალა
-არ ვიცი, ვიკითხავ!__მითხრა ექიმმა და გასვლა დააპირა მაგრამ შევაჩერე
-ხომ არ იცით რაიმე ახალი მასზე?__მინდოდა კიდევ უფრო მეტი გამეგო ნიკაზე
-ტყვიამ უმნიშვნელოდ დააზიანა მისი სხეული, გაუმართლა რომ ზურგის ტვინი არ დაზიანდა__თქვა ექიმმა
-ანუ გამოკეთდება?__სიხარულით ვკითხე
-მაპატიეთ მაგრამ მეტის თქმა არ შემიძლია__მითხრა ექიმმა
-რატომ?__ვკითხე მე რადგან მივხვდი რომ ეს ბებომ ან ექიმმა დააბარა
-უკაცრავად__მითხრა ექიმმა და გავიდა
თავი იმდენად აღარ მტკიოდა, ამიტომ შემეძლო გავპარულიყავი, ნეტავ რომელ პალატაშია? "არ ვიცი"! გარეთ ჩუმად გამოვედი და ერთ-ერთ ექთანს გამოველაპარაკე
-გამარჯობათ
-დიახ__მითხრა ექთანმა
-ხომ არ იცით რომელ პალატაშია ნიკა ნებუნიშვილი?__ვკითხე მე
-დიახ 24-ე პალატაში__დახედა საქაღალდეს და მიპასუხა
-დიდი მადლობა__ვუთხარი მე და 24-ე პალატის ძებნა დავიწყე
ლიფტში შევედი და მესამე სართულზე ავედი
-ბებო!__დავუძახე და მისკენ გავიქეცი, 24-ე პალატასთან იდგა
-ლიზი აქ რას აკეთებ?!__გაბრაზდა ბებია
-ნიკა ხომ კარგადაა?__ვკითხე მე როცა მივუახლოვდი
-უკეთაა__თავი გვერძე გაწია ბებომ
-ექთანმა მითხრა უმნიშვნელოდ არის დაჭრილიო! მართალია?__ვკითხე ალმაცერად
-სიმართლეა, უბრალოდ უგონოდაა__მითხრა ბებომ
-შეიძლება ვნახო?__ვკითხე მე
-კი შეგიძლია__მითხრა ბებომ, მე ეგრევე პალატასთან მივედი
-ლიზი!__გაუკვირდა ბატონ გიორგის
-არაუშავს__უთხრა ბებომ მას
-შედი__მითხრა გიორგიმ
-მადლობთ__ვთქვი და შევედი ოთახში, ნიკა გაუნძრევლად იწვა. მასთან მივედი და სკამზე დავჯექი...ლაპარაკი დავიწყე
-იმედია გესმის__ვთქვი და ცრემლები წამომივიდა და ხელი მოვკიდე მაგრამ განვაგრძე:
-ვიცი ადრევე უნდა მეთქვა მაგრამ ამის შანსი მე თვითონ გავუშვი ხელიდან... ნიკა გთხოვ რამით მაგრძნობინე რომ გესმის! "მიყვარხარ"__დავასრულე მე, ავდექი და ლოყაზე ვაკოცე, შემდეგ გარეთ გამოსვლა დავაპირე
-ლ...ი...ზ...ი__მომესმა ხმა, ნიკა ცდილობდა ძალიან ნელა წარმოეთქვა ჩემი სახელი
-ექთანი!!!__დავიწყე ყვირილი
-ლიზი რა მოხდა?!__ჩემს ყვირილზე პალატაში ბებია და ბატონი გიორგი შემოვიდნენ და გიორგიმ მკითხა
-ნიკამ ჩემი სახელი თქვა__ტირილი დავიწყე მე, გიორგი ჩამეხუტე და თავზე ხელი გადამისვა, ბებია გარეთ გავიდა რომ ექიმი მოეყვანა
-ლიზი მასთან მიდი__მითხრა გიორგიმ , მე მივედი
-ნიკა აქ ვარ, შენს გვერდით__ვუთხარი ნიკას ძალიან ჩუმად და ხელზე ხელი მოვკიდე
-ლიზი...მიყვარხარ__წარმოთქვა ნიკამ, ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა როცა ეს სიტყვები გავიგონე, ამ დროს ექიმი შემოვიდა და ნემსი გაუკეთა, ნიკა ისევ ჩემს სახელს იმეორებდა
-ეს დააწყნარებს__თქვა ექიმმა როდესაც ნემსი გაუკეთა
-ლიზი უნდა წავიდეთ, ხვალ მიფრინავ__თქვა პალატაში შემოსულმა ბებიამ
-შენ არ მოდიხარ?__ვკითხე მე
-არ ვიცი__თქვა ბებომ და გიორგის გახედა
-გაყევი__წყნარად უთხრა გიორგიმ ბებიას
-ხვალ ვერ წავალთ__ვუთხარი ბებიას
-რატომ?__გაუკვირდა მას
-ნიკას აქ ვერ დავტოვებ__ვუთხარი კატეგორიულად
-ლიზი აქ ვერ დარჩები__მითხრა გიორგიმ
-ლიზი გიორგი მართალია, აქ ვერ დარჩები, ნიკა მალე გამოკეთდება და ჩამოვა__დაეთანხმა ბებოც
-პირობას მაძლევ?__გავხედე ბებოს
-კი, რათქმა უნდა__თავი დამიქნია ბებომ
-მაშინ ცოტახანი მარტო დამტოვეთ მასთან ხოლო შემდეგ უკვე წამოგყვები__ვუთხარი ბებოს
-როგორც გინდა__თქვეს და ორივენი პალატიდან გავიდნენ...მე კი ნიკასთან მივედი
-მივდივარ ნიკა, აქ მარტო გტოვებ, გთხოვ არ დამტოვო ასე მარტოდ მარტო და მალე დაბრუნდი:* რადგან შენს გარეშე ჩემს სიცოცხლეს აზრი არ ექნება__ვთხოვე ტირილით ნიკას და შუბლზე ვაკოცე, შემდეგ კი გამოვედი პალატიდან.
-მისი დატოვება არ მინდა!__ვთქვი მე
-ლიზი ნუ გეშინია, ნიკა კარგად იქნება, დამერწმუნე__იმედიანად მითხრა ბატონმა გიორგიმ
-იმედია, გთხოვთ კარგად მიხედეთ__ვთხოვე მე, ბებიამ ხელი მომკიდა და წავედით, ფეხები უკან მრჩებოდა მაგრამ რას ვიზამდი....
.....................................................................................................................................
თვითმფრინავში ვიჯექი და სულ ნიკაზე ვფიქრობდი.
-ლიზი ნერვიულობ?__შემატყო ბებიამ
-უნდა დავრჩენილიყავი__ვთქვი და თავი ჩავღუნე
-თავს ნუ იტანჯავ ლიზი, ნიკა აუცილებლად დაბრუნდება__მითხრა ბებიამ და გაიღიმა...ცოტა ხნის მერე თვალები მეხუჭებოდა და დამეძინა.
____________________________________________________________________________
-ლიზი გაიღვიძე, უკვე ქალაქში ვართ და მალე დავეშვებით__შემანჯღრია ბებომ
-როგორც იქნა__თვალები გავახილე და თმა გავისწორე
-შეიკარით უსაფრთხოების ქამრები, მალე დავეშვებით__გამოაცხადა გამცილებელმა
მე ქამარი შევიკარი და სულ რაღაც 5 წუთში დავეშვით.
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
teko197- . :
chemi msunagi
პოსტების რაოდენობა : 2339
ქულები : 2380
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-04
ასაკი: : 27
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 06, 2012 3:06 am
დიდი მადლობა.:*:*:*teko197 wrote:chemi azri ukve ici
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 06, 2012 3:16 am
ეხლა ვწერ და დავდებ კიდევ:*:*:*@JackyBrv wrote:au kide mindaaa
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Fri Apr 06, 2012 3:52 am
აეროპორტში დედა, მამა და ლუკა დაგვხვდნენ.
-ლიზი
__დამიძახა ლუკამ და ჩემსკენ გამოიქცა -ლიზი იცი როგორ მომენატრე?__სიხარულით მითხრა ლუკამ
-მეც ძალიან მომენატრე__ტირილი დავიწყე მე
-ლიზი__დამიძახა დედამ და ჩემსკენ წამოვიდა
-დეე!!:*:*:*___ჩავეხუტე მე
-ასე ძალიან მოგენატრეთ?__სიხარულით შევხედე დედას
-ნუ ტირი პატარა__ჩამეხუტა მამა და ცრემლები მომწმინდა
-წავიდეთ და დანარჩენს სახლში მოგიყვებით__უთხრა ბებომ ყველას
სახლამდე იმდენ კითხვას მისვამდნენ რომ არ ვიცოდი რომელი ერთისთვის მეპასუხა...როგორც იქნა სახლი გამოჩნდა
-ლიზი, ხომ იცი ერთ კვირაში სკოლა გვეწყება__შემახსენა ლუკამ...
"უი სკოლა აღარც მახსოვდა"
-კი მახსოვს__ვუთხარი მე ლუკას
-სკოლაში ვიყავით__თქვა დედამ
-მერე? მოგეწონათ?__ვკითხე მე
-კი ძალიან, განსაკუთრებით სწავლის მეთოდი მომეწონა__თქვა დედამ
-კარგია__რაც შემეძლო მხიარულად ვუთხარი
-აი მოვედით__თქვა ბებომ
-როგორც იქნა!__ჩავიჩურჩულე ჩემთვის
სახლში შევედით, ცოტა არ იყოს შეცვლილი მომეჩვენა
-რამე შეცვალეთ?__ვკითხე ოჯახის წევრებს
-ჰო, ადგილები შევუცვალეთ ზოგიერთ ნივთს__თქვა დედამ
-კარგია__ძლივს-ძლივოდით გავიღიმე
-ლიზი, ლიზი__დამიძახა ლუკამ და დააყოლა -წამომყევი, ნახე რა გაგიკეთე!:*
-რა ლუკა?__ვკითხე მე
-წაყევი__მითხრა დედამ
-კარგი, წავიდეთ__ვუთხარი ლუკას და წავყევი, ჩემს ოთახში შევედით, საწოლზე იისფერი ზურგჩანთა იდო.
-ეს გიყიდე, იცოდე ჩემი გემოვნებით ავარჩიე, სკოლა მალე იწყება და ამიტომ__მითხრა ლუკამ
-ლამაზია__ვთქვი და ჩანთა ხელში ავიღე -მადლობ ლუკა:*__ვუთხარი და ჩავეხუტე მე
არაფრის__მითხრა ლუკამ და ისიც ჩამეხუტა
-ბავშვებო ჩამოდით__დაიძახა ბებომ
-ჩავედით__მითხრა ლუკამ და გაიქცა
მე ოთახში დავრჩი და ვფიქრობდი თუ როგორ შეიცვალა ჩემი ცხოვრება იმის მერე რაც ნიკა გამოჩნდა, მინდა დავივიწყო ის რაც მოხდა მაგრამ ნიკას დავიწყება არანაირად არ მსურს. მას ვერ დავივიწყებ!
-ლიზი__დაიძახა დედამ
-ეხლავე__ვუპასუხე მეც, ჩასვლა არ მინდოდა, ვიცოდი პარიზის ამბებს ყველაფერს გამომკითხავდნენ
-ლიზი შეიძლება?__მკითხა კარებში შემოსულმა ბებიამ
-კი, რათქმა უნდა, შემოდი__ვუთხარი და ფანჯარაში გავიხედე
-რატომ ნერვიულობ ასე ლიზი?! გეუბნები და რამდენჯერ გაგიმეორო რომ ნიკა აუცილებლად დაბრუნდება__მშვიდად მითხრა ბებომ
-იმედია__ვუთხარი მე
-იცი როგორ მენატრება? მის გარეშე ვერ ვიცოცხლებ ბებო!__ავტირდი მე, ბებია კი ჩამეხუტა.
-რატომ ტირი ლიზი?__ოთახში შემოვიდა დედა და მკითხა
-უბრალოდ მინდა ბებია კიდევ დარჩეს ჩვენთან__როგორღაც ვთქვი
-მე დავრჩები__ჩუმად მითხრა ბებომ, დედა მოვიდა და ჩამეხუტა...
....................................................................................................................................................................
ერთი კვირა ისე გავიდა რომ თვალის დახამხამებაც ვერ მოვასწარი. ერთი დღე მეორე დღით ისე იცვლებოდა რომ დღეს სულ უქმად ვატარებდი, მარტო ნიკაზე ვფიქრობდი და ერთი სული მქონდა როდის დაბრუნდებოდა, მას არ დაურეკია მაგრამ იმ იმედით ვიყავი რომ "ის დაბრუნდებოდა, აუცილებლად დაბრუნდებოდა"...ყველგან ნიკას ვხედავდი, სხვა ვერაფერზე ვფიქრობდი და ყველა მაღიზიანებდა მაგრამ ვცდილობდი სხვებს ეს არ ეგრძნოთ, ბებია ყველანაირად ცდილობდა რომ დავეწყნარებინე, მაგრამ უშედეგოდ. ნიკას ოჯახიც არ იყო აქ, ნეტავ სად გაქრნენ?! აი გავიდა ეს დღეც და მოვიდა სკოლის პერიოდიც
-ლიზი გაიღვიძე, იცოდე ახლა პირველივე დღეს ნუ დააგვიანებ__რამოდენიმეჯერ შემაჯანჯღარა ბებომ
-ეხლავე__თვალების გაუხელავად ვუთხარი მე
-ქვევით გიცდით, იჩქარე__მითხრა ბებომ
ცუდია დილით ადრე ადგომა, არ მიყვარს, თუმცა ვის უყვარს?! მაგრამ შემდეგ რომ მივეჩვევი აღარ გამიჭირდება. ეხლა კიდევ იმაზე ფიქრი რა ჩამეცვა, ჯობია ჯინსი და მაისური ჩავიცვა, მოხერხებულად. არ მინდა ზედმეტი ყურადღება მივიქციო
-ლიზი__დამიძახა დედამ
-ხუთ წუთში ჩამოვალ!:*__ვუპასუხე და ავდექი, ჩავიცვი და სააბაზანოში შევედი, სახე დავიბანე, კბილები გავიხეხე და მოვწესრიგდი. კეტებიც ამოვიცვი, ჩანთა ავიღე და ქვევით ჩავედი. როგორც იქნა მზად ვარ.
-მზად ვარ!__რაც შეიძლებოდა მხიარულად ვუთხარი ოჯახის წევრებს.
-ჯინსი? აკი კაბაო?__მკითხა ბებომ
-არა! ჯინსი__ვუთხარი მე
-კარგი, შენ კაცი ვერაფერს გადაგაფიქრებინებს, ძალიან ჯიუტი ხარ__მითხრა ბებომ
-მერე კარგია__გავუღიმე მე და სამზარეულოში შევედი, იქვე ვაშლი იდო, ავიღე და გამოვედი.
-აბა ლუკა, მზად ხარ?__ვკითხე სკამზე მჯდარ ლუკას
-დიდი ხანია__გამიღიმა მან
-ბავშვებო წამოდით!__დაიძახა მამამ
-წადით ბავშვებო__გვითხრა დედამ და ორივეს თავზე გვაკოცა
-ბებია შენც მოდიხარ?__გაკვირვებულმა ლუკამ კითხა ბებოს
-არა რა, მე როგორ გავძლო აქ__გაიღიმა ბებომ
-კარგი წავედით__ვთქვი და გარეთ გამოვედით, მანქანაშიც ჩავჯექით.
-ნერვიულობ?__ვკითხე ლუკას რომელიც ფანჯრიდან იყურებოდა და ხელებს იზელდა.
-ისე რა__გაიღიმა მან
-არ ინერვიულო, ყველაფერი კარგად იქნება!:*__ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე
-სკოლა__თქვა ბებომ.
"როგორც იქნა"__გავიფიქრე გულში
მამამ მანქანა გააჩერა და გადმოვედით.
-წარმატებები ბავშვებო__გვითხრა მომღიმარმა მამამ
-ნახვამდის__გვითხრა მამამ და წავიდა, ბებო კი ჩვენთან დარჩა.
-მზად ხართ?__გვკითხა ბებომ.
-კი__ორივემ ერთდროულად ვუპასუხეთ
-ლიზი შენს კლასს ხომ მიაგნებ? მე ლუკას გავყვები__მკითხრა ბებომ
-კი მივაგნებ__ვუპასუხე მე
სკოლის დანახვაზე გული გამისკდა. "ნეტა რისი მეშინია?" "მშიშარა არ ხარ!"...ვამხნევებდი ჩემს თავს და სკოლისკენ დავიძარი, კართად რომ მივედი კი:
-ლიზი!__მომესმა ხმა, რომ მივტრიალდი ნიკა დავინახე, ის ჩანთით ხელში იდგა და იღიმოდა, ვეღარ ვინძრეოდი, გავშეშდი და ყურება დავუწყე, ის ჩემსკენ წამოვიდა და მე მისკენ, ნიკა ჩამეხუტა
-აღარ გაგიშვებ__ჩამჩურჩულა მან
-აღარც წავალ__გავიცინე მე
-ლიზი, ძალიან მიყვარხარ, უშენოდ ვერ გავძლებ__მითხრა ნიკამ და უფრო მეტად მიმიკრო მკერდზე
-მეც მიყვარხარ__ვუთხარი სიხარულით
სკოლაში პირველი ზარი დაირეკა
-შევიდეთ?__მკითხა ნიკამ და გამიღიმა, ვაიმე როგორ მაკლდა ამ ხნის მანძილზე მისი ღიმილი
-კი შევიდეთ თორემ საყვედურს მივიღებთ__ვუთხარი მე
ნიკამ ამ დროს მაგრად მიმიკრა მკერდზე და მაკოცა, მისმა სურნელმა თავბრუ გამიბრუა და მგონი მთელი ცხოვრება ასე დამტოვა
ჩვენს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა. მე უკვე ნიკასთან ერთად ვმუშაობდი მაგრამ ნიკა ჩემს თავს არავის ანდობდა და მარტო მასთან ერთად დავდიოდი საქმეზე. ოჯახის სხვა წევრებსაც მოვუყევით ჩვენი ამბავი, ჩვენ არა__ბებიამ მოუყვა...:დ დედამ ძალიან ინერვიულა, მაგრამ მალევე დამშვიდდა და ძალიან გაიხარა ჩემი ბედნიერებით. ყველაფერი დანარჩენი კი ისევ ისე არის...
"მთავარია ვინც მიყვარს ყველა ჩემს გვერდითაა და კარგადაა"!!
FiN !
-ლიზი
__დამიძახა ლუკამ და ჩემსკენ გამოიქცა -ლიზი იცი როგორ მომენატრე?__სიხარულით მითხრა ლუკამ-მეც ძალიან მომენატრე__ტირილი დავიწყე მე
-ლიზი__დამიძახა დედამ და ჩემსკენ წამოვიდა
-დეე!!:*:*:*___ჩავეხუტე მე
-ასე ძალიან მოგენატრეთ?__სიხარულით შევხედე დედას
-ნუ ტირი პატარა__ჩამეხუტა მამა და ცრემლები მომწმინდა
-წავიდეთ და დანარჩენს სახლში მოგიყვებით__უთხრა ბებომ ყველას
სახლამდე იმდენ კითხვას მისვამდნენ რომ არ ვიცოდი რომელი ერთისთვის მეპასუხა...როგორც იქნა სახლი გამოჩნდა
-ლიზი, ხომ იცი ერთ კვირაში სკოლა გვეწყება__შემახსენა ლუკამ...
"უი სკოლა აღარც მახსოვდა"
-კი მახსოვს__ვუთხარი მე ლუკას
-სკოლაში ვიყავით__თქვა დედამ
-მერე? მოგეწონათ?__ვკითხე მე
-კი ძალიან, განსაკუთრებით სწავლის მეთოდი მომეწონა__თქვა დედამ
-კარგია__რაც შემეძლო მხიარულად ვუთხარი
-აი მოვედით__თქვა ბებომ
-როგორც იქნა!__ჩავიჩურჩულე ჩემთვის
სახლში შევედით, ცოტა არ იყოს შეცვლილი მომეჩვენა
-რამე შეცვალეთ?__ვკითხე ოჯახის წევრებს
-ჰო, ადგილები შევუცვალეთ ზოგიერთ ნივთს__თქვა დედამ
-კარგია__ძლივს-ძლივოდით გავიღიმე
-ლიზი, ლიზი__დამიძახა ლუკამ და დააყოლა -წამომყევი, ნახე რა გაგიკეთე!:*
-რა ლუკა?__ვკითხე მე
-წაყევი__მითხრა დედამ
-კარგი, წავიდეთ__ვუთხარი ლუკას და წავყევი, ჩემს ოთახში შევედით, საწოლზე იისფერი ზურგჩანთა იდო.
-ეს გიყიდე, იცოდე ჩემი გემოვნებით ავარჩიე, სკოლა მალე იწყება და ამიტომ__მითხრა ლუკამ
-ლამაზია__ვთქვი და ჩანთა ხელში ავიღე -მადლობ ლუკა:*__ვუთხარი და ჩავეხუტე მე
არაფრის__მითხრა ლუკამ და ისიც ჩამეხუტა
-ბავშვებო ჩამოდით__დაიძახა ბებომ
-ჩავედით__მითხრა ლუკამ და გაიქცა
მე ოთახში დავრჩი და ვფიქრობდი თუ როგორ შეიცვალა ჩემი ცხოვრება იმის მერე რაც ნიკა გამოჩნდა, მინდა დავივიწყო ის რაც მოხდა მაგრამ ნიკას დავიწყება არანაირად არ მსურს. მას ვერ დავივიწყებ!
-ლიზი__დაიძახა დედამ
-ეხლავე__ვუპასუხე მეც, ჩასვლა არ მინდოდა, ვიცოდი პარიზის ამბებს ყველაფერს გამომკითხავდნენ
-ლიზი შეიძლება?__მკითხა კარებში შემოსულმა ბებიამ
-კი, რათქმა უნდა, შემოდი__ვუთხარი და ფანჯარაში გავიხედე
-რატომ ნერვიულობ ასე ლიზი?! გეუბნები და რამდენჯერ გაგიმეორო რომ ნიკა აუცილებლად დაბრუნდება__მშვიდად მითხრა ბებომ
-იმედია__ვუთხარი მე
-იცი როგორ მენატრება? მის გარეშე ვერ ვიცოცხლებ ბებო!__ავტირდი მე, ბებია კი ჩამეხუტა.
-რატომ ტირი ლიზი?__ოთახში შემოვიდა დედა და მკითხა
-უბრალოდ მინდა ბებია კიდევ დარჩეს ჩვენთან__როგორღაც ვთქვი
-მე დავრჩები__ჩუმად მითხრა ბებომ, დედა მოვიდა და ჩამეხუტა...
....................................................................................................................................................................
ერთი კვირა ისე გავიდა რომ თვალის დახამხამებაც ვერ მოვასწარი. ერთი დღე მეორე დღით ისე იცვლებოდა რომ დღეს სულ უქმად ვატარებდი, მარტო ნიკაზე ვფიქრობდი და ერთი სული მქონდა როდის დაბრუნდებოდა, მას არ დაურეკია მაგრამ იმ იმედით ვიყავი რომ "ის დაბრუნდებოდა, აუცილებლად დაბრუნდებოდა"...ყველგან ნიკას ვხედავდი, სხვა ვერაფერზე ვფიქრობდი და ყველა მაღიზიანებდა მაგრამ ვცდილობდი სხვებს ეს არ ეგრძნოთ, ბებია ყველანაირად ცდილობდა რომ დავეწყნარებინე, მაგრამ უშედეგოდ. ნიკას ოჯახიც არ იყო აქ, ნეტავ სად გაქრნენ?! აი გავიდა ეს დღეც და მოვიდა სკოლის პერიოდიც
-ლიზი გაიღვიძე, იცოდე ახლა პირველივე დღეს ნუ დააგვიანებ__რამოდენიმეჯერ შემაჯანჯღარა ბებომ
-ეხლავე__თვალების გაუხელავად ვუთხარი მე
-ქვევით გიცდით, იჩქარე__მითხრა ბებომ
ცუდია დილით ადრე ადგომა, არ მიყვარს, თუმცა ვის უყვარს?! მაგრამ შემდეგ რომ მივეჩვევი აღარ გამიჭირდება. ეხლა კიდევ იმაზე ფიქრი რა ჩამეცვა, ჯობია ჯინსი და მაისური ჩავიცვა, მოხერხებულად. არ მინდა ზედმეტი ყურადღება მივიქციო
-ლიზი__დამიძახა დედამ
-ხუთ წუთში ჩამოვალ!:*__ვუპასუხე და ავდექი, ჩავიცვი და სააბაზანოში შევედი, სახე დავიბანე, კბილები გავიხეხე და მოვწესრიგდი. კეტებიც ამოვიცვი, ჩანთა ავიღე და ქვევით ჩავედი. როგორც იქნა მზად ვარ.
-მზად ვარ!__რაც შეიძლებოდა მხიარულად ვუთხარი ოჯახის წევრებს.
-ჯინსი? აკი კაბაო?__მკითხა ბებომ
-არა! ჯინსი__ვუთხარი მე
-კარგი, შენ კაცი ვერაფერს გადაგაფიქრებინებს, ძალიან ჯიუტი ხარ__მითხრა ბებომ
-მერე კარგია__გავუღიმე მე და სამზარეულოში შევედი, იქვე ვაშლი იდო, ავიღე და გამოვედი.
-აბა ლუკა, მზად ხარ?__ვკითხე სკამზე მჯდარ ლუკას
-დიდი ხანია__გამიღიმა მან
-ბავშვებო წამოდით!__დაიძახა მამამ
-წადით ბავშვებო__გვითხრა დედამ და ორივეს თავზე გვაკოცა
-ბებია შენც მოდიხარ?__გაკვირვებულმა ლუკამ კითხა ბებოს
-არა რა, მე როგორ გავძლო აქ__გაიღიმა ბებომ
-კარგი წავედით__ვთქვი და გარეთ გამოვედით, მანქანაშიც ჩავჯექით.
-ნერვიულობ?__ვკითხე ლუკას რომელიც ფანჯრიდან იყურებოდა და ხელებს იზელდა.
-ისე რა__გაიღიმა მან
-არ ინერვიულო, ყველაფერი კარგად იქნება!:*__ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე
-სკოლა__თქვა ბებომ.
"როგორც იქნა"__გავიფიქრე გულში
მამამ მანქანა გააჩერა და გადმოვედით.
-წარმატებები ბავშვებო__გვითხრა მომღიმარმა მამამ
-ნახვამდის__გვითხრა მამამ და წავიდა, ბებო კი ჩვენთან დარჩა.
-მზად ხართ?__გვკითხა ბებომ.
-კი__ორივემ ერთდროულად ვუპასუხეთ
-ლიზი შენს კლასს ხომ მიაგნებ? მე ლუკას გავყვები__მკითხრა ბებომ
-კი მივაგნებ__ვუპასუხე მე
სკოლის დანახვაზე გული გამისკდა. "ნეტა რისი მეშინია?" "მშიშარა არ ხარ!"...ვამხნევებდი ჩემს თავს და სკოლისკენ დავიძარი, კართად რომ მივედი კი:
-ლიზი!__მომესმა ხმა, რომ მივტრიალდი ნიკა დავინახე, ის ჩანთით ხელში იდგა და იღიმოდა, ვეღარ ვინძრეოდი, გავშეშდი და ყურება დავუწყე, ის ჩემსკენ წამოვიდა და მე მისკენ, ნიკა ჩამეხუტა
-აღარ გაგიშვებ__ჩამჩურჩულა მან
-აღარც წავალ__გავიცინე მე
-ლიზი, ძალიან მიყვარხარ, უშენოდ ვერ გავძლებ__მითხრა ნიკამ და უფრო მეტად მიმიკრო მკერდზე
-მეც მიყვარხარ__ვუთხარი სიხარულით
სკოლაში პირველი ზარი დაირეკა
-შევიდეთ?__მკითხა ნიკამ და გამიღიმა, ვაიმე როგორ მაკლდა ამ ხნის მანძილზე მისი ღიმილი
-კი შევიდეთ თორემ საყვედურს მივიღებთ__ვუთხარი მე
ნიკამ ამ დროს მაგრად მიმიკრა მკერდზე და მაკოცა, მისმა სურნელმა თავბრუ გამიბრუა და მგონი მთელი ცხოვრება ასე დამტოვა
ჩვენს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა. მე უკვე ნიკასთან ერთად ვმუშაობდი მაგრამ ნიკა ჩემს თავს არავის ანდობდა და მარტო მასთან ერთად დავდიოდი საქმეზე. ოჯახის სხვა წევრებსაც მოვუყევით ჩვენი ამბავი, ჩვენ არა__ბებიამ მოუყვა...:დ დედამ ძალიან ინერვიულა, მაგრამ მალევე დამშვიდდა და ძალიან გაიხარა ჩემი ბედნიერებით. ყველაფერი დანარჩენი კი ისევ ისე არის...
"მთავარია ვინც მიყვარს ყველა ჩემს გვერდითაა და კარგადაა"!!
FiN !
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: აგენტი !!:**:
by annia Fri Apr 06, 2012 4:32 am
au Zaan magaria vici albat amis meore nawils dawer
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
@JackyBrv- . : My angelzZz
My Husband
პოსტების რაოდენობა : 6644
ქულები : 7833
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-13
ასაკი: : 25
Location : ბათუმი
Re: აგენტი !!:**:
by mmaarrii Fri Apr 06, 2012 3:25 pm
გვანცააააა უმაგრესი იყოოო,აიი არ ვიციი ძალიან მომეწონააა, 
იმედიაა კიდევ ვნახავ ამ ფორუმზე შენს ნაწერს.... 
ძალიან კარგად წერ და ძალიან ნიჭიერი ხარ.... 
ამას მთელი გულით გეუბნებიი ძალიან მომეწონა:****
იმედიაა კიდევ ვნახავ ამ ფორუმზე შენს ნაწერს.... ძალიან კარგად წერ და ძალიან ნიჭიერი ხარ.... ამას მთელი გულით გეუბნებიი ძალიან მომეწონა:****
mmaarrii- . : R.I.P Cory MonteithFinn Hudson
პოსტების რაოდენობა : 2711
ქულები : 3212
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-26
ასაკი: : 26 -
Re: აგენტი !!:**:
by teko197 Fri Apr 06, 2012 11:58 pm
gvaanc magari yio dzalian visiamovne rodesac vkitxulobdiii
teko197- . :
chemi msunagi
პოსტების რაოდენობა : 2339
ქულები : 2380
დარეგისტრირების თარიღი : 2010-10-04
ასაკი: : 27
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Sat Apr 07, 2012 12:36 am
ძალიან დიდი მადლობა ყველას რომ მოგეწონათ.
პ.ს ანჩო არა, მაგას არ ვაპირებ მაგრამ თუ გადაიწყვიტა მაშინ ერთ ადამიანს უნდა შევუთანხმდე ! :დ
პ.ს ანჩო არა, მაგას არ ვაპირებ მაგრამ თუ გადაიწყვიტა მაშინ ერთ ადამიანს უნდა შევუთანხმდე ! :დ
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: აგენტი !!:**:
by annia Sat Apr 07, 2012 1:17 am
ვის უნდა შეუთანხმდე? არადა მე უკვე ვხედავ ამ ნაწარმოების მეორე ნაწილის სიუჟეტს უმაგრესი გამოვიდოდა***MaRiAnGeL*** wrote:ძალიან დიდი მადლობა ყველას რომ მოგეწონათ.
პ.ს ანჩო არა, მაგას არ ვაპირებ მაგრამ თუ გადაიწყვიტა მაშინ ერთ ადამიანს უნდა შევუთანხმდე ! :დ
annia- პოსტების რაოდენობა : 2355
ქულები : 2550
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-01-25
ასაკი: : 25
Location : tbilisi, georgia
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Sat Apr 07, 2012 1:22 am
ეგ საიდუმლოაannia wrote:ვის უნდა შეუთანხმდე?***MaRiAnGeL*** wrote:ძალიან დიდი მადლობა ყველას რომ მოგეწონათ.
პ.ს ანჩო არა, მაგას არ ვაპირებ მაგრამ თუ გადაიწყვიტა მაშინ ერთ ადამიანს უნდა შევუთანხმდე ! :დ
...
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: აგენტი !!:**:
by BrAcAmOnTeS Sat Apr 07, 2012 2:39 am
Tavidan ar vkitxulobdi magram exla gadavwyivte wamekitxa Simartles getyvi Agfrtovanbuli var! Dzalian kargad wer! xva motxrobebic dawere,vici rom momewoneba
Simartles getyvi Agfrtovanbuli var! Dzalian kargad wer! xva motxrobebic dawere,vici rom momewoneba 
BrAcAmOnTeS- პოსტების რაოდენობა : 13210
ქულები : 15060
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-07-07
ასაკი: : 24 -
Re: აგენტი !!:**:
by ***MaRiAnGeL*** Sat Apr 07, 2012 2:41 am
დიდი მადლობა.:* აუცილებლად!BrAcAmOnTeS wrote:Tavidan ar vkitxulobdi magram exla gadavwyivte wamekitxa
***MaRiAnGeL***- . : ძალიან მომენატრებით ბავშვებო! უზომოდ მიყვარხართ ყველა!
პოსტების რაოდენობა : 5484
ქულები : 5681
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-10-02
ასაკი: : 42
Location : თუ ჩუმად ვარ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სათქმელი არაფერი მაქვს. უბრალოდ სიჩუმე ყველაზე უმტკივნეულოა.:-((
Re: აგენტი !!:**:
by Jacqueline_Ronaldo Sun Apr 08, 2012 6:08 pm
Yochaaaaaaag !! 
Ubralod Bravoo Meti Ra Sheidzleba Itqvas Am Nawarmoebzee : )) Agbrtovanebuli Vaar !! Titqmis Tavidan Bolomde Wavikitxe Da Tvalebs Dzlivs Vaxel Metkina Magram Namdvilad Girdaaaaaa !! Kide Dawere Am Stilis Motxrobebii : ))
Ubralod Bravoo Meti Ra Sheidzleba Itqvas Am Nawarmoebzee : )) Agbrtovanebuli Vaar !! Titqmis Tavidan Bolomde Wavikitxe Da Tvalebs Dzlivs Vaxel Metkina Magram Namdvilad Girdaaaaaa !! Kide Dawere Am Stilis Motxrobebii : )) 
Jacqueline_Ronaldo- . : 100 & Madridista...
პოსტების რაოდენობა : 4202
ქულები : 4234
დარეგისტრირების თარიღი : 2011-11-12
ასაკი: : 26
Page 7 of 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
საუკეთესო ლათინო-ამერიკული სერიალები! :: სხვადასხვა თემები: :: კულტურა და ხელოვნება :: ჩვენი ნაწარმოებები
Page 7 of 8
Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum|
|
|