Re: ალექსანდრა

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 1:10 am

Mari [Gonzalez] wrote:ნენსი :

დევიდი :

კარგი არჩევანია,ეხლა გადავიკითხავ წინა ნაწილებს და შევადარებ

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:11 am

მეც მინდოდა დევიდი უფრო სიმპაწიაგა ყოფილიყო , მარა რა ვქნა ;დ სხვანაირ სვერ წარმოვიდგენ !

ეხლა გადავიკითხავ წინა ნაწილებს და შევადარებ

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 1:17 am

ეც მინდოდა დევიდი უფრო სიმპაწიაგა ყოფილიყო , მარა რა ვქნა ;დ სხვანაირ სვერ წარმოვიდგენ !

მთავარია შენ როგორ წარმოგიდგენია,სხვას რას უყურებ. შენი იდეალები შენი შთაგონების წყაროა და სწორედ ასე დაწერილი მოთხრობა იქნება საინტერესო!

ისე ვლაპარაკობ გეგონება ჭკუას გარიგებდე,ეს ასე არაა და იმედია არ იფიქრებ როგორც პატარას ისე მასწავლისო :მოწყენილი:

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:18 am

ისე ვლაპარაკობ გეგონება ჭკუას გარიგებდე,ეს ასე არაა და იმედია არ იფიქრებ როგორც პატარას ისე მასწავლისო

გაგიიიჟდი? მე ვაფანატებ შენს კომენტარებს!

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 1:20 am

გაგიიიჟდი? მე ვაფანატებ შენს კომენტარებს!

უიმე

გავწითლდი კიარა გადავკაშკაშდი გაწითლება

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:22 am

isabel arroyo wrote:
გაგიიიჟდი? მე ვაფანატებ შენს კომენტარებს!
უიმე გავწითლდი კიარა გადავკაშკაშდი

რა რეპლიკებს ვისვრი ოხმაგად! ალექსანდრა - Page 4 301932

პირდაპირ ეს რა ვარ :დ ალექსანდრა - Page 4 132775

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:31 am

სახლში გამოკეტილი 1 კვირის განმავლობაში ვიყავი, დიდი ხვეწნა-მუდარის შემდეგ ჯეკმა სკოლაში გამიშვა, მთელი ამ დროის განმავლობაში ალისიას შეუწყვეტელ ზარებს ვიღებდი, აშკარად რაღაცას ხვდებოდა!
როგორც იქნა ვიგრძენი მამისგან ის სითბო, რომელიც სულ მჭირდებოდა, ჯეკი წამითაც არ მცილდებოდა,ერთ-ერთი ძვირადღირებული ფილმის გადაღებები გადადო და დარწმუნებული ვარ ამისგან მხოლოდ წაგება ნახა, მაგრამ მე მაინც მიხაროდა, პირველად დავინახე მასში მზრუნველი მამა, თავს მევლებოდა, ცდილობდა როგორმე გავემხიარულებინე, თავის უნიკალურ იუმორის გრძნობასაც იშველიებდა, წარმოუდგენელი იყო არ გაგეცინა! ნენსის მადლობელიც კი ვიყავი, რადგანაც სახლში გატარებული ეს 7 დღე ყველაზე სასიამოვნო იყო ჩემს ცხოვრებაში , თუ არ ჩავთვლით ტვინის მსუბუქ შერყევას . სკოლაში წასვლის წინ ცოტას ვნერვიულობდი ,მეშინოდა ნენსის ნახვა, მაგრამ თავს ვახსენებდი რომ მე ალექსანდრა სოიერი ვარ და არასდროს არაფრის არ მეშინია, ეს სულელი ცანცარა გოგონა მე ვერ შემაშინებდა! საბოლოოდ გადავწყვიტე, მანამდე არ გავჩერდებოდი ვიდრე ყველაფერს არ გავარკვევდი!
ტანსაცმლის ჩაცმისას თავბრუ მესხმოდა, მაგრამ მამაჩემთან არაფერს ვიმჩნევდი.. მხოლოდ 2 გაკვეთილს უნდა დავსწრებოდი ყველაფერი მოგვარებული იყო! სკოლაში მისულს დევიდი და ნენსი აშკარად მერიდებოდნენ, უამრავი კლასელი მომაწყდა, ყველა იმას მეკითხებოდა რა მჭირდა, ან როგორ ვიყავი! ერთი გოგონა განსაკუთრებით მომწონდა, არ იყო მომაბეზრებელი და სასიამოვნო საუბარსაც ვაბავდით, მას ენი ებრამსი ერქვა, სასიამოვნო გამომეტყველების სუსტი გოგონა გახლდათ, ქერა თმითა და ცისფერი თვალებით.
ბიძაშვილებს თავს არ ვანებებდი, ყველგან სულ "შემთხვევით" მივყვებოდი .. ბოლოს დევიდი გამოვიჭირე უხერხულ სიტუაციაში, ბუფეტის დახლთან პირდაპირ შემეჩეხა
- დევიდ როგორ ხარ? - ეშმაკურად შევხედე, ვაგრძნობინებდი, რომ რაღაც ვიცოდი
- კარგად, გმადლობ შენ ? გამოჯანმრთელდი ?
- როგორც ხედავ, არ გამოგივიდათ ჩემი ჩაძაღლება
არაფერი არ უთქვამს, თავბრუ დამესხა და როცა ოდნავ აზრზე მოვედი , მაგიდაზე ვიჯექი და წინ საჭმლით სავსე ლანგარი მედო
კიდევ 1 კვირის განმავლობაში ახალი არაფერი ხდებოდა, სკოლიდან სახლში მივდიოდი, სახლიდან კი სკოლაში... მაღიზიანებდა ყველაფერი, ჩემი მარად "მოცახცახე" მასწავლებელი,დირექტორი, ნენსი და დევიდი რომლებიც ხმას აღარ მცემდნენ.
სკოლის "პირველი" დღიდან ზუსტად 10 დღის თავზე ეზოში მყოფს, ორივე ერთად მომადგა
-ჩვენთან უნდა წამოხვიდე, ალექს - მითხრა ნენსიმ
- კარგი ერთი, პირველ ჯერზე არ გამოგივიდათ ჩემი მოკვლა და ახლა გინდათ ბოლო მომიღოთ?! - სარკასტულად მივუგე
- ბევრ ლაპარაკს არ დაგიწყებ, თუ ნებით არ წამოგყვყვები ძალით წაგიყვანთ - მითხრა დევიდმა და მკლავში ხელი ჩამავლო
- ხელი გამიშვი - ვუყვიროდი მე და თან რაც ძალი და ღონე მქონდა მისი კლანჭებიდან თავის დაღწევას ვცდილობდი, საოცრად ძლიერი იყო..
ორივე გვერდში ამომიდგა, წამავლეს ხელი და მანქანაში ჩამტენეს, მთელი გზა ჯიბრით არ გავჩერებულვარ, ყურისწამღებად ვყვიროდი.. რომელიღაც მიტოვებულ ქოხთან მივედით, მაშინვე მეცნო, სწორედ იქ "ვმოგზაურობდი" ხოლმე ყოველი მომაბეზრებელი გაკვეთილის განმავლობაში, შიგნით შესულს ყველაფერი ზუსტად ისეთი დამხვდა როგორსაც წარმოვიდგენდი, საოცრად ძველი და ზღაპრულად მომხიბვლელი ოთახი იყო, იქ მარტო ჩვენ სამნი , მე ნენსი და დევიდი ვიყავით .. სახლს პირდაღებული შევცქეროდი
- ეს ადგილი ადრეც გინახავს ? - უკნიდან საშინელად შემზარავი, ისევ ის არაადამიანური ხმა მომესმა ტელეფონის ზარით,რომ მაშინებდა..
შიშმა ამიტანა, თავს შევუძახე, ძალა მოვიკრიბე. გული ჩიტივით მიცემდა... ყველანაირ საშუალებას მივმართე, ფსიქოლოგიურად თავი დავიმშვიდე და ნელ-ნელა შემოტრიალება დავიწყე. მეგონა სადაცაა გული ამომივარდებოდა, შემობრუნების პროცესი საუკუნესავით გაიწელა!
ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა!

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:31 am

პატარა თავია მარა იმედია მოგეწონებათ!
ლავიუ ოლ , ქისიუ ოლ !

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 1:44 am

დანახულმა მოლოდინს გადააჭარბა!

ხვალ დადე გაგრძელება გთხოოვ.
+1 ეს თავი ყველას ჯობია

მამა–შვილის ეპიზოდმა იმოქმედა,ლამაზად იყო ჩასმული.
ნენსის და დევიდს ვერაფერი გავუგე!
ახალი პერსონაჟი...ეგეც შემოვა წრეში თუ არა
''მოცახცახე'' მომეწონა,ეხლა იუდას ქალივით ეგ რომ აღმოჩნდეს საზარელი ხმის პატრონი არ ვიცი რა :sm7:

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:47 am

ხვაალ ყველაფერი გაირკვევა! მაინც ვინ გგონიათ ვინ იქნება "საზარელი ხმის პატრონი" ?

ნინო! კიდევ ერთხელ მადლობა რომ კითხულობ!

by მარიამ Fri Feb 01, 2013 1:48 am

იმ სასიამოვნო გარეგნობის გოგონაზე დაკოტა გამახსენდა :დ

საშინელად

საშინლად

დანახულმა მოლოდინს გადააჭარბა!

მართლაც რომ მოლოდინს გადააჭარბე.

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:52 am

საშინლად

რატო ვარ ესეთი დებილი ;დ მექანიკურად მეშლება ხოლმე! პორკე პორკე !
შენც მადლობა სიხ რო კითხულობ <3

იმ სასიამოვნო გარეგნობის გოგონაზე დაკოტა გამახსენდა :დ

მეც სხვათაშორის,
საიდუმლო შენც

Spoiler:

by UnaGonzalita Fri Feb 01, 2013 1:52 am

mari mosaklavi xar ase rom gawyvite,magram egrec unda iyos სიცილი

dzaan magaria,rodis dadeb shemdeg tavs..moutmendlad velodebiiii..dzalian mainteresebs vin elaparakeba aseti xmit

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:53 am

UnaGonzalita wrote:mari mosaklavi xar ase rom gawyvite,magram egrec unda iyos dzaan magaria,rodis dadeb shemdeg tavs..moutmendlad velodebiiii..dzalian mainteresebs vin elaparakeba aseti xmit

ანანჩიკ შენც მადლობა რო კითხულობ! :დ რაც შემეძლო დაგაინტრიგეთ , ესტოი ფელიზ თუ გამომივიდა!
შემდეგ თავს ალლლბათ ხვალ დავდებ

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 1:53 am

Mari [Gonzalez] wrote:ხვაალ ყველაფერი გაირკვევა! მაინც ვინ გგონიათ ვინ იქნება "საზარელი ხმის პატრონი" ?

ნენსი და დავიდი არ არიან...მოცახცახე მასწავლებელია ჩემი აზრით და დამცინეთ;დ

ნინო! კიდევ ერთხელ მადლობა რომ კითხულობ!

ჰონორარს კი არ გიხდი თუმცა მოვა ეგ დროც;დ

შიშმა ამიტანა, თავს შევუძახე, ძალა მოვიკრიბე. გული ჩიტივით მიცემდა... ყველანაირ საშუალებას მივმართე, ფსიქოლოგიურად თავი დავიმშვიდე და ნელ-ნელა შემოტრიალება დავიწყე. მეგონა სადაცაა გული ამომივარდებოდა, შემობრუნების პროცესი საუკუნესავით გაიწელა!
დანახულმა მოლოდინს გადააჭარბა!

მარტო ამ ნაწილში გიწერ უმაღლეს ქულას! წარმომიდგენია ქართულში რა აწყობილად გაქვს საქმე

by მარიამ Fri Feb 01, 2013 1:54 am

სხვათაშორის შენც გგავს (კამპლიმენტტტ)

მადლობა <3,3,3 ანუ დაკოტა მგავს გამოდის,უფრო სწორად მე ვგავარ.მაგარი კომპლიმენტია..

პ.ს ან ის თვლიფინა ცახცახა იქნება ან შეიძლება ვაფშე ჯეკი იყოს??

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:56 am

ნენსი და დავიდი არ არიან...მოცახცახე მასწავლებელია ჩემი აზრით და დამცინეთ;დ

ჰმმ, ჰმმ შეიძლება ეგაცაა!

მარტო ამ ნაწილში გიწერ უმაღლეს ქულას! წარმომიდგენია ქართულში რა აწყობილად გაქვს საქმე

მადლობა უმაღლესი ქულისთვის ნინო მასწ!
ქართულში რავი ნორმალურად :დ

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 1:58 am

მარიამ wrote:
სხვათაშორის შენც გგავს (კამპლიმენტტტ)

მადლობა <3,3,3 ანუ დაკოტა მგავს გამოდის,უფრო სწორად მე ვგავარ.მაგარი კომპლიმენტია..

პ.ს ან ის თვლიფინა ცახცახა იქნება ან შეიძლება ვაფშე ჯეკი იყოს??

მარტლა გგავს და :დ
არ ვიცი არ ვიცი არ ვიცი :დ proximamente por Marimundo :d

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 2:00 am

მადლობა უმაღლესი ქულისთვის ნინო მასწ!

ძლივს ვეღირსე ამ მომართვასაც;დ

ქართულში რავი ნორმალურად :დ

თემები არ გაგიჭირდება.ოი როგორ ვერ ვიტანდი თემების წერას

ჰმმ, ჰმმ შეიძლება ეგაცაა!

ვნახოთ...შანტაჟისტი მასწი;დ ისე იკანკალა და იცახცახა დასაწყისში;დ სუფთა სინდისის ადამიანი არ კანკალებს თუ არ სცივა ან არ ეშინია;დ

by მარიამ Fri Feb 01, 2013 2:01 am

აქ ისეთები დატრიალდებაა ალექსანდრა - Page 4 475352

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 2:02 am

თემები არ გაგიჭირდება.ოი როგორ ვერ ვიტანდი თემების წერას

აუ მეც ვერ ვიტან შენ წარმოიდგინე :დ

ვნახოთ...შანტაჟისტი მასწი;დ ისე იკანკალა და იცახცახა დასაწყისში;დ სუფთა სინდისის ადამიანი არ კანკალებს თუ არ სცივა ან არ ეშინია;დ

აჰა კიდე საიდუმლო ( მე საიდუმლოებში ძააან.. )

Spoiler:

by isabel arroyo Fri Feb 01, 2013 2:05 am

ვერ ვიტან ჰარი პოტერს,ასე რომ მინიშნება ვერ გამოვიყენე;დ

აუ მეც ვერ ვიტან შენ წარმოიდგინე :დ

შენც თუ ვერ იტან რაღაზეა ლაპარაკი ალექსანდრა - Page 4 965376

დატრიალდეს,დიდი ამბავი,რაც შეიძლება დიდი

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 2:28 am

Mari [Gonzalez] wrote:სახლში გამოკეტილი 1 კვირის განმავლობაში ვიყავი, დიდი ხვეწნა-მუდარის შემდეგ ჯეკმა სკოლაში გამიშვა, მთელი ამ დროის განმავლობაში ალისიას შეუწყვეტელ ზარებს ვიღებდი, აშკარად რაღაცას ხვდებოდა!
როგორც იქნა ვიგრძენი მამისგან ის სითბო, რომელიც სულ მჭირდებოდა, ჯეკი წამითაც არ მცილდებოდა,ერთ-ერთი ძვირადღირებული ფილმის გადაღებები გადადო და დარწმუნებული ვარ ამისგან მხოლოდ წაგება ნახა, მაგრამ მე მაინც მიხაროდა, პირველად დავინახე მასში მზრუნველი მამა, თავს მევლებოდა, ცდილობდა როგორმე გავემხიარულებინე, თავის უნიკალურ იუმორის გრძნობასაც იშველიებდა, წარმოუდგენელი იყო არ გაგეცინა! ნენსის მადლობელიც კი ვიყავი, რადგანაც სახლში გატარებული ეს 7 დღე ყველაზე სასიამოვნო იყო ჩემს ცხოვრებაში , თუ არ ჩავთვლით ტვინის მსუბუქ შერყევას . სკოლაში წასვლის წინ ცოტას ვნერვიულობდი ,მეშინოდა ნენსის ნახვა, მაგრამ თავს ვახსენებდი რომ მე ალექსანდრა სოიერი ვარ და არასდროს არაფრის არ მეშინია, ეს სულელი ცანცარა გოგონა მე ვერ შემაშინებდა! საბოლოოდ გადავწყვიტე, მანამდე არ გავჩერდებოდი ვიდრე ყველაფერს არ გავარკვევდი!
ტანსაცმლის ჩაცმისას თავბრუ მესხმოდა, მაგრამ მამაჩემთან არაფერს ვიმჩნევდი.. მხოლოდ 2 გაკვეთილს უნდა დავსწრებოდი ყველაფერი მოგვარებული იყო! სკოლაში მისულს დევიდი და ნენსი აშკარად მერიდებოდნენ, უამრავი კლასელი მომაწყდა, ყველა იმას მეკითხებოდა რა მჭირდა, ან როგორ ვიყავი! ერთი გოგონა განსაკუთრებით მომწონდა, არ იყო მომაბეზრებელი და სასიამოვნო საუბარსაც ვაბავდით, მას ენი ებრამსი ერქვა, სასიამოვნო გამომეტყველების სუსტი გოგონა გახლდათ, ქერა თმითა და ცისფერი თვალებით.
ბიძაშვილებს თავს არ ვანებებდი, ყველგან სულ "შემთხვევით" მივყვებოდი .. ბოლოს დევიდი გამოვიჭირე უხერხულ სიტუაციაში, ბუფეტის დახლთან პირდაპირ შემეჩეხა
- დევიდ როგორ ხარ? - ეშმაკურად შევხედე, ვაგრძნობინებდი, რომ რაღაც ვიცოდი
- კარგად, გმადლობ შენ ? გამოჯანმრთელდი ?
- როგორც ხედავ, არ გამოგივიდათ ჩემი ჩაძაღლება
არაფერი არ უთქვამს, თავბრუ დამესხა და როცა ოდნავ აზრზე მოვედი , მაგიდაზე ვიჯექი და წინ საჭმლით სავსე ლანგარი მედო
კიდევ 1 კვირის განმავლობაში ახალი არაფერი ხდებოდა, სკოლიდან სახლში მივდიოდი, სახლიდან კი სკოლაში... მაღიზიანებდა ყველაფერი, ჩემი მარად "მოცახცახე" მასწავლებელი,დირექტორი, ნენსი და დევიდი რომლებიც ხმას აღარ მცემდნენ.
სკოლის "პირველი" დღიდან ზუსტად 10 დღის თავზე ეზოში მყოფს, ორივე ერთად მომადგა
-ჩვენთან უნდა წამოხვიდე, ალექს - მითხრა ნენსიმ
- კარგი ერთი, პირველ ჯერზე არ გამოგივიდათ ჩემი მოკვლა და ახლა გინდათ ბოლო მომიღოთ?! - სარკასტულად მივუგე
- ბევრ ლაპარაკს არ დაგიწყებ, თუ ნებით არ წამოგყვყვები ძალით წაგიყვანთ - მითხრა დევიდმა და მკლავში ხელი ჩამავლო
- ხელი გამიშვი - ვუყვიროდი მე და თან რაც ძალი და ღონე მქონდა მისი კლანჭებიდან თავის დაღწევას ვცდილობდი, საოცრად ძლიერი იყო..
ორივე გვერდში ამომიდგა, წამავლეს ხელი და მანქანაში ჩამტენეს, მთელი გზა ჯიბრით არ გავჩერებულვარ, ყურისწამღებად ვყვიროდი.. რომელიღაც მიტოვებულ ქოხთან მივედით, მაშინვე მეცნო, სწორედ იქ "ვმოგზაურობდი" ხოლმე ყოველი მომაბეზრებელი გაკვეთილის განმავლობაში, შიგნით შესულს ყველაფერი ზუსტად ისეთი დამხვდა როგორსაც წარმოვიდგენდი, საოცრად ძველი და ზღაპრულად მომხიბვლელი ოთახი იყო, იქ მარტო ჩვენ სამნი , მე ნენსი და დევიდი ვიყავით .. სახლს პირდაღებული შევცქეროდი
- ეს ადგილი ადრეც გინახავს ? - უკნიდან საშინელად შემზარავი, ისევ ის არაადამიანური ხმა მომესმა ტელეფონის ზარით,რომ მაშინებდა..
შიშმა ამიტანა, თავს შევუძახე, ძალა მოვიკრიბე. გული ჩიტივით მიცემდა... ყველანაირ საშუალებას მივმართე, ფსიქოლოგიურად თავი დავიმშვიდე და ნელ-ნელა შემოტრიალება დავიწყე. მეგონა სადაცაა გული ამომივარდებოდა, შემობრუნების პროცესი საუკუნესავით გაიწელა!
ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა!

by Mari [Gonzalez] Fri Feb 01, 2013 2:29 am

ვერ ვიტან ჰარი პოტერს,ასე რომ მინიშნება ვერ გამოვიყენე;დ

ცახცახა კაცი იყო :დ

by Bracamontes_fan Fri Feb 01, 2013 10:40 pm

ვაიმე ის მოცახცახე მასწი რა როჟააა ალექსანდრა - Page 4 132775

by Sponsored content